WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 16 października 2014 r.

Sprawa T‑26/14 P

Peter Schönberger

przeciwko

Trybunałowi Obrachunkowemu Unii Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu w 2011 r. – Mnożniki odniesienia – Kontradyktoryjność

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 5 listopada 2013 r. w sprawie Schönberger/Trybunał Obrachunkowy (F‑14/12, Zb.Orz.SP, EU:F:2013:167).

Orzeczenie:      Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 5 listopada 2013 r. w sprawie Schönberger/Trybunał Obrachunkowy (F‑14/12) zostaje uchylony. Sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpatrzenia przez Sąd do spraw Służby Publicznej. Rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Streszczenie

Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Zasada kontradyktoryjności – Przestrzeganie w ramach postępowania sądowego – Zakres – Zastąpienie uzasadnienia innym uzasadnieniem bez przeprowadzenia kontradyktoryjnej debaty – Naruszenie tej zasady

Poszanowanie zasady kontradyktoryjności wymaga, aby strony postępowania były w stanie zająć stanowisko co do okoliczności faktycznych i dokumentów, na których oparte będzie orzeczenie sądowe, a także do omówienia materiału dowodowego i uwag przedstawionych przed sądem oraz zarzutów rozpatrywanych z urzędu przez sąd, na których zamierza on oprzeć swoje rozstrzygnięcie. W celu spełnienia wymogów związanych z prawem do rzetelnego procesu sądowego konieczne jest, aby strony mogły przeprowadzić kontradyktoryjną debatę zarówno co do okoliczności faktycznych, jak i prawnych, które są decydujące dla wyniku postępowania.

Tym samym gdy zarzut zostaje oddalony na podstawie wykładni danego przepisu, który nie odpowiada wykładni stosowanej przez administrację do uzasadnienia spornej decyzji, sąd Unii nie tylko zastępuje uzasadnienie, lecz także, opierając oddalenie na okolicznościach faktycznych i prawnych, które nie były przedmiotem dyskusji przed nim, narusza zasadę kontradyktoryjności.

W tym kontekście należy również zbadać kwestię tego, czy sposób postępowania obrany przez sąd Unii może zostać uznany za słuszny przy założeniu, że nawet w razie braku rozpatrywanej nieprawidłowości postępowanie nie mogło doprowadzić do innego wyniku, tak że nieposzanowanie zasady kontradyktoryjności nie mogło wywrzeć wpływu na treść zaskarżonego wyroku i nie naruszyło interesów skarżącego.

W tym względzie w sporach innych niż spory o charakterze majątkowym Sąd do spraw Służby Publicznej jest zgodnie z art. 270 TFUE i art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego właściwy do dokonania kontroli zgodności z prawem aktu niekorzystnego. Artykuł 264 TFUE stanowi, że jeśli skarga jest zasadna, orzeka się o nieważności kwestionowanego aktu prawnego. Sąd Unii nie może zatem w żadnym wypadku zastąpić uzasadnienia organu, który wydał zaskarżony akt, własnym uzasadnieniem.

(zob. pkt 23–26, 32, 34)

Odesłanie

Trybunał, wyroki: z dnia 27 stycznia 2000 r., DIR International Film i in./Komisja, C‑164/98 P, Rec, EU:C:2000:48, pkt 38; z dnia 22 grudnia 2008 r., British Aggregates/Komisja, C‑487/06 P, Zb.Orz., EU:C:2008:757, pkt 141; z dnia 17 grudnia 2009 r., szczególna procedura kontroli orzeczenia M/EMEA, C‑197/09 RX-II, Zb.Orz., EU:C:2009:804, pkt 39–41, 52 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 28 lutego 2013 r., Portugalia/Komisja, C‑246/11 P, EU:C:2013:118, pkt 85

Sąd, wyroki: z dnia 16 grudnia 2010 r., Rada/Stols, T‑175/09 P, Zb.Orz.FP, EU:T:2010:534, pkt 22; z dnia 4 grudnia 2013 r., ETF/Schuerings, T‑107/11 P, Zb.Orz.SP, EU:T:2013:624, pkt 51 i przytoczone tam orzecznictwo