Skarga wniesiona w dniu 27 marca 2024 r. – XH / Komisja

(Sprawa T-1083/23)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: XH (przedstawiciel: M. Stanek, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji R/351/23 z dnia 17.10.2023 R. wydanej przez organ powołujący w odpowiedzi na zażalenie strony skarżącej z dnia 17 czerwca 2023 r.;

naprawienie szkody poniesionej przez stronę skarżącą, określonej w ramach niniejszej skargi, w zakresie skutków wspomnianej decyzji¹ ;

obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący:

Naruszenia art. 7 ust. 1 regulaminu pracowniczego, który wymaga, aby organ powołujący przydzielił urzędników przy uwzględnieniu interesu służby, pomijając inne czynniki, takie jak obywatelstwo;

Negatywnego skutku przeniesienia, które nie leżało wyłącznie w interesie służby, lecz zostało dokonane pod wpływem nieprawidłowości popełnionych przez organ powołujący, które są sprzeczne z przepisami wymagającymi, aby działania leżały wyłącznie w interesie służby;

Dalszych środków sankcjonujących, w szczególności naruszenia art. 90 ust. 2, 1, 12 i 12a regulaminu pracowniczego oraz naruszenia art. 4 i 9 rozporządzenia nr 883/2013¹ ;

Naruszenia obowiązku zachowania poufności – naruszenia art. 17 ust. 1 i 19 regulaminu pracowniczego, w których położono nacisk na nieujawnianie informacji uzyskanych w wyniku wykonywania obowiązków służbowych, chyba że jest to dozwolone, w szczególności w ramach postępowania sądowego;

Konfliktu interesów i nieprawidłowości proceduralnych, w szczególności naruszenia art. 11 ust. 1 i 2 oraz art. 11a regulaminu pracowniczego;

Dostępu do wymiaru sprawiedliwości i rzetelnego procesu sądowego: braku uzasadnienia i naruszenia art. 19 regulaminu pracowniczego.

Zarzut drugi dotyczący:

Uchybienia obowiązkowi udzielenia wsparcia– naruszenia art. 12a, 12 i 24 regulaminu pracowniczego;

Odmówiono stronie skarżącej kwalifikowalności do wsparcia na podstawie art. 12a, 12 i 24 regulaminu pracowniczego, na podstawie jej zaangażowania w scenariusze takie jak ewentualne zwolnienie, postępowanie karne wszczęte przez OLAF i postępowanie dyscyplinarne w sprawie poważnego uchybienia. Takie podejście uznaje się za przedwczesne i potencjalnie naruszające zasadę domniemania niewinności;

Naruszenia zasady domniemania niewinności: wykluczenie pomocy oparte na zwykłym udziale w dochodzeniach lub postępowaniu dyscyplinarnym zakłada winę, co jest sprzeczne z podstawową zasadą domniemania niewinności, wyrażoną w art. 9 wspomnianego rozporządzenia nr 883/2013.

____________

¹ Strona skarżąca wnosi o zadośćuczynienie w wysokości 25 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za szkodę niematerialną doznaną w wyniku podnoszonych naruszeń administracyjnych i proceduralnych. Wnioskowana kwota jest wskazana jako odzwierciedlająca poważne zagrożenia emocjonalne, uszczerbek na reputacji i niepowodzenia zawodowe, których doświadczyła strona skarżąca z powodu domniemanych naruszeń regulaminu pracowniczego i powiązanych przepisów.

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. 2013, L 248, s. 1).