Language of document :

Προσφυγή της 19ης Μαρτίου 2007 - WWF-UK Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση T-91/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WWF-UK Ltd (Godalming, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: P Sands, QC, J. Simor, Barrister, R. Stein, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα της προσφεύγουσας

H προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει τα συνολικά επιτρεπτά αλιεύματα που καθορίστηκαν με τον κανονισμό 41/2006 του Συμβουλίου για τον γάδο στις ζώνες που καλύπτει ο κανονισμός 423/2004, για τη θέσπιση μέτρων για την αποκατάσταση των αποθεμάτων γάδου,

να διατηρήσει εντούτοις σε ισχύ τις διατάξεις αυτές μέχρι την αντικατάστασή τους,

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή ασκείται δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ και αφορά τα συνολικά επιτρεπτά αλιεύματα (στο εξής: TAC) που καθορίστηκαν για το 2007 με τον κανονισμό 41/2006 1 (στο εξής: κανονισμός για τα TAC) για τον γάδο στις ζώνες που καλύπτει ο κανονισμός 423/2004, για τη θέσπιση μέτρων για την αποκατάσταση των αποθεμάτων γάδου 2 (στο εξής: σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου), κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής της 5ης Δεκεμβρίου 2006 3.

Συνοπτικά, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη νομική πλάνη, διότι, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του, δεν θέσπισε, όπως υποδείκνυε σχετική επιστημονική γνωμοδότηση, μηδενικά TAC, πράγμα απαραίτητο για την αύξηση των αποθεμάτων γάδου σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος καταρρεύσεως, και την επάνοδό τους σε ασφαλή, από βιολογικής απόψεως, επίπεδα.

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα εν λόγω TAC είναι παράνομα, διότι δεν είναι σύμφωνα με το σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή στηρίχθηκαν στο άρθρο 20 του κανονισμού 2371/2002 4 (στο εξής: κανονισμός του 2002) για τον καθορισμό των σχετικών TAC, και όχι στο σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα επίμαχα TAC είναι παράνομα, διότι δεν είναι συμβατά με την αρχή της προφυλάξεως, όπως επιτάσσει το σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου, τα άρθρα 5, παράγραφος 3, 4 και 2, παράγραφος 1, του κανονισμού του 2002, η κοινή αλιευτική πολιτική, το άρθρο 174 ΕΚ και τα άρθρα 5 και 6 της Συμφωνίας του ΟΗΕ του 1995.

Τρίτον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα θεσπισθέντα επίμαχα TAC στερούνται λογικής, διότι έχουν καθοριστεί σε τέτοιο ύψος ώστε, σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, τα αποθέματα είτε θα παραμείνουν στα σημερινά επίπεδά τους, με κίνδυνο να καταρρεύσουν, είτε θα καταρρεύσουν.

Τέταρτον, κατά την προσφεύγουσα, το Συμβούλιο υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας, διότι τα TAC καθορίστηκαν σε ύψος που να εξυπηρετεί πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς και όχι στο ύψος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του σκοπού του σχεδίου αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου, σύμφωνα με το οποίο τα αποθέματα αυτά πρέπει, εντός ενός έτους, ή εντός του συντομότερου χρονικού διαστήματος πέραν του έτους, να αυξηθούν σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, αν το σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου δεν προέβλεπε μηδενικά TAC, θα εξακολουθούσε να είναι παράνομο, διότι θα αντέβαινε στην αρχή της προφυλάξεως.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε νομική πλάνη, διότι δεν εξέδωσε ρυθμίσεις σχετικά με την προβλεπόμενη στο σχέδιο αποκατάστασης των αποθεμάτων γάδου ζώνη ICES (International Council for the Exploration of the Sea, Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση της Θάλασσας) VIId.

____________

1 - Κανονισμός (ΕΚ) 41/2007 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006 , περί καθορισμού, για το 2007, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων και των συναφών όρων στα κοινοτικά ύδατα και, για τα κοινοτικά σκάφη, σε ύδατα όπου απαιτούνται περιορισμοί αλιευμάτων (ΕΕ 2007 L 15, σ. 1)

2 - ΕΕ 2004 L 70, σ. 8

3 - COM (2006) 774

4 - Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΕΕ 2002 L 358, σ. 59).