Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 17 kwietnia 2013 r. – TCMFG przeciwko Radzie

(sprawa T‑404/11)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Obowiązek uzasadnienia – Oczywisty błąd w ocenie

1.                     Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Wymogi minimalne – Naruszenie – Stwierdzenie częściowej nieważności zaskarżonego aktu (art. 296 akapit drugi TFUE; decyzja Rady 2010/413, art. 20 ust. 1, art. 24 ust. 3 załącznik II; decyzja Rady 2011/299) (por. pkt 19–26, pkt 1 sentencji)

2.                     Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Skarga o stwierdzenie nieważności wniesiona przez podmiot, którego dotyczy decyzja o zamrożeniu funduszy – Rozłożenie ciężaru dowodu – Kontrola sądowa (decyzje Rady 2010/413; 2011/299) (por. pkt 30, 33–38)

3.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Stwierdzenie częściowej nieważności decyzji w sprawie przyjęcia środków ograniczających wobec Iranu – Brak skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej na rozporządzenie wykonawcze w sprawie wykonania rozporządzenia dotyczącego przyjęcia środków ograniczających wobec Iranu – Utrzymanie w mocy skutków tej decyzji przez okres, który nie może przekroczyć dwóch miesięcy i dziesięciu dni począwszy od daty ogłoszenia wyroku – Uzasadnienie oparte na pewności prawa (art. 264 akapit drugi TFUE; rozporządzenie wykonawcze Rady nr 503/2011; decyzje Rady: 2010/413; 2011/299) (por. pkt 42–44, pkt 2 sentencji)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/299/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 136, s. 65) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2011/299/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim dotyczy ona Turbo Compressor Manufacturer (TCMFG).

2) Skutki decyzji 2011/299, w zakresie, w jakim dotyczy ona TCMFG, zostają utrzymane w mocy przez okres, który nie może przekroczyć dwóch miesięcy i dziesięciu dni począwszy od daty ogłoszenia niniejszego wyroku.

3) Rada Unii Europejskiej pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez TCMFG.

4) Komisja Europejska pokrywa własne koszty.