Sprawa C‑620/15

A-Rosa Flussschiff GmbH

przeciwko

Union de recouvrement des cotisations de sécurité sociale et d’allocations familiales d’Alsace (Urssaf)
i
Sozialversicherungsanstalt des Kantons Graubünden

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Francja)]

Odesłanie prejudycjalne – Pracownicy migrujący – Zabezpieczenie społeczne – Właściwe ustawodawstwo – Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 – Artykuł 14 ust. 2 lit. a) – Rozporządzenie (EWG) nr 574/72 – Artykuł 12a pkt 1a – Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską – Personel pływający – Pracownicy oddelegowani do innego państwa członkowskiego – Oddział szwajcarski – Zaświadczenie E 101 – Moc dowodowa

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 27 kwietnia 2017 r.

1.        Zabezpieczenie społeczne – Pracownicy migrujący – Właściwe ustawodawstwo – Pracownicy delegowani do państwa członkowskiego innego niż państwo prowadzenia działalności przez pracodawcę – Zaświadczenie E 101 wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego siedziby – Wartość dowodowa w stosunku do instytucji zabezpieczenia społecznego innych państw członkowskich – Ograniczenia – Obowiązek rozważenia w wypadku wątpliwości ze strony instytucji innego państwa członkowskiego – Postępowanie pojednawcze przed komisją administracyjnej ds. zabezpieczenia społecznego w przypadku niezgody – Postępowanie w sprawie uchybienia w wypadku braku pojednania

[art. 4 ust. 3 TFUE, art. 259 TFUE; rozporządzenia Rady: nr 1408/71, art. 14 ust. 2 lit. a); nr 574/72, art. 12a pkt 1a]

2.        Zabezpieczenie społeczne – Pracownicy migrujący – Właściwe ustawodawstwo – Pracownicy delegowani do państwa członkowskiego innego niż państwo prowadzenia działalności przez pracodawcę – Zaświadczenie E 101 wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego siedziby – Wartość dowodowa w stosunku do instytucji zabezpieczenia społecznego innych państw członkowskich oraz ich sądów – Warunki działalności wykonywanej przez pracownika niewchodzące w zakres przedmiotowy stosowania rozporządzenia nr 1408/71 – Brak wpływu

[rozporządzenia Rady: nr 1408/71, art. 14 ust. 2 lit. a); nr 574/72, art. 12a pkt 1a]

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(zob. pkt 40–46)

2.      Wykładni art. 12a pkt 1a rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 647/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2005 r., należy dokonywać w ten sposób, że wydane na podstawie art. 14 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1408/71, w brzmieniu zmienionym i uaktualnionym rozporządzeniem nr 118/97, zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 647/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 kwietnia 2005 r., przez instytucję wyznaczoną przez właściwy organ państwa członkowskiego zaświadczenie E 101 wiąże zarówno instytucje zabezpieczenia społecznego państwa członkowskiego, w którym praca jest wykonywana, jak i sądy tego państwa członkowskiego, nawet gdy stwierdzą one, że warunki wykonywania pracy przez danego pracownika w sposób oczywisty nie wchodzą w zakres przedmiotowy stosowania tego przepisu rozporządzenia nr 1408/71.

Skoro bowiem Trybunał określił w drodze swego orzecznictwa postępowanie, jakie należy stosować w celu rozwiązania ewentualnych rozbieżności pomiędzy instytucjami zainteresowanych państw członkowskich dotyczących ważności lub prawdziwości zaświadczenia E 101, to instytucje państw zobowiązanych do stosowania rozporządzeń nr 1408/71 i 574/72, w tym, na mocy umowy WE–Szwajcaria, Konfederacji Szwajcarskiej, powinny przestrzegać tego postępowania, nawet jeśli okazało się, że warunki wykonywania pracy przez danych pracowników w sposób oczywisty nie wchodzą w zakres przedmiotowy stosowania przepisu, na którego podstawie wydane zostało zaświadczenie E 101.

(zob. pkt 53, 61; sentencja)