ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα)
της 13ης Φεβρουαρίου 2015 (*)
«Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία εκπτώσεως — Κοινοτικό λεκτικό σήμα HUSKY — Ουσιαστική χρήση του σήματος — Μερική έκπτωση — Παράταση προθεσμίας — Κανόνας 71, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 — Μετάφραση στη γλώσσα διαδικασίας»
Στην υπόθεση T‑287/13,
Husky CZ s.r.o., με έδρα την Πράγα (Τσεχική Δημοκρατία), εκπροσωπούμενη από τον L. Lorenc, δικηγόρο,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τους Π. Γερουλάκο και και I. Harrington,
καθού,
έτερος διάδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ:
Husky of Tostock Ltd, με έδρα το Woodbridge (Ηνωμένο Βασίλειο),
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 748/2012‑1), σχετικά με διαδικασία εκπτώσεως μεταξύ των Husky CZ s.r.o. και Husky of Tostock Ltd,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),
συγκείμενο από τους H. Kanninen (εισηγητή), πρόεδρο, I. Pelikánová και E. Buttigieg, δικαστές,
γραμματέας: J. Weychert, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 24 Μαΐου 2013,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου την 1η Αυγούστου 2013,
κατόπιν της συνεδριάσεως της 1ης Ιουλίου 2014,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Την 1η Απριλίου 1996, η Husky of Tostock Ltd (στο εξής: δικαιούχος του σήματος) υπέβαλε αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί [έχει αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 78, σ. 1)].
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σημείο HUSKY.
3 Η καταχώριση ζητήθηκε για προϊόντα των κλάσεων 3, 9, 14, 16, 18 και 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών ενόψει της καταχώρισης σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως αυτός έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην ακόλουθη περιγραφή:
– κλάση 3: «Λευκαντικά παρασκευάσματα και άλλες ύλες για πλύσιμο· παρασκευάσματα για καθαρισμό, στίλβωση, αφαίρεση λίπους και απόξεση· σαπούνια· είδη αρωματοποιίας, αιθέρια έλαια, καλλυντικά, λοσιόν για τα μαλλιά· μη φαρμακευτικά παρασκευάσματα και ουσίες ατομικής περιποίησης· οδοντόπαστες»·
– κλάση 9: «Ματογυάλια· γυαλιά ηλίου· αντιθαμβωτικά γυαλιά, γείσα και γείσα προστασίας της όρασης· διόπτρες (κιάλια)· θήκες για ματογυάλια· αλυσίδες για ματογυάλια· χρονογράφοι· πυξίδες· δοχεία για φακούς επαφής· σκελετοί για ματογυάλια· προσοφθάλμια· οπτικές συσκευές και όργανα· τηλεσκόπια»·
– κλάση 14: «Κοσμήματα, πολύτιμοι λίθοι· είδη ωρολογοποιίας και χρονομετρικά όργανα»·
– κλάση 16: «Χαρτί, χαρτόνι και είδη απ’ αυτά τα υλικά μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις· έντυπο υλικό· υλικό βιβλιοδεσίας· φωτογραφίες· είδη χαρτοπωλείου· υλικά για καλλιτέχνες, χρωστήρες (πινέλα)· γραφομηχανές και είδη γραφείου (εκτός των επίπλων)· παιδαγωγικό ή εκπαιδευτικό υλικό (εκτός συσκευών)· πλαστικά υλικά συσκευασίας (μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις)· παιγνιόχαρτα· τυπογραφικά στοιχεία· στερεότυπα (κλισέ)»·
– κλάση 18: «δέρμα και απομιμήσεις δέρματος, είδη από αυτά τα υλικά μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις· δέρματα ζώων, [σάκοι], κιβώτια ταξιδίου και βαλίτσες, ομπρέλες, αλεξήλια και ράβδοι περιπάτου, μαστίγια, ιπποσκευές και είδη σελλοποιίας»·
– κλάση 25: «Πουκάμισα, κοντά παντελόνια, φούστες, γυναικείες μπλούζες, παντελόνια, σακάκια, παλτά, γιλέκα, καπέλα, λαιμοδέτες, εσώρουχα· γυναικεία εσώρουχα, καλσόν, πιτζάμες, νυχτικά, ενδύματα ύπνου, ελαφρές ρόμπες, ρόμπες δωματίου, φαρδιές μπλούζες, πλεκτές ζακέτες (κάρντιγκαν), πουλόβερ, μπλούζες, φόρμες εργασίας, σύνολα κολύμβησης· φορέματα, παντελόνια εργασίας, εξωτερικά αδιάβροχα παντελόνια, μπότες, παπούτσια, σανδάλια, παντόφλες, μπλουζάκια, κασκέτα, μαντήλια για το λαιμό, ρόμπες, κάπες, ποδιές, παντελόνια τζιν, κάλτσες κοντές, περικνήμια (γκέτες), σύνολα χορού, περικάρπια, κεφαλόδεσμοι, γάντια· γάντια χωρίς χωρίσματα για τα δάκτυλα, ζώνες· καλύμματα κεφαλής και υποδήματα.»
4 Το σήμα αυτό καταχωρίστηκε στις 30 Νοεμβρίου 1998 υπό τον αριθμό 152546.
5 Η καταχώριση του σήματος ανανεώθηκε στις 2 Απριλίου 2006.
6 Στις 11 Μαρτίου 2009, η προσφεύγουσα, Husky CZ, s.r.o., υπέβαλε αίτηση εκπτώσεως από το δικαίωμα επί του σήματος του οποίου η καταχώριση είχε ανανεωθεί (στο εξής: επίδικο σήμα), βάσει του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 40/94 [νυν άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009], υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρξε ουσιαστική χρήση του σήματος για τα προϊόντα ως προς τα οποία είχε καταχωριστεί.
7 Στις 17 Μαρτίου 2009, η υπηρεσία «Σήματα και ακύρωση» του ΓΕΕΑ ζήτησε από τη δικαιούχο του σήματος να προσκομίσει αποδείξεις της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος έως τις 17 Ιουνίου 2009.
8 Στις 16 Ιουνίου 2009, η δικαιούχος του σήματος προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία, διευκρινίζοντας, ωστόσο, ότι το επίδικο σήμα χρησιμοποιούνταν από κάτοχο άδειας χρήσεως και, για τον λόγο αυτό, ζήτησε παράταση της προθεσμίας, ώστε να είναι σε θέση να παράσχει πλήρη απάντηση στο αίτημα.
