Language of document : ECLI:EU:T:2015:113

Υπόθεση T‑365/13

(δημοσίευση αποσπασμάτων)

Δημοκρατία της Λιθουανίας

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«ΕΓΤΠΕ — Τμήμα Εγγυήσεων — ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ — Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση — Μέτρα αγροτικής αναπτύξεως — “Φυσικά μειονεκτήματα” και ενισχύσεις για τη γεωργία και το περιβάλλον — Καταλληλότητα των ελέγχων — Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις — Αναλογικότητα»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα)
της 26ης Φεβρουαρίου 2015

Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Χρηματοδότηση από το ΕΓΤΕ και το ΕΓΤΑΑ — Εκκαθάριση των λογαριασμών — Άρνηση καλύψεως δαπανών οι οποίες προκύπτουν λόγω παρατυπιών κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης — Κατ’ αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση ύψους 5 % λόγω ανεπάρκειας των ελέγχων, από κράτος μέλος, της τηρήσεως των γεωργο-περιβαλλοντικών μέτρων τα οποία συνδέονται προς το κριτήριο περί χρήσεως λιπασμάτων — Απόδειξη, από το ως άνω κράτος μέλος, ότι δεν υφίσταται σημαντικός κίνδυνος για τον προϋπολογισμό της Ένωσης λόγω της πλημμέλειας — Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας — Ακύρωση της δημοσιονομικής διορθώσεως

(Κανονισμός 1290/2005 του Συμβουλίου, άρθρο 31 § 2· απόφαση 2013/214 της Επιτροπής)

Κατά το άρθρο 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, η Επιτροπή υπολογίζει τα ποσά που πρέπει να αποκλείονται από την κοινοτική χρηματοδότηση λαμβάνοντας υπόψη, αφενός, τη φύση και τη σοβαρότητα της παραβάσεως και, αφετέρου, την οικονομική ζημία που προκλήθηκε εις βάρος της Ένωσης.

Ως εκ τούτου, πρέπει να ακυρωθεί η εκτελεστική απόφαση 2013/214, με την οποία επιβάλλεται δημοσιονομική διόρθωση ύψους 5 % όσον αφορά τα γεωργο-περιβαλλοντικά μέτρα τα οποία συνδέονται προς το κριτήριο περί χρήσεως λιπασμάτων, και η οποία βασίζεται στο πόρισμα της Επιτροπής ότι οι οπτικοί έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν ήταν ανεπαρκείς, οσάκις το οικείο κράτος μέλος αποδεικνύει αρκούντως κατά νόμον ότι, στην πράξη, η έλλειψη διασταυρωτικών ελέγχων σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης είχε ως αποτέλεσμα μικρό και μόνον χρηματοοικονομικό κίνδυνο για τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Εντούτοις, ο κίνδυνος αυτός δεν δικαιολογούσε την εφαρμογή τέτοιας δημοσιονομικής διορθώσεως ύψους 5 % βάσει της ως άνω αποφάσεως, δεδομένου ότι παρόμοια δημοσιονομική διόρθωση προβλέπεται αποκλειστικώς όταν ο κίνδυνος ζημίας για τον προϋπολογισμό της Ένωσης είναι σημαντικός. Κατά συνέπεια, η επιβολή δημοσιονομικής διορθώσεως υπό τις συνθήκες αυτές αντιβαίνει στο άρθρο 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005 και στην αρχή της αναλογικότητας.

(βλ. σκέψεις 110, 118, 119, 121)