Sprawa T‑576/08

Republika Federalna Niemiec

przeciwko

Komisji Europejskiej

Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Dystrybucja żywności pochodzącej z zapasów interwencyjnych do wykorzystania przez osoby najbardziej potrzebujące – Rozporządzenie (WE) nr 983/2008 – Plan podziału pomiędzy państwa członkowskie zasobów zapisanych w roku budżetowym 2009 na program dystrybucji – Pozyskiwanie na rynku – Skarga o stwierdzenie nieważności

Streszczenie wyroku

1.      Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Mechanizmy wspólne kilku wspólnym organizacjom – Dystrybucja żywności wśród osób najbardziej potrzebujących we Wspólnocie – Zakup produktów na rynku w celu takiej dystrybucji (rozporządzenia: Rady nr 1234/2007, art. 27; Komisji nr 983/2008)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał

(rozporządzenie Komisji nr 983/2008)

1.      Z art. 27 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1234/2007 ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz z przepisów szczegółowych dotyczących niektórych produktów rolnych wynika, że w ramach dystrybucji żywności wśród osób najbardziej potrzebujących we Wspólnocie dany produkt może być zakupiony na rynku tylko w przypadku, gdy w okresie wykonywania rocznego planu występuje tymczasowa niedostępność tego produktu w zapasach interwencyjnych.

W tym względzie, chociaż to właśnie w momencie przyjęcia tego planu na Komisji spoczywa odpowiedzialność przystosowania jego wielkości do ilości zapasów interwencyjnych i chociaż w tych ramach dysponuje ona przyznanym przez ten przepis zakresem swobody, to nie może to jednak prowadzić do naruszenia wyjątkowego charakteru tego przepisu. W istocie, ponieważ zapasy interwencyjne powinny być rozumiane jako będące stałą instytucją, której wielkość jedynie zmienia się zgodnie z wahaniami rynkowymi i interwencjami publicznymi, zawarte w tym przepisie sformułowanie „tymczasowo niedostępny” nie może być interpretowane jako odnoszące się do liczby miesięcy lub lat, lecz jako określające odstępstwo od zasady dystrybucji produktów stanowiących zapasy interwencyjne przewidzianej w art. 27 ust. 1 rozporządzenia nr 1234/2007. Proporcje wielkości dodatkowych zakupów muszą zatem odzwierciedlać wyjątkowy charakter tego środka w porównaniu z całkowitą wielkością planu rocznego, ponieważ środek o którym mowa ma na celu wyłącznie zaradzenie brakom, które zgodnie ze stanem zapasów powinny wystąpić w czasie wykonania planu. W przeciwnym przypadku doprowadziłoby to do zamiany zasady na wyjątek.

Ze względu na to, że zasadniczym celem planu rocznego zawartym w tym rozporządzeniu nie jest zbycie zapasów interwencyjnych, lecz zaspokojenie potrzeb zgłoszonych przez państwa członkowskie uczestniczące w tym planie, rozporządzenie nr 983/2008 przyjmujące plan podziału pomiędzy państwa członkowskie zasobów zapisanych w roku budżetowym 2009 na dostawy żywności pochodzącej z zapasów interwencyjnych do wykorzystania przez osoby najbardziej potrzebujące we Wspólnocie zostało przyjęte z naruszeniem art. 27 rozporządzenia nr 1234/2007.

(por. pkt 119, 121, 125, 128, 137)

2.      W celu uniknięcia sytuacji, w której skutek wsteczny stwierdzenia częściowej nieważności rozporządzenia nr 983/2008 przyjmującego plan podziału pomiędzy państwa członkowskie zasobów zapisanych w roku budżetowym 2009 na dostawy żywności pochodzącej z zapasów interwencyjnych do wykorzystania przez osoby najbardziej potrzebujące we Wspólnocie doprowadziłby do obowiązku zwrotu dotacji przez państwa członkowskie, które z tych dotacji skorzystały – przy czym to stwierdzenie nieważności dotyczy jedynie art. 2 i załącznika II do tego rozporządzenia, czyli tylko przepisów przewidujących wypłatę państwom członkowskim dotacji na zakup produktów na rynku – należy orzec, że to stwierdzenie częściowej nieważności nie ma wpływu na ważność już wypłaconych dotacji.

(por. pkt 141–143)