Sprawa T‑494/12

Biscuits Poult SAS

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający przełamane ciastko – Podstawa unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Artykuły 4, 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002

Streszczenie – wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 9 września 2014 r.

1.      Wzory wspólnotowe – Warunki ochrony – Widoczność aspektów produktu odtworzonych we wzorze

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 3 lit. a), b), art. 4 ust. 1]

2.      Wzory wspólnotowe – Warunki ochrony – Wzór stanowiący część składową produktu złożonego – Część, która musi pozostać widoczna podczas zwykłego używania produktu złożonego, aby można ją było uznać za nową i mającą indywidualny charakter

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 3 lit. a), c), art. 4 ust. 2, 3]

3.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Przedstawienie przełamanego ciastka

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6 ust. 1, art. 25 ust. 1 lit. b)]

1.      Z art. 3 lit. a) rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych wynika, że „wzór” został zdefiniowany jako „postać całego lub części produktu, wynikająca w szczególności z cech linii, konturów, kolorystyki, kształtu, tekstury i/lub materiałów samego produktu i/lub jego ornamentacji”. Oznacza to, że „ochrona wzoru” w rozumieniu art. 4 ust. 1 tego rozporządzenia polega na ochronie postaci produktu, a mianowicie – zgodnie z art. 3 lit. b) tego rozporządzenia – każdego przedmiotu przemysłowego lub rękodzielniczego lub części takiego przedmiotu. Z motywów 7, 12 i 14 wspomnianego rozporządzenia, które nawiązują do ochrony estetyki przemysłowej, ograniczenia ochrony do elementów widocznych oraz wrażenia wywieranego na poinformowanym użytkowniku dokonującym oglądu postaci danego produktu, wynika ponadto, że rozporządzenie to przyznaje ochronę wyłącznie widocznym elementom produktów lub części produktów, które mogą w konsekwencji zostać zarejestrowane jako wzory. W związku z tym niewidoczne cechy produktu, które nie mają związku z jego wyglądem, nie mogą być brane pod uwagę przy ustalaniu, czy dany wzór może zostać objęty ochroną.

(por. pkt 18–20, 29)

2.      Artykuł 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych nie ma ani na celu, ani za skutek mnożenia postaci towaru, które mogą stanowić wzór zgodnie z art. 3 lit. a) tego rozporządzenia, a służy jedynie ustanowieniu szczególnej zasady dotyczącej specyficznie wzorów stosowanych lub zawartych w produkcie, który stanowi część składową produktu złożonego w rozumieniu art. 3 lit. c) tego rozporządzenia. Zgodnie z tą zasadą owe wzory są chronione wyłącznie wtedy, gdy po pierwsze, część składowa włączona do produktu złożonego pozostaje widoczna podczas zwykłego używania tego produktu, i po drugie, w stopniu, w jakim te widoczne elementy części składowej samodzielnie spełniają wymogi co do nowości i indywidualnego charakteru.

W istocie, mając na uwadze szczególny charakter części produktu złożonego w rozumieniu art. 3 lit. c) wspomnianego rozporządzenia, które mogą stać się przedmiotem produkcji i sprzedaży odrębnych od produkcji i sprzedaży samego produktu złożonego, prawodawca w sposób rozsądny przewidział możliwość zarejestrowania ich samych jako wzorów, aczkolwiek z zastrzeżeniem, że będą one widoczne po ich zawarciu w produkcie złożonym, i wyłącznie w odniesieniu do elementów, które pozostaną widoczne podczas zwykłego używania produktu złożonego, i w stopniu, w jakim części te same są nowe i mają indywidualny charakter.

(por. pkt 21–23)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 25, 28, 33, 34)