9 Στις 19 Ιουνίου 2009, η υπηρεσία «Σήματα και ακύρωση» παρέτεινε την προθεσμία έως τις 17 Σεπτεμβρίου 2009.
10 Στις 9 Σεπτεμβρίου 2009, η δικαιούχος του σήματος προσκόμισε συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία και δήλωσε ότι επιθυμεί να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τις δαπάνες προωθήσεως του επίδικου σήματος. Ζήτησε νέα παράταση της προθεσμίας έως τις 17 Οκτωβρίου 2009.
11 Η υπηρεσία «Σήματα και ακύρωση» ενέκρινε την παράταση αυτή.
12 Στις 19 Οκτωβρίου 2009, η δικαιούχος του σήματος προσκόμισε τιμολόγια δαπανών προωθήσεως.
13 Η προσφεύγουσα υπέβαλε ένσταση την οποία η υπηρεσία «Σήματα και ακύρωση» κοινοποίησε στη δικαιούχο του σήματος, καλώντας την να υποβάλει τις παρατηρήσεις της έως τις 13 Μαρτίου 2010. Στις 12 Μαρτίου 2010, η δικαιούχος του σήματος δήλωσε ότι οι αποδείξεις της είναι σχεδόν πλήρεις και ζήτησε επιπλέον προθεσμία ενός μηνός, παραθέτοντας στοιχεία δικαιολογητικά της παρατάσεως της προθεσμίας. Η υπηρεσία έκανε δεκτό το αίτημά της.
14 Στις 9 Απριλίου 2010, η δικαιούχος του σήματος προσκόμισε συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία.
15 Με απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2012, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ έκανε εν μέρει δεκτό το αίτημα εκπτώσεως. Αποφάσισε τη διατήρηση της καταχωρίσεως του επίδικου σήματος για τα προϊόντα που αντιστοιχούν στην εξής περιγραφή:
– «σάκοι» της κλάσεως 18·
– «Πουκάμισα, παντελόνια, σακάκια, παλτά, γιλέκα, φαρδιές μπλούζες, πουλόβερ, σανδάλια, μπότες, υποδήματα, καπέλα, παντελόνια τζιν, ζώνες· υποδήματα», της κλάσεως 25.
16 Στις 16 Φεβρουαρίου 2012, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων, βάσει των άρθρων 58 έως 64 του κανονισμού 207/2009.
17 Με απόφαση της 14ης Μαρτίου 2013 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το πρώτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ απέρριψε την προσφυγή.
18 Πρώτον, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι κακώς δόθηκαν στη δικαιούχο του σήματος παρατάσεις της προθεσμίας, χωρίς προηγούμενη συναίνεση του έτερου μέρους, το τμήμα προσφυγών εκτίμησε ότι το αγγλικό κείμενο του κανόνα 71, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 (ΕΕ L 303, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί (στο εξής: εκτελεστικός κανονισμός), έπρεπε να ερμηνευθεί υπό το πρίσμα των λοιπών γλωσσικών αποδόσεων της διατάξεως αυτής, καθώς και της παραγράφου 1 του εν λόγω κανόνα. Κατά το τμήμα προσφυγών, εφόσον ένα ενδιαφερόμενο μέρος ζητεί παράταση προθεσμίας, το ΓΕΕΑ δύναται, αλλά δεν υποχρεούται, να ζητήσει τη συναίνεση των λοιπών ενδιαφερομένων, οφείλει δε, ιδίως σε περίπτωση που αποφασίσει να μη ζητήσει την εν λόγω συναίνεση, να λάβει υπόψη τις περιστάσεις υπό τις οποίες υποβάλλεται το αίτημα παρατάσεως της προθεσμίας.
19 Προς υπεράσπιση της ορθότητας της αποφάσεως της υπηρεσίας «Σήματα και ακύρωση» να χορηγήσει παρατάσεις χωρίς τη συναίνεση του έτερου ενδιαφερόμενου μέρους, το τμήμα προσφυγών τόνισε ότι, εν προκειμένω, η εν λόγω υπηρεσία εκτίμησε ότι ορισμένα έγγραφα αποδεικνύοντα την ουσιαστική χρήση του επίδικου σήματος μπορούσαν να παρασχεθούν μόνον από τρίτο ευρισκόμενο στην αλλοδαπή, γεγονός που αποτελεί μία από τις περιστάσεις που ελήφθησαν υπόψη. Επιπλέον, η δικαιούχος του σήματος προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία και προέβαλε εύλογους λόγους προς στήριξη του αιτήματος παρατάσεως της προθεσμίας. Εξάλλου, η ζητηθείσα προθεσμία ήταν σύντομη, η δε αβίαστη λήψη αποφάσεως επί ενός τόσο σημαντικού ζητήματος όπως η έκπτωση από δικαίωμα διευκολύνει τη διαδικασία. Ομοίως, εφόσον η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η χρήση του επίδικου σήματος γίνεται από τρίτο και όχι από τη δικαιούχο αυτού, η υπηρεσία «Σήματα και ακύρωση» ορθώς ζήτησε, όπως εκτίμησε το τμήμα προσφυγών, από την εν λόγω δικαιούχο να υποβάλει συναφώς τις παρατηρήσεις της και ορθώς δέχθηκε τα αποδεικτικά στοιχεία που αυτή προσκόμισε.
20 Το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι, εν προκειμένω, υπήρχαν περισσότερες δυνατότητες προσκομίσεως αποδείξεων απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως στις υποθέσεις εκπτώσεως από δικαίωμα, το δε τμήμα ακυρώσεων, επιδεικνύοντας ευελιξία, δέχθηκε τις παρατάσεις, λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα της υποθέσεως και το γεγονός ότι το επίδικο σήμα χρησιμοποιούνταν από διάφορες επιχειρήσεις κατά το διάστημα αναφοράς.
21 Δεύτερον, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι η δικαιούχος του σήματος δεν προσκόμισε αγγλικές μεταφράσεις των καταρτισμένων στην ιταλική εγγράφων, με συνέπεια να μην είναι δυνατόν να διαπιστωθεί ότι ο όρος «husky» αποτελεί στη γλώσσα αυτή την κοινή ονομασία των οικείων προϊόντων, το τμήμα προσφυγών τόνισε, πρώτον, ότι η δικαιούχος του σήματος είχε μεταφράσει είτε τα έγγραφα είτε αποσπάσματα των εγγράφων που περιείχαν μακροσκελή κείμενα. Η προσφεύγουσα δεν ανέφερε ποια αποδεικτικά στοιχεία έπρεπε να μεταφραστούν και δεν διαμαρτυρήθηκε για παράλειψη μεταφράσεως όταν υπέβαλε τις παρατηρήσεις της επί των κοινοποιηθέντων εγγράφων. Έκανε λόγο για παράλειψη μεταφράσεως σε μία μόνο περίπτωση, αναφερόμενη σε έγγραφο που δεν ήταν καθοριστικό για την έκβαση της υποθέσεως.
