Language of document : ECLI:EU:T:2021:638

Υπόθεση T-363/18

(δημοσίευση αποσπασμάτων)

Nippon Chemi-Con Corporation

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

 Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο πενταμελές τμήμα)
της 29ης Σεπτεμβρίου 2021

«Ανταγωνισμός – Συμπράξεις – Αγορά των ηλεκτρολυτικών πυκνωτών αλουμινίου και τανταλίου – Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ – Συντονισμός των τιμών σε ολόκληρο τον ΕΟΧ – Εναρμονισμένη πρακτική – Ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών – Κατά τόπον αρμοδιότητα της Επιτροπής – Δικαιώματα άμυνας και δικαίωμα ακροάσεως – Απαγόρευση της αλλοιώσεως της πράξεως – Ενιαία και διαρκής παράβαση – Περιορισμός του ανταγωνισμού ως εκ του αντικειμένου – Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων – Αξία των πωλήσεων – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Αναλογικότητα – Ίση μεταχείριση – Σοβαρότητα της παραβάσεως – Ελαφρυντικές περιστάσεις – Παράγραφος 37 των κατευθυντήριων γραμμών του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων – Πλήρης δικαιοδοσία»

1.      Ανταγωνισμός – Πρόστιμα – Ύψος – Προσδιορισμός – Δικαστικός έλεγχος – Πλήρης δικαιοδοσία του δικαστή της Ένωσης – Περιεχόμενο – Έλεγχος πλήρους δικαιοδοσίας που ασκείται αυστηρώς και μόνο σε σχέση με τον καθορισμό του ύψους του επιβληθέντος προστίμου

(Άρθρα 101, 261 και 263 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 31)

(βλ. σκέψεις 60, 61)

2.      Συμπράξεις – Σύνθετη παράβαση εμφανίζουσα στοιχεία συμφωνίας και στοιχεία εναρμονισμένης πρακτικής – Ενιαίος χαρακτηρισμός της ως «συμφωνίας και/ή εναρμονισμένης πρακτικής» – Επιτρέπεται

(Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 65-67)

3.      Ανταγωνισμός – Κανόνες της Ένωσης – Κατά τόπον πεδίο εφαρμογής – Σύμπραξη μεταξύ επιχειρήσεων εγκατεστημένων εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου η οποία όμως εφαρμόζεται και παράγει αποτελέσματα εντός της εσωτερικής αγοράς – Πώληση εντός της Ένωσης του προϊόντος της συμπράξεως – Αρμοδιότητα της Επιτροπής να εφαρμόζει τους κανόνες ανταγωνισμού της Ένωσης – Παραδεκτή από απόψεως δημοσίου διεθνούς δικαίου – Παρέμβαση θυγατρικών εταιριών, πρακτόρων ή υποκαταστημάτων εγκατεστημένων εκτός της Ένωσης – Δεν ασκεί επιρροή

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Συμφωνία ΕΟΧ, άρθρο 53)

(βλ. σκέψεις 73-82)

4.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας – Πρόσβαση στον φάκελο – Περιεχόμενο – Έγκαιρη πρόσβαση στον πλήρη φάκελο – Ανακοίνωση αιτιάσεων που περιέχει προσωρινώς εμπιστευτικά στοιχεία – Δεν συντρέχει προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 41 § 2, στοιχείο αʹ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 27 § 1)

(βλ. σκέψεις 86-88, 95-101)

5.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας – Πρόσβαση στον φάκελο – Περιεχόμενο – Άρνηση κοινοποιήσεως εγγράφου – Συνέπειες – Απαραίτητη η διάκριση μεταξύ εγγράφων με επιβαρυντικά στοιχεία και εγγράφων με ελαφρυντικά στοιχεία, ως προς το βάρος αποδείξεως

(Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 27 § 2· Ανακοίνωση 2005/C 325/07 της Επιτροπής, σημείο 27)

(βλ. σκέψεις 89, 91, 111-120)

