Language of document : ECLI:EU:T:2005:10

Υπόθεση T-141/01

Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«ΕΓΤΠΕ — Χρηματοοικονομική συμμετοχή σε σχέδιο επιδείξεως σχετικά με την καθιέρωση νέων τεχνικών καλλιέργειας στην παραγωγή σουμακίου — Κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ταμείου»

Περίληψη της αποφάσεως

1.      Οικονομική και κοινωνική συνοχή — Διαρθρωτικές παρεμβάσεις — Κοινοτική χρηματοδότηση — Απόφαση για την αναστολή, μείωση ή κατάργηση της αρχικώς χορηγηθείσας συνδρομής — Επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών — Υποχρέωση που βαρύνει τον δικαιούχο της συνδρομής

(Κανονισμοί του Συμβουλίου 2052/88, άρθρα 4 § 1, και 5 § 2, 4253/88, άρθρο 24, και 4256/88, άρθρο 8)

2.      Οικονομική και κοινωνική συνοχή — Διαρθρωτικές παρεμβάσεις — Κοινοτική χρηματοδότηση — Υποχρέωση πληροφορήσεως και πίστεως που υπέχει ο δικαιούχος της συνδρομής — Παρατυπίες που διέπραξε τρίτος εξ ονόματος του δικαιούχου — Παρατυπίες που διέπραξε ο διαχειριστής — Καταλογισμός στον δικαιούχο

3.      Οικονομική και κοινωνική συνοχή — Διαρθρωτικές παρεμβάσεις — Κοινοτική χρηματοδότηση — Ποσά που καταβλήθηκαν σε τρίτους — Ποσά που θεωρούνται ότι καταβλήθηκαν απευθείας στον δικαιούχο της χρηματοδοτήσεως — Προϋποθέσεις

4.      Διαδικασία — Αίτημα περί λήψεως μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας — Αίτημα υποβληθέν σε στάδιο της δίκης διαφορετικό από αυτό κατά το οποίο επιτρέπεται η πρόταση νέων αποδεικτικών μέσων — Επιτρέπεται — Προϋποθέσεις

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρα 44 § 1, στοιχ. ε΄, και 48 § 1)

1.      Το άρθρο 24 του κανονισμού 4253/88, για τις διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού 2052/88, όσον αφορά τον συντονισμό των παρεμβάσεων των διαφόρων διαρθρωτικών ταμείων μεταξύ τους καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των λοιπών υφιστάμενων χρηματοδοτικών οργάνων, δεν ορίζει ρητώς ποιος πρέπει να είναι ο αποδέκτης της αποφάσεως περί καταργήσεως κοινοτικής συνδρομής και δεν διευκρινίζει ποιος υπέχει την υποχρέωση επιστροφής στην Επιτροπή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

Ωστόσο, από τις διατάξεις των άρθρων 4, παράγραφος 1, και 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 2052/88, για την αποστολή των διαρθρωτικών ταμείων, την αποτελεσματικότητά τους και τον συντονισμό των παρεμβάσεών τους μεταξύ τους, καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των άλλων υφιστάμενων χρηματοδοτικών οργάνων, όπως έχει τροποποιηθεί, προκύπτει ότι, οσάκις η κοινοτική δράση λαμβάνει τη μορφή άμεσης χρηματοδοτήσεως από την Επιτροπή προτύπων σχεδίων και σχεδίων επιδείξεως, οι αποφάσεις που λαμβάνονται δυνάμει του κανονισμού 4253/88, όπως έχει τροποποιηθεί, απευθύνονται στους ιδιώτες δικαιούχους των χρηματοδοτικών συνδρομών. Επομένως, στην περίπτωση δράσεως που χρηματοδοτείται απευθείας από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού 4256/88, για διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού 2052/88, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Προσανατολισμού, η απόφαση περί καταργήσεως πρέπει να απευθύνεται στον δικαιούχο της κοινοτικής συνδρομής, ο οποίος ως εκ τούτου υπέχει την υποχρέωση επιστροφής.

(βλ. σκέψεις 61, 88)

2.      O δικαιούχος της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής δεν μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση πληροφορήσεως και πίστεως που υπέχει έναντι της Επιτροπής, προσφεύγοντας στις υπηρεσίες τρίτου, αντί να χρησιμοποιήσει δικά του μέσα. Επομένως, τυχόν παράλειψη του δικαιούχου να ακολουθήσει τις οδηγίες του διαχειριστή της δικαιούχου εταιρίας πρέπει να καταλογιστεί στην εταιρία.

Ομοίως, η σοβαρή παρατυπία που συνίσταται στη συμμετοχή του διαχειριστή της εταιρίας σε πράξεις με σκοπό την κατάχρηση των ποσών που καταβλήθηκαν στο πλαίσιο της χορηγηθείσας κοινοτικής συνδρομής πρέπει να καταλογιστεί στη δικαιούχο εταιρία. Η συμμετοχή άλλων προσώπων στη διάπραξη των παρατυπιών αυτών δεν απαλλάσσει τη δικαιούχο της συνδρομής από την ευθύνη που τη βαρύνει λόγω των πράξεων που ενήργησε εξ ονόματός της ο διαχειριστής της.

(βλ. σκέψεις 70, 79-80)

3.      Τα ποσά που η Επιτροπή κατέβαλε σε τρίτους κατ’ εντολή του δικαιούχου πρέπει να εξομοιωθούν με ποσά που η Επιτροπή καταβάλει απευθείας στον δικαιούχο. Αντιθέτως, αν δεν υπάρχει εντολή του δικαιούχου ή δυνάμενη να αποδοθεί σε αυτόν, τα εν λόγω ποσά δεν μπορεί να θεωρηθούν ως καταβληθέντα στον δικαιούχο.

(βλ. σκέψεις 90-91)

4.      Για να δοθεί στο Πρωτοδικείο η δυνατότητα να κρίνει αν ένα μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας είναι χρήσιμο για την ομαλή εξέλιξή της, ο αιτών διάδικος οφείλει τουλάχιστον να παράσχει τα στοιχεία που κατ’ ελάχιστον απαιτούνται για την πιστοποίηση της χρησιμότητας του μέτρου για τις ανάγκες της δίκης. Αν ένα τέτοιο αίτημα αποσκοπεί στην προσκόμιση νέων πραγματικών στοιχείων και υποβάλλεται σε στάδιο της δίκης κατά το οποίο απαγορεύεται καταρχήν η πρόταση νέων αποδεικτικών μέσων, ο διάδικος που ζητεί τη λήψη των μέτρων αυτών οφείλει κατεξοχήν να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους δεν υπέβαλε το αίτημα προηγουμένως.

(βλ. σκέψη 132)