22 Εξάλλου, από τις προσκομισθείσες φωτογραφίες προκύπτει ότι ο όρος «husky» χρησιμοποιείται ως επωνυμία καταχωρισμένου σήματος. Δεν πρόκειται για την κοινή ονομασία των οικείων προϊόντων στην ιταλική γλώσσα. Ο όρος «husky» απαντά σε διαδικτυακό λεξικό με τον ορισμό «Εμπορική επωνυμία ® αδιάβροχου μπουφάν με γέμιση» («Nome commerciale ® di un giaccone impermeabile trapuntato»), πράγμα που επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για καταχωρισμένο σήμα.
23 Τρίτον, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι το τμήμα ακυρώσεων εξέτασε αποδεικτικά στοιχεία που δεν αφορούν το επίμαχο διάστημα ή δεν είναι χρονολογημένα, το τμήμα προσφυγών επισήμανε ότι τα έγγραφα που επικαλείται η προσφεύγουσα αφορούσαν τιμολόγια με ημερομηνία που ενέπιπτε στο επίμαχο χρονικό διάστημα. Τα λοιπά έγγραφα που επικαλείται η προσφεύγουσα προσκομίστηκαν αποκλειστικά και μόνο προκειμένου να αποδειχθεί ο τρόπος εμφανίσεως του συγκεκριμένου σήματος στα ενδύματα και στη σειρά των προϊόντων για τα οποία χρησιμοποιείται, οπότε δεν έχει σημασία το γεγονός ότι δεν φέρουν χρονολογία.
24 Εξάλλου, όσον αφορά το επιχείρημα ότι τα έγγραφα εμφαίνουν ουσιαστική χρήση ενός εικονιστικού σήματος, οπότε δεν χωρεί επίκληση της χρήσεως αυτής υπέρ του επίδικου σήματος, το οποίο είναι λεκτικό, το τμήμα προσφυγών τόνισε ότι αντικείμενο της υπό κρίση υποθέσεως είναι ένα μόνο σήμα και ότι δεν έχει, εν προκειμένω, εφαρμογή η απόφαση της 13ης Σεπτεμβρίου 2007, Il Ponte Finanziaria κατά ΓΕΕΑ (C‑234/06 P, Συλλογή, EU:C:2007:514), την οποία επικαλείται η προσφεύγουσα.
25 Το τμήμα προσφυγών προσέθεσε ότι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται το σήμα HUSKY στα προϊόντα, με ελαφρά καλλιτεχνική επεξεργασία των γραμμάτων ή με λογότυπο αποτελούμενο από το γράμμα «h», συνοδευόμενο από το εικονιστικό στοιχείο της αναπαραστάσεως σκύλου ράτσας husky, δεν επηρέαζε τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος όπως αυτό έχει καταχωριστεί. Ο διακριτικός χαρακτήρας έγκειται αποκλειστικά στη σημασία του όρου «husky», χαρακτηριστικής ράτσας σκύλων των αρκτικών περιοχών.
26 Τέλος, το τμήμα προσφυγών απάντησε στις θέσεις της προσφεύγουσας σχετικά με τη χρήση του σήματος από τη δικαιούχο και τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία, εκτιμώντας ότι η εν λόγω δικαιούχος είχε εγκαίρως διευκρινίσει τον τρόπο χρήσεως του σήματος αυτού από τους έχοντες σχετική άδεια, καθώς και τις μορφές χρήσεώς του.
Αιτήματα των διαδίκων
27 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τη δικαιούχο του σήματος στα δικαστικά έξοδα.
28 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
29 Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως. Ο πρώτος αφορά τη συνεκτίμηση αποδεικτικών στοιχείων που υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα, ο δεύτερος τη συνεκτίμηση μη μεταφρασμένων εγγράφων και ο τρίτος τη συνεκτίμηση μη χρονολογημένων εγγράφων.
Επί του λόγου ακυρώσεως σχετικά με τη συνεκτίμηση αποδεικτικών στοιχείων που υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα
30 Προς στήριξη του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το ΓΕΕΑ δεν έπρεπε να λάβει υπόψη της τα αποδεικτικά στοιχεία που η προσφεύγουσα προσκόμισε μετά τη λήξη της προθεσμίας για την απάντηση στην αίτηση εκπτώσεως από δικαίωμα. Πρώτον, κατ’ αυτήν, ο κανόνας 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, για να δοθεί η ζητηθείσα παράταση της προθεσμίας, απαιτείται συναίνεση του έτερου μέρους. Το ΓΕΕΑ ερμήνευσε εσφαλμένα το αγγλικό κείμενο του κανόνα αυτού. Η προσφεύγουσα επικαλείται επίσης το τσεχικό κείμενο της εν λόγω διατάξεως, το οποίο έπρεπε λογικά να εφαρμοστεί. Το κείμενο αυτό είναι πανομοιότυπο με το αγγλικό, καθώς και με το σλοβακικό κείμενο της εν λόγω διατάξεως.
31 Το ΓΕΕΑ αμφισβητεί την επιχειρηματολογία αυτή.
32 Υπενθυμίζεται, καταρχάς, ότι, κατά τον κανόνα 40, παράγραφοι 1 έως 5, του εκτελεστικού κανονισμού:
«1. Κάθε αίτηση για κήρυξη έκπτωσης ή ακυρότητας η οποία θεωρείται ότι έχει κατατεθεί κοινοποιείται στο δικαιούχο του κοινοτικού σήματος. Όταν το [ΓΕΕΑ] κρίνει την αίτηση παραδεκτή, καλεί το δικαιούχο του κοινοτικού σήματος να υποβάλει τις παρατηρήσεις του εντός προθεσμίας που του τάσσει.
2. Αν ο δικαιούχος του κοινοτικού σήματος δεν υποβάλει παρατηρήσεις, το [ΓΕΕΑ] μπορεί να αποφασίσει την κήρυξη έκπτωσης ή ακυρότητας βάσει των αποδεικτικών στοιχείων που διαθέτει.