6.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας – Ανακοίνωση των αιτιάσεων – Προσκόμιση πρόσθετων αποδεικτικών στοιχείων μετά την αποστολή της ανακοινώσεως αιτιάσεων – Αποστολή έκθεσης των πραγματικών περιστατικών – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Ανακοίνωση 2011/C 308/06 της Επιτροπής, σημεία 110 και 111)

(βλ. σκέψεις 122-128)

7.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση – Η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως της παραβάσεως και της διάρκειάς της – Τρόπος αποδείξεως – Προσφυγή σε μια δέσμη ενδείξεων – Απαιτούμενος βαθμός αποδεικτικής ισχύος όσον αφορά τις επιμέρους ενδείξεις – Επιτρέπεται η σφαιρική εκτίμηση δέσμης ενδείξεων

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 147-152)

8.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση – Χρήση δηλώσεων άλλων επιχειρήσεων οι οποίες μετείχαν στην παράβαση ως αποδεικτικών μέσων – Επιτρέπεται – Αποδεικτική ισχύς των εκούσιων καταθέσεων στις οποίες προβαίνουν οι κύριοι μετέχοντες σε σύμπραξη προκειμένου να τύχουν εφαρμογής της ανακοινώσεως περί συνεργασίας

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Ανακοίνωση 2006/C 298/11 της Επιτροπής)

(βλ. σκέψεις 158-162, 171-177)

9.      Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση – Τρόπος αποδείξεως – Προσφυγή σε ένα μόνον αποδεικτικό μέσο – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις – Εφαρμογή στις δηλώσεις που υποβάλλονται στο πλαίσιο της ανακοινώσεως περί συνεργασίας από άλλες επιχειρήσεις οι οποίες μετείχαν στην παράβαση

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 163-170)

10.    Συμπράξεις – Εναρμονισμένη πρακτική – Έννοια – Συντονισμός και συνεργασία που δεν συνάδουν με την υποχρέωση εκάστης επιχειρήσεως να καθορίζει αυτοτελώς τη συμπεριφορά της στην αγορά – Ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ ανταγωνιστών – Αντικείμενο ή αποτέλεσμα νοθεύον τον ανταγωνισμό – Τεκμήριο – Προϋποθέσεις

(Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 188-192, 195-197, 256)

11.    Συμπράξεις – Εναρμονισμένη πρακτική – Έννοια – Απαιτείται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ συνεννοήσεως και της συμπεριφοράς των επιχειρήσεων στην αγορά – Τεκμήριο περί υπάρξεως της συνάφειας αυτής

(Άρθρο 101 § 1 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 193, 194)

12.    Συμπράξεις – Απαγόρευση – Παραβάσεις – Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές που συνιστούν ενιαία παράβαση – Καταλογισμός ευθύνης σε επιχείρηση για το σύνολο της παραβάσεως – Προϋποθέσεις – Παραβατικές πρακτικές και ενέργειες οι οποίες εντάσσονται σε συνολικό σχέδιο – Εκτίμηση – Κριτήρια – Συμβολή στην επίτευξη του ενιαίου σκοπού της παραβάσεως – Απαίτηση να υφίσταται συμπληρωματική σχέση μεταξύ των προσαπτόμενων πρακτικών – Δεν υφίσταται

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 310-317, 320, 332, 350)

13.    Ανταγωνισμός – Διοικητική διαδικασία – Απόφαση της Επιτροπής διαπιστώνουσα παράβαση – Η Επιτροπή φέρει το βάρος αποδείξεως της παραβάσεως και της διάρκειάς της – Περιεχόμενο της έννοιας του βάρους αποδείξεως – Ενιαία και διαρκής παράβαση – Έλλειψη αποδείξεων ως προς ορισμένα διαστήματα της συνολικής περιόδου παραβάσεως – Δεν ασκεί επιρροή

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 351, 352, 372, 373)

