Language of document : ECLI:EU:T:2013:646

WYROK SĄDU (pierwsza izba)

z dnia 13 grudnia 2013 r.(*)

Zamówienia publiczne na usługi – Procedura przetargowa – Usługi wsparcia w celu stworzenia infrastruktury informatycznej oraz usług administracji elektronicznej w Albanii – Odrzucenie oferty jednego z oferentów – Przejrzystość – Obowiązek uzasadnienia

W sprawie T‑165/12

European Dynamics Luxembourg SA, z siedzibą w Ettelbrück (Luksemburg),

Evropaïki Dynamiki – Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE, z siedzibą w Atenach (Grecja),

reprezentowane przez V. Christianosa, adwokata,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej reprezentowanej przez P. van Nuffela oraz M. Konstantinidisa, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji CMS/cms D(2012)/00008 z dnia 8 lutego 2012 r., odrzucającej ofertę przestawioną przez skarżące w ramach ograniczonej procedury przetargowej EuropAid/131431/C/SER/AL,

SĄD (pierwsza izba),

w składzie: S. Frimodt Nielsen, pełniący obowiązki prezesa, M. Kancheva (sprawozdawca) i E. Buttigieg, sędziowie,

sekretarz: S. Spyropoulos, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 11 czerwca 2013 r.,

wydaje następujący

Wyrok

 Okoliczności powstania sporu

1        Skarżące, European Dynamics Luxembourg SA i Evropaïki Dynamiki – Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE, są odpowiednio spółką prawa luksemburskiego z siedzibą w Ettelbrück (Luksemburg) oraz spółką prawa greckiego z siedzibą w Atenach (Grecja).

2        W dniu 11 maja 2011 r. w wersji elektronicznej Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (Dz.U. S 90) zostało opublikowane ogłoszenie o planowanych zamówieniach dotyczące przetargu oznaczonego numerem EuropeAid/131431/C/SER/AL (zwanego dalej „przetargiem”). W dniu 19 lipca 2011 r. w wersji elektronicznej Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej (Dz.U. S 136) zostało opublikowane ogłoszenie o zamówieniu dotyczące przetargu (zwane dalej „ogłoszeniem o zamówieniu”).

3        Przedmiotem przetargu były usługi wsparcia dla albańskiego ministerstwa innowacji i technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz dla albańskiej krajowej agencji ds. społeczeństwa informacyjnego, w celu rozwoju infrastruktury informatycznej i usług e-administracji w Albanii. Okres początkowo przewidziany na wykonanie zamówienia wynosił 18 miesięcy, a maksymalny budżet 2 400 000 EUR.

4        Przetarg wpisuje się w ramy instrumentu pomocy przedakcesyjnej wprowadzonego i uregulowanego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r. ustanawiającym instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) (Dz.U. L 210, s. 82).

5        IPA ma zapewnić pomoc szeregowi państw, w tym Albanii, w celu stopniowego dostosowania do norm i dziedzin polityki Unii Europejskiej oraz dorobku prawnego Unii w kontekście ich przyszłej akcesji. Pomoc ta jest udzielana w szczególności poprzez ogłaszanie i udzielanie przez Komisję Europejską zamówień publicznych na usługi, a wyłonieni wykonawcy świadczą rzeczone usługi w państwie będącym beneficjentem, w niniejszym przypadku, Albanii.

6        Instytucją zamawiającą była Unia reprezentowana przez Komisję Europejską działającą w imieniu i na rzecz państwa będącego beneficjentem, Albanii.

7        Zamówienie miało być udzielone według kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie w ramach ograniczonego przetargu obejmującego dwa etapy, to jest wstępną kwalifikację i udzielenie zamówienia.

8        Dla celów wstępnej kwalifikacji zainteresowanym osobom przysługiwał termin upływający w dniu 2 września 2011 r. na przedłożenie ich wniosków wraz z określonymi informacjami dotyczącymi ich zdolności finansowej, technicznej i kwalifikacji zawodowych do realizacji przedmiotu zamówienia. W wyniku oceny wniosków komisja przetargowa miała sporządzić listę kwalifikujących się kandydatów obejmującą od czterech do ośmiu kandydatów, którzy jako jedyni mieli zostać zaproszeni przez Komisję do udziału w drugim etapie postępowania, czyli udzieleniu zamówienia.

9        W dniu 30 sierpnia 2011 r. skarżące złożyły wniosek w celu wzięcia udziału w przetargu, w formie konsorcjum wraz ze spółką Performance SA.

10      W piśmie z dnia 12 października 2011 r. Komisja poinformowała European Dynamics Luxembourg, będącą na czele konsorcjum, że oferta konsorcjum przeszła pomyślnie etap wstępnej kwalifikacji. Dokumenty dotyczące zamówienia określające przebieg etapu udzielenia zamówienia zostały załączone do tego pisma.

11      Dokumenty te zawierały „Wskazówki dla oferentów”, „Projekt umowy i szczególne warunki” oraz sześć załączników, zatytułowanych odpowiednio „Ogólne warunki umów o świadczenie usług”, „Specyfikacja techniczna”, „Organizacja i metodologia”, „Kluczowi eksperci”, „Budżet” oraz „Formularze i inne istotne dokumenty”. Dokumenty te obejmowały również inne informacje takie jak „skala ocen” obejmujące kryteria oceny i formularz złożenia oferty.

12      Zgodnie z pkt 12 wskazówek dla oferentów ocena ofert odbywała się w dwóch kolejnych etapach, obejmujących ocenę oferty technicznej, a następnie ocenę oferty finansowej.

13      Podstawą oceny oferty technicznej była skala ocen obejmująca kryteria udzielenia zmówienia i ich poszczególną wagę. Pierwsze kryterium, zatytułowane „organizacja i metodologia” umożliwiało uzyskanie maksymalnie 70 punktów. Było ono podzielone na trzy podkryteria, zatytułowane odpowiednio, „uzasadniona analiza wykonania zamówienia”, „strategia” oraz „harmonogram działań”. Drugie kryterium zatytułowane „kluczowi eksperci” dotyczyło kwalifikacji trzech ekspertów o różnych domenach specjalizacji. Pierwszy ekspert był „szefem zespołu”, drugi „ekspertem ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów”, a trzeci był „ekspertem ds. portalu”. Maksymalna liczba punktów, jaką mógł uzyskać każdy ekspert, wynosiła 14 dla szefa zespołu, 8 dla eksperta ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów oraz 8 dla eksperta ds. portalu, czyli w sumie 30 punktów. Każdy z ekspertów miał być oceniany na podstawie trzech podkryteriów, zatytułowanych odpowiednio „kwalifikacje i kompetencje”, „ogólne doświadczenie zawodowe” i „szczególne doświadczenie zawodowe”.