3. Το [ΓΕΕΑ] κοινοποιεί στον αιτούντα οποιεσδήποτε παρατηρήσεις του δικαιούχου του κοινοτικού σήματος και, εάν το κρίνει απαραίτητο, τον καλεί να απαντήσει επ’ αυτών εντός προθεσμίας που του τάσσει.
4. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κανόνα 69, όλες οι παρατηρήσεις που καταθέτουν τα μέρη αποστέλλονται στο άλλο ενδιαφερόμενο μέρος.
5. Σε περίπτωση αίτησης για κήρυξη έκπτωσης βάσει του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού [40/94], το [ΓΕΕΑ] καλεί το δικαιούχο του κοινοτικού σήματος να παράσχει αποδείξεις πραγματικής χρήσης του σήματος εντός προθεσμίας που καθορίζει. Εάν οι αποδείξεις δεν παρασχεθούν εντός της καθορισθείσας προθεσμίας, ο δικαιούχος του κοινοτικού σήματος κηρύσσεται έκπτωτος των δικαιωμάτων του. Ο κανόνας 22, παράγραφοι 2, 3 και 4, εφαρμόζεται mutatis mutandis.»
33 Υπενθυμίζεται ότι, κατά τον κανόνα 71, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού, σχετικά με τη διάρκεια των προθεσμιών:
«Όταν ο κανονισμός [40/94] ή οι παρόντες κανόνες προβλέπουν προθεσμία οριζόμενη από το [ΓΕΕΑ], τότε, αν το ενδιαφερόμενο μέρος έχει την κατοικία του ή την κύρια επαγγελματική του εγκατάσταση ή κάποια εγκατάσταση εντός της Κοινότητας, η προθεσμία αυτή δεν μπορεί να είναι κατώτερη του ενός μηνός, ή, όταν δεν συντρέχουν αυτές οι περιστάσεις, κατώτερη των δύο ή ανώτερη των έξι μηνών. Το [ΓΕΕΑ] μπορεί, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις, να επιτρέψει παράταση συγκεκριμένης προθεσμίας όταν την παράταση έχει ζητήσει το ενδιαφερόμενο μέρος και η αίτηση έχει υποβληθεί πριν από τη λήξη της αρχικής προθεσμίας.»
34 Κατά το αγγλικό κείμενο του κανόνα 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού, «[αν] οι διάδικοι είναι δύο ή περισσότεροι, το [ΓΕΕΑ] δύναται να εξαρτήσει την παράταση μιας προθεσμίας από την συναίνεση των άλλων διαδίκων». Η προσφεύγουσα τονίζει ότι η απόδοση της εν λόγω διατάξεως στην τσεχική και τη σλοβακική γλώσσα είναι όμοια με την απόδοσή της στην αγγλική και, δεδομένου επίσης του τόπου εγκαταστάσεώς της, είναι εύλογο να εφαρμοστεί η απόδοση της διατάξεως αυτής στην τσεχική γλώσσα.
35 Δεν αμφισβητείται ότι η αγγλική απόδοση, όπως και ορισμένες άλλες γλωσσικές αποδόσεις της επίμαχης διατάξεως διαφέρουν από την απόδοσή της στη γερμανική, την ισπανική, τη γαλλική και την ιταλική γλώσσα, οι οποίες, μαζί με την αγγλική, αποτελούν τις πέντε γλώσσες εργασίας του ΓΕΕΑ. Κατά το γερμανικό, το ισπανικό, το γαλλικό και το ιταλικό κείμενο του κανόνα 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού, όπως και κατά το βουλγαρικό, το ελληνικό, το πορτογαλικό και το ρουμανικό κείμενο, «[αν] οι διάδικοι είναι δύο ή περισσότεροι, το [ΓΕΕΑ] δύναται να εξαρτήσει την παράταση μιας προθεσμίας από την συναίνεση των άλλων διαδίκων».
36 Το ΓΕΕΑ τονίζει ότι στις επίσημες εκδόσεις του και στον διαδικτυακό τόπο του έχει προσθέσει υποσημείωση σχετικά με την αγγλική απόδοση του κανόνα 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού, αναφέροντας ότι η διάταξη αυτή έχει ως εξής: «[…] το [ΓΕΕΑ] δύναται να εξαρτήσει την παράταση μιας προθεσμίας από την συναίνεση των άλλων διαδίκων». Κατά το ΓΕΕΑ, υπερισχύει το κείμενο της διατάξεως ως έχει αποδοθεί στη γερμανική, την ισπανική, τη γαλλική και την ιταλική γλώσσα.
37 Υπενθυμίζεται, καταρχάς, ότι, κατά πάγια νομολογία, η ανάγκη ομοιόμορφης εφαρμογής και, ως εκ τούτου, ερμηνείας μιας πράξεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιτρέπει να λαμβάνεται υπόψη αυτή μεμονωμένα όπως έχει αποδοθεί σε μία γλώσσα, αλλά επιτάσσει να ερμηνεύεται σε σχέση τόσο με την αληθή βούληση εκείνου που την εξέδωσε όσο και με τον σκοπό που ο τελευταίος επιδίωκε, υπό το πρίσμα ιδίως των αποδόσεών της σε όλες τις γλώσσες (αποφάσεις της 3ης Ιουνίου 2010, Internetportal und Marketing, C‑569/08, Συλλογή, EU:C:2010:311, σκέψη 35, και της 9ης Ιουνίου 2011, Ελεύθερη Τηλεόραση και Γιαννίκος, C‑52/10, Συλλογή, EU:C:2011:374, σκέψη 23).
38 Επομένως, για την εφαρμογή και την ερμηνεία του κανόνα 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού δεν μπορεί να εξεταστεί μία μόνο γλωσσική απόδοσή του.
39 Περαιτέρω, από το γράμμα των διατάξεων του εκτελεστικού κανονισμού προκύπτει ότι η παράγραφος 2 του κανόνα 71 μπορεί να εφαρμοστεί και να ερμηνευθεί μόνο σε συνδυασμό με την παράγραφο 1 του κανόνα αυτού.