14.    Συμπράξεις – Νόθευση του ανταγωνισμού – Κριτήρια εκτιμήσεως – Περιεχόμενο και σκοπός της συμπράξεως καθώς και οικονομικό και νομικό πλαίσιο αναπτύξεώς της – Διάκριση μεταξύ παραβάσεων εξ αντικειμένου και παραβάσεων εκ του αποτελέσματος – Πρόθεση των συμβαλλομένων να περιορίσουν τον ανταγωνισμό – Μη απαραίτητο κριτήριο – Παράβαση εξ αντικειμένου – Αρκούντως επιβλαβής για τον ανταγωνισμό παράβαση – Κριτήρια εκτιμήσεως

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ)

(βλ. σκέψεις 403-414)

15.    Ανταγωνισμός – Πρόστιμα – Ύψος – Προσδιορισμός – Καθορισμός του βασικού ποσού – Προσδιορισμός της αξίας των πωλήσεων – Μέθοδος υπολογισμού καθοριζόμενη από τις κατευθυντήριες γραμμές – Έτος αναφοράς – Τελευταίο πλήρες έτος της παραβάσεως

(Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 23 § 3· Ανακοίνωση 2006/C 210/02 της Επιτροπής, σημείο 13)

(βλ. σκέψεις 432-434, 481-483)

16.    Ανταγωνισμός – Πρόστιμα – Ύψος – Προσδιορισμός – Καθορισμός του βασικού ποσού – Προσδιορισμός της αξίας των πωλήσεων – Συνολικός κύκλος εργασιών της συγκεκριμένης επιχειρήσεως – Κύκλος εργασιών που προέρχεται από τα εμπορεύματα που συνιστούν το αντικείμενο της παραβάσεως – Αντίστοιχος συνυπολογισμός – Όρια – Προσδιορισμός της αξίας των πωλήσεων βάσει των πραγματοποιηθεισών πωλήσεων που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την παράβαση – Κριτήρια

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 23 § 3· Ανακοίνωση 2006/C 210/02 της Επιτροπής, σημείο 13)

(βλ. σκέψεις 434-438, 455-457)

17.    Ανταγωνισμός – Πρόστιμα – Απόφαση περί επιβολής προστίμου – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Περιεχόμενο – Δυνατότητα της Επιτροπής να αποκλίνει από τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων – Αυστηρότεροι όροι σχετικά με την αιτιολόγηση

(Άρθρα 101 και 296 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 23 § 2· Ανακοίνωση 2006/C 210/02 της Επιτροπής, σημείο 37)

(βλ. σκέψεις 451-453)

18.    Ανταγωνισμός – Κανόνες της Ένωσης – Παραβάσεις – Καταλογισμός – Μητρική εταιρία και θυγατρικές – Οικονομική ενότητα – Κριτήρια εκτιμήσεως – Τεκμήριο αποφασιστικής επιρροής την οποία ασκεί η μητρική εταιρία στις θυγατρικές οι οποίες της ανήκουν εξ ολοκλήρου ή σχεδόν εξ ολοκλήρου – Μαχητό τεκμήριο

(Άρθρο 101 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 23 § 2, στοιχείο αʹ)

(βλ. σκέψεις 462-466)

19.    Ανταγωνισμός – Πρόστιμα – Ύψος – Προσδιορισμός – Εξουσία εκτιμήσεως της Επιτροπής – Δικαστικός έλεγχος – Πλήρης δικαιοδοσία του δικαστή της Ένωσης – Περιεχόμενο – Υπαγωγή στις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων — Αποκλείεται – Υποχρέωση τηρήσεως της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως

(Άρθρα 101, 261 και 263 ΣΛΕΕ· Κανονισμός 1/2003 του Συμβουλίου, άρθρο 31· Ανακοίνωση 2006/C 210/02 της Επιτροπής)

(βλ. σκέψεις 514-519)