14      Ocena oferty finansowej, uzależniona od uzyskania średniej wynoszącej co najmniej 80 punktów przy ocenie oferty technicznej, mogła zapewnić 20 dodatkowych punktów.

15      Z pkt 12 ust. 4 wskazówek dla oferentów wynika, że całe postępowanie obejmujące ocenę jest poufne z zastrzeżeniem ustawodawstwa organu udzielającego zmówienia dotyczącego dostępu do dokumentów. Decyzje komisji przetargowej mają charakter kolektywny, narady tej komisji odbywają się na posiedzeniach zamkniętych, a członkowie komisji zobowiązani są do zachowania tajemnicy. Punkt ten stanowi również, że w szczególności sprawozdania z oceny i pisemne sprawozdania z posiedzeń są zastrzeżone wyłącznie do użytku urzędowego i nie mogą być przekazane ani oferentom ani żadnej innej stronie z wyjątkiem instytucji zamawiającej, Komisji, Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz Trybunału Obrachunkowego Unii Europejskiej.

16      Punkt 8 wskazówek dla oferentów stanowił, że oferty należy składać do dnia 30 listopada 2011 r.

17      Skarżące przedstawiły ofertę techniczną oraz ofertę finansową w wyznaczonym terminie.

18      W piśmie z dnia 8 lutego 2012 r. Komisja przekazała European Dynamics Luxembourg, będącej na czele konsorcjum, następujące informacje:

–        oferta konsorcjum nie została wybrana, gdyż nie była ofertą najkorzystniejszą ekonomicznie spośród dopuszczonych technicznych ofert;

–        komisja przetargowa przyjęła zalecenie, zgodnie z którym zmówienie miało być udzielone konsorcjum obejmującemu CSI-Piemonte oraz Infosoft Systems Sha;

–        konsorcjum ma możliwość zaskarżenia tej decyzji zgodnie z pkt 2.4.15 praktycznego przewodnika dla zamówień publicznych w związku z działaniami zewnętrznymi Komisji (zwanego dalej „praktycznym przewodnikiem”).

19      Pismo to zawierało również tabelę zawierającą ogólną ocenę otrzymaną odpowiednio przez skarżące i wybranego oferenta, oraz ich oceny za ofertę finansową i ofertę techniczną. W odniesieniu do tej ostatniej tabela zawierała oceny uzyskane przez skarżące i wybranego oferenta za kryteria zatytułowane „organizacja i metodologia”, „kluczowy ekspert nr 1”, „kluczowy ekspert nr 2” i „kluczowy ekspert nr 3”.

20      Pismem z dnia 10 lutego 2012 r. skarżące zwróciły się do Komisji o przekazanie im w szczególności następujących informacji:

–        kopii szczegółowego sprawozdania komisji przetargowej i składu tej komisji;

–        słabych i mocnych stron ich oferty w odniesieniu do organizacji i metodologii w stosunku do oferty wybranego oferenta;

–        dokładnych ocen jakie uzyskała ich oferta i oferta wybranego oferenta w ramach każdego podkryterium oceny w odniesieniu do kryterium zatytułowanego „organizacja i metodologia” i kryterium zatytułowanego „kluczowi eksperci” oraz uzasadnienia tych ocen.

21      Pismem z dnia 21 lutego 2012 r. Komisja poinformowała, że nie może przedstawić dalszych informacji dotyczących wybranego oferenta, gdyż takie informacje są poufne i zastrzeżone do użytku służbowego. W piśmie tym Komisja stwierdziła również, że sprawozdanie komisji przetargowej (zwane dalej „sprawozdaniem z oceny”) nie może być ujawnione ani oferentom ani żadnemu podmiotowi postronnemu względem uprawnionych służb instytucji zamawiającej, Komisji i organów nadzoru. W tym względzie odesłała ona skarżące do pkt 3.3.10.5 praktycznego przewodnika. Komisja stwierdziła ponadto, odwołując się do rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43), że nazwiska członków komisji przetargowej nie mogą być ujawnione z uwagi na ochronę życia prywatnego i integralności osób.

22      Pismo Komisji z dnia 21 lutego 2012 r. zawierało również tabelę wskazującą na średnią ocenę, jaką uzyskała oferta techniczna skarżących w odniesieniu do podkryteriów zatytułowanych odpowiednio „uzasadniona analiza wykonania zamówienia”, „strategia” oraz „harmonogram działań” składających się na kryterium zatytułowane „organizacja i metodologia” oraz podkryteriów zatytułowanych odpowiednio „kwalifikacje i kompetencje”, „ogólne doświadczenie zawodowe” i „szczególne doświadczenie zawodowe” składających się na kryterium zatytułowane „kluczowi eksperci”.

23      Jeśli chodzi o uzasadnienie ocen zawartych w tej tabeli Komisja stwierdziła w rzeczonym piśmie, że ocena trzech podkryteriów składających się na kryterium zatytułowane „organizacja i metodologia” była następująca:

–        uzasadniona analiza wykonania zamówienia: „słaba ogólna opinia na temat kluczowych problemów, analiza ryzyka i ograniczenia nieprecyzyjnie zdefiniowane”;

–        strategia: „bardzo szczegółowa lista działań oraz bardzo mocna lista ekspertów wspierających. Umowa o gwarantowanym poziomie usług wysoce konkurencyjna”;

–        harmonogram działań: „ogólny harmonogram działań dobrej jakości”.

24      Co się tyczy uzasadnienia ocen przyznanych ekspertom Komisja stwierdziła: „doświadczenie, poziom wykształcenia i kompetencje językowe przedstawionego przez państwa szefa zespołu, eksperta ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów oraz eksperta ds. portalu zostały ocenione w następujący sposób: »dobry profil ogólny«”.

