ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 25ης Οκτωβρίου 2007

Υπόθεση F-53/05

José Fernandez Tunon

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχος υπάλληλος – Αίτηση περί αναθεωρήσεως των καθορισθεισών κατά την πρόσληψη αποδοχών και της κατατάξεως – Πρώην επικουρικός υπάλληλος προσληφθείς ως συμβασιούχος υπάλληλος, χωρίς τροποποίηση των καθηκόντων του – Άρθρα 3α και 80, παράγραφοι 2 και 3, του ΚΛΠ – Εργασίες που εμπίπτουν σε διάφορες ομάδες καθηκόντων – Ίση μεταχείριση – Προδήλως αβάσιμη προσφυγή»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο J. Fernandez Tunon ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχής, της 21ης Μαρτίου 2005, περί απορρίψεως της από 23 Νοεμβρίου 2004 αιτήσεώς του, ερμηνευθείσας ως διοικητικής ενστάσεως, υποβληθείσας κατά της αποφάσεως περί καθορισμού της κατατάξεως και των αποδοχών του κατά την πρόσληψή του ως συμβασιούχου υπαλλήλου και, κατά το μέτρο του αναγκαίου, την ακύρωση της αρχικής αποφάσεως που καθορίζει την ίδια αυτή κατάταξη και τις ίδιες αυτές αποδοχές σύμφωνα με τη σύμβαση της 23ης Αυγούστου 2004, καθώς και, αφετέρου, τη χορήγηση αποζημιώσεως την οποία εκτιμά σε 25 000 ευρώ.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού – Εφαρμογή του τίτλου IV, ο οποίος αφορά τους συμβασιούχους υπαλλήλους, μη εξαρτώμενη από την προηγούμενη υιοθέτηση της περιγραφής των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων που καλύπτει έκαστο είδος εργασιών των διαφόρων ομάδων καθηκόντων των υπαλλήλων αυτών

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού των Κοινοτήτων, άρθρα 52 και 80 § 3· κανονισμός 723/2004 του Συμβουλίου)

2.      Υπάλληλοι – Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού των Κοινοτήτων – Ίση μεταχείριση

3.      Υπάλληλοι – Ίση μεταχείριση

1.      Καμία διάταξη του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού των Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΛΠ) ή του κανονισμού 723/2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Καθεστώτος που εφαρμόζεται στο Λοιπό Προσωπικό, δεν εξαρτά την εφαρμογή του τίτλου IV του καθεστώτος αυτού, ο οποίος αφορά τους συμβασιούχους υπαλλήλους, και, ιδίως, των σχετικών με την πρόσληψή τους διατάξεων, από την υιοθέτηση της περιγραφής των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων που καλύπτει έκαστο είδος εργασίας το οποίο χαρακτηρίζει κάθε ομάδα καθηκόντων στην οποία ενδέχεται να ανήκουν οι συμβασιούχοι υπάλληλοι, κατά το άρθρο 80, παράγραφος 3, του εν λόγω καθεστώτος. Αντιθέτως, το άρθρο 52 του ΚΛΠ –το οποίο προβλέπει ότι η πραγματική διάρκεια της συμβάσεως των επικουρικών υπαλλήλων, οι οποίοι πρόκειται να αντικατασταθούν μακροπρόθεσμα από τους συμβασιούχους υπαλλήλους, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 36 του κανονισμού 723/2004, δεν μπορεί να παραταθεί πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 2007 και ότι δεν μπορούν να προσληφθούν νέοι επικουρικοί υπάλληλοι μετά τις 31 Δεκεμβρίου 2006– επιβεβαιώνει την άμεση εφαρμογή του ως άνω τίτλου IV, στον βαθμό που το άρθρο αυτό δεν προβλέπει την προηγούμενη εφαρμογή του άρθρου 80, παράγραφος 3, του ΚΛΠ.

