Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 6 września 2013 r. – Bateni przeciwko Radzie
(sprawy T‑42/12 i T‑181/12)
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Oczywisty błąd w ocenie
1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Pojęcie – Skarga mogąca przynieść korzyść skarżącemu – Interes, który powinien trwać do ogłoszenia orzeczenia sądowego – Akt uchylający i zastępujący w trakcie postępowania zaskarżony akt – Utrata interesu prawnego skarżącego – Umorzenie postępowania (art. 263 TFUE; rozporządzenia Rady: nr 961/2010; nr 1245/11; nr 267/2012) (por. pkt 28–32)
2. Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z terroryzmem i walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Kontrola sądowa – Zakres – Rozróżnienie, ze względów skuteczności, między zakresem kontroli odnoszącej się z jednej strony do środków dotyczących walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej, a z drugiej strony do środków dotyczących walki z terroryzmem – Niedopuszczalność (art. 29 TUE; art. 215 ust. 2 TFUE) (por. pkt 38–40)
3. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli – Kontrola ograniczona do ogólnych zasad – Kontrola rozciągająca się na ocenę stanu faktycznego i weryfikację dowodów w stosunku do aktów mających zastosowanie do szczególnych podmiotów [art. 29 TUE; art. 215 ust. 2 TFUE; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b); rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 23 ust. 2] (por. pkt 42–46)
4. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli – Wykluczenie informacji, o których instytucja powzięła wiadomość po wydaniu zaskarżonej decyzji [decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b); rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 23 ust. 2] (por. pkt 51, 53)
5. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Obowiązek przekazania dowodów obciążających – Zakres [decyzja Rady 2010/413/ WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b); rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 23 ust. 2 lit. a)] (por. pkt 54, 56, 57)
6. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Środki ograniczające wobec Iranu –Stwierdzenie częściowej nieważności w dwóch różnych momentach dwóch aktów zawierających identyczne środki ograniczające – Ryzyko poważnego naruszenia pewności prawa – Utrzymanie w mocy skutków pierwszego z tych aktów do momentu skuteczności stwierdzenia nieważności drugiego (art. 264 akapit drugi TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2010/413/ WPZiB; rozporządzenie Rady nr 267/2012) (por. pkt 86, 87)
Przedmiot
| W sprawie T‑42/12: żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 71) w zakresie, w jakim wpisuje ona skarżącego do wykazu zawartego w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 11) w zakresie, w jakim wpisuje ono skarżącego do załącznika VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1), a w sprawie T‑181/12: żądanie stwierdzenia nieważności załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1) w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego zostało utrzymane w wykazie osób i podmiotów, których fundusze zostały zamrożone |
Sentencja
1) | | Sprawy T‑42/12 i T‑181/12 zostają połączone dla celów wydania wyroku. |
2) | | W sprawie T‑42/12 nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie żądania stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie dotyczącym Nasera Bateniego. |
3) | | Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim wpisuje ona N. Bateniego do załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB. |
4) | | Stwierdza się nieważność załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w zakresie, w jakim dotyczy on N. Bateniego. |
5) | | Skutki decyzji 2010/413, zmienionej decyzją 2011/783, zostają utrzymane w mocy w odniesieniu do N. Bateniego od momentu jej wejścia w życie, w dwudziestym dniu następującym po jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, do czasu, gdy skuteczne stanie się częściowe stwierdzenie nieważności rozporządzenie nr 267/2012. |
6) | | Rada Unii Europejskiej pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez N. Bateniego. |
7) | | Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty. |