25      W dniu 21 marca 2012 r. skarżące złożyły do Komisji wniosek potwierdzający zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 1049/2001, w którym zwróciły się do Komisji o przedstawienie im składu komisji przetargowej oraz kopii szczegółowego sprawozdania z oceny zawierającego ich ocenę porównawczą i ocenę wybranego oferenta w odniesieniu do każdego kryterium.

 Przebieg postępowania i żądania stron

26      Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 11 kwietnia 2012 r. skarżące wniosły skargę w niniejszej sprawie.

27      Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 19 czerwca 2012 r. Komisja przedstawiła odpowiedź na skargę.

28      W toku postępowania pismem z dnia 25 lipca 2012 r. Komisja odpowiedziała częściowo na wniosek potwierdzający dotyczący dostępu do dokumentów złożony przez skarżące. Komisja przekazała w związku z tym skarżącym sprawozdanie z oceny oraz siedem innych dokumentów załączonych do tego sprawozdania, to znaczy listę obecności, protokół z posiedzenia przygotowawczego komisji przetargowej, sprawozdanie dotyczące otwarcia ofert, skalę ocen, uwagi dotyczące każdej oferty, korespondencję z oferentami oraz tabelę zgodności administracyjnej. Komisja stwierdziła jednak, że usunęła niektóre informacje w całej omawianej dokumentacji z uwagi na ochronę życia prywatnego i integralności jednostki na podstawie art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1049/2001. Komisja stwierdziła również, że usunęła inne informacje w sprawozdaniu z oceny, sprawozdaniu z otwarcia ofert, skali ocen, uwagach dotyczących każdej oferty, a także korespondencji z oferentami ze względu na ochronę interesów handlowych zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1049/2001.

29      Skarżące i Komisja przedstawiły odpowiednio w dniu 20 sierpnia i 12 października 2012 r. replikę i duplikę.

30      Skarżące wnoszą do Sądu o:

–        stwierdzenie nieważności decyzji Komisji, na mocy której odrzuciła ona ofertę skarżących w ramach spornego przetargu;

–        obciążenie Komisji kosztami postępowania.

31      Komisja wnosi do Sądu o:

–        oddalenie skargi;

–        obciążenie skarżących kosztami postępowania.

 Co do prawa

32      Na poparcie swojej skargi skarżące podnoszą trzy zarzuty. Zarzut pierwszy oparty jest na naruszeniu zasady przejrzystości i zasady proporcjonalności, w zakresie, w jakim Komisja nie zapewniła skarżącym dostępu do sprawozdania z oceny, będącego podstawą zaskarżonej decyzji. Zarzut drugi oparty jest na naruszeniu obowiązku uzasadnienia w odniesieniu, po pierwsze, do ocen przyznanych odpowiednio ofercie skarżących i ofercie wybranego oferenta, oraz po drugie, do cech i zalet oferty tego ostatniego. Zarzut trzeci oparty jest w istocie na naruszeniu ogólnej zasady zakazującej dokonywania zmian w dokumentacji dotyczącej zamówienia w toku procedury przetargowej, gdyż ze sprawozdania z oceny przedstawionego przez Komisję w dniu 25 lipca 2012 r. wynika, że Komisja dokonała oceny oferty skarżących na podstawie podkryteriów, które nie były przewidziane w dokumentacji dotyczącej zamówienia.

 W przedmiocie zarzutu pierwszego, opartego na naruszeniu zasady przejrzystości i zasady proporcjonalności

33      Zarzut pierwszy dzieli się na dwie części, z których pierwsza dotyczy naruszenia zasady przejrzystości, a druga zasady proporcjonalności.

 W przedmiocie naruszenia zasady przejrzystości

34      Skarżące twierdzą w istocie, że Komisja naruszyła zasadę przejrzystości, o której mowa w art. 15 TFUE i 298 TFUE oraz art. 89 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 248, s. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”), odmawiając przekazania im w piśmie z dnia 21 lutego 2012 r. kopii sprawozdania z oceny. Odmowy tej nie uzasadniają ani przepisy praktycznego przewodnika, ani przepisy rozporządzenia finansowego, ani też przepisy rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357, s. 1, zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym”), ani też wskazówki dla oferentów.

35      W tym zakresie skarżące twierdzą przede wszystkim, że pkt 3.3.10.5 praktycznego przewodnika, zgodnie z którym sprawozdanie z oceny nie może być przekazane ani oferentom, ani żadnej innej stronie, z wyjątkiem upoważnionych służb instytucji zamawiającej, Komisji i organów nadzoru, ma charakter wyłącznie informacyjny.

36      Ponadto skarżące podnoszą, że art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego i art. 149 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego nie określają w sposób wyczerpujący elementów, które należy przekazać oferentom. Przepisy te nie umożliwiają zatem Komisji uzasadnienia odmowy przekazania skarżącym sprawozdania z oceny. W każdym razie przepisy te nie zezwalają Komisji na odstępstwo od zasady mającej moc prawa pierwotnego, jaką jest zasada przejrzystości.

37      Wreszcie skarżące twierdzą, że odmowa Komisji przekazania im sprawozdania z oceny nie może być uzasadniona na podstawie pkt 12.4 wskazówek dla oferentów. Przepis ten jest bowiem wewnętrznie sprzeczny, w zakresie, w jakim sprzeciwia się przekazaniu sprawozdania z oceny oferentom, przewidując przy tym, że procedura oceny podlega przepisom dotyczącym dostępu do dokumentów, który stanowi urzeczywistnienie zasady przejrzystości.

38      Komisja nie podziela tej argumentacji.

39      Na wstępie należy zauważyć, że zarzut pierwszy nie dotyczy ewentualnego naruszenia rozporządzenia nr 1049/2001, którego art. 8 wskazuje, w jakich okolicznościach osoba prawna z siedzibą w państwie członkowskim może wszcząć postępowanie sądowe wobec instytucji, która odmówiła jej dostępu do żądanego dokumentu na podstawie tego rozporządzenia, lecz wyłącznie kwestii, czy w ramach procedury udzielenia danego zamówienia publicznego, nieprzekazanie kopii sprawozdania z oceny skarżącym stanowi naruszenie poszczególnych przepisów powołanych przez skarżące, czyli art. 15 TFUE i 298 TFUE oraz art. 89 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Jednakże w zakresie, w jakim zarzuty przedstawione przez skarżące co do nieprzekazania sprawozdania z oceny mogą być również interpretowane jako dotyczące w rzeczywistości braku dostatecznego uzasadnienia, zostaną one zbadane w ramach zarzutu drugiego.

