Προσφυγή της 3ης Ιουλίου 2007 - Koninklijke Grolsch κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-234/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Koninklijke Grolsch NV (εκπρόσωποι: M.B.W. Biesheuvel, advocaat, και J.K. de Pree, advocaat)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει εν όλω ή τουλάχιστον εν μέρει την απόφαση που απευθύνθηκε στη Grolsch και εν πάση περιπτώσει κατά το μέρος που απευθύνθηκε στη Grolsch·
να ακυρώσει ή επικουρικώς να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη Grolsch·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 18ης Απριλίου 2007 σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 ΕΚ (Υπόθεση COMP/B-2/37.766 - Ολλανδική αγορά ζύθου), με την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο στην προσφεύγουσα.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατυπώνει τρεις αιτιάσεις σχετικά με τη διαδικασία. Πρώτον, η διαδικασία είχε άνευ λόγου μακρά διάρκεια, οπότε παραβιάστηκε η αρχή της εύλογης προθεσμίας. Δεύτερον, προσβλήθηκαν τα δικαιώματα άμυνας, καθόσον δεν επετράπη στην προσφεύγουσα πρόσβαση στις απαντήσεις των άλλων μερών στην ανακοίνωση αιτιάσεων. Τρίτον, παραβιάστηκαν οι αρχές της χρηστής διοικήσεως, περιλαμβανομένων της αρχής της προνοίας και του τεκμηρίου αθωότητας, καθόσον η Επιτροπή επέδειξε μεροληψία κατά την έρευνα, δεν έλαβε υπόψη απενοχοποιητικά στοιχεία και δεν διεξήγαγε πλήρη ή επιμελή έρευνα.
Στη συνέχεια, η προσφεύγουσα διατυπώνει έξι αιτιάσεις κατά των επί της ουσίας διαπιστώσεων της Επιτροπής. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81 ΕΚ, την υποχρέωση αιτιολογήσεως και τις αρχές της χρηστής διοικήσεως κατά τις διαπιστώσεις της σχετικά, πρώτον, με τον φερόμενο σκοπό των συναντήσεων, δεύτερον, με τη φερόμενη παρεμπίπτουσα κατανομή πελατών στον τομέα των ξενοδοχείων, εστιατορίων και καφετεριών και στον τομέα της οικιακής καταναλώσεως, τρίτον, με τον φερόμενο συντονισμό άλλων εμπορικών όρων, τέταρτον, με τη φερόμενη συμφωνία και/ή εναρμόνιση ως προς τις τιμές και τις αυξήσεις τιμών στον τομέα των ξενοδοχείων, εστιατορίων και καφετεριών και στον τομέα της οικιακής καταναλώσεως, περιλαμβανομένης της μπίρας που πωλείται υπό το σήμα του διανομέα, πέμπτον, με τη φερόμενη διάρκεια της παραβάσεως και, έκτον, με την υποτιθέμενη άμεση συμμετοχή της προσφεύγουσας στη φερόμενη παράβαση.
Τέλος, η προσφεύγουσα διατυπώνει τρεις αιτιάσεις, σχετικά με το ύψος του επιβληθέντος προστίμου. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003
1, καθόσον όταν εφάρμοσε το κατά νόμον ανώτατο όριο του 10 % έλαβε υπόψη κύκλο εργασιών στον οποίο περιλαμβανόταν και ο ειδικός φόρος καταναλώσεως. Η προσφεύγουσα αντιτάσσεται και στον υπερβολικό χαρακτήρα του επιβληθέντος προστίμου, ο οποίος συνδέεται με το ότι η Επιτροπή παρέβλεψε τη μακρά διάρκεια της διαδικασίας και δεν συνέκρινε την παρούσα υπόθεση με την παράλληλη υπόθεση "Βελγική μπίρα"
2.