Υπόθεση T‑361/13

(δημοσίευση αποσπασμάτων)

Menelaus BV

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς
(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Κοινοτικό λεκτικό σήμα VIGOR — Προγενέστερο κοινοτικό και διεθνές εικονιστικό σήμα VIGAR — Παραδεκτό των αποδείξεων περί χρήσεως που κατατέθηκαν σε CD‑ROM — Συνεκτίμηση συμπληρωματικών αποδεικτικών στοιχείων που δεν προσκομίστηκαν εντός της ταχθείσας προθεσμίας — Ουσιαστική χρήση των προγενέστερων σημάτων — Άρθρο 15 και άρθρο 57, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Μορφή που διαφέρει ως προς στοιχεία τα οποία δεν μεταβάλλουν τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος»

Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο τμήμα)
της 18ης Νοεμβρίου 2015

1.      Κοινοτικό σήμα — Παραίτηση, έκπτωση και ακυρότητα — Εξέταση της αιτήσεως — Απόδειξη της χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Ουσιαστική χρήση — Έννοια — Κριτήρια εκτιμήσεως — Υποχρέωση προσκομίσεως συγκεκριμένων και αντικειμενικών αποδεικτικών στοιχείων — Διαδικασία και μέσα αποδείξεως — Δεν υφίσταται περιορισμός — Παραδεκτό των αποδείξεων περί χρήσεως που κατατέθηκαν σε CD-ROM

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 57 §§ 2 και 3· κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, άρθρο 1, κανόνες 22 § 4 και 40 § 6)

2.      Κοινοτικό σήμα — Αποφάσεις του ΓΕΕΑ — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Αρχή της χρηστής διοικήσεως — Προγενέστερες αποφάσεις του ΓΕΕΑ — Αρχή της νομιμότητας — Ανάγκη αυστηρής και πλήρους εξετάσεως σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση

1.      Από τον κανόνα 22, παράγραφος 4, του κανονισμού 2868/95, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα, όπως έχει τροποποιηθεί, προκύπτει ότι ο κατάλογος των αποδεικτικών μέσων (συσκευασίες, κατάλογοι, τιμολόγια, κ.λπ.) που αυτή περιέχει δεν είναι εξαντλητικός, δεδομένου ότι ορίζει ότι αυτά «κατ’ αρχήν […] περιορίζονται» στον παρατιθέμενο κατάλογο παραδειγμάτων. Επιπλέον, έχει ήδη κριθεί ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τη διαδικασία και τα αποδεικτικά μέσα για την απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος. Επί τούτου, είναι σαφές ότι δεν αποκλείονται αποδεικτικά μέσα όπως οπτικό ή ακουστικό υλικό, παραδείγματος χάρη ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά διαφημιστικά μηνύματα. Τούτα, όμως, είναι κατά κανόνα διαθέσιμα σε ηλεκτρονικά μέσα αποθήκευσης όπως CD-ROM ή εξωτερική κινητή κάρτα μνήμης (USB stick) και δεν μπορούν να υποβληθούν σε έντυπη μορφή ή στο ψηφιακό αρχείο ενός τέτοιου εγγράφου.

Τούτο δεν ισχύει ως προς αποδεικτικά μέσα, όπως τα τιμολόγια ή ένας κατάλογος, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν προσκομιστεί σε έντυπη μορφή ή μέσω αρχείου που να περιέχει σαρωμένα έγγραφα, αλλά αποθηκεύθηκαν σε CD-ROM προκειμένου να κατατεθούν. Καίτοι οι ανωτέρω υπομνησθείσες αρχές δεν αντιτίθενται σε αποδεικτικά στοιχεία υπό τη μορφή CD-ROM, το ζήτημα που εγείρεται αφορά πρωτίστως τον τρόπο διαβιβάσεως αποδεικτικών στοιχείων στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα). Εντούτοις, οι διατάξεις του κανονισμού 2868/95 οι οποίες αφορούν συγκεκριμένα τη διαβίβαση κοινοποιήσεων στο ΓΕΕΑ δεν αντιτίθενται στη διαβίβαση αποδεικτικών στοιχείων μέσω CD-ROM.

Η υποβολή αποδεικτικών στοιχείων μέσω CD-ROM που περιέχει πλείονα ηλεκτρονικά αρχεία δεν αποκλείεται να καταστήσει ενδεχομένως δυσχερέστερη την ανάλυση των κατ’ αυτόν τον τρόπο προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων, σε σχέση με την έντυπη μορφή ή με ένα απλό αρχείο που περιέχει σαρωμένα έγγραφα τα οποία δύνανται να αναπαραχθούν εύκολα με εκτύπωση. Στο πλαίσιο αυτό, απόκειται στους διαδίκους που προβαίνουν στην υποβολή αποδείξεων περί χρήσεως μέσω CD-ROM, να διασφαλίσουν ότι η αναγνωσιμότητά τους δεν θίγει την αποδεικτική τους ισχύ.

(βλ. σκέψεις 23-29, 34, 35)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 37, 38)