Προσωρινό κείμενο
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)
της 25ης Ιανουαρίου 2024 (*)
«Προδικαστική παραπομπή – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1001 – Άρθρο 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, στοιχεία αʹ έως γʹ – Δικαιώματα που παρέχει το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Έννοια της “χρήσης σημείου στις συναλλαγές” – Άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ – Περιορισμός των αποτελεσμάτων του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δικαίωμα του δικαιούχου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιταχθεί στη χρήση από τρίτον, για ανταλλακτικά αυτοκινήτων, σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα – Στοιχείο μάσκας ψυγείου αυτοκινήτου το οποίο έχει σχεδιαστεί για την τοποθέτηση εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το σήμα κατασκευαστή αυτοκινήτων»
Στην υπόθεση C‑334/22,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (περιφερειακό δικαστήριο Βαρσοβίας, Πολωνία) με απόφαση της 25ης Φεβρουαρίου 2022, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 23 Μαΐου 2022, στο πλαίσιο της δίκης
Audi AG
κατά
GQ
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),
συγκείμενο από τους Κ. Λυκούργο, πρόεδρο τμήματος, O. Spineanu‑Matei (εισηγήτρια), J.‑C. Bonichot, S. Rodin και L. S. Rossi, δικαστές,
γενική εισαγγελέας: L. Medina
γραμματέας: M. Siekierzyńska, διοικητική υπάλληλος,
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 8ης Ιουνίου 2023,
λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
– η Audi AG, εκπροσωπούμενη από τους J. Alchimionek, B. Kochlewski, M. Popielska και P. Siekierzyński, adwokaci,
– ο GQ, εκπροσωπούμενος από τους E. Jaroszyńska-Kozłowska και S. Karpierz, radcowie prawni,
– η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον B. Majczyna, τον J. Lachowicz και την J. Sawicka,
– η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον R. Bénard, την A. Daniel και την E. Timmermans,
– η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αρχικώς εκπροσωπούμενη από τον S. L. Kalėda και τις P. Němečková, J. Samnadda και B. Sasinowska, και στη συνέχεια, από τις P. Němečková, J. Samnadda και B. Sasinowska,
αφού άκουσε τη γενική εισαγγελέα, που ανέπτυξε τις προτάσεις της κατά τη συνεδρίαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2023,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, καθώς και του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1).
2 Η αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Audi AG και του GQ, λόγω φερόμενης προσβολής του δικαιώματος που παρέχει σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης του οποίου δικαιούχος είναι η Audi.
Το νομικό πλαίσιο
Ο κανονισμός 2017/1001
3 Το άρθρο 9 του κανονισμού 2017/1001, το οποίο φέρει τον τίτλο «Δικαιώματα που παρέχει το σήμα της ΕΕ», προβλέπει στις παραγράφους 1 έως 3 τα εξής:
«1. Με την καταχώριση σήματος της ΕΕ παρέχονται στον δικαιούχο αποκλειστικά δικαιώματα επ’ αυτού.
2. Με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων των δικαιούχων που έχουν αποκτηθεί πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης ή την ημερομηνία προτεραιότητας του σήματος της ΕΕ, ο δικαιούχος του εν λόγω σήματος της ΕΕ δικαιούται να απαγορεύει σε κάθε τρίτο που δεν έχει τη συγκατάθεσή του να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές για προϊόντα ή υπηρεσίες, οποιοδήποτε σημείο εφόσον:
α) το σημείο είναι ταυτόσημο με το σήμα της ΕΕ και χρησιμοποιείται για υπηρεσίες ή προϊόντα που ταυτίζονται με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα της ΕΕ·
β) το σημείο είναι ταυτόσημο ή παρόμοιο με το σήμα της ΕΕ και χρησιμοποιείται για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται ή ομοιάζουν με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα της ΕΕ, εάν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης από μέρους του κοινού· στον κίνδυνο σύγχυσης περιλαμβάνεται ο κίνδυνος συσχέτισης του σημείου και του σήματος·
γ) το σημείο είναι ταυτόσημο ή παρόμοιο με το σήμα της ΕΕ, ανεξαρτήτως εάν χρησιμοποιείται για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται, ομοιάζουν ή δεν ομοιάζουν με προϊόντα ή υπηρεσίες για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα της ΕΕ, εφόσον το εν λόγω σήμα χαίρει φήμης στην [Ευρωπαϊκή] Ένωση και η χρησιμοποίηση του σημείου χωρίς εύλογη αιτία θα προσπόριζε αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του σήματος της ΕΕ ή θα ήταν επιζήμια για τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη αυτού.
3. Τα ακόλουθα, ειδικότερα, είναι δυνατόν να απαγορεύονται δυνάμει της παραγράφου 2:
α) η επίθεση του σημείου επί των προϊόντων ή της συσκευασίας των εν λόγω προϊόντων·
β) η προσφορά των προϊόντων, η εμπορία ή η αποθήκευσή τους προς τους σκοπούς αυτούς ή η προσφορά ή η παροχή υπηρεσιών υπό το σημείο αυτό·
γ) η εισαγωγή ή εξαγωγή των προϊόντων υπό το σημείο αυτό·
δ) η χρησιμοποίηση του σημείου ως εμπορικού ονόματος ή εταιρικής επωνυμίας ή ως μέρους εμπορικού ονόματος ή εταιρικής επωνυμίας·
ε) η χρησιμοποίηση του σημείου σε επαγγελματικό έντυπο υλικό και στη διαφήμιση·
στ) η χρησιμοποίηση του σημείου σε συγκριτική διαφήμιση κατά τρόπο που αντίκειται στην οδηγία 2006/114/ΕΚ [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για την παραπλανητική και τη συγκριτική διαφήμιση (ΕΕ 2006, L 376, σ. 21)].»
4 Το άρθρο 14 του κανονισμού αυτού φέρει τον τίτλο «Περιορισμός των αποτελεσμάτων του σήματος της ΕΕ» και προβλέπει τα κατωτέρω:
«1. Το σήμα της ΕΕ δεν παρέχει στο δικαιούχο το δικαίωμα να απαγορεύει σε τρίτο να χρησιμοποιεί στις εμπορικές συναλλαγές:
[…]
γ) το σήμα της ΕΕ για τον σκοπό του προσδιορισμού ή της αναφοράς σε προϊόντα ή υπηρεσίες [ως προϊόντα ή υπηρεσίες] του δικαιούχου του εν λόγω σήματος, ιδίως εάν η χρήση του εν λόγω σήματος είναι αναγκαία προκειμένου να δηλωθεί ο προορισμός προϊόντος ή υπηρεσίας, και κυρίως όταν πρόκειται για εξαρτήματα ή ανταλλακτικά.
2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνον εφόσον η χρήση από τους τρίτους γίνεται σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία και το εμπόριο.»
Ο κανονισμός (ΕΚ) 6/2002
5 Το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1) φέρει τον τίτλο «Δικαιώματα που παρέχει το κοινοτικό σήμα» και ορίζει στην παράγραφο 1 τα εξής:
«Το καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα παρέχει στο δικαιούχο του δικαίωμα αποκλειστικής χρήσεως και δικαίωμα να απαγορεύει σε οιονδήποτε τρίτο τη χρήση χωρίς τη συγκατάθεσή του. Κατά την έννοια της παρούσας διάταξης, ως χρήση νοείται ιδίως η κατασκευή, προσφορά, η διάθεση στην αγορά, η εισαγωγή, η εξαγωγή ή η χρήση προϊόντος στο οποίο είναι ενσωματωμένο ή εφαρμόζεται το σχέδιο ή υπόδειγμα, καθώς και αποθεματοποίηση του προϊόντος για τους σκοπούς αυτούς.»
