Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2007 - Reno Schuhcentrum κατά ΓΕΕΑ - Payless ShoeSource Worldwide (Payless ShoeSource)
(Υπόθεση T-173/07)
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Reno Schuhcentrum GmbH (Thaleischweiler-Fröschen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Schäffner, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Payless ShoeSource Worldwide, Inc. (Topeka, Ηνωμένες Πολιτείες)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Φεβρουαρίου 2007 (υπόθεση R 1209/2005-1), με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή στο πλαίσιο της διαδικασίας επί της αιτήσεως εκπτώσεως με αριθμό 731C 0000 186 163/1 (κοινοτικό σήμα αριθ. 186 163 - Payless ShoeSource)·
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα το οποίο αφορά η αίτηση εκπτώσεως: Το εικονιστικό κοινοτικό σήμα "Payless ShoeSource" για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 25, 35 και 42 - αριθ. αιτήσεως 186 163
Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Payless ShoeSource Worldwide, Inc.
Αιτών την έκπτωση του δικαιούχου του κοινοτικού σήματος: Reno Schuhcentrum GmbH
Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απορρίπτει εν μέρει την αίτηση εκπτώσεως, διατηρώντας την καταχώριση του σήματος όσον αφορά προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25.
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής κατά της αποφάσεως περί διατηρήσεως της καταχωρίσεως όσον αφορά προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25.
Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ουσιώδες διαδικαστικό ελάττωμα όσον αφορά το άρθρο 74 του κοινοτικού κανονισμού περί σημάτων και το βάρος αποδείξεως. Κατά την προσφεύγουσα, στο πλαίσιο της διαδικασίας επί αιτήσεως εκπτώσεως, το βάρος αποδείξεως της ουσιαστικής χρήσεως φέρει ο δικαιούχος του σήματος. Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το ΓΕΕΑ δεν μπορεί να εξετάζει αυτεπαγγέλτως πραγματικά περιστατικά και πρέπει να περιορίζεται στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, των αποδεικτικών στοιχείων και των ισχυρισμών καθώς και των αιτημάτων που προβάλλουν οι αντίδικοι. Επομένως, κατά την προσφεύγουσα, πρέπει να κριθεί απαράδεκτη η από 18 Οκτωβρίου 2006 ανακοίνωση του τμήματος, με την οποία καλείται ο δικαιούχος του σήματος να υποβάλει το πρωτότυπο ορισμένων επίσημων δηλώσεων, ιδίως επειδή το τμήμα είχε προηγουμένως χαρακτηρίσει τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε αρχικώς υποβάλει ο δικαιούχος του σήματος ως ανεπαρκή να αποδείξουν την ουσιαστική χρήση του σήματος.
Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα εν λόγω πρωτότυπα δεν προσκομίστηκαν εντός της απαιτούμενης προθεσμίας σύμφωνα με το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού περί σημάτων και, επομένως, δεν πρέπει να γίνουν δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία.
Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το τμήμα ερμήνευσε εσφαλμένως την έννοια "ουσιαστική χρήση", κατά παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού περί σημάτων.
____________