Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2006 - Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-133/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο [εκπρόσωποι: H, Duintjer Tebbens, A. Caiola και A. Auersperger]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 230 ΕΚ, τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 29 και την παράγραφο 3 του άρθρου 36 της οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005 , σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα ¹·

επικουρικώς, να ακυρώσει την οδηγία 2005/85/ΕΚ στο σύνολό της·

να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προβάλλει τέσσερις λόγους προς στήριξη της προσφυγής του: παράβαση της Συνθήκης ΕΚ, έλλειψη αρμοδιότητας του Συμβουλίου προς θέσπιση των επιδίκων διατάξεων, παράβαση ουσιώδους τύπου και, πιο συγκεκριμένα, μη αιτιολόγηση των προσβαλλομένων διατάξεων, καθώς και μη τήρηση της υποχρεώσεως ειλικρινούς συνεργασίας.

Επιφυλάσσοντας για τον εαυτό του τη θέσπιση και την τροποποίηση του ελαχίστου κοινού καταλόγου τρίτων χωρών που θεωρούνται ως ασφαλείς χώρες καταγωγής και του καταλόγου των ασφαλών ευρωπαϊκών τρίτων χωρών με τη διαδικασία της διαβουλεύσεως, το Συμβούλιο παρέβη την πρώτη παύλα της παραγράφου 5 του άρθρου 67 ΕΚ, που προβλέπει τη μετάβαση στη διαδικασία της συναποφάσεως εφόσον έχει θεσπιστεί η νομοθεσία που καθορίζει τους κοινούς κανόνες και τις βασικές αρχές που διέπουν τα θέματα της πολιτικής του ασύλου και των προσφύγων. Το Συμβούλιο δεν έχει αρμοδιότητα να θεσπίσει, με πράξη του παραγώγου δικαίου, νομική βάση για την περαιτέρω θέσπιση πράξεων του παραγώγου δικαίου, εφόσον οι πράξεις αυτές δεν αποτελούν εκτελεστικά μέτρα.

Εξάλλου, το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε επαρκώς κατά δίκαιο αυτή την επιφύλαξη νομοθετικής αρμοδιότητας που προβλέπεται στα άρθρα 29, παράγραφοι 1 και 2, και 36, παράγραφος 3, της οδηγίας 2005/85/ΕΚ, πράγμα που συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου. Τέλος, το Συμβούλιο δεν τήρησε την υποχρέωση ειλικρινούς συνεργασίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την οποία προβλέπει το άρθρο 10 ΕΚ, στο μέτρο που οι προσβαλλόμενες διατάξεις αγνοούν τον ρόλο συννομοθέτη τον οποίο αναθέτει η Συνθήκη ΕΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παρά το ψήφισμα νομοθετικού περιεχομένου της 27ης Σεπτεμβρίου 2005, που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβουλεύσεως για την επίδικη οδηγία και με το οποίο το Κοινοβούλιο επέστησε την προσοχή του Συμβουλίου επί του σημείου αυτού.

____________

¹ - ΕΕ L 326, σ. 13.