(βλ. σκέψη 60)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 9 Ιουλίου 2007, T-415/06 P, De Smedt κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2007, σ. Ι-Β-1-0000 και ΙΙ-Β-1-0000, σκέψη 40

ΔΔΔ: 19 Οκτωβρίου 2006, F-59/05, De Smedt κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. Ι-Α-1-109 και ΙΙ-Α-1-409, σκέψη 52

2.      Ο κοινοτικός νομοθέτης είναι ελεύθερος να επιφέρει οποτεδήποτε στις διατάξεις του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) τις τροποποιήσεις που θεωρεί σύμφωνες προς το συμφέρον της υπηρεσίας και να υιοθετήσει, για το μέλλον, διατάξεις του ΚΥΚ δυσμενέστερες για τους οικείους υπαλλήλους, υπό την προϋπόθεση ότι διαφυλάσσονται τα νομίμως κτηθέντα από τους υπαλλήλους δικαιώματα και ότι τα πρόσωπα τα οποία αφορά ειδικώς η νέα ρύθμιση τυγχάνουν της ίδιας μεταχειρίσεως. Δεν μπορεί, επομένως, να του προσαφθεί ότι κατέφυγε στη δημιουργία νέας κατηγορίας προσωπικού, των συμβασιούχων υπαλλήλων, η οποία υπόκειται σε διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς από εκείνο των επικουρικών υπαλλήλων και προορίζεται να αντικαταστήσει μακροπρόθεσμα τις κατηγορίες των επικουρικών υπαλλήλων και των μονίμων υπαλλήλων κατηγορίας D, αν τα κεκτημένα δικαιώματα των μονίμων υπαλλήλων ή των λοιπών μελών του προσωπικού που προσελήφθησαν υπό το παλαιό καθεστώς δεν εθίγησαν παρανόμως και αν τα μέλη του προσωπικού που εμπίπτουν στη νέα κατηγορία έτυχαν της ίδιας ακριβώς μεταχειρίσεως.

(βλ. σκέψη 79)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 19 Μαρτίου 1975, 28/74, Gillet κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1975, σ. 149, σκέψεις 5 και 6

ΠΕΚ: 30 Σεπτεμβρίου 1998, T-121/97, Ryan κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1998, σ. II-3885, σκέψεις 98 και 104· 29 Νοεμβρίου 2006, T-135/05, Campoli κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. Ι-Α-2-297 και ΙΙ-Α-2-1527, σκέψη 85

ΔΔΔ: De Smedt κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 71

3.      Δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση το διαφορετικό καθεστώς που ισχύει μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών προσώπων που προσλαμβάνουν οι Κοινότητες είτε ως μόνιμους υπαλλήλους είτε ως υπαλλήλους των διαφόρων κατηγοριών που υπόκεινται στο ΚΛΠ. Πράγματι, ο καθορισμός καθεμιάς από τις κατηγορίες αυτές ανταποκρίνεται σε θεμιτές ανάγκες της κοινοτικής διοικήσεως και στη φύση των εργασιών, μονίμων ή εκτάκτων, τις οποίες έχει καθήκον να εκτελεί η διοίκηση αυτή. Δεν μπορεί, συνεπώς, να θεωρηθεί ως δυσμενής διάκριση το γεγονός ότι, από την άποψη των εγγυήσεων που προβλέπονται από τον ΚΥΚ και από την άποψη των παροχών κοινωνικής ασφαλίσεως, ορισμένες κατηγορίες προσώπων που προσλαμβάνονται από τις Κοινότητες απολαύουν εγγυήσεων ή παροχών που δεν αναγνωρίζονται σε άλλες κατηγορίες. Ειδικότερα, η κατάσταση των μελών του προσωπικού τα οποία υπάγονται στο ΚΛΠ χαρακτηρίζεται γενικά από τη συμβατική φύση της σχέσεως εργασίας, ενώ η έννομη σχέση μεταξύ μόνιμου υπαλλήλου και της διοικήσεως πηγάζει από τον ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 83)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 6 Οκτωβρίου 1983, Celant κ.λπ. κατά Επιτροπής, 118/82 έως 123/82, Συλλογή 1983, σ. 2995, σκέψη 22

ΠΕΚ: De Smedt κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψεις 54 και 55

ΔΔΔ: De Smedt κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 76