Sprawa T‑524/11

Volvo Trademark Holding AB

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego LOVOL – Wcześniejsze wspólnotowe, słowny i graficzny, oraz graficzne krajowe znaki towarowe VOLVO – Względna podstawa odmowy rejestracji – Czerpanie nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub z renomy wcześniejszego znaku towarowego – Artykuł 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie – wyrok Sądu (dziewiąta izba) z dnia 12 listopada 2014 r.

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela cieszącego się renomą wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego – Ochrona cieszącego się renomą wcześniejszego znaku towarowego rozszerzona na towary i usługi, które nie są podobne – Przesłanki

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 5)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela cieszącego się renomą wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego – Ochrona cieszącego się renomą wcześniejszego znaku towarowego rozszerzona na towary i usługi, które nie są podobne – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Kryteria oceny

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 5]

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela cieszącego się renomą wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego – Ochrona cieszącego się renomą wcześniejszego znaku towarowego rozszerzona na towary i usługi, które nie są podobne – Graficzny znak towarowy LOVOL – Graficzne i słowny znaki towarowe VOLVO

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 5]

1.      Naruszenia, o których mowa w art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, jeśli występują, stanowią konsekwencję pewnego stopnia podobieństwa między wcześniejszym a późniejszym znakiem towarowym, z powodu którego dany krąg odbiorców będzie kojarzył te dwa znaki, to znaczy dostrzeże między nimi związek, nie myląc ich jednak.

Stosowanie art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 207/2009 uzależnione jest od wystąpienia trzech przesłanek, mianowicie: po pierwsze, musi zachodzić identyczność lub podobieństwo kolidujących ze sobą znaków towarowych; po drugie, wcześniejszy znak towarowy, na który powołano się w sprzeciwie, musi cieszyć się renomą; i po trzecie, musi istnieć niebezpieczeństwo, że używanie zgłoszonego znaku towarowego bez uzasadnionej przyczyny będzie powodowało czerpanie nienależnej korzyści z odróżniającego charakteru lub z renomy wcześniejszego znaku towarowego bądź też działało na ich szkodę. Te trzy przesłanki mają charakter kumulatywny, w związku z czym niespełnienie choćby jednej z nich skutkuje brakiem zastosowania wspomnianego przepisu.

(por. pkt 17, 18)

2.      Kryteria, jakie należy wziąć pod uwagę przy ocenie podobieństwa rozpatrywanych towarów, są identyczne w przypadku odmowy rejestracji zgłoszonego znaku towarowego z powodu prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na podstawie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego i odmowy rejestracji z powodu działania na szkodę renomy wcześniejszego znaku towarowego zgodnie z art. 8 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia. W istocie w obu tych przypadkach umożliwiających odmówienie rejestracji zgłoszonego znaku towarowego przesłanka podobieństwa oznaczeń wymaga istnienia w szczególności elementów podobieństwa wizualnego, fonetycznego lub konceptualnego, w wyniku czego z punktu widzenia właściwego kręgu odbiorców są one przynajmniej częściowo identyczne w jednym lub kilku z istotnych aspektów. Ocena dotycząca podobieństwa wizualnego, fonetycznego lub konceptualnego rozpatrywanych znaków towarowych musi opierać się na całościowym wrażeniu, jakie znaki te wywierają, ze szczególnym uwzględnieniem ich elementów odróżniających i dominujących.

(por. pkt 21, 22)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 55–58)