40      W każdym razie Sąd uważa, że należy odrzucić na wstępie argument Komisji, dotyczący faktu, że kopia sprawozdania z oceny została przekazana skarżącym w dniu 27 lipca 2012 r. w następstwie wniosku potwierdzającego złożonego przez skarżące na podstawie rozporządzenia nr 1049/2001.

41      W tym względzie należy zauważyć, że jak wynika z pisma skarżących z dnia 10 lutego 2012 r., w wyniku doręczenia zaskarżonej decyzji, skarżące zwróciły się do Komisji o przedstawienie im, na podstawie przepisów regulujących zamówienia publiczne Unii, sprawozdania z oceny, czego Komisja odmówiła, jak wynika z jej pisma z dnia 21 lutego 2012 r.

42      Należy również zauważyć, że jak wynika z pisma Komisji z dnia 25 lipca 2012 r., Komisja przekazała skarżącym wersję sprawozdania z oceny pozbawioną niektórych informacji, które miałyby być poufne, w odpowiedzi na wnioski potwierdzające dotyczące dostępu do dokumentów, złożone przez skarżące w dniach 21 marca i 25 kwietnia 2012 r. na podstawie rozporządzenia nr 1049/2001.

43      Tymczasem w świetle niezależnego charakteru procedur określonych w rozporządzeniu nr 1049/2001 w dziedzinie publicznego dostępu do dokumentów i w rozporządzeniu finansowym w dziedzinie zamówień publicznych okoliczność, że Komisja w niniejszym przypadku uwzględniła wniosek skarżących o dostęp do dokumentów dotyczący sprawozdania z oceny jest bez znaczenia, jeśli chodzi o ewentualne stwierdzenie naruszenia zasady przejrzystości, wynikającego z nieprzekazaniu rzeczonego sprawozdania w ramach omawianej procedury przetargowej.

44      Jeśli chodzi o takie naruszenie należy przypomnieć, że zgodnie z art. 89 ust. 1 rozporządzenia finansowego „wszystkie zamówienia publiczne finansowane w całości lub części z budżetu odpowiadają zasadom przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji”.

45      Zgodnie zatem z utrwalonym orzecznictwem instytucja zamawiająca jest zobowiązana do tego, by na każdym etapie postępowania przetargowego czuwać nad przestrzeganiem zasady równego traktowania oraz, co z tego wynika, nad równością szans wszystkich oferentów (wyrok Trybunału z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C‑496/99 P Komisja przeciwko CAS Succhi di Frutta, Rec. s. I‑3801, pkt 108; wyroki Sądu: z dnia 17 grudnia 1998 r. w sprawie T‑203/96 Embassy Limousines & Services przeciwko Parlamentowi, Rec. s. II‑4239, pkt 85; z dnia 17 marca 2005 r. w sprawie T‑160/03 AFCon Management Consultants i in. przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II‑981, pkt 75).

46      Zasada równego traktowania oferentów, mająca na celu wspieranie rozwoju zdrowej i skutecznej konkurencji między przedsiębiorstwami uczestniczącymi w publicznym przetargu wymaga, by wszyscy oferenci mieli takie same szanse przy formułowaniu swych ofert, z czego wynika zatem wymóg, by oferty wszystkich oferentów poddane były tym samym warunkom (zob. podobnie wyroki Trybunału: z dnia 18 października 2001 r. w sprawie C‑19/00 SIAC Construction, Rec. s. I‑7725, pkt 34; z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie C‑470/99 Universale‑Bau i in., Rec. s. I‑11617, pkt 93).

47      Z orzecznictwa wynika również, że zasada równego traktowania związana jest z obowiązkiem przejrzystości w celu umożliwienia weryfikacji jej przestrzegania (wyrok Trybunału z dnia 18 czerwca 2002 r. w sprawie C‑92/00 HI, Rec. s. I‑5553, pkt 45; ww. w pkt 46 wyrok Trybunału w sprawie Universale-Bau i in., pkt 91).

48      Ta zasada przejrzystości ma zasadniczo na celu wyłączenie ryzyka faworyzowania i arbitralności ze strony instytucji zamawiającej. Oznacza ona, że wszystkie warunki i szczegółowe zasady procedury udzielania zamówienia powinny być sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny w ogłoszeniu o zamówieniu lub w specyfikacji warunków zamówienia (ww. w pkt 45 wyrok w sprawie Komisja przeciwko CAS Succhi di Frutta, pkt 111).

49      Zasada przejrzystości oznacza zatem, że wszystkie informacje techniczne, istotne dla prawidłowego zrozumienia ogłoszenia o zamówieniu lub specyfikacji warunków zamówienia, powinny, gdy tylko jest to możliwe, zostać udostępnione wszystkim przedsiębiorstwom uczestniczącym w postępowaniu dotyczącym udzielenia zamówienia publicznego, po pierwsze, by pozwolić wszystkim rozsądnie poinformowanym i wykazującym zwykłą staranność oferentom na zrozumienie ich dokładnego zakresu i dokonanie ich wykładni w taki sam sposób, a po drugie, by umożliwić instytucji zamawiającej rzeczywistą weryfikację, czy oferty złożone przez oferentów odpowiadają kryteriom wyznaczonym dla danego zamówienia (wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie T‑50/05 w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II‑1071, pkt 59).

50      Tymczasem należy zauważyć, że jak wynika z art. 147 rozporządzenia wykonawczego, sprawozdanie z oceny nie ma na celu przedstawienia wszystkich warunków i zasad procedury udzielenia zamówienia, lecz ma przedstawić wynik oceny dokonanej przez komisję przetargową, zawierając w tym względzie w szczególności nazwy wykluczonych oferentów oraz powody odrzucenia ich oferty, a także nazwę proponowanego wykonawcy i przyczyny takiego wyboru. Ostateczna decyzja dotycząca udzielenia zamówienia jest następnie podejmowana przez instytucję zamawiającą zgodnie z art. 147 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego i powinna spełniać wymogi w zakresie uzasadnienia ustanowione w porządku prawnym Unii.