40 Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι, όπως έχει κριθεί σχετικά με τον κανόνα 71, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του εκτελεστικού κανονισμού, η προθεσμία δεν παρατείνεται αυτομάτως, αλλά ότι η παράτασή της εξαρτάται από τη συνδρομή, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ειδικών περιστάσεων που τη δικαιολογούν, καθώς και από την υποβολή σχετικής αιτήσεως [απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2007, K & L Ruppert Stiftung κατά ΓΕΕΑ — Lopes de Almeida Cunha κ.λπ. (CORPO livre), T‑86/05, Συλλογή, EU:T:2007:379, σκέψη 21]. Κρίθηκε επιπροσθέτως ότι, εφόσον η παράταση εξαρτάται από τη συνδρομή ειδικών σε κάθε περίπτωση περιστάσεων, καθώς και από την υποβολή σχετικής αιτήσεως, το αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο για την inter partes διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας η χορήγηση πλεονεκτήματος στον ένα διάδικο συνεπάγεται μειονέκτημα για τον έτερο, οπότε το ΓΕΕΑ οφείλει να μεριμνά ώστε να τηρεί αμερόληπτη στάση έναντι των διαδίκων (σχετικά με διαδικασία ανακοπής, απόφαση CORPO livre, προπαρατεθείσα, EU:T:2007:379, σκέψη 21).
41 Όσον αφορά τη διαδικασία inter partes εν προκειμένω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η παράταση της προθεσμίας πρέπει επίσης να δικαιολογείται από τις περιστάσεις, οσάκις ο δικαιούχος του σήματος ζητεί τέτοια παράταση για την προσκόμιση αποδείξεων της χρήσεως του επίδικου σήματος. Κατά τα λοιπά, οι διάδικοι παραδέχθηκαν ότι οι περιστάσεις κατά την έννοια του κανόνα 71, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού πρέπει να δικαιολογούν τις παρατάσεις, οσάκις αυτές ζητούνται στο πλαίσιο της παραγράφου 2 του εν λόγω κανόνα.
42 Στον αιτούντα την παράταση της προθεσμίας εναπόκειται να επικαλεστεί περιστάσεις που να τη δικαιολογούν, καθόσον τόσο η δυνατότητα υποβολής της σχετικής αιτήσεως όσο και η ενδεχόμενη παράταση της προθεσμίας είναι προς το συμφέρον του. Εξάλλου, σε περίπτωση που οι περιστάσεις αυτές αφορούν αποκλειστικά τον αιτούντα την παράταση, όπως συμβαίνει εν προκειμένω, αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να παράσχει στο ΓΕΕΑ λυσιτελείς πληροφορίες ως προς το ζήτημα αυτό (βλ., συναφώς, απόφαση CORPO livre, σκέψη 40 ανωτέρω, EU:T:2007:379, σκέψη 22).
43 Πάντως, εφόσον η παράγραφος 2 του κανόνα 71 του εκτελεστικού κανονισμού πρέπει να ερμηνευθεί σε συνδυασμό με την παράγραφο 1 του ίδιου κανόνα, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η παράγραφος αυτή έχει την έννοια ότι το ΓΕΕΑ δύναται, σε περίπτωση που στη διαδικασία μετέχουν δύο ή περισσότερα μέρη, να εξαρτήσει την παράταση της προθεσμίας από τη συναίνεση των μερών και όχι ότι η συναίνεση των μερών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εν λόγω παράταση, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα.
44 Η προτεινόμενη από την προσφεύγουσα ερμηνεία θα είχε ως συνέπεια να εξαρτάται η λήψη της αποφάσεως επί των αιτήσεων παρατάσεων αποκλειστικά από τα μέρη, εν προκειμένω από την προσφεύγουσα στην υπό κρίση υπόθεση, ενώ η απόφαση αυτή εμπίπτει στην εξουσία εκτιμήσεως του ΓΕΕΑ και την ευχέρειά του να παρατείνει, ενεργώντας αμερόληπτα, τις προθεσμίες δυνάμει του κανόνα 71, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού.
45 Τέλος και επαλλήλως, όπως ορθώς τονίζει το ΓΕΕΑ, εάν η παράταση της προθεσμίας εξαρτιόταν αποκλειστικά από τη συναίνεση των μερών, ο αιτών την παράταση δεν θα είχε δυνατότητα άμυνας. Θα θιγόταν επίσης η εύρυθμη εξέλιξη της διαδικασίας και ο σκοπός του κανόνα 71, ήτοι η παράταση των προθεσμιών όταν τούτο απαιτείται από τις περιστάσεις.
46 Επομένως, δεν ήταν εσφαλμένη η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι ο κανόνας 71, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού έχει την έννοια ότι, όταν ένα μέρος σε διαδικασία inter partes ζητεί παράταση προθεσμίας, το ΓΕΕΑ δύναται, αλλά δεν υποχρεούται, να ζητήσει τη συναίνεση του έτερου μέρους και ότι η διάταξη αυτή πρέπει να εξεταστεί σε συνδυασμό με την παράγραφο 1 του ίδιου κανόνα, κατά την οποία το ΓΕΕΑ πρέπει να λαμβάνει υπόψη, ιδίως όταν αποφασίζει να μη ζητήσει τη γνώμη του έτερου μέρους, τις περιστάσεις υπό τις οποίες ζητείται η παράταση της προθεσμίας.
47 Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν συνέτρεχαν εν προκειμένω οι περιστάσεις που δικαιολογούν παράταση της προθεσμίας δυνάμει του κανόνα 71, παράγραφος 1, του εκτελεστικού κανονισμού, διότι, αφενός, η δικαιούχος του σήματος είχε εξαρχής στην κατοχή της το έγγραφο που πιστοποιεί τη χρήση του επίδικου σήματος από τρίτους.
48 Αρκεί, ωστόσο, η επισήμανση ότι, ακόμη και αν τούτο αποδεικνυόταν, μόνη η σύμβαση παραχωρήσεως άδειας χρήσεως δεν αρκεί για να αποδειχθεί η χρήση του επίδικου σήματος και ότι ήταν απαραίτητη προς τούτο η προσκόμιση συμπληρωματικών αποδεικτικών στοιχείων, πράγμα που μπορούσε να δικαιολογήσει την παράταση των προθεσμιών.
49 Αφετέρου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η δικαιούχος του σήματος χρησιμοποίησε τις παρατάσεις των προθεσμιών για να κατασκευάσει νέα αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό, διότι δεν στηρίζεται σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο.
50 Συνεπώς, υπό το πρίσμα των επιχειρημάτων που προέβαλε η προσφεύγουσα προς στήριξη της αιτιάσεώς της, δεν ήταν εσφαλμένη η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι, λαμβανομένων υπόψη των προς προσκόμιση εγγράφων, της συμπεριφοράς της δικαιούχου του σήματος και των λόγων που αυτή επικαλέστηκε, οι παρατάσεις των προθεσμιών μπορούσαν να δικαιολογηθούν από τις περιστάσεις.
