Προσφυγή που ασκήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2010 - Πορτογαλία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-475/10 )
Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, επικουρούμενος από τους C. Botelho Moniz και P. Gouveia e Melo, δικηγόρους)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Να ακυρώσει την Απόφαση της Επιτροπής C(2010)4891 τελ., της 20ής Ιουλίου 2010, περί του επιβαλλομένου από την Πορτογαλία μη κρατικού τέλους προωθήσεως του οίνου - υπόθεση C-43/2004 (πρώην NN 38/2003)·
Επικουρικώς,
Να ακυρώσει τον έβδομο και τον ένατο όρο της παραγράφου 2 του άρθρου 3 της Αποφάσεως·
Εν πάση δε περιπτώσει,
Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
α΄) Πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παραβάσεως του άρθρου 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης, καθ' όσον η Επιτροπή χαρακτηρίζει ως κρατικούς πόρους το μέρος των εσόδων του τέλους προωθήσεως, το οποίο προορίζεται για τη χρηματοδότηση της προώθησης και διαφήμισης του οίνου, σύμφωνα με το Decreto-Lei 119/97, της 15ης Μαΐου 1997·
β΄) Πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παραβάσεως των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 296 της Συνθήκης και του κανονισμού 1860/2004 της Επιτροπής
1, κατά το μέτρο που η Επιτροπή χαρακτήρισε τη συνδρομή υπέρ της προώθησης και διαφήμισης του οίνου ως κρατική ενίσχυση χωρίς να εξετάσει αν αυτή ήταν ικανή να περιορίσει τον ανταγωνισμό στην αγορά και αν δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως υποβοηθητικό μέτρο ήσσονος σημασίας·
γ΄) Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, καθ' όσον η Επιτροπή έκρινε ότι το τέλος προωθήσεως, ως μηχανισμός χρηματοδότησης της προώθησης και διαφήμισης του οίνου σε άλλα κράτη μέλη και σε τρίτες χώρες, συνιστά διάκριση εις βάρος των εισαγομένων προϊόντων και παραβαίνει το άρθρο 110 της Συνθήκης, και προσβολή της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθ' όσον η Επιτροπή, μετά την από 24 Απριλίου 2006 αίτηση παροχής πληροφοριών, με την οποία ζητούσε απαντήσεις στις αμφιβολίες που διατηρούσε ακόμη ως προς το ζήτημα αυτό. δεν προέβη σε καμία περαιτέρω έρευνα.
δ΄) Πλάνη περί το δίκαιο, ως προς την εφαρμογή των άρθρων 108 της Συνθήκης και 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999
2, καθώς και των αρχών της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης, κατά το μέτρο που - και αν ακόμη γινόταν δεκτή η νομιμότητα της ανάλυσης στην οποία προβαίνει με την Απόφασή της η Επιτροπή (
quod non) - ο έβδομος όρος που επιβάλλεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 3 της Απόφασης αντιφάσκει με την ανάλυση και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Επιτροπή με την αιτιολογία της Απόφασης.
ε΄) Πλάνη περί το δίκαιο, καθ' όσον ο ένατος όρος που επιβάλλεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 3 της Απόφασης παραβαίνει τα άρθρα 108 και 296 της Συνθήκης, τα άρθρα 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 και προσβάλλει τις αρχές της αναλογικότητας, της ίσης μεταχείρισης και των δικαιωμάτων του αμυνομένου.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1860/2004 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας (ΕΕ 2004, L 325, σ. 4).2 - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ 1999, L 83, σ. 1).