6 Το άρθρο 110 φέρει τον τίτλο «Μεταβατική διάταξη» και ορίζει στην παράγραφο 1 τα εξής:
«Μέχρις ότου αρχίσουν να ισχύουν οι σχετικές τροποποιήσεις του παρόντος κανονισμού, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, δεν προστατεύεται ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα ένα σχέδιο ή υπόδειγμα που αποτελεί συστατικό σύνθετου προϊόντος, το οποίο χρησιμοποιείται κατά την έννοια του άρθρου 19 παράγραφος 1 για την επισκευή του εν λόγω σύνθετου προϊόντος, προς αποκατάσταση της αρχικής του εμφάνισης.»
Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα
7 Η Audi είναι κατασκευάστρια μηχανοκίνητων οχημάτων και δικαιούχος του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απεικονίζεται κατωτέρω, το οποίο έχει καταχωριστεί υπό τον αριθμό 000018762 και προσδιορίζει, μεταξύ άλλων, τα «χερσαία, εναέρια και πλωτά οχήματα, μέρη και συστατικά αυτών, που κατατάσσονται στην εν λόγω κλάση, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων», της κλάσης 12 κατά τον Διακανονισμό της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως αναθεωρήθηκε και τροποποιήθηκε (στο εξής: σήμα AUDI):
8 Ο GQ είναι φυσικό πρόσωπο που δραστηριοποιείται στην πώληση, μέσω διαδικτυακής ιστοσελίδας, ανταλλακτικών αυτοκινήτων, κυρίως σε διανομείς τέτοιων ανταλλακτικών. Στο πλαίσιο της εν λόγω δραστηριότητας, ο GQ διαφήμιζε μάσκες ψυγείου, προσαρμοσμένες και σχεδιασμένες για παλαιά μοντέλα αυτοκινήτων Audi της δεκαετίας του 1980 και του 1990, και τις διέθετε προς πώληση. Οι μάσκες περιελάμβαναν ένα στοιχείο σχεδιασμένο για την τοποθέτηση εμβλήματος του σήματος του κατασκευαστή αυτοκινήτων Audi (στο εξής: έμβλημα Audi).
9 Αρχής γενομένης το 2017, η ενάγουσα κινήθηκε δικαστικώς κατά του GQ με στόχο να τον παρεμποδίσει να διαθέτει προς πώληση μη γνήσια ανταλλακτικά, ορισμένα στοιχεία των οποίων είχαν σχήμα που αναπαριστούσε, εν όλω ή εν μέρει, το σήμα AUDI.
10 Ειδικότερα, στις 5 Μαΐου 2020 η Audi άσκησε ενώπιον του Sąd Okręgowy w Warszawie (περιφερειακού δικαστηρίου Βαρσοβίας, Πολωνία), ήτοι του αιτούντος δικαστηρίου, αγωγή επί παραλείψει με αίτημα να απαγορευθεί στον GQ η διαφήμιση, η εισαγωγή, η διάθεση προς πώληση ή στην αγορά μη γνήσιων μασκών ψυγείου που έφεραν σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα AUDI. Ζήτησε επίσης την καταστροφή 70 μασκών ψυγείου οι οποίες είχαν κατασχεθεί από τις πολωνικές τελωνειακές αρχές και προσέβαλλαν το αποκλειστικό δικαίωμα που παρέχει το σήμα AUDI.
11 Ο GQ αμφισβητεί τα ως άνω αιτήματα, επικαλούμενος πρακτική των κατασκευαστών αυτοκινήτων, κατά την οποία οι ίδιοι δεν αντιτίθενται στην πώληση μη γνήσιων μασκών ψυγείου που περιλαμβάνουν στοιχείο σχεδιασμένο για την τοποθέτηση του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το σήμα τους.
12 Το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι, προκειμένου να αποφανθεί επί της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί, πρέπει να εξακριβώσει αν το περιεχόμενο της προστασίας που παρέχει το σήμα AUDI, το οποίο, κατά το αιτούν δικαστήριο, έχει έντονο διακριτικό χαρακτήρα, είναι ευρέως γνωστό στην Πολωνία και συνδέεται σαφώς με την Audi, εκτείνεται και στα στοιχεία τα οποία έχουν σχεδιαστεί για την τοποθέτηση του εμβλήματος της Audi στις μάσκες ψυγείου και τα οποία, λόγω της εμφάνισής τους, και ιδίως του σχήματός τους, είτε είναι πανομοιότυπα με το σήμα AUDI ή παρόμοια σε βαθμό που να δημιουργείται σύγχυση ή είναι απλώς παρόμοια με το σήμα αυτό.
13 Συναφώς, πρώτον, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι πρέπει να εξεταστούν οι συνέπειες της έλλειψης, στο δίκαιο των σημάτων, διατάξεως ισοδύναμης με τη λεγόμενη ρήτρα «περί επισκευής» του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002.
14 Συγκεκριμένα, το αιτούν δικαστήριο υπογραμμίζει την ανάγκη προστασίας του ανόθευτου ανταγωνισμού και του συμφέροντος των καταναλωτών να μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της αγοράς ενός γνήσιου και ενός μη γνήσιου ανταλλακτικού αυτοκινήτου. Το αιτούν δικαστήριο διευκρινίζει ότι, μολονότι δεν τίθεται εν προκειμένω ζήτημα προστασίας κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, η αναφορά στη λεγόμενη ρήτρα «περί επισκευής» στηρίζεται στην ιδέα ότι το δικαίωμα που παρέχει το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να χορηγεί στον δικαιούχο του σήματος προστασία ευρύτερη από εκείνη που απορρέει από δικαιώματα παρεχόμενα ταυτόχρονα από ένα τέτοιο σήμα και από κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα. Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι από τη διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2015, Ford Motor Company (C‑500/14, EU:C:2015:680, σκέψεις 39 και 42), προκύπτει ότι η ρήτρα αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατ’ αναλογίαν στο δίκαιο των σημάτων. Διερωτάται, ωστόσο, μήπως η απόφαση της 20ής Δεκεμβρίου 2017, Acacia και D’Amato (C‑397/16 και C‑435/16, EU:C:2017:992), επιβάλλει νέα ερμηνεία της ως άνω διάταξης, προκειμένου να αποφευχθεί κατάσταση κατά την οποία τρίτοι δεν θα είχαν άδεια να χρησιμοποιούν σήμα κατασκευαστή αυτοκινήτων για την παραγωγή και τη διάθεση προς πώληση ανταλλακτικών αυτοκινήτων του εν λόγω κατασκευαστή, αλλά ούτε και θα τους απαγορευόταν να χρησιμοποιούν το σήμα για τον ίδιο σκοπό. Εκτιμά ότι, μολονότι, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, αποκλείεται η κατ’ αναλογίαν εφαρμογή της λεγόμενης ρήτρας «περί επισκευής» στο δίκαιο των σημάτων, τούτο δεν αποκλείει τη δυνατότητα περιορισμού της προστασίας των σημάτων από τον νομοθέτη της Ένωσης ή βάσει της διάταξης της 6ης Οκτωβρίου 2015, Ford Motor Company (C‑500/14, EU:C:2015:680).