51 Από όλα τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι ο πρώτος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Επί του δεύτερου λόγου, σχετικά με τη συνεκτίμηση μη μεταφρασμένων εγγράφων
52 Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με διάφορα λεξικά, ο όρος «husky» αποτελεί, στην ιταλική γλώσσα, την κοινή ονομασία των πανωφοριών και, ειδικότερα, των χειμερινών πανωφοριών με γέμιση. Τα προσκομισθέντα από την προσφεύγουσα αποσπάσματα από διαδικτυακούς τόπους εμφαίνουν συναφώς ότι ο όρος «husky» προσδιορίζει πανωφόρια, το δε διαδικτυακό λεξικό που επικαλείται το ΓΕΕΑ μαρτυρεί ότι η προστασία του επίδικου σήματος περιορίζεται σε ένα μόνον είδος προϊόντων, δηλαδή τα πανωφόρια με γέμιση. Μόνη η ύπαρξη του επίδικου σήματος δεν αποκλείει το προβλεπόμενο στο άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009 ενδεχόμενο να αποτελεί ο όρος «husky» την κοινή ονομασία των οικείων προϊόντων. Ήταν απαραίτητο να μεταφραστούν όλα τα έγγραφα στα αγγλικά και να μη γίνουν δεκτά τα έγγραφα που ήταν καταρτισμένα στην ιταλική και δεν είχαν μεταφραστεί.
53 Το ΓΕΕΑ αμφισβητεί την επιχειρηματολογία αυτή.
54 Όσον αφορά, πρώτον, το επιχείρημα ότι ορισμένα έγγραφα έπρεπε να μεταφραστούν πριν την κοινοποίησή τους, τονίζεται, καταρχάς, ότι ο κανόνας 22, παράγραφος 6, του εκτελεστικού κανονισμού, τον οποίον επικαλείται το ΓΕΕΑ προς δικαιολόγηση της θέσεως ότι, ελλείψει ρητής αιτήσεως της προσφεύγουσας, δεν ήταν υποχρεωμένο να ζητήσει από τη δικαιούχο του σήματος μετάφραση στη γλώσσα διαδικασίας των εγγράφων που επιβεβαιώνουν την ουσιαστική χρήση του εν λόγω σήματος, αποτελεί διάταξη που εφαρμόζεται σε διαδικασίες ανακοπής. Ο κανόνας 40, παράγραφος 5, του εκτελεστικού κανονισμού που εφαρμόζεται στις διαδικασίες εκπτώσεως από δικαίωμα δεν προβλέπει ρητώς ότι ο κανόνας 22, παράγραφος 6, του εκτελεστικού κανονισμού εφαρμόζεται mutatis mutandis στις διαδικασίες αυτές.
55 Ωστόσο, τονίζεται ότι ο κανόνας 22, παράγραφος 6, του εκτελεστικού κανονισμού συμπληρώνει και διευκρινίζει τις διατάξεις του κανόνα 22, παράγραφοι 2 έως 4, του ίδιου κανονισμού, οι οποίες εφαρμόζονται mutatis mutandis στις διαδικασίες εκπτώσεως από δικαίωμα δυνάμει του κανόνα 40, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού. Υπό τις συνθήκες αυτές, ο κανόνας 22, παράγραφος 6, του εκτελεστικού κανονισμού έχει εφαρμογή σε διαδικασία εκπτώσεως βάσει του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009, πράγμα που άλλωστε οι διάδικοι δεν αμφισβητούν.
56 Από τον κανόνα 22, παράγραφος 6, του εκτελεστικού κανονισμού προκύπτει ότι το ΓΕΕΑ δύναται να ζητήσει μετάφραση των εγγράφων που δεν είναι καταρτισμένα στη γλώσσα διαδικασίας, από τον διάδικο που τα προσκόμισε [απόφαση της 27ης Σεπτεμβρίου 2012, El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ — Pucci International (Emidio Tucci), T‑373/09, EU:T:2012:500, σκέψη 24].
57 Πάντως, δεν συνιστά σφάλμα του ΓΕΕΑ η παράλειψή του να ζητήσει μετάφραση στην αγγλική των καταρτισμένων στην ιταλική εγγράφων. Αφενός, η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί ότι κατά τη διαδικασία εκπτώσεως από το δικαίωμα δεν ζήτησε να προσκομίσει η δικαιούχος μετάφραση των εν λόγω εγγράφων. Αφετέρου, η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας επικεντρώνεται σε αποσπάσματα διαδικτυακού λεξικού από τα οποία προκύπτει η μετάφραση λέξεων της αγγλικής στην ιταλική ή λέξεων της ιταλικής στην αγγλική, οπότε το αίτημα για μετάφραση καθίσταται αλυσιτελές.
58 Όσον αφορά το επιχείρημα που αντλείται από το άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, ότι τα προσκομισθέντα έγγραφα εμφαίνουν ότι ο όρος «husky» αποτελεί την κοινή ονομασία των «πανωφοριών» στην ιταλική γλώσσα, τονίζεται ότι, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα παραδέχθηκε ότι το αίτημά της για έκπτωση από δικαίωμα στηρίζεται μόνο στο άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του εν λόγω κανονισμού και ότι δεν υποστηρίζει, στο πλαίσιο του αιτήματος αυτού, ότι ο όρος «husky» αποτελεί την κοινή ονομασία των επίμαχων προϊόντων.
59 Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Επί του λόγου ακυρώσεως σχετικά με τη συνεκτίμηση μη χρονολογημένων εγγράφων
60 Κατά την προσφεύγουσα, όλα τα έγγραφα πρέπει να χρονολογούνται και να φέρουν ημερομηνία εμπίπτουσα στο διάστημα μεταξύ 11ης Μαρτίου 2004 και 10ης Μαρτίου 2009. Όσον αφορά τις προσκομισθείσες από τη δικαιούχο του σήματος φωτογραφίες προϊόντων, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το ΓΕΕΑ υπέπεσε σε πλάνη, διότι στηρίχθηκε, για τον προσδιορισμό της σειράς των προϊόντων για τα οποία χρησιμοποιείται το επίδικο σήμα, σε έγγραφα που είτε δεν είναι χρονολογημένα είτε δεν περιέχουν καμία ένδειξη που να καθιστά δυνατή τη χρονολόγησή τους. Η απόφαση Il Ponte Finanziaria κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 24 ανωτέρω (EU:C:2007:514), πρέπει να ληφθεί εν προκειμένω υπόψη, διότι αφορά το ζήτημα εάν η χρήση καταχωρισμένου σήματος υπό μορφή κατά τι διαφορετική καλύπτει το επίδικο σήμα, με το οποίο ομοιάζει. Επομένως, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να αγνοήσει τα αποδεικτικά στοιχεία που εμφαίνουν ότι το σημείο HUSKY χρησιμοποιείται υπό μορφή διαφορετική από αυτή που προστατεύεται από το επίδικο σήμα. Είναι εσφαλμένη η θέση του ΓΕΕΑ ότι ο ευλόγως προσεκτικός καταναλωτής θα εκλάβει το μεν χρησιμοποιούμενο λογότυπο ως συντομογραφία του όρου «husky», το δε εικονιστικό στοιχείο του σκύλου ως απεικόνιση της σημασίας του όρου αυτού. Η επιχειρηματολογία αυτή δεν ισχύει για την εφαρμογή του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 207/2009. Τέλος, από τα τιμολόγια που προσκόμισε η δικαιούχος του σήματος δεν προκύπτει ποιο μη καταχωρισμένο σήμα ή σημείο της δικαιούχου χρησιμοποιήθηκε στα προϊόντα που αναγράφονται στα τιμολόγια.
