Υπόθεση T-189/08

Forum 187 ASBL

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Προσφυγή ακυρώσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ των κέντρων συντονισμού που είναι εγκατεστημένα στο Βέλγιο – Νέα απόφαση της Επιτροπής εκδοθείσα κατόπιν μερικής ακυρώσεως από το Δικαστήριο – Ένωση προσώπων – Έλλειψη εννόμου συμφέροντος – Απαράδεκτο»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Προσφυγή επαγγελματικής ενώσεως συσταθείσας για την υπεράσπιση και την εκπροσώπηση των μελών της

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

2.      Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Έννομο συμφέρον – Προσφυγή κατά αποφάσεως της Επιτροπής στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

1.      Οι προσφυγές που ασκούνται από ενώσεις προσώπων επιφορτισμένες με την προάσπιση των συλλογικών συμφερόντων των μελών τους είναι παραδεκτές σε τρεις περιπτώσεις, ήτοι όταν η ένωση εκπροσωπεί τα συμφέροντα επιχειρήσεων οι οποίες νομιμοποιούνται να ασκήσουν προσφυγή, ή όταν η ένωση εξατομικεύεται εκ του γεγονότος ότι θίγονται τα ίδια συμφέροντά της ως ενώσεως, ιδίως επειδή η πράξη της οποίας ζητείται η ακύρωση θίγει τη θέση της ως διαπραγματεύτριας, ή ακόμη όταν νομική διάταξη αναγνωρίζει ρητώς στις ενώσεις προσώπων σειρά δυνατοτήτων διαδικαστικού χαρακτήρα.

(βλ. σκέψη 58)

2.      Η ασκούμενη από φυσικό ή νομικό πρόσωπο προσφυγή είναι παραδεκτή μόνον αν ο προσφεύγων έχει έννομο συμφέρον στην ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως. Ένα τέτοιο συμφέρον προϋποθέτει ότι η ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως είναι ικανή αφ’ εαυτής να έχει έννομες συνέπειες και ότι, επομένως, η προσφυγή μπορεί, ως εκ του αποτελέσματός της, να ωφελήσει τον διάδικο που την άσκησε. Το έννομο συμφέρον πρέπει να είναι γεγενημένο και ενεστώς και εκτιμάται σε σχέση προς την ημέρα κατά την οποία ασκήθηκε η προσφυγή. Το έννομο συμφέρον πρέπει, ωστόσο, να εξακολουθεί να υφίσταται έως την έκδοση της δικαστικής αποφάσεως, άλλως παρέλκει η έκδοση αποφάσεως.

Είναι απαράδεκτη η ασκούμενη από επιχείρηση προσφυγή με αίτημα την ακύρωση αποφάσεως της Επιτροπής ορίζουσας μεταβατική περίοδο για τη λήξη της ισχύος ενός καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων που έχει κηρυχθεί ασύμβατο με την κοινή αγορά, όταν η επιχείρηση αυτή δεν διαθέτει πλέον έγκυρη άδεια από πλευράς εθνικού δικαίου και, συνεπώς, δεν απολαύει πλέον νομίμως του φορολογικού καθεστώτος που αφορά η εν λόγω απόφαση. Πράγματι, η ακύρωση της αποφάσεως αυτής δεν θα προσπόριζε κανένα όφελος στην εν λόγω επιχείρηση.

(βλ. σκέψεις 62-63, 74, 79)