51      Wynika stąd, że w niniejszym przypadku odmowa Komisji przekazania sprawozdania z oceny w toku postępowania poprzedzającego wniesienie skargi nie spowodowała zachwiania równowagi szans skarżących i innych oferentów przy formułowaniu warunków ich ofert, co w świetle orzecznictwa przypomnianego w pkt 45–49 powyżej stanowiłoby naruszenie zasady przejrzystości.

52      W świetle powyższych rozważań pierwszą część zarzutu pierwszego należy oddalić jako bezzasadną.

 W przedmiocie naruszenia zasady proporcjonalności

53      Skarżące twierdzą w istocie, że całkowita i bezwzględna odmowa ze strony Komisji przekazania jakiejkolwiek informacji zawartej w sprawozdaniu z oceny jest również sprzeczna z zasadą proporcjonalności.

54      Komisja nie podziela tej argumentacji.

55      W tym względzie należy zauważyć na wstępie, że ta część pierwszego zarzutu została podniesiona po raz pierwszy przez skarżące w ich replice i powinna zatem być uznana za nową i w związku z tym za niedopuszczalną zgodnie z art. 48 § 2 regulaminu postępowania przed Sądem, w zakresie, w jakim skarżące nie uzasadniły takiego spóźnionego przedstawienia zarzutu okolicznościami prawnymi i faktycznymi ujawnionymi w toku postępowania.

56      Wynika stąd, że pierwszy zarzut należy częściowo oddalić jako bezzasadny, a częściowo odrzucić jako niedopuszczalny.

 W przedmiocie zarzutu drugiego, opartego na naruszeniu obowiązku uzasadnienia

57      Skarżące zarzucają Komisji w istocie, że nie przekazała im, po pierwsze, ocen przyznanych ofercie technicznej wybranego wykonawcy zamówienia z tytułu każdego podkryterium zawartego w skali ocen (zob. pkt 13, powyżej) oraz ich uzasadnienia, a po drugie, uzasadnienia ocen przyznanych ich własnej ofercie technicznej z tytułu dziewięciu podkryteriów w ramach drugiego kryterium oceny zatytułowanego „kluczowi eksperci”. Zdaniem skarżących Komisja uchybiła w ten sposób obowiązkowi przekazania odrzuconemu oferentowi, który złożył taki wniosek, ogólnych cech i zalet wybranej oferty i w związku z tym uchybiła ona obowiązkowi uzasadnienia zaskarżonej decyzji.

58      Komisja twierdzi, że zaskarżona decyzja była wystarczająco uzasadniona w świetle wymogów ustanowionych w art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego i art. 149 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego.

59      W zakresie, w jakim zarzuty podniesione przez skarżące w ramach pierwszego zarzutu mają wskazywać, że Komisja miała obowiązek przekazania im sprawozdania z oceny należy zauważyć na wstępie, iż w ramach procedur udzielania zamówień publicznych, jedyny obowiązek, jaki istnieje z tego tytułu dla Komisji to obowiązek przedstawienia oferentom, którzy złożą taki wniosek, za pośrednictwem tego lub innego dokumentu ogólnych cech i zalet wybranej oferty oraz nazwy wybranego oferenta.

60      Należy przypomnieć, że Komisji, tak jak i innym instytucjom, przysługuje szeroki zakres swobodnego uznania w zakresie okoliczności, jakie należy uwzględnić w celu podjęcia decyzji o udzieleniu zamówienia w trybie przetargu. Sprawowana przez sąd kontrola wykorzystania tego zakresu uznania ogranicza się zatem do weryfikacji, czy przestrzegane były normy proceduralne oraz zasady dotyczące obowiązku uzasadnienia, a także czy nie wystąpił błąd co do okoliczności faktycznych oraz czy nie wystąpił oczywisty błąd w ocenie i czy nie doszło do nadużycia uprawnień (wyrok Sądu z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie T‑148/04 TQ3 Travel Solutions Belgium przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II‑2627, pkt 47; zob. podobnie wyrok Trybunału z dnia 23 listopada 1978 r. w sprawie 56/77 Agence européenne d’intérims przeciwko Komisji, Rec. s. 2215, pkt 20).

61      Należy ponadto przypomnieć, że w przypadkach, w których instytucji przysługuje szeroki zakres swobodnego uznania, poszanowanie gwarancji przyznanych przez porządek prawny Unii w postępowaniu administracyjnym nabiera jeszcze większego znaczenia. Do gwarancji tych należy między innymi obowiązek wystarczającego uzasadnienia swoich decyzji przez właściwą instytucję. Tylko na tej podstawie sąd Unii może ustalić, czy okoliczności faktyczne i prawne warunkujące korzystanie z uprawnień dyskrecjonalnych zostały spełnione (wyrok Trybunału z dnia 21 listopada 1991 r. w sprawie C‑269/90 Technische Universität München, Rec. s. I‑5469, pkt 14; wyrok Sądu z dnia 9 września 2010 r. w sprawie T‑387/08 Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji, niepublikowany w Zbiorze, pkt 31).

62      W odniesieniu do udzielania zamówień publicznych na usługi, obowiązek uzasadnienia wyrażony jest w art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego i w art. 149 rozporządzenia wykonawczego, z których wynika, iż instytucja zamawiająca wypełnia obowiązek uzasadnienia poprzez, przede wszystkim, niezwłoczne poinformowanie odrzuconych oferentów o odrzuceniu ich ofert oraz, następnie, przedstawienie oferentom, którzy wyraźnie tego zażądali, ogólnych cech i zalet wybranej oferty, a także nazwy oferenta, któremu udzielono zamówienia, w terminie piętnastu dni od otrzymania pisemnego żądania (wyrok Sądu z dnia 17 października 2012 r. w sprawie T‑447/10 Evropaïki Dynamiki przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 71).

63      Ten sposób postępowania jest zgodny z celem obowiązku uzasadnienia wyrażonym w art. 296 TFUE, zgodnie z którym należy wskazać w sposób zrozumiały i jednoznaczny rozumowanie instytucji, która wydała akt, pozwalając, po pierwsze, zainteresowanym poznać motywy podjętej decyzji w celu dochodzenia swoich praw, a po drugie, sądom na sprawowanie kontroli (wyrok Sądu z dnia 14 lipca 1995 r. w sprawie T‑166/94 Koyo Seiko przeciwko Radzie, Rec. s. II‑2129, pkt 103; ww. w pkt 49 wyrok z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Komisji, pkt 134).