61 Το ΓΕΕΑ αμφισβητεί την επιχειρηματολογία αυτή.
62 Όσον αφορά, πρώτον, το επιχείρημα ότι τα μη χρονολογημένα έγγραφα δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη και δεν μπορούν να αποδείξουν τη χρήση του επίδικου σήματος κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, υπενθυμίζεται ότι, κατά τον κανόνα 22, παράγραφος 3, του εκτελεστικού κανονισμού, ο οποίος εφαρμόζεται mutatis mutandis στις διαδικασίες εκπτώσεως από δικαίωμα, σύμφωνα με τον κανόνα 40, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού, για την απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως απαιτείται να αποδεικνύονται σωρευτικά ο τόπος, ο χρόνος, η έκταση και η φύση της χρήσεως του σήματος [βλ., συναφώς, αποφάσεις της 8ης Ιουλίου 2004, Sunrider κατά ΓΕΕΑ — Espadafor Caba (VITAFRUIT), T‑203/02, Συλλογή, EU:T:2004:225, σκέψη 37, και της 27ης Σεπτεμβρίου 2007, La Mer Technology κατά ΓΕΕΑ — Laboratoires Goëmar (LA MER), T‑418/03, EU:T:2007:299, σκέψη 52].
63 Η εκτίμηση της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος πρέπει να στηρίζεται στο σύνολο των πραγματικών στοιχείων και περιστάσεων που είναι ικανές να αποδείξουν την πραγματική εμπορική εκμετάλλευσή του, ιδίως δε η χρήση του σήματος που ευλόγως θεωρείται, στον οικείο οικονομικό τομέα, ότι μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση ή κατάκτηση μεριδίων αγοράς υπέρ των προϊόντων ή των υπηρεσιών που προστατεύει το σήμα, η φύση των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών, τα χαρακτηριστικά της αγοράς, η έκταση και η συχνότητα χρήσεως του σήματος (βλ. απόφαση LA MER, σκέψη 62 ανωτέρω, EU:T:2007:299, σκέψη 55 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
64 Κατά την εξέταση του ουσιαστικού χαρακτήρα της χρήσεως προγενέστερου σήματος σε συγκεκριμένη υπόθεση, απαιτείται σφαιρική εκτίμηση που να λαμβάνει υπόψη όλους τους παράγοντες που ασκούν επιρροή στην προκειμένη υπόθεση. Η εκτίμηση αυτή γίνεται με δεδομένο ότι υφίσταται αμφίδρομη σχέση μεταξύ των παραμέτρων που λαμβάνονται υπόψη (απόφαση VITAFRUIT, σκέψη 62 ανωτέρω, EU:T:2004:225, σκέψη 42).
65 Τονίζεται ότι, μολονότι ο κανόνας 22 του κανονισμού 2868/95 αναφέρεται στα σχετικά με τον τόπο, τη διάρκεια, τη σπουδαιότητα και τη φύση της χρήσεως στοιχεία και δίδει παραδείγματα παραδεκτών αποδεικτικών στοιχείων, όπως είναι οι συσκευασίες, οι ετικέτες, οι τιμοκατάλογοι, τα τιμολόγια, οι φωτογραφίες, οι αγγελίες σε εφημερίδες και οι γραπτές δηλώσεις, εντούτοις δεν αναφέρει σε κανένα σημείο ότι κάθε αποδεικτικό στοιχείο πρέπει οπωσδήποτε να περιέχει πληροφορίες για καθένα από τα τέσσερα στοιχεία που απαιτούνται για την απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του σήματος, ήτοι για τον τόπο, τη διάρκεια, τη σπουδαιότητα και τη φύση της χρήσεως [αποφάσεις της 16ης Νοεμβρίου 2011, Buffalo Milke Automotive Polishing Products κατά ΓΕΕΑ — Werner & Mertz (BUFFALO MILKE Automotive Polishing Products), T‑308/06, Συλλογή, EU:T:2011:675, σκέψη 61, και της 24ης Μαΐου 2012, TMS Trademark-Schutzrechtsverwertungsgesellschaft κατά ΓΕΕΑ — Comercial Jacinto Parera (MAD), T‑152/11, EU:T:2012:263, σκέψη 33].
66 Κατά πάγια, εξάλλου, νομολογία, δεν αποκλείεται ένα σύνολο αποδεικτικών στοιχείων να καθιστά δυνατή την απόδειξη των υπό εξέταση πραγματικών περιστατικών, παρά το γεγονός ότι καθένα από τα στοιχεία αυτά, μεμονωμένως εξεταζόμενο, δεν θα μπορούσε να αποδείξει την ακρίβεια των πραγματικών αυτών περιστατικών (απόφαση της 17ης Απριλίου 2008, Ferrero Deutschland κατά ΓΕΕΑ, C‑108/07 P, EU:C:2008:234, σκέψη 36, και απόφαση MAD, σκέψη 65 ανωτέρω, EU:T:2012:263, σκέψη 34).
67 Υπενθυμίζεται ότι, για την απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του επίδικου σήματος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των στοιχείων που έχουν τεθεί υπόψη του τμήματος προσφυγών.