15 Ως εκ τούτου, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης της οποίας έχει επιληφθεί, ένα σήμα επιτελεί λειτουργία δηλωτική της προέλευσης ενός ανταλλακτικού όταν αποτελεί στοιχείο του ανταλλακτικού. Διερωτάται επίσης αν, όταν στοιχείο ανταλλακτικού ενός αυτοκινήτου, ήτοι μιας μάσκας ψυγείου, καθιστά δυνατή την τοποθέτηση του εμβλήματος του κατασκευαστή του οχήματος επί του εν λόγω ανταλλακτικού και αναπαριστά το σχήμα του σήματος του κατασκευαστή ή είναι παρόμοιο με το εν λόγω σήμα σε βαθμό που να δημιουργείται σύγχυση, το στοιχείο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως σήμα που επιτελεί λειτουργία δηλωτική της προέλευσης.
16 Δεύτερον, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται ως προς το ζήτημα αν το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στο να απαγορεύει ο δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τρίτο τη χρήση, στις συναλλαγές, σημείου πανομοιότυπου με το σήμα ή παρόμοιου σε βαθμό που να δημιουργείται σύγχυση, για ανταλλακτικά αυτοκινήτων, εν προκειμένω μάσκες ψυγείου, όταν το σημείο αυτό συνιστά στοιχείο των εν λόγω ανταλλακτικών, το οποίο έχει σχεδιαστεί για την τοποθέτηση του εμβλήματος του κατασκευαστή των οχημάτων επί των ανταλλακτικών. Διακρίνει μεταξύ δύο καταστάσεων συναφώς, ανάλογα με το αν είναι τεχνικώς δυνατό να τοποθετηθεί ένα τέτοιο έμβλημα χωρίς να αναπαραχθεί επί των ανταλλακτικών σημείο πανομοιότυπο με το σήμα ή παρόμοιο σε βαθμό που να δημιουργείται σύγχυση. Διευκρινίζει, ωστόσο, ότι ένα τέτοιο κριτήριο τεχνικής φύσεως δεν αποτελεί κριτήριο εκτίμησης που μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα.
17 Τρίτον, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται ως προς τα κριτήρια εκτίμησης που πρέπει, ενδεχομένως, να εφαρμοστούν προκειμένου να καθοριστεί αν το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρησιμοποιείται σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία και το εμπόριο, όπως απαιτεί το άρθρο 14, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001.
18 Υπό τις συνθήκες αυτές, το Sąd Okręgowy w Warszawie (περιφερειακό δικαστήριο Βαρσοβίας) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:
«1. Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού [2017/1001] την έννοια ότι δεν επιτρέπεται σε δικαιούχο σήματος ή σε δικαστήριο να απαγορεύσει σε τρίτο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως, για ανταλλακτικά αυτοκινήτου (σχάρες ψυγείου αυτοκινήτων), όταν αυτά λειτουργούν ως στοιχείο στερέωσης ενός εξαρτήματος αυτοκινήτου (έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), και
– σε περίπτωση που είναι τεχνικά δυνατό να τοποθετηθεί επί του ανταλλακτικού (σχάρα ψυγείου) του αυτοκινήτου το γνήσιο έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αναπαραχθεί πάνω στο ανταλλακτικό το σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως, ή
είτε:
– σε περίπτωση που είναι τεχνικώς αδύνατο να τοποθετηθεί επί του ανταλλακτικού του αυτοκινήτου (μάσκας ψυγείου) το γνήσιο έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αναπαραχθεί επί του ανταλλακτικού σημείο πανομοιότυπο με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή παρόμοιο σε βαθμό που να δημιουργεί σύγχυση;
Αν δοθεί καταφατική απάντηση σε μία από τις περιπτώσεις του ερωτήματος 1:
2. Ποια κριτήρια εκτιμήσεως πρέπει να εφαρμοστούν σε τέτοιου είδους περιπτώσεις προκειμένου να διαπιστωθεί αν η χρήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σύμφωνη με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία και το εμπόριο;
3. Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, και το άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού [2017/1001] την έννοια ότι, εφόσον το σήμα είναι στοιχείο του σχήματος ενός ανταλλακτικού αυτοκινήτου και εφόσον στον κανονισμό 2017/1001 δεν υπάρχει ρήτρα αντίστοιχη με τη ρήτρα επισκευής του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού [6/2002], το σήμα δεν επιτελεί υπό τις συνθήκες αυτές λειτουργία προσδιορισμού της προέλευσης;
4. Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, και το άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού [2017/1001] την έννοια ότι, εφόσον το στοιχείο το οποίο προορίζεται για τη τοποθέτηση του σήματος και αναπαριστά το σχήμα του σήματος ή είναι παρόμοιο με αυτό σε βαθμό που να δημιουργεί σύγχυση αποτελεί στοιχείο του σχήματος ενός ανταλλακτικού αυτοκινήτου και εφόσον στον [ίδιο κανονισμό] δεν υπάρχει ρήτρα αντίστοιχη με τη ρήτρα επισκευής του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού [6/2002], το ως άνω στοιχείο τοποθέτησης δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως σήμα που επιτελεί λειτουργία προσδιορισμού της προέλευσης ακόμη και αν είναι πανομοιότυπο με το σήμα ή παρόμοιο σε βαθμό που να δημιουργεί σύγχυση;»
Επί των προδικαστικών ερωτημάτων
Επί του τρίτου και του τετάρτου προδικαστικού ερωτήματος
19 Προκαταρκτικώς, υπενθυμίζεται ότι, κατά το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 2017/1001, το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχει στον δικαιούχο αποκλειστικό δικαίωμα να απαγορεύει σε κάθε τρίτο τη χρησιμοποίηση στις συναλλαγές κάθε σημείου που ταυτίζεται με το σήμα αυτό για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται με εκείνες για τις οποίες το σήμα έχει καταχωρισθεί ή κάθε σημείου για το οποίο, λόγω του ταυτοσήμου ή της ομοιότητάς του με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ταυτοσήμου ή της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών οι οποίες καλύπτονται από το σήμα αυτό και το σημείο, υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης από μέρους του κοινού, ή σημείου που ταυτίζεται ή ομοιάζει με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν ομοιάζουν με εκείνες για τις οποίες έχει καταχωρισθεί το σήμα, εάν το εν λόγω σήμα χαίρει φήμης στην Ένωση και η χρησιμοποίηση χωρίς εύλογη αιτία του σημείου θα προσπόριζε αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του εν λόγω σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή θα έβλαπτε τον εν λόγω διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη (πρβλ. απόφαση της 2ας Απριλίου 2020, Coty Germany, C‑567/18, EU:C:2020:267, σκέψη 31).