64      Należy ponadto przypomnieć, że wymóg uzasadnienia trzeba oceniać w zależności od okoliczności sprawy, w szczególności treści aktu, charakteru powołanych argumentów i interesu, jaki mogą mieć w uzyskaniu wyjaśnień adresaci lub inne osoby, których akt dotyczy bezpośrednio i indywidualnie (zob. wyrok Trybunału z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie C‑367/95 P Komisja przeciwko Sytraval i Brink’s France, Rec. s. I‑1719, pkt 63 i przytoczone tam orzecznictwo).

65      Należy wreszcie podkreślić, że dopełnienie obowiązku uzasadnienia należy oceniać na podstawie informacji, jakimi dysponowała skarżąca w momencie wniesienia skargi (zob. podobnie wyrok Sądu z dnia 25 lutego 2003 r. w sprawie T‑183/00 Strabag Benelux przeciwko Radzie, Rec. s. II‑135, pkt 58).

66      To w świetle wspomnianych zasad należy zbadać, czy Komisja naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia. W celu ustalenia, czy w niniejszym przypadku spełnione zostały wymogi obowiązku uzasadnienia przewidzianego w rozporządzeniu finansowym i rozporządzeniu wykonawczym, należy zbadać pismo Komisji z dnia 8 lutego 2012 r. oraz jej pismo z dnia 21 lutego 2012 r. przesłane skarżącym w następstwie wniosku o udzielenie dodatkowych informacji co do odrzucenia ich oferty. W tym względzie należy zauważyć, że Komisja jednoznacznie stwierdziła na rozprawie, że po pierwsze, pismo z dnia 21 lutego 2012 r. zawierało wystarczające uzasadnienie w świetle obowiązków nałożonych w rozporządzeniu finansowym i rozporządzeniu wykonawczym a, po drugie, sprawozdanie z oceny, które przekazała skarżącym, nie stanowiło elementu uzasadnienia zaskarżonej decyzji. Należy również zauważyć, że sprawozdanie z oceny zostało przekazane po raz pierwszy skarżącym przez Komisję w dniu 25 lipca 2012 r. W świetle zasady wyrażonej w pkt 65 powyżej dokument ten przedstawiony po raz pierwszy w toku postępowania sądowego nie może być uwzględniony w celu dokonania oceny wystarczającego charakteru uzasadnienia.

 W przedmiocie pisma z dnia 8 lutego 2012 r.

67      W niniejszym przypadku Komisja poinformowała skarżące w piśmie z dnia 8 lutego 2012 r., po pierwsze, że ich oferta nie została wybrana, gdyż nie była ofertą najkorzystniejszą ekonomicznie spośród dopuszczonych technicznych ofert, po drugie, że komisja przetargowa przyjęła zalecenie, zgodnie z którym zmówienie miało być udzielone konsorcjum złożonemu z dwóch innych oferentów, których nazwy zostały podane, oraz po trzecie, że skarżące miały możliwość zaskarżenia tej decyzji zgodnie z pkt 2.4.15 praktycznego przewodnika.

68      Pismo to zawierało między innymi następującą tabelę:

 

Organizacja i metodologia

Kluczowy ekspert nr 1

Kluczowy ekspert nr 2

Kluczowy ekspert nr 3

Wynik techniczny x 0,80

Wynik finansowy x 0,20

Wynik ogólny

Państwa oferta

58,33

10,5

7,58

6,92

73,66

18,76

92,43

Wybrany oferent

65,83

12,83

6,67

5,17

80

19,71

99,71


69      Należy stwierdzić, że pismo to zostało sporządzone zgodnie z art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego. Jednakże należy przypomnieć, że przepis ten wymaga również, aby instytucja zamawiająca przedstawiła ogólne cechy i zalety wybranej oferty wszystkim odrzuconym oferentom, których oferty zostały dopuszczone i którzy zwrócili się z taką prośbą na piśmie.

 W przedmiocie pisma z dnia 21 lutego 2012 r.

70      W wyniku wniosku skarżących z dnia 10 lutego 2012 r. w celu zapoznania się w szczególności z mocnymi i słabymi punktami ich oferty w odniesieniu do organizacji i metodologii względem oferty wybranego oferenta, a także dokładnymi ocenami przyznanymi ich ofercie i ofercie wybranego oferenta w odniesieniu do każdego podkryterium oceny w ramach kryterium zatytułowanego „organizacja i metodologia” i kryterium zatytułowanego „kluczowi eksperci” oraz uzasadnieniem tych ocen, Komisja przekazała skarżącym drugie pismo z dnia 21 lutego 2012 r.

71      Co się tyczy tego pisma w pierwszej kolejności należy zauważyć, że Komisja odpowiedziała na pisemny wniosek skarżących z dnia 10 lutego 2012 r., przestrzegając terminu 15 dni kalendarzowych od dnia, w którym otrzymano rzeczony wniosek, zgodnie z art. 149 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.

72      W drugiej kolejności należy zatem zbadać, czy pismo z dnia 21 lutego 2012 r. zawiera przedstawienie ogólnych cech i zalet wybranych ofert, zgodnie z wymogiem przewidzianym w art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego.

73      Pismo to zawierało następującą tabelę:

 

Maksimum

Średnia

Organizacja i metodologia

  

uzasadniona analiza wykonania zamówienia

10

6,67

strategia

40

32,33

harmonogram działań

20

19,33

Ogólny wynik za organizację i metodologię

70

58,33

Kluczowi eksperci

  

Szef zespołu

(Maksimum 14 pkt)

 

kwalifikacje i kompetencje

2

1,67

ogólne doświadczenie zawodowe

6

5,00

szczególne doświadczenie zawodowe

6

3,83

  

10,50

Ekspert ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów

(Maksimum 8 pkt)

 

kwalifikacje i kompetencje

2

1,83

ogólne doświadczenie zawodowe

2

1,92

szczególne doświadczenie zawodowe

4

3,83

  

7,58

Ekspert ds. portalu

(Maksimum 8 pkt)

 

kwalifikacje i kompetencje

2

1,67

ogólne doświadczenie zawodowe

2

1,75

szczególne doświadczenie zawodowe

4

3,50

  

