Language of document : ECLI:EU:T:2004:235

Sprawa T‑29/03

Comunidad Autónoma de Andalucía

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) – Raport z dochodzenia administracyjnego w sprawie sprzedaży oliwy z oliwek w Andaluzji (Hiszpania) – Zażalenie – Niedopuszczalność

Streszczenie postanowienia

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Kompetencja sądu wspólnotowego – Nakaz wobec instytucji – Niedopuszczalność

(art. 230 WE)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga na decyzję odmawiającą wycofania lub zmiany wcześniejszego aktu – Dopuszczalność podlegająca ocenie pod kątem możliwości zaskarżania tego aktu – Raport Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) z zewnętrznego dochodzenia administracyjnego – Niedopuszczalność

(art. 230 WE; rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 9)

1.      Sądy wspólnotowe nie są uprawnione w ramach kontroli legalności na podstawie art. 230 WE do wydawania nakazów skierowanych do instytucji wspólnotowych.

(por. pkt 26)

2.      Jeśli zaskarżony akt ma charakter odmowny, to w ramach skargi o stwierdzenie nieważności należy oceniać go w zależności od rodzaju wniosku, na który stanowi on odpowiedź. W szczególności wydana przez instytucję wspólnotową odmowa wycofania lub zmiany aktu może jedynie wtedy stanowić sama w sobie akt podlegający kontroli legalności zgodnie z art. 230 WE, jeśli akt, którego wycofania lub zmiany odmawia instytucja wspólnotowa, mógłby zostać zaskarżony na mocy tego postanowienia.

Pismo dyrektora generalnego Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), którym zawiadomił on skarżącą o niemożliwości nadania biegu jej zażaleniu skierowanemu przeciwko raportowi z zewnętrznego dochodzenia administracyjnego, nie może zostać uznane za decyzję zaskarżalną skargą, ponieważ raport nie stanowi aktu wywierającego wiążące skutki prawne, które wpływają na interes skarżącej, lecz zalecenie lub opinię pozbawioną wiążących skutków prawnych.

(por. pkt 30–33)