20 Συναφώς, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι, με το τρίτο και το τέταρτο προδικαστικό ερώτημα, τα οποία πρέπει να εξεταστούν πρώτα και από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, στην πραγματικότητα, να διευκρινιστεί αν η εισαγωγή και η διάθεση προς πώληση ανταλλακτικού αυτοκινήτου, όπως η μάσκα ψυγείου, που περιέχει στοιχείο με σχήμα πανομοιότυπο ή παρόμοιο με σήμα του οποίου δικαιούχος είναι ο κατασκευαστής του οχήματος, το δε εν λόγω στοιχείο έχει σχεδιαστεί για την τοποθέτηση, επί του ανταλλακτικού, του εμβλήματος του ως άνω κατασκευαστή το οποίο αναπαριστά το σήμα, συνιστά «χρήση σημείου στις συναλλαγές» κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001.
21 Αντιθέτως, παρά τη διατύπωση του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, το αιτούν δικαστήριο δεν διερωτάται ως προς τη δυνατότητα καταχώρισης ενός σημείου ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πράγματι, η βασική λειτουργία ενός καταχωρισμένου ατομικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως εν προκειμένω του σήματος AUDI, είναι να εγγυάται στους καταναλωτές την προέλευση των προϊόντων ή των υπηρεσιών που προσδιορίζει (πρβλ. απόφαση της 8ης Ιουνίου 2017, W. F. Gözze Frottierweberei και Gözze, C‑689/15, EU:C:2017:434, σκέψεις 40 και 41 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία). Επομένως, ένα τέτοιο σήμα θεωρείται ότι καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό, αφ’ εαυτού και ελλείψει οποιουδήποτε άλλου στοιχείου, της προέλευσης των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών. Πάντως, από την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δεν προκύπτει ότι το αιτούν δικαστήριο έχει αμφιβολίες ως προς το βάσιμο της καταχώρισης του σήματος AUDI ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως προς την ικανότητα του σήματος αυτού να προσδιορίζει την προέλευση των προϊόντων για τα οποία έχει καταχωριστεί.
22 Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η προϋπόθεση εφαρμογής του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001 σχετικά με τη «χρήση σημείου στις συναλλαγές» πρέπει να εξετάζεται πριν από την ενδεχόμενη εκτίμηση της ύπαρξης κινδύνου συγχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού αυτού. Πράγματι, η ύπαρξη τέτοιου κινδύνου δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εξέταση του ζητήματος αν ένα σημείο χρησιμοποιείται στις συναλλαγές.
23 Τέλος, υπενθυμίζεται ότι, δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 3, στοιχεία βʹ και γʹ, του ως άνω κανονισμού, μπορεί να απαγορευθεί, αντιστοίχως, η προσφορά των προϊόντων, η διάθεσή τους στην αγορά ή η κατοχή τους προς τους σκοπούς αυτούς και η εισαγωγή ή εξαγωγή των προϊόντων υπό το εν λόγω σημείο. Συνεπώς, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς της κύριας δίκης όπως αυτά εκτίθενται στην απόφαση περί παραπομπής, οι εν λόγω διατάξεις μπορούν επίσης να είναι κρίσιμες για την επίλυση της διαφοράς.
24 Επομένως, το τρίτο και το τέταρτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να αναδιατυπωθούν υπό την έννοια ότι με αυτά το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν, ελλείψει διατάξεως στον κανονισμό 2017/1001 αντίστοιχης προς τη λεγόμενη ρήτρα «περί επισκευής» του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, το άρθρο 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, στοιχεία αʹ έως γʹ, του κανονισμού 2017/1001 έχει την έννοια ότι τρίτος ο οποίος, χωρίς τη συγκατάθεση του κατασκευαστή αυτοκινήτων, που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισάγει και διαθέτει προς πώληση ανταλλακτικά, εν προκειμένω μάσκες ψυγείου για τα εν λόγω αυτοκίνητα, που περιέχουν στοιχείο σχεδιασμένο για την τοποθέτηση του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το εν λόγω σήμα και του οποίου το σχήμα είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα, χρησιμοποιεί σημείο στις συναλλαγές κατά τρόπο που μπορεί να προσβάλει μία ή περισσότερες λειτουργίες του σήματος.
25 Επισημαίνεται, πρώτον, ότι, μολονότι ένα σημείο που προστατεύεται ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί επίσης, υπό ορισμένες περιστάσεις, να προστατεύεται ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι η διαφορά της κύριας δίκης αφορά μόνον την προστασία που παρέχεται από σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι και την προστασία που παρέχεται από κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα.
26 Επισημαίνεται, όμως, ότι, όπως τόνισε και το αιτούν δικαστήριο, ο νομοθέτης της Ένωσης δεν προέβλεψε στον κανονισμό 2017/1001 ρήτρα «περί επισκευής», όπως η υφιστάμενη στο δίκαιο των σχεδίων ή υποδειγμάτων του άρθρου 110 του κανονισμού 6/2002.
27 Επιπλέον, το Δικαστήριο έχει διευκρινίσει το περιεχόμενο του άρθρου 110 του κανονισμού 6/2002, υπό την έννοια ότι εισάγει ορισμένους περιορισμούς μόνον ως προς την προστασία των σχεδίων ή υποδειγμάτων και εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης περί σημάτων. Επομένως, η διάταξη αυτή δεν περιέχει καμία παρέκκλιση από τη νομοθεσία της Ένωσης στον τομέα των σημάτων (πρβλ. διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2015, Ford Motor Company, C‑500/14, EU:C:2015:680, σκέψεις 39, 41 και 42).
28 Επιπροσθέτως, ο σκοπός διασφάλισης του ανόθευτου ανταγωνισμού ελήφθη υπόψη από τον νομοθέτη της Ένωσης στο πλαίσιο του κανονισμού 2017/1001, καθόσον το άρθρο 14 του κανονισμού αυτού περιορίζει τα αποτελέσματα του δικαιώματος που ο δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντλεί από το άρθρο 9 του ίδιου κανονισμού. Σκοπός του εν λόγω άρθρου 14 είναι να συμβιβάσει τα θεμελιώδη συμφέροντα της προστασίας του δικαιώματος που παρέχει το σήμα με εκείνα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών εντός της εσωτερικής αγοράς, τούτο δε κατά τρόπον ώστε το εν λόγω δικαίωμα να μπορεί να επιτελέσει τη λειτουργία του ως ουσιώδες στοιχείο του συστήματος ανόθευτου ανταγωνισμού που επιδιώκεται να καθιερωθεί και να διασφαλισθεί με τη Συνθήκη ΛΕΕ (πρβλ. διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2015, Ford Motor Company, C‑500/14, EU:C:2015:680, σκέψη 43 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
29 Κατά συνέπεια, το άρθρο 9 του κανονισμού 2017/1001 δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο που θα οδηγούσε στην κατ’ αναλογίαν εφαρμογή του άρθρου 110 του κανονισμού 6/2002 και στον περιορισμό, βάσει της διατάξεως αυτής, του δικαιώματος που παρέχει το άρθρο 9 στον δικαιούχο σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να ληφθεί υπόψη ο σκοπός της διατήρησης ανόθευτου ανταγωνισμού μεταξύ κατασκευαστών αυτοκινήτων και πωλητών μη γνήσιων ανταλλακτικών.
30 Δεύτερον, επισημαίνεται ότι ο κανονισμός 2017/1001 δεν ορίζει την έννοια της «χρήσεως» που απαντά στο άρθρο 9, παράγραφος 2 [απόφαση της 22ας Δεκεμβρίου 2022, Louboutin (Χρήση σημείου κατ’ απομίμηση σε διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων), C‑148/21 και C‑184/21, EU:C:2022:1016, σκέψη 25].
