WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (piąta izba)
z dnia 3 maja 2007 r.
Sprawa T‑343/04
Vassilios Tsarnavas
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Urzędnicy – Sprawozdanie z oceny – Nieważność – Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Skarga o zadośćuczynienie – Niedopuszczalność
Przedmiot: Skarga mająca za przedmiot, po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji oceniającego w postępowaniu odwoławczym z dnia 4 sierpnia 2003 r. ustanawiającej ostateczną ocenę skarżącego za okres od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 30 czerwca 1999 r., a po drugie, żądanie zasądzenia zadośćuczynienia za krzywdę doznaną w związku z opóźnionym sporządzeniem sprawozdania z oceny oraz w związku z mobbingiem, którego stał się ofiarą.
Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji oceniającego w postępowaniu odwoławczym z dnia 4 sierpnia 2003 r. ustanawiającej ostateczną ocenę skarżącego za okres od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja pokryje własne koszty postępowania oraz połowę kosztów poniesionych przez skarżącego.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Interes prawny
(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43, 90, 91)
2. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Sporządzenie
(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)
3. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Sporządzenie
(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)
1. Aby urzędnik lub były urzędnik mogli wnieść skargę na podstawie art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, muszą wykazać, że posiadają osobisty interes w uzyskaniu stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Interes prawny należy oceniać w momencie wnoszenia skargi.
Sprawozdanie z oceny, dokument wewnętrzny, który odgrywa ważną rolę w przebiegu kariery zawodowej urzędnika, ma co do zasady wpływ na interes osoby podlegającej ocenie tylko do zakończenia przez nią służby. Po jej zakończeniu urzędnik nie ma interesu w kontynuacji postępowania wszczętego skargą na sprawozdanie z oceny, chyba że udowodni istnienie szczególnej okoliczności uzasadniającej osobisty i aktualny interes w unieważnieniu tego sprawozdania.
Taką szczególną okoliczność stanowi fakt, że administracja w wykonaniu wyroku stwierdzającego nieważność odmowy awansu urzędnika musi ponownie zbadać jego zasługi w okresie odniesienia, przy czym sporne sprawozdanie z oceny może mieć znaczenie dla takiego ponownego badania.
(zob. pkt 54, 56, 58, 59)
Odesłanie:
Trybunał: sprawy połączone od 81/74 do 88/74 Marenco i in. przeciwko Komisji, 29 października 1975 r., Rec. str. 1247, pkt 6; sprawa 111/83 Picciolo przeciwko Parlamentowi, 30 maja 1984 r., Rec. str. 2323, pkt 29; sprawa 126/87 Del Plato przeciwko Komisji, 10 marca 1989 r., Rec. str. 643, pkt 18; sprawa C‑68/91 P Moritz przeciwko Komisji, 17 grudnia 1992 r., Rec. str. I‑6849, pkt 16
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑20/89 Moritz przeciwko Komisji, 13 grudnia 1990 r., Rec. str. II‑769, pkt 15; sprawa T‑49/91 Turner przeciwko Komisji, 18 czerwca 1992 r., Rec. str. II‑1855, pkt 24 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑58/92 Moat przeciwko Komisji, 16 grudnia 1993 r., Rec. str. II‑1443, pkt 31; sprawa T‑557/93 Rasmussen przeciwko Komisji, 13 lipca 1995 r., RecFP str. I‑A‑195, II‑603, pkt 30; sprawa T‑130/95 X przeciwko Komisji, 12 grudnia 1996 r., RecFP str. I‑A‑603, II‑1609, pkt 45; sprawa T‑105/03 Dionyssopoulou przeciwko Radzie, 31 maja 2005 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 20; sprawa T‑147/04 Ross przeciwko Komisji, 28 czerwca 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑171, II‑771, pkt 24, 25; sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑253, II‑1169, pkt 54; sprawa T‑274/04 Rounis przeciwko Komisji, 8 grudnia 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑407, II‑1849, pkt 19, 24
2. W ramach systemu oceny wprowadzonego przez Komisję fakt nieprzestrzegania przyjętych przez tę instytucję ogólnych postanowień wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego, które nakazują przed sporządzeniem pierwszego projektu sprawozdania przeprowadzenie konsultacji z bezpośrednim przełożonym urzędnika, a w przypadku urzędnika pełniącego funkcje przedstawiciela pracowników lub przedstawiciela związkowego, z grupą ad hoc ds. oceny, sam w sobie nie wystarcza, aby spowodować stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny, jeśli zostanie wykazane, że oceniający na etapie ostatniej analizy przeprowadził te konsultacje, zanim sporządził ostateczne sprawozdanie z oceny.
(zob. pkt 66, 68)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑326/01 Lebedef przeciwko Komisji, 5 listopada 2003 r., RecFP str. I‑A‑273, II‑1317, pkt 54, 58; sprawa T‑95/04 Lavagnoli przeciwko Komisji, 17 maja 2006 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 83
3. Głównym zadaniem sprawozdania z oceny jest dostarczenie administracji jak najpełniejszej informacji okresowej o pełnionej przez urzędników służbie. Zadanie to nie może, co do zasady, zostać rzeczywiście wypełnione, jeśli osoby, pod których kierownictwem dany urzędnik wykonywał swoje obowiązki w trakcie okresu oceny, nie zostały wcześniej poproszone o wydanie opinii i nie umożliwiono im zgłoszenia ewentualnych uwag. Wynika stąd, że brak konsultacji z bezpośrednim przełożonym urzędnika w trakcie przygotowywania sprawozdania z oceny urzędnika stanowi istotną nieprawidłowość, która może podważyć ważność sprawozdania z oceny.
Jeśli ogólne przepisy wykonawcze przyjęte przez instytucję nie stanowią inaczej, pojęcie bezpośredniego przełożonego urzędnika odnosi się do osoby, pod której bezpośrednim kierownictwem oceniany urzędnik rzeczywiście wykonuje swoje obowiązki w okresie oceny, nawet gdy w braku formalnego wyznaczenia miało de facto miejsce podporządkowanie.
(zob. pkt 69?72, 82, 83)
Odesłanie:
Trybunał: sprawy połączone 6/79 i 97/79 Grassi przeciwko Radzie, 3 lipca 1980 r., Rec. str. 2141, pkt 20
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑63/89 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., Rec. str. II‑19, pkt 27; sprawa T‑165/01 McAuley przeciwko Radzie, 10 września 2003 r., RecFP str. I‑A‑193, II‑963, pkt 51, 52