Skarga wniesiona w dniu 29 kwietnia 2011 r. - Hiszpania przeciwko Komisji

(Sprawa T-235/11)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: M. Muñoz Pérez)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 1023 wersja ostateczna z dnia 18 lutego 2011 r. w zakresie, w jakim obniżona zastała wysokość pomocy z Funduszu Spójności na następujące etapy realizacji projektów:

"Suministro y montaje de materiales de vía en la Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Tramo Madrid-Lleida" (CCI nr 1999.ES.16.CPT.001)

"Línea de Alta Velocidad ferroviaria Madrid-Barcelona. Tramo Lleida-Martorell (Plataforma, 1ª fase)" (CCI nr 2000.ES.16.C.PT.001)

"Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Accesos a Zaragoza" (CCI nº 2000.ES.16.C.PT.003)

"Línea de Alta Velocidad Madrid-Zaragoza-Barcelona-Frontera francesa. Tramo Lleida-Martorell. Subtramo X-A (Olérdola - Avinyonet del Penedés" (CCI nr 2001.ES.16.C.PT.007) y

"Nuevo acceso ferroviario de Alta Velocidad a Levante. Subtramo La Gineta-Albacete (Plataforma)" (CCI nr 2004.ES.16.C.PT.014);

tytułem żądania ewentualnego, częściowe stwierdzenie nieważności tej decyzji w zakresie dotyczącym korekt zastosowanych w odniesieniu do zmian, o których mowa w niniejszej skardze, skutkujące zmniejszeniem kwot korekt do 27 047 647 EUR;

w każdym razie obciążenie pozwanej instytucji kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. H ust. 2 załącznika II rozporządzenia Rady 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającego Fundusz Spójności (Dz.U. L 130, s. 1), ze względu na to, że Komisja wydała tą decyzję nie dotrzymując terminu trzech miesięcy od zorganizowanego przez nią przesłuchania.

Zarzut drugi, oparty, w zakresie dotyczącym umów o świadczenie usług, na naruszeniu, ze względu na niewłaściwe zastosowanie tego przepisu przez Komisję, art. 20, ust. 2 lit. e) dyrektywy Rady 93/38/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. koordynującej procedury udzielania zamówień publicznych przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 82, s. 40), a także, w zakresie dotyczącym umów w przedmiocie robót budowlanych i usług będących przedmiotem korekt, na naruszeniu, ze względu na niewłaściwe zastosowanie tego przepisu przez Komisję, art. 20 ust. 2 lit. f) tej samej dyrektywy ze względu na to, że udzielenie zamówienia na usługi dodatkowe różni się koncepcyjnie od przewidzianej w hiszpańskim prawie zamówień publicznych zmiany zamówienia w trakcie jego realizacji w taki sposób, iż ta zmiana nie wchodzi w zakres zastosowana ww. dyrektywy.

Zarzut trzeci, uzupełniający w stosunku do poprzedniego i dotyczący wyłącznie umów w przedmiocie robót budowlanych i usług będących przedmiotem korekt, oparty na naruszeniu art. 20 ust. 2 lit. f) dyrektywy 93/38 ze względu na to, że spełnione zostały wszystkie przesłanki udzielenia przez władze hiszpańskie, w ramach procedury negocjacyjnej z pominięciem ogłoszeń, zamówienia na prace dodatkowe realizowane na pięciu etapach projektu, których dotyczą korekty.

____________