31 Από τη νομολογία προκύπτει ότι το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και βʹ, του ως άνω κανονισμού, απονέμει στον δικαιούχο σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εξουσία να απαγορεύει σε κάθε τρίτο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές, χωρίς τη συγκατάθεσή του, σημείο ταυτόσημο προς το σήμα για προϊόντα ή υπηρεσίες ταυτόσημες προς εκείνες για τις οποίες το σήμα έχει καταχωριστεί ή σημείο για το οποίο, λόγω του ταυτόσημου ή της ομοιότητάς του με το σήμα και του ταυτόσημου ή της ομοιότητας των προϊόντων ή των υπηρεσιών που καλύπτονται από το σήμα και το σημείο, υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως του κοινού, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τον κίνδυνο συσχέτισης του σημείου με το σήμα. Εντούτοις, η άσκηση του δικαιώματος αυτού πρέπει να επιφυλάσσεται για τις περιπτώσεις στις οποίες η χρήση του σημείου από τρίτον προσβάλλει ή μπορεί να προσβάλει τις λειτουργίες του σήματος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται, πέραν της βασικής λειτουργίας του, η οποία είναι να εγγυάται στους καταναλωτές την προέλευση του προϊόντος ή της υπηρεσίας, και οι λοιπές λειτουργίες του, όπως, μεταξύ άλλων, η λειτουργία που συνίσταται στην εγγύηση της ποιότητας του ως άνω προϊόντος ή υπηρεσίας ή η επικοινωνιακή, επενδυτική ή διαφημιστική λειτουργία (απόφαση της 25ης Ιουλίου 2018, Mitsubishi Shoji Kaisha και Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe, C‑129/17, EU:C:2018:594, σκέψεις 33 και 34 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
32 Εξάλλου, από το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, του εν λόγω κανονισμού προκύπτει ότι ο δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χαίρει φήμης δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση στις συναλλαγές, χωρίς τη συγκατάθεσή του, από τρίτον σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα, ανεξαρτήτως του αν τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες για τα οποία χρησιμοποιείται το σημείο είναι πανομοιότυπα ή παρόμοια με εκείνα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα, όταν η χρήση αυτή προσπορίζει, χωρίς νόμιμη αιτία, αθέμιτο όφελος λόγω του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης του σήματος ή προσβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του.
33 Συναφώς, το Δικαστήριο έχει διαπιστώσει ότι ο όρος «χρήση» αναφέρεται αποκλειστικά σε ενεργές συμπεριφορές εκ μέρους του τρίτου (πρβλ. απόφαση της 25ης Ιουλίου 2018, Mitsubishi Shoji Kaisha και Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe, C‑129/17, EU:C:2018:594, σκέψη 38 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία) και η περιεχόμενη στο άρθρο 9, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001 απαρίθμηση των ειδών χρήσης που μπορεί να απαγορεύσει ο δικαιούχος του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι εξαντλητική (πρβλ. απόφαση της 2ας Απριλίου 2020, Coty Germany, C‑567/18, EU:C:2020:267, σκέψη 32 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
34 Η χρήση του πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημείου γίνεται όντως «στις συναλλαγές», εφόσον εντάσσεται στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας που επιδιώκει οικονομικά πλεονεκτήματα, και όχι στον ιδιωτικό τομέα (πρβλ. αποφάσεις της 12ης Νοεμβρίου 2002, Arsenal Football Club, C‑206/01, EU:C:2002:651, σκέψη 40, και της 23ης Μαρτίου 2010, Google France και Google, C‑236/08 έως C‑238/08, EU:C:2010:159, σκέψη 50).
35 Όσον αφορά τις λειτουργίες του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μνημονευόμενη στις σκέψεις 21 και 31 της παρούσας απόφασης βασική λειτουργία, η οποία συνίσταται στο να εγγυάται την ταυτότητα καταγωγής, αποτελεί μεταξύ άλλων εγγύηση ότι όλα τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που το φέρουν κατασκευάστηκαν ή παρασχέθηκαν υπό τον έλεγχο μιας και μόνον επιχειρήσεως στην οποία μπορεί να αποδοθεί η ευθύνη της ποιότητάς τους, για να μπορεί το σήμα να επιτελεί τη λειτουργία του ως ουσιώδες στοιχείο του συστήματος ανόθευτου ανταγωνισμού (πρβλ. αποφάσεις της 12ης Νοεμβρίου 2002, Arsenal Football Club, C‑206/01, EU:C:2002:651, σκέψη 48, και της 25ης Ιουλίου 2018, Mitsubishi Shoji Kaisha και Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe, C‑129/17, EU:C:2018:594, σκέψη 35).
36 Μεταξύ των λοιπών λειτουργιών του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επενδυτική λειτουργία του συνίσταται στη δυνατότητα του δικαιούχου να το χρησιμοποιήσει προς απόκτηση ή διατήρηση φήμης ικανής να προσελκύσει και να καταστήσει πιστούς πελάτες τους καταναλωτές, μέσω διάφορων εμπορικών τεχνικών. Επομένως, όταν η χρήση από τρίτον, όπως είναι οι ανταγωνιστές του δικαιούχου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα αυτό για προϊόντα ή υπηρεσίες πανομοιότυπες, παρόμοιες ή διαφορετικές προς εκείνες για τις οποίες το σήμα έχει καταχωριστεί, παρακωλύει ουσιωδώς την εκ μέρους του ως άνω δικαιούχου χρήση του σήματός του για να αποκτήσει ή να διατηρήσει φήμη ικανή να προσελκύσει και να καταστήσει πιστούς πελάτες τους καταναλωτές, η χρήση αυτή προσβάλλει την ως άνω λειτουργία. Ο εν λόγω δικαιούχος έχει επομένως την εξουσία να απαγορεύσει μια τέτοια χρήση δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001 (πρβλ. απόφαση της 25ης Ιουλίου 2018, Mitsubishi Shoji Kaisha και Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe, C‑129/17, EU:C:2018:594, σκέψη 36 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
37 Εν προκειμένω, επισημαίνεται ότι το τρίτο και το τέταρτο προδικαστικό ερώτημα στηρίζονται στην παραδοχή ότι οι μάσκες ψυγείου που εισάγονται και διατίθενται προς πώληση από τον GQ δεν είναι προϊόντα προερχόμενα από τον δικαιούχο του σήματος AUDI ή διατιθέμενα στην αγορά με τη συγκατάθεσή του.
38 Επιπλέον, από την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προκύπτει ότι το σχήμα του στοιχείου των μασκών αυτών που προορίζεται για την τοποθέτηση του εμβλήματος AUDI θεωρείται από το αιτούν δικαστήριο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα AUDI. Επομένως, το σχήμα αυτό συνιστά σημείο κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001, στο μέτρο που το γεγονός ότι πρόκειται για στοιχείο ανταλλακτικού αυτοκινήτου, εν προκειμένω για μάσκα ψυγείου, δεν μπορεί να μεταβάλει την εν λόγω διαπίστωση.
