Υπόθεση C‑620/15

A‑Rosa Flussschiff GmbH

κατά

Union de recouvrement des cotisations de sécurité sociale et d’allocations familiales d’Alsace (Urssaf)
και
Sozialversicherungsanstalt des Kantons Graubünden

[αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Κοινωνική ασφάλιση – Εφαρμοστέα νομοθεσία – Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 – Άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ – Κανονισμός (ΕΟΚ) 574/72 – Άρθρο 12α, σημείο 1α – Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας – Προσωπικό πλοίου – Εργαζόμενοι αποσπασμένοι σε άλλο κράτος μέλος – Ελβετικό υποκατάστημα – Πιστοποιητικό E 101 – Αποδεικτική ισχύς»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 27ης Απριλίου 2017

1.        Κοινωνική ασφάλιση – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Εφαρμοστέα νομοθεσία – Εργαζόμενοι αποσπασμένοι σε άλλο κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο εργοδότης – Πιστοποιητικό E 101 που εκδίδει ο αρμόδιος φορέας του κράτους μέλους εγκατάστασης – Αποδεικτική ισχύς έναντι των φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως των άλλων κρατών μελών – Όρια – Υποχρέωση επανεξετάσεως σε περίπτωση που ο αρμόδιος φορέας άλλου κράτους μέλους εκφράζει αμφιβολίες – Διαδικασία συμβιβασμού, σε περίπτωση διαφωνίας, ενώπιον της διοικητικής επιτροπής κοινωνικής ασφαλίσεως – Διαδικασία λόγω παραβάσεως σε περίπτωση μη συμβιβασμού

(Άρθρο 4 § 3 ΣΕΕ· άρθρο 259 ΣΛΕΕ· κανονισμοί του Συμβουλίου 1408/71, άρθρο 14 § 2, στοιχείο αʹ, και 574/72, άρθρο 12α, σημείο 1α)

2.        Κοινωνική ασφάλιση – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Εφαρμοστέα νομοθεσία – Εργαζόμενοι αποσπασμένοι σε άλλο κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο εργοδότης – Πιστοποιητικό E 101 που εκδίδει ο αρμόδιος φορέας του κράτους μέλους εγκατάστασης – Αποδεικτική ισχύς έναντι των φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως των άλλων κρατών μελών καθώς και των δικαστηρίων τους – Συνθήκες της δραστηριότητας του εργαζομένου που δεν εμπίπτουν στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1408/71 – Δεν ασκεί επιρροή

(Κανονισμοί του Συμβουλίου 1408/71, άρθρο 14 § 2, στοιχείο αʹ, και 574/72, άρθρο 12α, σημείο 1α)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 40-46)

2.      Το άρθρο 12α, σημείο 1α, του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 1972, περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και επικαιροποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 2005, έχει την έννοια ότι πιστοποιητικό E 101 που χορηγείται από τον φορέα που καθορίζεται από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους, βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και επικαιροποιήθηκε με τον κανονισμό 118/97, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 2005, δεσμεύει τόσο τους φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως του κράτους μέλους εντός του οποίου παρασχέθηκε η εργασία όσο και τα δικαστήρια του κράτους μέλους αυτού, ακόμη και όταν διαπιστώνεται από τους εν λόγω φορείς και τα δικαστήρια ότι οι συνθήκες της δραστηριότητας του συγκεκριμένου εργαζομένου προδήλως δεν εμπίπτουν στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής αυτής της διατάξεως του κανονισμού 1408/71.

Πράγματι, εφόσον το Δικαστήριο καθόρισε, μέσω της νομολογίας του, τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται για την επίλυση των ενδεχόμενων διαφορών μεταξύ των φορέων των ενδιαφερομένων κρατών μελών σχετικά με το κύρος ή την ακρίβεια ενός πιστοποιητικού E 101, οι φορείς των κρατών που καλούνται να εφαρμόσουν τους κανονισμούς 1408/71 και 574/72, συμπεριλαμβανομένης της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, δυνάμει της Συμφωνίας ΕΚ-Ελβετίας, οφείλουν να τηρούν τη διαδικασία αυτή, ακόμη και αν διαπιστώνεται ότι οι συνθήκες ασκήσεως της δραστηριότητας των συγκεκριμένων εργαζομένων προδήλως δεν εμπίπτουν στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της διατάξεως βάσει της οποίας χορηγήθηκε το πιστοποιητικό E 101.

(βλ. σκέψεις 53, 61 και διατακτ.)