Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 6 października 2008 r. - CDC Hydrogene Peroxide przeciwko Komisji

(Sprawa T-437/08)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: CDC Hydrogene Peroxide Cartel Damage Claims (CDC Hydrogene Peroxide) (przedstawiciel: Rechtsanwältin R. Wirtz)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

-    Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 8 sierpnia 2008 r. SG.E3/MM/psi D(2008) 6658 zgodnie z art. 231 akapit pierwszy WE;

-    zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zwrotu koniecznych kosztów zgodnie z art. 87 § 2 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca, która dochodzi roszczeń odszkodowawczych przedsiębiorstw poszkodowanych przez europejski kartel działający w sektorze nadtlenku wodoru, kwestionuje decyzję Komisji z dnia 8 sierpnia 2008 r., w której odrzucony został jej oparty na art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1049/20011 wniosek o pełny dostęp do spisu treści akt sprawy w sprawie nr COMP/F/38.620 - Nadtlenek wodoru i nadboran.

Na poparcie swojej skargi skarżąca powołuje się na naruszenie art. 4 ust. 2 tiret pierwsze i trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, gdyż wyjątki uregulowane w tych przepisach zostały błędnie zinterpretowane bądź błędnie zastosowane.

Skarżąca podnosi w związku z tym cztery zarzuty.

Po pierwsze, jej zdaniem decyzja narusza zasadę wąskiej wykładni i wąskiego stosowania wyjątku. Komisja nie przedstawiła żadnego konkretnego, dającego się przewidzieć a nie tylko hipotetycznego ryzyka naruszenia chronionych interesów.

Po drugie, skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z zasadami prawa do rzeczywistego naprawienia szkody z tytułu naruszenia wspólnotowego prawa konkurencji, gdyż interes poszkodowanych osób w poznaniu szczegółów naruszenia należy oceniać wyżej niż interes przedsiębiorstwa w nieujawnieniu opinii publicznej szczegółów naruszenia zarzucanego przez Komisję oraz zakresu jego współpracy z Komisją w ramach uregulowania w sprawie łagodzenia sankcji.

Po trzecie, zaskarżona decyzja nie jest - zdaniem skarżącej - uzasadniona wyjątkiem przewidzianym w art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 dotyczącym ochrony interesów handlowych.

Po czwarte, skarżąca utrzymuje, iż zaskarżona decyzja nie jest uzasadniona wyjątkiem przewidzianym w art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 dotyczącym ochrony dla celów kontroli i dochodzeń.

____________

1 - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.. L 145, s. 43).