Sprawa T‑444/07

Centre de promotion de l’emploi par la micro‑entreprise (CPEM)

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

EFS – Cofnięcie pomocy finansowej – Sprawozdanie OLAF

Streszczenie wyroku

1.      Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy; regulaminu Sądu, art. 44 § 1 lit.c))

2.      Prawo wspólnotowe – Zasady – Prawo do obrony – Zakres

3.      Spójność gospodarcza i społeczna – Pomoc strukturalna – Finansowanie wspólnotowe

(rozporządzenie Rady nr 4253/88, art. 24 ust. 1, 2)

4.      Prawo wspólnotowe – Zasady – Ochrona uzasadnionych oczekiwań – Przesłanki

5.      Spójność gospodarcza i społeczna – Pomoc strukturalna – Finansowanie wspólnotowe

1.      Ze względów pewności prawa i wymogów prawidłowego administrowania wymierzaniem sprawiedliwości dopuszczalność skargi wymaga, by z samej jej treści wynikały, przynajmniej w skrócie, lecz w sposób spójny i zrozumiały, podstawowe okoliczności faktyczne i prawne, na których skarga ta jest oparta. Aby zadośćuczynić tym wymogom, skarga o naprawienie szkód, jakie miałyby zostać spowodowane przez instytucję wspólnotową, powinna zawierać informacje pozwalające zidentyfikować zachowanie zarzucane instytucji przez skarżącego, powody, dla których utrzymuje on, że istnieje związek przyczynowy między tym zachowaniem a szkodą, którą miałby ponieść, a także rodzaj i rozmiary szkody. Wobec braku jakichkolwiek informacji ze strony skarżącego Sąd nie jest obowiązany do oceny i badania istnienia ewentualnego związku przyczynowego między zarzucanym zachowaniem a rzekomo doznaną szkodą. Wobec tego wszelkie późniejsze wskazówki na temat tego związku należy odrzucić jako spóźnione.

(por. pkt 32, 33, 36, 37)

2.      Zasada prawa do obrony wymaga, aby adresaci decyzji, które dotyczą w sposób istotny ich interesów, mieli możliwość przedstawienia w skuteczny sposób swojego stanowiska. Ponadto prawo do obrony zostaje naruszone z powodu uchybień proceduralnych tylko wtedy, gdy te uchybienia miały konkretny wpływ na możliwość obrony zainteresowanych przedsiębiorstw. Wobec powyższego nieposzanowanie obowiązujących przepisów, których celem jest ochrona prawa do obrony, może prowadzić do uchybień w postępowaniu administracyjnym tylko wtedy, gdy zostanie wykazane, że to postępowanie miałoby inny wynik, gdyby te przepisy nie zostały naruszone.

(por. pkt 51, 53)

3.      Wziąwszy pod uwagę sam charakter pomocy finansowej udzielanej przez Wspólnotę, obowiązek spełnienia warunków finansowych wskazanych w decyzji o przyznaniu finansowania stanowi, podobnie jak obowiązek realizacji projektu, jedno z podstawowych zobowiązań beneficjenta i jest zatem jedną z przesłanek przyznania wspólnotowej pomocy finansowej. W tym zakresie art. 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 4253/88 ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, zmienionego rozporządzeniem nr 2082/93, powinien być interpretowany w ten sposób, że uprawnia on Komisję do cofnięcia przyznanej pomocy finansowej w razie naruszenia warunków finansowych przewidzianych w decyzji o przyznaniu pomocy.

(por. pkt 92, 101)

4.      Istnienie uprawnienia do powoływania się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań uzależnione jest od łącznego spełnienia trzech przesłanek. Po pierwsze, administracja wspólnotowa musi przekazać zainteresowanemu dokładne, bezwarunkowe i zgodne zapewnienia, pochodzące z uprawnionych i wiarygodnych źródeł. Po drugie, zapewnienia te muszą być takiego rodzaju, by wzbudzały u podmiotu, do którego są skierowane, uzasadnione oczekiwanie. Po trzecie, udzielone zapewnienia muszą być zgodne z właściwymi przepisami.

(por. pkt 126)

5.      Co się tyczy kontroli przestrzegania zobowiązań beneficjentów wspólnotowej pomocy finansowej, jest rzeczą normalną, iż kontrola wszczęta w związku z pojawieniem się nowych informacji, które wzbudziły podejrzenia co do istnienia nieprawidłowości dotyczących niektórych projektów, jest dokładniejsza i daje wyniki różne od wyników wcześniejszej kontroli rutynowej, przeprowadzonej przy braku jakichkolwiek podejrzeń. Wobec tego okoliczność, iż dochodzenie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych umożliwiło ujawnienie nieprawidłowości, które nie zostały wykryte podczas audytu przeprowadzonego przez Dyrekcję Generalną Komisji ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Równości Szans, w żadnym stopniu nie świadczy o niespójności i nie może wpływać na zgodność z prawem zaskarżonej decyzji opierającej się na wynikach tego dochodzenia.

(por. pkt 135)