68 Συνεπώς, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το μόνο επιχείρημα με το οποίο η προσφεύγουσα επιχειρεί να στηρίξει τη θέση ότι τα μη χρονολογημένα έγγραφα δεν αποδεικνύουν τη χρήση του επίδικου σήματος κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, καθώς οι προσκομισθείσες φωτογραφίες που ανέφερε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών ως παραδείγματα μη χρονολογημένων εγγράφων, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, έχουν ως σκοπό την απόδειξη του τρόπου με τον οποίο το επίδικο σήμα εμφανίζεται επί των ενδυμάτων και των προϊόντων για τα οποία χρησιμοποιείται, οπότε δεν είναι απαραίτητο να είναι χρονολογημένα. Το τμήμα προσφυγών ορθώς εκτίμησε, υπό τις περιστάσεις αυτές, ότι δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι οι φωτογραφίες που προσκομίστηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία δεν ήταν χρονολογημένες.
69 Ομοίως, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη τα τιμολόγια που προσκόμισε η δικαιούχος του σήματος, επειδή δεν προκύπτει από αυτά εάν αφορούν το επίδικο σήμα ή άλλο σημείο ή σήμα. Το γεγονός ότι στα τιμολόγια αυτά δεν διευκρινίζεται εάν αφορούν προϊόντα καλυπτόμενα από το επίδικο σήμα δεν σημαίνει εξ ορισμού ότι αφορούν άλλα σήματα. Επιπλέον, στο πλαίσιο της αναλύσεως της δέσμης των αποδεικτικών στοιχείων, η αποδεικτική αξία αυτών των τιμολογίων είναι μεν σχετική, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
70 Περαιτέρω, όσον αφορά το επιχείρημα ότι το τμήμα προσφυγών έπρεπε να εκτιμήσει ότι η απόφαση Il Ponte Finanziaria κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 24 ανωτέρω (EU:C:2007:514), ασκεί εν προκειμένω επιρροή, τονίζεται, καταρχάς, ότι, στην υπόθεση εκείνη, το πραγματικό πλαίσιο ήταν διαφορετικό από αυτό της υπό κρίση υποθέσεως. Συγκεκριμένα, από τη σκέψη 85 της εν λόγω αποφάσεως προκύπτει ότι, εφόσον η χρήση του πρώτου σήματος δεν αποδείχθηκε, δεν μπορεί να αποτελέσει αποδεικτικό στοιχείο της ουσιαστικής χρήσεως του δεύτερου σήματος. Κατ’ αντίθεση προς την υπόθεση εκείνη, δεν αμφισβητήθηκε εν προκειμένω η χρήση του εικονιστικού σήματος που συνίσταται από τη λέξη «husky», με ελαφρά καλλιτεχνική επεξεργασία των γραμμάτων και το σύμβολο ®, χρήση διά της οποίας αποδεικνύεται η χρήση του λεκτικού σήματος HUSKY.
71 Δεύτερον, τονίζεται ότι με την απόφαση Il Ponte Finanziaria κατά ΓΕΕΑ, σκέψη 24 ανωτέρω (EU:C:2007:514, σκέψη 86), κρίθηκε ότι ένα καταχωρισμένο σήμα μπορεί να θεωρηθεί ότι χρησιμοποιείται εφόσον αποδειχθεί η χρήση του σήματος αυτού υπό μορφή ελαφρώς διαφορετική από αυτή με την οποία καταχωρίστηκε. Δεν ασκεί, εν προκειμένω, επιρροή το γεγονός ότι με την ίδια απόφαση διευκρινίστηκε ότι δεν μπορεί, πάντως, να συναχθεί ότι η προστασία ενός σήματος του οποίου η χρήση αποδείχθηκε εκτείνεται και σε καταχωρισμένο σήμα του οποίου η χρήση δεν έχει αποδειχθεί, με το επιχείρημα ότι το δεύτερο αποτελεί μικρή παραλλαγή του πρώτου. Συγκεκριμένα, η δικαιούχος του επίδικου σήματος δεν ζήτησε προστασία των δικαιωμάτων επί του σήματος αυτού, επικαλούμενη μόνον την καταχώριση άλλου σήματος.
72 Τρίτον, για την απόδειξη της χρήσεως σήματος, η δικαιούχος αυτού μπορεί βασίμως να υποστηρίξει ότι χρησιμοποίησε το σήμα υπό μορφή η οποία διαφέρει από εκείνη με την οποία το σήμα έχει καταχωριστεί, χωρίς όμως η εν λόγω διαφοροποίηση να μεταβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος και παρά το γεγονός ότι η διαφορετική αυτή μορφή έχει επίσης καταχωριστεί, αυτή καθαυτήν, ως σήμα (βλ., συναφώς, απόφαση της 25ης Οκτωβρίου 2012, Rintisch, C‑553/11, Συλλογή, EU:C:2012:671, σκέψη 30). Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν επικαλέστηκε μεταβολή του διακριτικού χαρακτήρα του επίδικου σήματος. Η δικαιούχος αυτού μπορούσε, συνεπώς, βασίμως να επικαλεστεί τη χρήση του υπό μορφή διαφορετική από εκείνη με την οποία το εν λόγω σήμα έχει καταχωριστεί.
73 Τέλος, δεν αμφισβητείται ότι το λεκτικό σήμα HUSKY χρησιμοποιήθηκε ως επί το πλείστον με τη μορφή μαύρων κεφαλαίων γραμμάτων. Το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών έλαβε υπόψη του, για την απόδειξη της χρήσεως, ένα άλλο σήμα ή σημεία όπως το λογότυπο με το γράμμα «h» ή ένα εικονιστικό στοιχείο που αναπαριστά σκύλο husky δεν έχει καθοριστική σημασία, οπότε το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά της συνεκτιμήσεως των στοιχείων αυτών δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Κατά τα λοιπά, πρέπει να επισημανθεί ότι η προσφεύγουσα δεν αρνείται ότι οι διαφορές μεταξύ του επίδικου σήματος και του άλλου σήματος περιορίζονται στην ελαφρά καλλιτεχνική επεξεργασία των γραμμάτων και στην παρουσίασή τους με ελάχιστο κενό μεταξύ τους ούτε ότι το επίδικο σήμα, αφενός, και σημεία όπως ο λογότυπος με το γράμμα «h» ή το εικονιστικό στοιχείο του σκύλου husky, αφετέρου, εμφανίζονταν χωριστά στα προϊόντα κατά τρόπο συστηματικό.
74 Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι ο τρίτος λόγος ακυρώσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
75 Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.
Επί των δικαστικών εξόδων
76 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα αν υπάρχει σχετικό αίτημα. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ, σύμφωνα με το σχετικό αίτημά του.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει τη Husky CZ s.r.o. στα δικαστικά έξοδα.
Kanninen | Pelikánová | Buttigieg |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 13 Φεβρουαρίου 2015.
(υπογραφές)