Postanowienie Sądu (ósma izba) z dnia 11 listopada 2014 r. – Bos i in. przeciwko Parlamentowi i Radzie

(sprawa T‑23/14)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Reforma Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i Warunków zatrudnienia innych pracowników Unii – Istotne zmniejszenie liczby dni urlopu wypoczynkowego przysługującego urzędnikom i pracownikom pełniącym służbę w państwie trzecim – Brak indywidualnego oddziaływania – Oczywista niedopuszczalność

1.                     Postępowanie sądowe – Pismo wszczynające postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Abstrakcyjne sformułowanie – Niedopuszczalność [statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy, art. 53 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1 lit. c)] (por. pkt 18)

2.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Akt normatywny – Rozporządzenie zmieniające regulamin pracowniczy w zakresie urlopu wypoczynkowego urzędników pełniących służbę w państwie trzecim – Skarga urzędnika oparta na jego statusie urzędnika Unii – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność – Naruszenie prawa do skutecznej ochrony sądowej – Brak (art. 6 ust. 1 akapit trzeci TUE; art. 256 TFUE, art. 263 akapit czwarty TFUE, art. 267 TFUE, 270 TFUE, 277 TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47, art. 52 ust. 7; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 1; regulamin pracowniczy, art. 91; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1023/2013) (por. pkt 25, 32, 34, 36, 39, 40)

3.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Akt normatywny – Rozporządzenie zmieniające regulamin pracowniczy w zakresie urlopu wypoczynkowego urzędników pełniących służbę w państwie trzecim – Skarga urzędnika oparta na jego obiektywnym statusie urzędnika w państwie trzecim – Okoliczność niewystarczająca do jego zindywidualizowania w stosunku do wszystkich urzędników wykonujących ich zadania w państwie trzecim – Niedopuszczalność (art. 263 akapit czwarty TFUE; regulamin pracowniczy, załącznik X, art. 6; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1023/2013) (por. pkt 42, 43)

4.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne i prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Przesłanki mające charakter kumulatywny – Niedopuszczalność skargi w wypadku niespełnienia jednej z tych przesłanek (art. 263 akapit czwarty TFUE) (por. pkt 45)

Przedmiot

Skarga, złożona na podstawie art. 263 TFUE, o stwierdzenie nieważności art. 1 pkt 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1023/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników (Dz.U. L 287, s. 15) w zakresie, w jakim zmienia ono załącznik X do rozporządzenia Rady nr 31 (EWG), 11 (EWWiS) z dnia 18 grudnia 1961 r. ustanawiającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 1962, 45, s. 1385)

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona.

2) Mark Bos, Estelle Kadouch, Siegfried Krahl i Eric Lunel pokrywają, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej.

3) Postępowanie w sprawie wniosku Komisji Europejskiej o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.