39 Από την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προκύπτει επίσης ότι το σημείο αυτό τίθεται επί των μασκών ψυγείου ή ενσωματώνεται σε αυτές με σκοπό την εμπορία τους, όπερ συνιστά χρήση η οποία εμπίπτει στο άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001. Επιπροσθέτως, στο μέτρο που ο GQ εισάγει και διαθέτει προς πώληση μάσκες ψυγείου που περιέχουν το εν λόγω σημείο, μπορεί να θεωρηθεί ότι πραγματοποιεί τα είδη χρήσης του άρθρου 9, παράγραφος 3, στοιχεία βʹ και γʹ, του κανονισμού αυτού.
40 Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο όταν, όπως εν προκειμένω, το στοιχείο είναι τοποθετημένο στο ανταλλακτικό, και συγκεκριμένα σε μάσκα ψυγείου, κατά τρόπον ώστε, ενώ το έμβλημα που απεικονίζει το σήμα του κατασκευαστή οχημάτων δεν είναι τοποθετημένο, το σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα αυτό είναι ορατό στο ενδιαφερόμενο κοινό όταν βλέπει το εν λόγω ανταλλακτικό, δεδομένου ότι το κοινό είναι εκείνο που επιθυμεί να αγοράσει το ανταλλακτικό για να επισκευάσει ή να εξασφαλίσει την επισκευή αυτοκινήτου. Το γεγονός αυτό είναι ικανό να συγκεκριμενοποιήσει την ύπαρξη ουσιαστικής σχέσης μεταξύ του ως άνω ανταλλακτικού, το οποίο ένας τρίτος εισάγει, διαφημίζει και διαθέτει προς πώληση, και του δικαιούχου του σήματος AUDI.
41 Τρίτον, επισημαίνεται ότι η χρήση αυτή μπορεί, ενδεχομένως, να προσβάλει μία ή περισσότερες λειτουργίες του σήματος.
42 Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001 αφορά την αποκαλούμενη περίπτωση του «διττώς πανομοιότυπου», όπου η εκ μέρους τρίτου χρήση ενός πανομοιότυπου με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημείου χωρεί για προϊόντα ή υπηρεσίες πανομοιότυπες με εκείνες για τις οποίες είναι καταχωρισμένο το εν λόγω σήμα. Στην περίπτωση αυτή, η χρήση του σημείου από τον τρίτο κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, θα μπορέσει να απαγορευθεί από τον δικαιούχο του σήματος δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ (πρβλ. απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2011, Interflora και Interflora British Unit, C‑323/09, EU:C:2011:604, σκέψη 33), εφόσον η χρήση αυτή προσβάλει ή είναι ικανή να προσβάλει τις λειτουργίες του σήματος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται όχι μόνον η βασική λειτουργία του σήματος η οποία συνίσταται στο να εγγυάται στους καταναλωτές την προέλευση του προϊόντος ή της υπηρεσίας, αλλά και οι λοιπές λειτουργίες του, όπως, μεταξύ άλλων, η λειτουργία του ως εχεγγύου ποιότητας είτε του προϊόντος είτε της υπηρεσίας, ή η επικοινωνιακή, η επενδυτική και η διαφημιστική του λειτουργία (πρβλ. απόφαση της 3ης Μαρτίου 2016, Daimler, C‑179/15, EU:C:2016:134, σκέψη 26 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
43 Αν δεν υφίσταται η περίπτωση του διττώς πανομοιότυπου μεταξύ του χρησιμοποιούμενου από τον τρίτο σημείου και του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και μεταξύ των οικείων προϊόντων, ιδίως όταν το σημείο που χρησιμοποιεί ο τρίτος και το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι παρόμοια και όχι πανομοιότυπα, δεδομένου ότι τα οικεία προϊόντα ή υπηρεσίες είναι πανομοιότυπα ή παρόμοια, το εθνικό δικαστήριο θα πρέπει να εκτιμήσει αν η χρήση του σημείου αυτού συνεπάγεται κίνδυνο συγχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001. Κατά τη νομολογία, συνιστά κίνδυνο συγχύσεως ο κίνδυνος να μπορέσει το κοινό να πιστέψει ότι τα σχετικά προϊόντα ή υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή, ενδεχομένως, από οικονομικώς συνδεόμενες επιχειρήσεις (αποφάσεις της 22ας Ιουνίου 1999, Lloyd Schuhfabrik Meyer, C‑342/97, EU:C:1999:323, σκέψη 17, και της 8ης Ιουλίου 2010, Portakabin, C‑558/08, EU:C:2010:416, σκέψη 51). Επομένως, δυνάμει της ως άνω διατάξεως, ο δικαιούχος του σήματος μπορεί να απαγορεύσει τη χρήση από τρίτον σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα μόνον αν, λόγω της ύπαρξης τέτοιου κινδύνου σύγχυσης, η χρήση αυτή θίγει ή μπορεί να θίξει την εν λόγω «βασική» λειτουργία (πρβλ. απόφαση της 3ης Μαρτίου 2016, Daimler, C‑179/15, EU:C:2016:134, σκέψη 27 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
44 Εξάλλου, όταν το σήμα χαίρει φήμης εντός της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001, ο δικαιούχος του σήματος δικαιούται να απαγορεύσει τη χρήση από τρίτον, στις συναλλαγές, σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το εν λόγω σήμα, υπό τις προϋποθέσεις που υπομνήσθηκαν στη σκέψη 32 της παρούσας απόφασης. Η άσκηση του ως άνω δικαιώματος από τον δικαιούχο του φημισμένου σήματος δεν προϋποθέτει την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως στο ενδιαφερόμενο κοινό (πρβλ. απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2011, Interflora και Interflora British Unit, C‑323/09, EU:C:2011:604, σκέψεις 70 και 71 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
45 Εν προκειμένω, στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται κατ’ αρχάς να εξακριβώσει, αφενός, αν το χρησιμοποιούμενο από τον GQ σημείο, το οποίο έχει το σχήμα του στοιχείου της μάσκας ψυγείου που έχει σχεδιαστεί για τη στήριξη του εμβλήματος της Audi, είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα AUDI και, αφετέρου, αν μια μάσκα ψυγείου είναι πανομοιότυπη ή παρόμοια με ένα ή περισσότερα προϊόντα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό και τα οποία μνημονεύονται στη σκέψη 7 της παρούσας απόφασης.
46 Αν ο εθνικός δικαστής κρίνει ότι το εν λόγω σχήμα είναι σημείο πανομοιότυπο με το σήμα AUDI και ότι οι εν λόγω μάσκες ψυγείου, ως ανταλλακτικά, είναι πανομοιότυπες με τα προϊόντα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό, θα πρέπει να εφαρμόσει το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001.
47 Αντιθέτως, εάν το αιτούν δικαστήριο κρίνει ότι ο GQ χρησιμοποιεί σημείο παρόμοιο και όχι πανομοιότυπο με το σήμα AUDI και ότι οι μάσκες ψυγείου, ως ανταλλακτικά, είναι πανομοιότυπες ή παρόμοιες με τα προϊόντα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό, θα πρέπει να εξετάσει την ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης, κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες που ασκούν επιρροή στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως, μεταξύ άλλων, ο βαθμός ομοιότητας των σημείων και ο βαθμός ομοιότητας των προϊόντων, η αντίληψη του μέσου καταναλωτή του ενδιαφερόμενου κοινού, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος όταν βλέπει τα προϊόντα για τα οποία ο τρίτος χρησιμοποιεί το σημείο, καθώς και ο βαθμός προσοχής του κοινού αυτού, ο διακριτικός χαρακτήρας του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ακόμη οι συνθήκες υπό τις οποίες διατίθενται στο εμπόριο τα προϊόντα (πρβλ. αποφάσεις της 11ης Νοεμβρίου 1997, SABEL, C‑251/95, EU:C:1997:528, σκέψη 22, και της 4ης Μαρτίου 2020, EUIPO κατά Equivalenza Manufactory, C‑328/18 P, EU:C:2020:156, σκέψεις 57 και 70).
