Προσφυγή Solvay Solexis κατά Επιτροπής , που ασκήθηκε στις 18 Ιουλίου 2006

    (Υπόθεση T-195/06 )

    Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Προσφεύγουσα: Solvay Solexis S.p.A. (εκπρόσωποι: Tommaso Salonico και Gian Luca Zampa, Avvocati)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

να ακυρώσει μερικώς την απόφαση, και ειδικότερα τα άρθρα 1, 2 και 3 αυτής, και να μειώσει αντιστοίχως την επιβληθείσα στην Solexis κύρωση·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και όσων επιβάρυναν την προσφεύγουσα σε σχέση με την ολική ή μερική πληρωμή της κυρώσεως ή για τη σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη στην παρούσα υπόθεση απόφαση είναι η ίδια με την της υποθέσεως T-185/06, L'air Liquide κατά Επιτροπής. Η απόφαση αυτή όριζε ότι η Solexis ευθυνόταν αλληλεγγύως με την Edison S.p.A. για την καταβολή προστίμου ύψους 25,619 εκατομμυρίων ευρώ. Η ευθύνη της προσφεύγουσας αντλεί την γένεσή της αποκλειστικά από τη συμπεριφορά της εταιρίας Ausimont S.p.A., η οποία, κατά τον κρίσιμο χρόνο, υπέκειτο αποκλειστικώς στον έλεγχο της Edison.

Προς στήριξη των ισχυρισμών της, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το πρόστιμο που της επιβλήθηκε με την επίδικη απόφαση πρέπει να θεωρηθεί αστήρικτη, για τους εξής λόγους:

Εσφαλμένη διαπίστωση της διάρκειας της παραβάσεως, η οποία διεπράχθη μεταξύ Μαΐου/Σεπτεμβρίου 1997 και Μαΐου 2000, και όχι, όσον αφορά την προσφεύγουσα, μεταξύ Μαΐου 1995 και Δεκεμβρίου 2000.

Εσφαλμένη διαπίστωση σχετικά με την ουσιαστική επίπτωση, αλλά και αναφορά της παραβάσεως στην αγορά, καθώς και σχετικά με τον παθητικό ρόλο που διαδραμάτισε η προσφεύγουσα, κατά την χρονική περίοδο μεταξύ Μαΐου 1995 και Μαΐου/Σεπτεμβρίου 1997.

Μη συμμετοχή της προσφεύγουσας στη συμφωνία περί περιορισμού της παραγωγικής ικανότητας. Κατά την επιβολή του προστίμου, η Επιτροπή αγνόησε το γεγονός ότι η Ausimont ουδέποτε προσχώρησε, ούτε το 1997, ούτε μεταγενέστερα, στη σύμπραξη σχετικά με τη μείωση ή τον περιορισμό της παραγωγικής ικανότητας. Η αποδιδόμενη στην Ausimont παράβαση είναι, επομένως, λιγότερο σοβαρή από εκείνη που διέπραξαν άλλες επιχειρήσεις, λόγω της ήσσονος επιπτώσεώς της στον ανταγωνισμό, τούτο δε και υπό το πρίσμα των θεμελιωδών αρχών της ίσης μεταχείρισης, της επιείκειας και της αναλογικότητας.

Μη εκτίμηση της συνεργασίας της. Πράγματι, η καθής δεν αναγνώρισε στην προσφεύγουσα κανένα όφελος εκ της συνεργασίας την οποία προσέφερε, ούτε κατόπιν της συμμετοχής της στη διαδικασία 'leniency', ούτε ως ελαφρυντικής περιστάσεως, όπως προβλέπει το κείμενο των 'κατευθύνσεων' που έχει θεσπίσει η Επιτροπή.

Τέλος, η προσφεύγουσα επικαλείται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

SK

____________