WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 8 października 2014 r.

Sprawa T‑529/12 P

Moises Bermejo Garde

przeciwko

Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu (EKES)

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Zatrudnienie – Ogłoszenie o naborze – Powołanie na stanowisko dyrektora – Wycofanie kandydatury skarżącego – Powołanie innego kandydata – Żądania stwierdzenia nieważności – Stwierdzenie w pierwszej instancji nieważności ogłoszenia o naborze podważonego ze względu na brak właściwości organu wydającego zaskarżony akt – Brak wyraźnej odpowiedzi na wszystkie sformułowane przez strony zarzuty i argumenty – Zasada dobrej administracji – Niedopuszczalność żądań stwierdzenia nieważności decyzji wydanych na podstawie podważonego ogłoszenia o naborze – Artykuł 91 ust. 2 regulaminu pracowniczego – Żądanie odszkodowania – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Obowiązek uzasadnienia spoczywający na Sądzie do spraw Służby Publicznej – Stan postępowania pozwalający na wydanie orzeczenia w sprawie – Oddalenie skargi

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu częściowe uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 25 września 2012 r. w sprawie F‑51/10 Bermejo Garde przeciwko EKES.

Orzeczenie:      Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 25 września 2012 r. w sprawie F‑51/10 Bermejo Garde przeciwko EKES zostaje uchylony w zakresie, w jakim oddalono w nim wysuwane przez skarżącego żądanie odszkodowania bez uzasadnienia. W pozostałym zakresie odwołanie zostaje oddalone. Żądanie odszkodowania podnoszone przez Moisesa Bermeja Gardego przed Sądem do spraw Służby Publicznej zostaje oddalone. Moises Bermejo Garde pokrywa własne koszty postępowania w niniejszej instancji. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) pokrywa własne koszty poniesione zarówno przed Sądem do spraw Służby Publicznej, jak i w niniejszej instancji oraz koszty Moisesa Bermeja Gardego poniesione w pierwszej instancji.

Streszczenie

1.      Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Zakres obowiązku uzasadnienia

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 36, załącznik I, art. 7 ust. 1)

2.      Postępowanie sądowe – Uzasadnienie wyroków – Zakres – Obowiązek wypowiedzenia się w przedmiocie wszystkich zarzutów i argumentów podnoszonych przez strony – Brak

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 36, załącznik I, art. 7 ust. 1)

1.      W sytuacji gdy wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej nie pozwala zainteresowanemu na zapoznanie się z powodami, ze względu na które wspomniany Sąd nie uwzględnił argumentów podnoszonych na poparcie żądania odszkodowawczego, a Sądowi nie zapewnia wystarczającego materiału do sprawowania kontroli sądowej, należy stwierdzić naruszenie obowiązku uzasadnienia wynikającego z art. 36 statutu Trybunału, znajdującego zastosowanie do Sądu do spraw Służby Publicznej na mocy art. 7 ust. 1 załącznika I do tego statutu.

(zob. pkt 46, 47)

2.      Ze względu na ekonomię procesową i przy poszanowaniu zasady prawidłowego zarządzania wymiarem sprawiedliwości sąd Unii może orzec w przedmiocie skargi, niekoniecznie będąc przy tym zmuszonym do wypowiadania się odnośnie do wszystkich zarzutów i argumentów podnoszonych przez strony.

Ma to tym bardziej zastosowanie w wypadku, gdy sąd Unii stwierdza niewłaściwość autora zaskarżonego aktu. Wada w postaci braku właściwości, wymieniana na pierwszym miejscu w art. 263 akapit drugi TFUE, godzi w samą podstawę, a co za tym idzie w uzasadnienie istnienia zaskarżonego aktu. Tym samym, o ile akt wydany przez niewłaściwą osobę nie może istnieć w porządku prawnym Unii, o tyle jego treść ma co do zasady niewielkie znaczenie.

(zob. pkt 54, 55)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑23/00 P Rada przeciwko Boehringer, 26 lutego 2002 r., Rec. s. I-1873, pkt 52