48 Εξάλλου, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι το σήμα AUDI είναι ευρέως γνωστό στην Πολωνία και έχει έντονο διακριτικό χαρακτήρα. Αν το εθνικό δικαστήριο κρίνει ότι το σήμα AUDI χαίρει φήμης και ότι το σχήμα του στοιχείου της μάσκας ψυγείου που έχει σχεδιαστεί για την τοποθέτηση του εμβλήματος της Audi είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα, το σήμα αυτό θα πρέπει να τύχει προστασίας για τον συγκεκριμένο λόγο, ανεξαρτήτως του αν οι μάσκες ψυγείου που εισάγονται και διατίθενται προς πώληση από τον GQ και τα προϊόντα για τα οποία έχει καταχωριστεί το ίδιο σήμα είναι πανομοιότυπα, παρόμοια ή διαφορετικά μεταξύ τους. Συνεπώς, η χρήση του σημείου από τον GQ θα μπορούσε να απαγορευθεί, σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001, αν το εθνικό δικαστήριο διαπιστώσει ότι η χωρίς νόμιμη αιτία χρήση προσπορίζει αθέμιτο όφελος λόγω του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης του σήματος AUDI ή προσβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του. Στην περίπτωση αυτή, ο εθνικός δικαστής δεν υποχρεούται να εκτιμήσει αν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης, διότι, στο πλαίσιο αυτό, το ότι ο μέσος καταναλωτής αντιλαμβάνεται τις μάσκες ως μη γνήσιες στερείται σημασίας.
49 Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των ανωτέρω σκέψεων, στο τρίτο και στο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, στοιχεία αʹ έως γʹ, του κανονισμού 2017/1001 έχει την έννοια ότι τρίτος ο οποίος, χωρίς τη συγκατάθεση του κατασκευαστή αυτοκινήτων, που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισάγει και διαθέτει προς πώληση ανταλλακτικά, εν προκειμένω μάσκες ψυγείου για τα εν λόγω αυτοκίνητα, που περιέχουν στοιχείο σχεδιασμένο για την τοποθέτηση του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το εν λόγω σήμα και του οποίου το σχήμα είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα, χρησιμοποιεί σημείο στις συναλλαγές κατά τρόπο που μπορεί να προσβάλει μία ή περισσότερες λειτουργίες του σήματος, όπερ εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εξακριβώσει.
Επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος
50 Με το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001 έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στον κατασκευαστή αυτοκινήτων που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαγορεύει σε τρίτον τη χρήση σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα αυτό για ανταλλακτικά των εν λόγω αυτοκινήτων, εν προκειμένω για μάσκες ψυγείου, όταν το σημείο έχει το σχήμα στοιχείου της μάσκας, σχεδιασμένου για την τοποθέτηση επ’ αυτής του εμβλήματος, το οποίο αναπαριστά το ως άνω σήμα, τούτο δε λαμβανομένης υπόψη της ύπαρξης τεχνικής δυνατότητας να τοποθετηθεί το έμβλημα στη μάσκα ψυγείου χωρίς επίθεση του σχετικού σημείου.
51 Επισημαίνεται, προκαταρκτικώς, ότι, όταν η χρήση από τρίτον σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να απαγορευθεί από τον δικαιούχο του δυνάμει του άρθρου 9 του κανονισμού 2017/1001, το άρθρο 14 του ίδιου κανονισμού περιορίζει, στις περιπτώσεις που μνημονεύει, το δικαίωμα του εν λόγω δικαιούχου να αντιταχθεί στην ως άνω χρήση.
52 Συνεπώς, κατά το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού αυτού, το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν παρέχει στον δικαιούχο το δικαίωμα να απαγορεύει σε τρίτο να χρησιμοποιεί, στις εμπορικές συναλλαγές, το σήμα αυτό για τον σκοπό του προσδιορισμού ή της αναφοράς σε προϊόντα ή υπηρεσίες ως προϊόντα ή υπηρεσίες του δικαιούχου του εν λόγω σήματος, ιδίως εάν η χρήση του σήματος είναι αναγκαία προκειμένου να δηλωθεί ο προορισμός προϊόντος ή υπηρεσίας, ιδίως όταν πρόκειται για εξαρτήματα ή ανταλλακτικά.
53 Παρά την ύπαρξη σημαντικών διαφορών μεταξύ της ως άνω διάταξης, η οποία αντιστοιχεί στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2015, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 2015, L 336, σ. 1), και της προϊσχύσασας διατάξεως στην νομοθεσία της Ένωσης, η αδυναμία του δικαιούχου σήματος να απαγορεύσει σε τρίτον τη χρήση του σήματος, όταν η χρήση αυτή είναι αναγκαία για να δηλωθεί ο προορισμός προϊόντος ή υπηρεσίας, ιδίως όταν πρόκειται για εξάρτημα ή ανταλλακτικό, και γίνεται σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία ή το εμπόριο, έχει διατηρηθεί και αποτελεί πλέον μία από τις περιπτώσεις στις οποίες το αποκλειστικό δικαίωμα που παρέχει το σήμα δεν μπορεί να αντιταχθεί σε τρίτο (πρβλ. απόφαση της 11ης Ιανουαρίου 2024, Inditex, C‑361/22, EU:C:2024:17, σκέψεις 44 έως 46).
54 Ο σκοπός του περιορισμού, τον οποίο αφορά η εν λόγω περίπτωση, του αποκλειστικού δικαιώματος που παρέχει το σήμα είναι να παράσχει στους προμηθευτές προϊόντων ή υπηρεσιών συμπληρωματικών προς τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που προσφέρει ο δικαιούχος σήματος τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το σήμα αυτό προκειμένου να πληροφορούν, κατά τρόπο κατανοητό και πλήρη, το κοινό σχετικά με τον προορισμό του προϊόντος που εμπορεύεται ή της υπηρεσίας που προσφέρει ή, με άλλα λόγια, σχετικά με τον χρηστικό δεσμό που υφίσταται μεταξύ των προϊόντων ή των υπηρεσιών τους και εκείνων του εν λόγω δικαιούχου του σήματος (βλ., κατ’ αναλογίαν, αποφάσεις της 17ης Μαρτίου 2005, Gillette Company και Gillette Group Finland, C‑228/03, EU:C:2005:177, σκέψεις 33 και 34, και της 11ης Ιανουαρίου 2024, Inditex, C‑361/22, EU:C:2024:17, σκέψη 51).