6,92

Ogólny całkowity wynik

100

83,33


74      W tym piśmie Komisja zwróciła uwagę skarżących na fakt, że zamówienie na usługi zostało udzielone w ramach ograniczonej procedury na podstawie kryteriów zgodnych z zasadą najkorzystniejszej ekonomicznie oferty, a rzeczone kryteria dotyczyły jednocześnie technicznej jakości oferty i jej aspektu finansowego. Komisja stwierdziła również, że ogólna ocena przyznana ofercie skarżących była bardzo wysoka, lecz oferta ta nie była najkorzystniejszą ekonomicznie ofertą wśród dopuszczonych technicznie ofert. Ponadto Komisja poinformowała skarżące, że nie mogła im przedstawić informacji, o przekazanie których zwróciły się one w piśmie z dnia 10 lutego 2012 r., dotyczących oferty wybranego oferenta, w zakresie, w jakim informacje te były poufne i zastrzeżone wyłącznie do użytku urzędowego.

75      Ponadto Komisja przekazała uwagi dotyczące oceny komisji przetargowej w zakresie technicznej oferty skarżących.

76      Co się tyczy, po pierwsze, kryterium zatytułowanego „organizacja i metodologia” Sąd stwierdza, że Komisja przedstawiła ocenę oferty skarżących dla każdego podkryterium. Przede wszystkim dla podkryterium zatytułowanego „uzasadniona analiza wykonania zamówienia” Komisja stwierdziła, że ocena stanowiła: „słaba ogólna opinia na temat kluczowych problemów, analiza ryzyka i ograniczenia nieprecyzyjnie zdefiniowane”. Następnie Komisja wskazała, że ocena podkryterium zatytułowanego „strategia” stanowiła: „bardzo szczegółowa lista działań oraz bardzo mocna lista ekspertów wspierających. Umowa o gwarantowanym poziomie usług wysoce konkurencyjna”. Wreszcie zdaniem Komisji ocena podkryterium zatytułowanego „harmonogram działań” stanowiła jedynie: „ogólny harmonogram działań dobrej jakości”.

77      Jeśli chodzi, po drugie, o kryterium zatytułowane „kluczowi eksperci” Komisja stwierdziła, że ocena oferty skarżących brzmiała „doświadczenie, poziom wykształcenia i kompetencje językowe przedstawionego przez państwa szefa zespołu, eksperta ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów oraz eksperta ds. portalu zostały ocenione w następujący sposób: »dobry profil ogólny«”.

78      Należy stwierdzić, że uzasadnienie zawarte w piśmie z dnia 21 lutego 2012 r. nie spełnia wymogów art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego.

79      Należy przede wszystkim zauważyć, że oceny znajdujące się w tabeli wskazanej w pkt 73 powyżej, wbrew temu, co twierdziła Komisja na rozprawie, nie stanowią same w sobie wystarczającego uzasadnienia.

80      Wprawdzie tabela ta wskazuje oceny przyznane za kryteria i podkryteria ofercie technicznej skarżących, jednakże w zakresie, w jakim nie zawiera ona ocen przyznanych ofercie wybranego oferenta za te same kryteria i podkryteria, nie pozwala skarżącym na bezpośrednie porównanie ocen, jakie przyznała Komisja ich ofercie i ofercie wybranego oferenta.

81      Ponadto oceny te same w sobie nie pozwalają skarżącym na zapoznanie się z powodami, dla których oceny te zostały przyznane ich ofercie.

82      Kryteria udzielenia zamówienia przewidziane w skali ocen nie pozwalają również skarżącym na zrozumienie uzasadnienia przyznanych ocen wbrew temu, co podniosła Komisja na rozprawie. Prawdą jest, że wymóg uzasadnienia należy analizować w kontekście okoliczności każdego przypadku i należy zatem zbadać, czy skarżące mogły zrozumieć uzasadnienie tych ocen, uwzględniając wskazówki zawarte w dokumentacji dotyczącej zamówienia, takie jak skala ocen. Jednakże kryteria te pozostawiają Komisji istotny margines swobodnego uznania.

83      Tymczasem jak zostało przedstawione powyżej, konsekwencją zakresu uznania, który przysługuje Komisji w dziedzinie ofert publicznych, jest uzasadnienie obejmujące okoliczności faktyczne i prawne, na których Komisja oparła swą ocenę. To wyłącznie w świetle tych elementów strona skarżąca może rzeczywiście zrozumieć powody, dla których oceny te zostały przyznane. Jedynie takie uzasadnienie umożliwia im dochodzenie ich praw, a Sądowi wykonanie kontroli (zob. podobnie ww. w pkt 62 wyrok w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 92).

84      Uwzględniając istotny margines uznania, jaki pozostawiają Komisji kryteria udzielenia zamówienia przewidziane w skali ocen, oceny wskazane w tabeli nie mogą same w sobie stanowić wystarczającego uzasadnienia.

85      Ponadto należy stwierdzić, że uwagi Komisji dotyczące oferty skarżących nie przedstawiają w sposób jasny i jednoznaczny jej toku rozumowania, tak aby umożliwić skarżącym zapoznanie się z motywami odrzucenia ich oferty.

86      Bez wątpienia art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego nie wymaga bezwzględnie od instytucji zamawiającej udostępnienia sprawozdania z oceny odrzuconemu oferentowi czy też dokonania szczegółowej analizy porównawczej wybranej oferty i oferty odrzuconego oferenta. Artykuł 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego nie sprzeciwia się bowiem co do zasady temu, aby instytucja zamawiająca wypełniła obowiązek uzasadnienia poprzez zwięzłe uwagi dotyczące wybranej oferty i oferty odrzuconej (ww. w pkt 62 wyrok w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 95). To z tego powodu skarżące nie mogą zarzucać Komisji, że nie przekazała im całego sprawozdania z oceny w odpowiedzi na ich wniosek przedstawiony na podstawie rozporządzenia finansowego (zob. w odniesieniu do oceny dokonanej w ramach pierwszego zarzutu, pkt 39–52, powyżej).

87      Jednakże aby spełnić wymogi art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego, uwagi instytucji zamawiającej powinny być wystarczająco precyzyjne, aby umożliwić skarżącym zapoznanie się z okolicznościami faktycznymi i prawnymi, na podstawie których instytucja zamawiająca odrzuciła ich ofertę i wybrała ofertę innego oferenta (ww. w pkt 62 wyrok w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 96).