Σύνοψη

Η προσφεύγουσα, Nippon Chemi-Con Corporation (στο εξής: Nippon Chemi-Con), είναι εταιρία με έδρα την Ιαπωνία, η οποία κατασκευάζει και πωλεί ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές αλουμινίου. Η προσφεύγουσα κατέχει το 100 % των μεριδίων της Europe Chemi-Con (Deutschland) GmbH, εταιρίας γερμανικού δικαίου, καθώς και το 100 % των μεριδίων της United Chemi-Con, εταιρίας δικαίου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Με απόφαση της 21ης Μαρτίου 2018 (1) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Nippon Chemi-Con είχε παραβεί το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, καθόσον είχε μετάσχει σε συμφωνίες και/ή εναρμονισμένες πρακτικές με αντικείμενο τον συντονισμό των τιμολογιακών πολιτικών για την προμήθεια ηλεκτρολυτικών πυκνωτών αλουμινίου και τανταλίου. Η Επιτροπή καταλόγισε στην Nippon Chemi-Con ευθύνη, λόγω της άμεσης συμμετοχής της στη σύμπραξη από την 26η Ιουνίου 1998 έως την 23η Απριλίου 2012, και της επέβαλε πρόστιμο.

Για τον υπολογισμό του προστίμου αυτού, η Επιτροπή ακολούθησε τη μεθοδολογία που καθορίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων (2).

Πρώτον, η Επιτροπή καθόρισε το βασικό ποσό λαμβάνοντας υπόψη την αξία των πωλήσεων των ηλεκτρολυτικών πυκνωτών αλουμινίου και τανταλίου κατά το τελευταίο πλήρες οικονομικό έτος συμμετοχής στην παράβαση, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) από τις θυγατρικές της οι οποίες της ανήκαν σε ποσοστό 100 %. Η Επιτροπή εφάρμοσε, επίσης, συντελεστή προσαυξήσεως σε συνάρτηση με τη διάρκεια της παραβάσεως. Δεύτερον, η Επιτροπή καθόρισε σε 16 % το ποσοστό της αξίας των πωλήσεων το οποίο έπρεπε να ληφθεί υπόψη λόγω της σοβαρότητας της παραβάσεως, κρίνοντας ότι οι οριζόντιες συνεννοήσεις συντονισμού των τιμών συγκαταλέγονται, ως εκ της φύσεώς τους, μεταξύ των σοβαρότερων παραβάσεων του άρθρου 101 ΣΛΕΕ. Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλίσει ότι το επιβληθέν πρόστιμο είχε αρκούντως αποτρεπτικό χαρακτήρα, η Επιτροπή επέβαλε πρόσθετο ποσό με συντελεστή 16 %.

Η Nippon Chemi-Con άσκησε προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, η οποία ωστόσο απορρίφθηκε από το ένατο πενταμελές τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου.

Εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου

Το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει, πρώτον, τον λόγο ακυρώσεως που προέβαλε η Nippon Chemi-Con και αφορά την έλλειψη κατά τόπον αρμοδιότητας της Επιτροπής να εφαρμόσει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η αντίθετη προς τους κανόνες του ανταγωνισμού συμπεριφορά επικεντρώθηκε στην Ασία και δεν εκδηλώθηκε εντός του ΕΟΧ.

Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ δικαιολογείται σε περίπτωση που οι πρακτικές τις οποίες αφορά εφαρμόζονται στο έδαφος της εσωτερικής αγοράς, ανεξαρτήτως του τόπου στον οποίο διαμορφώθηκαν. Το κριτήριο αυτό της εφαρμογής της συμπράξεως ως στοιχείο συνδέσεώς της με το έδαφος της Ένωσης πληρούται με την πώληση και μόνον εντός της Ένωσης του προϊόντος της συμπράξεως, ανεξαρτήτως του τόπου των πηγών ανεφοδιασμού και των εγκαταστάσεων παραγωγής.

