Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 8 marca 2023 r. w sprawie T-763/21, SE / Komisja, wniesione w dniu 19 maja 2023 r. przez SE

(Sprawa C-309/23 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: SE (przedstawicielka: L. Levi, avocate)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

uchylenie wyroku objętego odwołaniem;

w konsekwencji – uwzględnienie skargi wniesionej w pierwszej instancji przez wnoszącego odwołanie;

obciążenie Komisji całością kosztów – zarówno postępowania odwoławczego, jak i pierwszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi 11 zarzutów.

Sąd niesłusznie stwierdził, że zarzuty oparte na naruszeniu art. 2 i 9 Warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej („WZIP”) są niedopuszczalne (pkt 33–36 wyroku).

Sąd niesłusznie stwierdził, że stażyści Blue Book należą do jednej z czterech kategorii personelu pracującego dla Komisji Europejskiej (pkt 78 wyroku).

Sąd błędnie zakwalifikował dyskryminację jako pośrednią a nie bezpośrednią (pkt 56).

Sąd błędnie zastosował prawo (pkt 70,71 i 75 wyroku) uzasadniając dyskryminację pośrednią na podstawie przepisów mających zastosowanie do dyskryminacji bezpośredniej.

Sąd nie zastosował odpowiednio wysokiego standardu dowodowego dla uzasadnienia dyskryminacji ze względu na wiek (pkt 62–89 wyroku).

Sąd błędnie zastosował prawo przy określaniu zgodnych z prawem celów (62–64 i 65–72 wyroku).

Sąd dokonał błędnej interpretacji i zastosowania prawa (pkt 73 wyroku) uznając, że cele są realizowane „w interesie ogólnym”.

Sąd błędnie zastosował prawo uznając, że stażyści Blue Book nie byli faworyzowani, ponieważ zaproszenie do składania kandydatur było otwarte również dla innych kategorii personelu (pkt 80, 81 wyroku).

Sąd błędnie uznał, że różnica w traktowaniu ze względu na wiek jest proporcjonalna (pkt 84–89 wyroku).

Sąd błędnie uznał (pkt 91–96 wyroku), że Dyrekcja Generalna ds. Zasobów Ludzkich i Bezpieczeństwa otrzymała uprawnienie do nałożenia wymogu „maksymalnie 3 lat doświadczenia zawodowego” jako kryterium składania kandydatur.

.Sąd nie zbadał sprzeczności między, z jednej strony, treścią noty informacyjnej PERS(2018) 38/2, która przewidywała wymóg „maksymalnie 3 lat doświadczenia zawodowego […] zdobytego w ciągu 5 lat poprzedzających złożenie kandydatury”, a, z drugiej strony, nałożonym przez Dyrekcję Generalną ds. Zasobów Ludzkich i Bezpieczeństwa wymogiem zdobycia ogólnie „maksymalnie 3 lat doświadczenia zawodowego”.

____________