88      Tymczasem w niniejszym przypadku uwagi Komisji nie pozwoliły skarżącym na zapoznanie się z tymi okolicznościami.

89      Po pierwsze, uwagi te dotyczyły wyłącznie oferty skarżących, a nie oferty wybranego oferenta. Po drugie, rzeczone uwagi nie miały nawet charakteru umożliwiającego skarżącym zrozumienie ocen przyznanych ich ofercie.

90      Jeśli chodzi zatem o kryterium zatytułowane „kluczowi eksperci” jedyna uwaga przedstawiona przez Komisję w ramach oceny oferty skarżących w odniesieniu do trzech kluczowych ekspertów, czyli „dobry profil ogólny”, jest ogólnikowa i nie odzwierciedla różnicy w ocenach przyznanych poszczególnym ekspertom skarżących. W tym względzie należy zauważyć, że o ile oferta skarżących uzyskała ocenę 10,50 na 14 punktów możliwych za „szefa zespołu”, o tyle uzyskała ona ocenę 7,58 na 8 punktów możliwych za „eksperta ds. dokumentów elektronicznych i systemu elektronicznego przechowywania dokumentów” oraz 6,92 na 8 punktów możliwych za „eksperta ds. portalu”. Taka uwaga nie umożliwia zatem skarżącym zrozumienia ocen przyznanych ich ofercie za kryterium zatytułowane „kluczowi eksperci”.

91      Ponadto jeśli chodzi o kryterium zatytułowane „organizacja i metodologia” uwaga „bardzo szczegółowa lista działań oraz bardzo mocna lista ekspertów wspierających. Umowa o gwarantowanym poziomie usług wysoce konkurencyjna” dotycząca podkryterium zatytułowanego „strategia” wydaje się bardzo pozytywna. Natomiast uwaga „ogólny harmonogram działań dobrej jakości” wskazuje jedynie na ogólnikową pozytywną ocenę. Tymczasem takie uwagi nie umożliwiają skarżącym zrozumienia powodu, dla którego ich oferta uzyskała jedynie 32,33 na 40 punktów możliwych za podkryterium „strategia”, podczas gdy uzyskała ona 19,33 na 20 punktów możliwych za podkryterium zatytułowane „harmonogram działań”.

92      Co więcej, uwaga „słaba ogólna opinia na temat kluczowych problemów, analiza ryzyka i ograniczenia nieprecyzyjnie zdefiniowane” dotycząca podkryterium zatytułowanego „uzasadniona analiza wykonania zamówienia” jest ogólnikowa. W szczególności nie umożliwia ona skarżącym zrozumienia, dlaczego opis „kluczowych problemów” w ich ofercie został uznany przez Komisję za słabej jakości. Ponadto uwaga ta nie umożliwia również skarżącym zrozumienia, w jaki sposób analiza ryzyka i ograniczenie nie zostały prawidłowo zdefiniowane w ich ofercie.

93      W rezultacie należy stwierdzić, że uwagi Komisji nie stanowią wystarczającego uzasadnienia nawet w związku z uwagami zawartymi w tej tabeli.

94      Pismo z dnia 21 lutego 2012 r. nie zawierało zatem elementów, które mogłyby stanowić wystarczające uzasadnienie decyzji o odrzuceniu oferty skarżących.

95      Wynika stąd, że Komisja nie uzasadniła w wystarczającym stopniu zaskarżonej decyzji.

96      Należy zatem stwierdzić, że Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia ciążący na niej na podstawie art. 100 ust. 2 rozporządzenia finansowego, w związku z czym należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji.

 W przedmiocie zarzutu trzeciego, opartego w istocie na naruszeniu ogólnej zasady zakazującej dokonywania zmian w dokumentacji dotyczącej zamówienia w toku postępowania przetargowego

97      W ramach zarzutu trzeciego, podniesionego po raz pierwszy w replice, skarżące zarzucają Komisji, że naruszyła ona w istocie ogólną zasadę zakazującą dokonywania zmian w dokumentacji dotyczącej zamówienia w toku postępowania przetargowego, poprzez ustalenie, po złożeniu ofert, wagi podkryteriów udzielenia zamówienia i poprzez ocenę ich oferty w oparciu o taką wagę. Nie przesądzając o dopuszczalności tego nowego zarzutu, Sąd uważa, że jego badanie byłoby przedwczesne. Z uwagi bowiem na niewystarczające uzasadnienie zaskarżonej decyzji skarżące nie mogły dochodzić swoich praw w skuteczny sposób, a Sąd nie może rozstrzygnąć ostatecznie kwestii, czy wykorzystanie przez komisję przetargową omawianej wagi mogło mieć wpływ na udzielenie danego zamówienia. Taki ewentualny wniosek o stwierdzenie nieważności oparty na naruszeniu ogólnej zasady zakazującej dokonywania zmian w dokumentacji dotyczącej zamówienia w toku postępowania przetargowego może być zatem zbadany, stosownie do okoliczności, wyłącznie w świetle uzasadnienia decyzji, która zastąpi zaskarżoną decyzję (zob. podobnie wyrok Sądu z dnia 20 października 2011 r. w sprawie T‑57/09 Alfastar Benelux przeciwko Radzie, niepublikowany w Zbiorze, pkt 38–41 i 51; ww. w pkt 62 wyrok w sprawie Evropaïki Dynamiki przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, pkt 116).

 W przedmiocie kosztów

98      Zgodnie z art. 87 § 2 regulaminu postępowania kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę.

99      Ponieważ Komisja przegrała sprawę, zgodnie z żądaniem skarżących należy obciążyć ją kosztami postępowania.

Z powyższych względów

SĄD (pierwsza izba)

orzeka, co następuje:

1)      Stwierdza się nieważność decyzji Komisji CMS/cms D(2012)/00008 z dnia 8 lutego 2012 r. odrzucającej ofertę złożoną przez European Dynamics Luxembourg SA i Evropaïki Dynamiki – Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE w ramach ograniczonej procedury przetargowej EuropAid/131431/C/SER/AL.

2)      Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.

Frimodt Nielsen

Kancheva

Buttigieg

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 13 grudnia 2013 r.

Podpisy


* Język postępowania: grecki.