Η Επιτροπή προέβαλε διάφορα επιχειρήματα προς στήριξη του συμπεράσματος ότι η σύμπραξη είχε πράγματι τεθεί σε εφαρμογή εντός του ΕΟΧ, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της παραβάσεως, οι μετέχοντες στη σύμπραξη, η οποία είχε παγκόσμια εμβέλεια, είχαν πραγματοποιήσει πωλήσεις ηλεκτρολυτικών πυκνωτών εντός του ΕΟΧ, είχαν ανταλλάξει πληροφορίες σχετικά με Ευρωπαίους πελάτες και είχαν συντονίσει την εμπορική πολιτική τους σε συνάρτηση με τις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών του ευρώ.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο αναλύει τον λόγο ακυρώσεως που προέβαλε η Nippon Chemi-Con και αφορά το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως καλύπτουσας το σύνολο των ηλεκτρολυτικών πυκνωτών καθ’ όλη τη διάρκεια της προβαλλομένης παραβάσεως. Συναφώς, η Nippon Chemi-Con υποστήριξε, ειδικότερα, ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε την ύπαρξη συνολικού σχεδίου και δεν έλαβε υπόψη την ανομοιογένεια που χαρακτηρίζει τη βιομηχανία των πυκνωτών.

Όσον αφορά την απόδειξη της υπάρξεως συνολικού σχεδίου, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η έννοια της «ενιαίας παραβάσεως» αναφέρεται ακριβώς σε μια κατάσταση στην οποία πλείονες επιχειρήσεις μετείχαν σε παράβαση συνιστάμενη σε διαρκή συμπεριφορά με έναν και μόνο οικονομικό σκοπό, ήτοι τη νόθευση του ανταγωνισμού. Επομένως, όταν οι διάφορες πράξεις εντάσσονται σε ένα «συνολικό σχέδιο», λόγω του ότι επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό, ήτοι τη νόθευση του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, η Επιτροπή δικαιούται να καταλογίσει την ευθύνη για τις πράξεις αυτές αναλόγως της συμμετοχής στην παράβαση η οποία λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό της.

Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Επιτροπή εντόπισε ένα σύνολο στοιχείων ικανών να στηρίξουν το συμπέρασμά της ότι οι αντίθετες προς τους κανόνες του ανταγωνισμού επαφές που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των διαδίκων κατά τη διάρκεια των ετών εντάσσονταν σε ένα συνολικό σχέδιο με ενιαίο σκοπό. Η Επιτροπή απέδειξε, πράγματι, ότι οι επαφές αυτές αφορούσαν τον καθορισμό των μελλοντικών τιμών των πυκνωτών, την προσφορά και τη ζήτηση των εν λόγω προϊόντων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη σύναψη, την εφαρμογή και την παρακολούθηση συμφωνιών περί των τιμών. Επιπλέον, η Επιτροπή εξακρίβωσε ότι οι εν λόγω επαφές είχαν κοινά χαρακτηριστικά, όσον αφορά τους μετέχοντες, τη φύση και το ουσιαστικό περιεχόμενο των συζητήσεων, που αλληλεπικαλύπτονταν.

Το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει, εξάλλου, την αιτίαση της Nippon Chemi-Con που αφορά το γεγονός ότι, λόγω της ανομοιογένειας των πυκνωτών και των ιδιαιτεροτήτων της ζήτησης στις διάφορες γεωγραφικές αγορές, η παράβαση, πέραν του ότι δεν αποδείχθηκε από την Επιτροπή, δεν ήταν δυνατό να καλύπτει το σύνολο των πωλήσεων ηλεκτρολυτικών πυκνωτών προς τον ΕΟΧ.

