Αναίρεση που άσκησε στις 20 Απριλίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διάταξης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Φεβρουαρίου 2009 στην υπόθεση F-42/08, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-157/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) (πρώτο τμήμα) στις 18 Φεβρουαρίου 2009 στην υπόθεση F-42/08, Marcuccio κατά Επιτροπής (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη),

να διαπιστώσει ότι η προσφυγή που ασκήθηκε πρωτοδίκως και επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν καθ' όλα παραδεκτή και επιπλέον

κυρίως:

να δεχτεί πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση τα αιτήματα που είχε προβάλει πρωτοδίκως ο νυν αναιρεσείων και τα οποία πρέπει να γίνει δεκτό ότι παρατίθενται εδώ ρητά για κάθε νομικό σκοπό,

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και των δικηγορικών αμοιβών που αφενός επιβάρυναν τον αναιρεσείοντα κατά την πρωτόδικη διαδικασία και αφετέρου θα τον επιβαρύνουν κατά την αναιρετική διαδικασία, ή

επικουρικά:

να αναπέμψει την υπόθεση στο ΔΔΔ, προκειμένου να αποφανθεί επί της ουσίας, αλλά με διαφορετική σύνθεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αναίρεση έχει ασκηθεί κατά της διάταξης του ΔΔΔ της 18ης Φεβρουαρίου 2009 με την οποία απορρίφθηκε ως προδήλως απαράδεκτη η αγωγή με την οποία ο νυν αναιρεσείων ζητούσε να υποχρεωθεί η Επιτροπή να τον αποζημιώσει για τη ζημία που υπέστη λόγω του ότι η Επιτροπή τού απέστειλε ένα υπηρεσιακό σημείωμα σε τηλεομοιοτυπική συσκευή η οποία δεν ήταν στη διάθεσή του.

Ως λόγο αναίρεσης ο αναιρεσείων προβάλλει την πλήρη έλλειψη αιτιολογιών, όσον αφορά:

το απαράδεκτο της αγωγής αποζημίωσης,

το απαράδεκτο του αιτήματος με το οποίο ο νυν αναιρεσείων ζητούσε από το ΔΔΔ "να διαπιστώσει τον παράνομο χαρακτήρα του γενεσιουργού γεγονότος της ζημίας",

την ημερομηνία κατάθεσης του υπομνήματος αντίκρουσης: επ' αυτού ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι υπάρχει επίσης διαδικαστική πλημμέλεια, λόγω μη τήρησης της υποχρέωσης να μη ληφθεί υπόψη το περιεχόμενο του υπομνήματος αντίκρουσης, καθόσον το υπόμνημα αυτό είχε υποβληθεί εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να θιγούν σοβαρά τα συμφέροντα του νυν αναιρεσείοντος.

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι συντρέχει παράβαση των κανόνων για μια δίκαιη δίκη, του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

____________