55 Επομένως, η χρήση σήματος από τρίτον για τον προσδιορισμό ή την αναφορά σε προϊόντα ή υπηρεσίες ως προϊόντων ή υπηρεσιών του δικαιούχου του εν λόγω σήματος, στην περίπτωση κατά την οποία η χρήση είναι αναγκαία για να δηλωθεί ο προορισμός ενός προϊόντος που διατίθεται στο εμπόριο από τον εν λόγω τρίτο ή μιας υπηρεσίας που προσφέρεται από αυτόν, εμπίπτει, βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001, σε μία από τις περιπτώσεις στις οποίες η χρήση του σήματος δεν μπορεί να απαγορευθεί από τον δικαιούχο του (πρβλ. απόφαση της 11ης Ιανουαρίου 2024, Inditex, C‑361/22, EU:C:2024:17, σκέψη 52). Ωστόσο, ο περιορισμός του αποκλειστικού δικαιώματος που παρέχει στον δικαιούχο του σήματος το άρθρο 9 του κανονισμού 2017/1001 ισχύει μόνον όταν η εν λόγω χρήση του σήματος από τρίτον γίνεται σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία ή το εμπόριο, κατά την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 2, του ίδιου κανονισμού.
56 Εν προκειμένω, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι το στοιχείο της μάσκας ψυγείου του οποίου το σχήμα είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα AUDI καθιστά δυνατή την τοποθέτηση του εμβλήματος που αναπαριστά το σήμα πάνω στην εν λόγω μάσκα. Όπως προκύπτει επίσης από την απόφαση περί παραπομπής και από τις παρατηρήσεις των διαδίκων, η επιλογή του σχήματος του στοιχείου αυτού υπαγορεύεται από τη βούληση εμπορίας μιας μάσκας ψυγείου που μοιάζει, κατά τον πιο πιστό τρόπο, με την πρωτότυπη μάσκα ψυγείου του κατασκευαστή των επίμαχων αυτοκινήτων.
57 Πάντως, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ μιας κατάστασης όπως η ανωτέρω, στην οποία μια επιχείρηση που δεν συνδέεται οικονομικώς με τον δικαιούχο του σήματος επιθέτει σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα του δικαιούχου επί των διατιθέμενων στο εμπόριο ανταλλακτικών, τα οποία προορίζονται να ενσωματωθούν στα προϊόντα του εν λόγω δικαιούχου του σήματος, και κατάστασης στην οποία μια τέτοια επιχείρηση χρησιμοποιεί, χωρίς να επιθέτει σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα επί των ανταλλακτικών, το σήμα του δικαιούχου για να δηλώσει ότι τα ανταλλακτικά αυτά προορίζονται να ενσωματωθούν στα προϊόντα του δικαιούχου του εν λόγω σήματος. Μολονότι η δεύτερη από τις ως άνω καταστάσεις εμπίπτει στην περίπτωση περί της οποίας γίνεται λόγος στη σκέψη 55 της παρούσας απόφασης, η πρώτη δεν εμπίπτει. Η επίθεση σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα στο προϊόν που διαθέτει στο εμπόριο ο τρίτος υπερβαίνει, όπως παρατήρησε η γενική εισαγγελέας στο σημείο 57 των προτάσεών της, τη χρήση για σκοπούς αναφοράς κατά το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001 και, επομένως, δεν εμπίπτει σε καμία από τις περιπτώσεις που καλύπτονται από την εν λόγω διάταξη.
58 Ως εκ τούτου, χρήση του σήματος κατά την οποία ένα σημείο, πανομοιότυπο ή παρόμοιο με σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί στοιχείο ανταλλακτικού για αυτοκίνητα, το οποίο έχει σχεδιαστεί για την τοποθέτηση του εμβλήματος του κατασκευαστή των οχημάτων αυτών επί του ανταλλακτικού και δεν χρησιμοποιείται για να προσδιορίζει ή να αναφέρεται σε προϊόντα ή υπηρεσίες ως προϊόντα ή υπηρεσίες του δικαιούχου του σήματος αυτού, αλλά για την κατά το δυνατόν πιστότερη αναπαραγωγή προϊόντος του δικαιούχου του σήματος, δεν εμπίπτει στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001.
59 Υπό τις περιστάσεις αυτές, μικρή σημασία έχει το αν υφίσταται τεχνική δυνατότητα τοποθέτησης του εμβλήματος που αναπαριστά το σήμα του κατασκευαστή των αυτοκινήτων επί της μάσκας ψυγείου χωρίς το σχήμα του στοιχείου της μάσκας ψυγείου που σχεδιάστηκε για την τοποθέτηση να συνιστά σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα. Η εκ μέρους του GQ χρήση του σχήματος αυτού, το οποίο εν προκειμένω θεωρείται, από το αιτούν δικαστήριο, ως σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα AUDI, θα πρέπει να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα των κανόνων του άρθρου 9 του κανονισμού 2017/1001, όπως έχουν ερμηνευθεί από το Δικαστήριο με τη νομολογία που υπομνήσθηκε στις σκέψεις 42 έως 48 της παρούσας απόφασης.
60 Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001 έχει την έννοια ότι επιτρέπει στον κατασκευαστή αυτοκινήτων που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαγορεύει σε τρίτον τη χρήση σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα αυτό για ανταλλακτικά των εν λόγω αυτοκινήτων, εν προκειμένω για μάσκες ψυγείου, όταν το σημείο έχει το σχήμα στοιχείου της μάσκας σχεδιασμένου για την τοποθέτηση επ’ αυτής του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το ως άνω σήμα, ανεξαρτήτως του αν υφίσταται συναφώς τεχνική δυνατότητα τοποθέτησης του εμβλήματος επί της μάσκας ψυγείου χωρίς επίθεση του σχετικού σημείου πάνω στη μάσκα.
Επί του δευτέρου προδικαστικού ερωτήματος
61 Κατόπιν της απάντησης που δόθηκε στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο δεύτερο.
Επί των δικαστικών εξόδων
62 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σε αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφαίνεται:
1) Το άρθρο 9, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, στοιχεία αʹ έως γʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
έχει την έννοια ότι:
τρίτος ο οποίος, χωρίς τη συγκατάθεση του κατασκευαστή αυτοκινήτων, που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εισάγει και διαθέτει προς πώληση ανταλλακτικά, εν προκειμένω μάσκες ψυγείου για τα εν λόγω αυτοκίνητα, που περιέχουν στοιχείο σχεδιασμένο για την τοποθέτηση του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το εν λόγω σήμα και του οποίου το σχήμα είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα, χρησιμοποιεί σημείο στις συναλλαγές κατά τρόπο που μπορεί να προσβάλει μία ή περισσότερες λειτουργίες του σήματος, όπερ εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εξακριβώσει.
2) Το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού 2017/1001
έχει την έννοια ότι:
επιτρέπει στον κατασκευαστή αυτοκινήτων που είναι δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαγορεύει σε τρίτον τη χρήση σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα αυτό για ανταλλακτικά των εν λόγω αυτοκινήτων, εν προκειμένω για μάσκες ψυγείου, όταν το σημείο έχει το σχήμα στοιχείου της μάσκας σχεδιασμένου για την τοποθέτηση επ’ αυτής του εμβλήματος το οποίο αναπαριστά το ως άνω σήμα, ανεξαρτήτως του αν υφίσταται συναφώς τεχνική δυνατότητα τοποθέτησης του εμβλήματος επί της μάσκας ψυγείου χωρίς επίθεση του σχετικού σημείου πάνω στη μάσκα.
(υπογραφές)