Το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει, κατ’ αρχάς, ότι, για τον καθορισμό των προϊόντων που αφορά η σύμπραξη, η Επιτροπή δεν υποχρεούται να ορίσει τη σχετική αγορά βάσει οικονομικών κριτηρίων. Συγκεκριμένα, τα ίδια τα μέλη της συμπράξεως καθορίζουν τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο των συζητήσεων και των εναρμονισμένων πρακτικών τους. Επιπλέον, τα προϊόντα τα οποία αφορά μια σύμπραξη καθορίζονται βάσει των εγγράφων από τα οποία προκύπτει η ύπαρξη πραγματικής συμπεριφοράς αντίθετης προς τον ανταγωνισμό σε σχέση με συγκεκριμένα προϊόντα.

Υπό το πρίσμα των στοιχείων αυτών, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Επιτροπή ορθώς έκρινε ότι η ενιαία και διαρκής παράβαση κάλυπτε το σύνολο των ηλεκτρολυτικών πυκνωτών αλουμινίου και τανταλίου, κάτι που η Επιτροπή επιβεβαίωσε αποδεικνύοντας ότι όλες οι αντίθετες προς τους κανόνες του ανταγωνισμού επαφές μεταξύ των μετεχόντων στη σύμπραξη αφορούσαν είτε τους ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές αλουμινίου, είτε τους ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές τανταλίου, είτε αμφότερους, ότι οι συζητήσεις στο πλαίσιο διαφόρων συναντήσεων ήταν γενικές και δεν περιορίζονταν σε ορισμένα επιμέρους είδη ηλεκτρολυτικών πυκνωτών αλουμινίου και τανταλίου, ότι οι μετέχοντες στη σύμπραξη δεν είχαν εισαγάγει, στις εταιρικές δηλώσεις τους, κανέναν περιορισμό όσον αφορά τον ορισμό των προϊόντων που καλύπτονταν από τη σύμπραξη και ότι η πλειονότητα των εκπροσώπων των μετεχόντων στη σύμπραξη ήταν υπεύθυνοι για την κατασκευή αμφότερων των προϊόντων και όχι για ένα φάσμα εξειδικευμένων προϊόντων.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει την αιτίαση της Nippon Chemi-Con ότι η Επιτροπή κακώς περιέλαβε στην αξία των πωλήσεων που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του βασικού ποσού του προστίμου τις πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τις δύο θυγατρικές της, οι οποίες της ανήκουν σε ποσοστό 100 %.

Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει, κατ’ αρχάς, ότι το τεκμήριο ελλείψεως αυτοτέλειας των θυγατρικών, το οποίο διαμορφώθηκε από τη νομολογία προκειμένου να καταστεί δυνατός ο καταλογισμός της συμπεριφοράς μιας νομικής οντότητας (της θυγατρικής) σε μια άλλη (τη μητρική εταιρία), ισχύει επίσης οσάκις, όπως στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται για τον καθορισμό της αξίας των πωλήσεων που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του βασικού ποσού του προστίμου που πρέπει να επιβληθεί σε μητρική εταιρία η οποία μετέσχε ευθέως στην παράβαση και η οποία, κατά τη διάρκεια της παραβάσεως, πραγματοποίησε πωλήσεις των προϊόντων τα οποία αφορούσε η παράβαση εντός του ΕΟΧ μέσω των θυγατρικών της.

Στο μέτρο που η Nippon Chemi-Con κατείχε το 100 % των μεριδίων των δύο θυγατρικών της και οι τρεις αυτές εταιρίες αποτελούσαν, επομένως, ενιαία οικονομική οντότητα κατά την έννοια του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, ορθώς η Επιτροπή έλαβε υπόψη την αξία των πωλήσεων πυκνωτών που η εν λόγω ενιαία οικονομική οντότητα είχε πραγματοποιήσει εντός του ΕΟΧ, προκειμένου να καθορίσει την αξία των πωλήσεων η οποία έπρεπε να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό του βασικού ποσού του επιβληθέντος στη Nippon Chemi-Con προστίμου.


1      Απόφαση C(2018) 1768 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Μαρτίου 2018, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) (υπόθεση AT.40136 - Πυκνωτές).


2      Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (ΕΕ 2006, C 210, σ. 2) (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές του 2006).