Προσφυγή της 11ης Μαρτίου, 2011 - Telefónica de España και Telefónica Móviles España κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-151/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Telefónica de España, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και Telefónica Móviles España, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, F. Salerno, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, κατ' εφαρμογή του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Ιουλίου 2010
εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής, της 20ή Ιουλίου 2010, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων C 38/09 (πρώην NN 58/09) το οποίο προτίθεται να εφαρμόσει η Ισπανία υπέρ του Corporación de Radio y Televisión Española (RTVE) [Ισπανικού Οργανισμού Ραδιοφωνίας και Τηλεοράσεως] (ΕΕ 2011, L 1, σ. 9), με την οποία αναγνωρίστηκε ότι συμβιβάζεται με την κοινή αγορά, δυνάμει του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, το νέο σύστημα χρηματοδοτήσεως του Ισπανικού Δημόσιου Οργανισμού Ραδιοφωνίας και Τηλεοράσεως το οποίο θεσπίστηκε με τον νόμο 8/2009 της 28ης Αυγούστου 2009.
Προς στήριξη της προσφυγής τους ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες επικαλούνται πέντε λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, υπό την έννοια ότι η Επιτροπή δεν κίνησε την προβλεπόμενη με την ως άνω διάταξη διαδικασία σε σχέση με τον διαχωρισμό της χρηματοδοτήσεως από το μέτρο ενισχύσεως στο σύνολό του.
Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 108 ΣΛΕΕ, υπό την έννοια ότι η Επιτροπή διαχωρίζει τη χρηματοδότηση από το μέτρο στο σύνολό του και ορίζει πεπλανημένως ως νέα ενίσχυση αποκλειστικά και μόνον την πρόσθετη χρηματοδότηση. Ενεργώντας με τον τρόπο αυτόν, η Επιτροπή δεν συμμορφώνεται ούτε με τη νομολογία ούτε με τη δική της πρακτική σε θέματα λήψεως αποφάσεων.
Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 256 ΣΛΕΕ, δοθέντος ότι η απόφαση ουδεμία παρέχει εξήγηση σχετικά με τη συναγωγή του συμπεράσματος ότι τα τρία φορολογικά μέτρα τα οποία θεσπίστηκαν ή τροποποιήθηκαν δυνάμει των άρθρων 4, 5 και 6 του νόμου 8/2009 διακρίνονται από το ισχύον σύστημα χρηματοδοτήσεως του RTVE.
Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο με την αποσύνδεση της πηγής χρηματοδοτήσεως του μέτρου, καθόσον η μη συμβατότητα των πηγών χρηματοδοτήσεως προς το κοινοτικό δίκαιο επάγεται κατ' ανάγκη τη μη συμβατότητα προς τους κανόνες σε θέματα κρατικών ενισχύσεων. Υποστηρίζεται, συναφώς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση χαρακτηρίζει συμβατή ενίσχυση προοριζόμενη για χρηματοδότηση την οποία η ίδια η Επιτροπή, σε παράλληλη υπόθεση, θεώρησε αντίθετη προς το δίκαιο της Ενώσεως.
Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και/ή του άρθρου 256 της ΣΛΕΕ λόγω μη ενδεδειγμένης αιτιολογήσεως ως προς το ότι δεν συντρέχει υπερβολική αντιστάθμιση και τον αντίκτυπο του μέτρου επί του ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς. Συγκεκριμένα, η απόφαση, αφενός, μεν δεν έλαβε υπόψη ότι τα μελλοντικά πραγματικά κόστη του Οργανισμού RTVE θα είναι λιγότερα του κόστους που είχε προκύψει κατά το παρελθόν, και αφετέρου, χαρακτηρίζει συμβατό προς την εσωτερική αγορά μέτρο διασφαλίζον προστασία "από τις διακυμάνσεις των εσόδων στην αγορά της διαφημίσεως", παρά το ότι ουδεμία περίπτωση συντρέχει εμπορικού κινδύνου.
____________