Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2012 r. - AXA Versicherung przeciwko Komisji
(Sprawa T-526/12)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: AXA Versicherung AG (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciele: C. Bahr, S. Dethof i A. Malec, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji odmownej;
posiłkowo, stwierdzenie nieważności części zaskarżonej decyzji odmownej;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca kwestionuje dorozumiane odmowne decyzje Komisji, które dotyczą złożonych przez stronę skarżącą wniosków potwierdzających o dostęp do akt Komisji w sprawie COMP/39125 - szkło samochodowe.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
Zarzut pierwszy: naruszenie obowiązku konkretnej i indywidualnej oceny żądanych dokumentów na podstawie art. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001
Strona skarżąca podnosi w tym miejscu, że Komisja nie wypełniła ciążącego na niej na mocy art. 2 i 4 rozporządzenia nr 1049/2001 obowiązku konkretnej i indywidualnej oceny żądanych dokumentów. Zamiast tego instytucja ta dokonała niezgodnej z prawem kategoryzacji wskazanych dokumentów na podstawie kryteriów formalnych.
Zarzut drugi: naruszenie art. 4 ust. 2 tiret pierwsze i trzecie, a także art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 1049/2001 poprzez odmowę dostępu do konkretnych dokumentów zawartych w aktach
W ramach tego zarzutu strona skarżąca utrzymuje, że Komisja naruszyła prawo, dokonując zbyt szerokiej wykładni zakresu zastosowania uregulowania wprowadzającego wyjątek zawartego w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1049/2001. Strona skarżąca stoi na stanowisku, że ani nie doszłoby do naruszenia interesów handlowych w rozumieniu art.4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001, ani też Komisja nie mogła powołać się na ochronę celu śledztwa w rozumieniu art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001.
Nie doszłoby także do poważnego naruszenia procesu podejmowania decyzji (art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 1049/2001).
Ponadto Komisja niesłusznie zaprzeczyła istnieniu przeważającego interesu publicznego w ujawnieniu wnioskowanych dokumentów.
Zarzut trzeci: naruszenie art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001 poprzez całkowitą odmowę dostępu do konkretnych dokumentów
Strona skarżąca podnosi w tym miejscu, że Komisja nie udzieliła także dostępu do części wskazanych dokumentów, naruszając w ten sposób art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001. Strona skarżąca twierdzi, że Komisja nie zbadała, czy istniała możliwość udzielenia dostępu do części dokumentów, naruszając tym samym wymogi rozporządzenia nr 1049/2001.
4. Zarzut czwarty: naruszenie art. 4 ust. 2 tiret pierwsze i trzecie, a także art. 4 ust. 3 akapit drugi oraz art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1049/2001 poprzez odmowę udostępnienia pełnego tekstu spisu treści akt Komisji
- W ramach tego zarzutu strona skarżąca podnosi, że Komisja dokonała zbyt szerokiej wykładni wyjątkowych okoliczności faktycznych wskazanych w art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001 również w odniesieniu do wniosku strony skarżącej o udostępnienie pozbawionej zaciemnień wersji spisu treści. Strona skarżąca stoi na stanowisku, że również w tym wypadku nie mogłoby dojść do naruszenia interesów handlowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001, ani celu śledztwa w rozumieniu art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001.
- Strona skarżąca utrzymuje ponadto, że nie doszłoby do naruszenia prywatności osoby fizycznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1049/2001.
____________1 - Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).