Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Αγωγή της Sinara Handel GmbH κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2005

(Υπόθεση T-91/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η Sinara Handel GmbH, με έδρα την Κολωνία (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τους δικηγόρους Κ. Αδαμαντόπουλο και Ε. Πετρίτση, άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 28 Φεβρουαρίου 2005 αγωγή κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η ενάγουσα λόγω της λήψεως οριστικών μέτρων αντιντάμπινγκ βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 2320/97 του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1997, επιδικάζοντας ποσό 1 633 344,33 ευρώ στην ενάγουσα ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη κατά την περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2000 και Δεκεμβρίου 2002, πλέον τόκων υπερημερίας με ετήσιο επιτόκιο ύψους 8 %·

-    επικουρικώς, να επιδικάσει στην ενάγουσα ως αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη κατά την περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2000 και Δεκεμβρίου 2002 ποσό που θα καθοριστεί κατά τη δίκη, με παρεμπίπτουσα απόφαση του Πρωτοδικείου, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων και, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, με οριστική απόφαση του Πρωτοδικείου·

-    να καταδικάσει το Συμβούλιο και την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα είναι εταιρία που εισάγει σωλήνες χωρίς συγκόλληση στην Κοινότητα και θίγεται από τα μέτρα που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) 2320/97 του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1997, για την επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων χωρίς συγκόλληση από σίδηρο ή μη κραματοποιημένο χάλυβα, καταγωγής Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρωσίας, Τσεχικής Δημοκρατίας, Ρουμανίας και Σλοβακικής Δημοκρατίας, για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1189/93 και για την περάτωση της διαδικασίας όσον αφορά τις εισαγωγές καταγωγής Δημοκρατίας της Κροατίας¹.

Επίσης, η Επιτροπή εξέδωσε την απόφαση 2003/382/ΕΚ, της 8ης Δεκεμβρίου 1999, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ (Υπόθεση IV/E-1/35.860-B Χαλυβδοσωλήνες άνευ ραφής)², με την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο σε ορισμένους κοινοτικούς παραγωγούς σωλήνων χωρίς συγκόλληση.

Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι, δεδομένης της επικαλύψεως όσον αφορά το φάσμα των προϊόντων, τις εμπλεκόμενες εταιρίες και τις χρονικές περιόδους έρευνας του ανταγωνισμού και των διαδικασιών αντιντάμπινγκ, η θίγουσα τον ανταγωνισμό συμπεριφορά των κοινοτικών παραγωγών επηρέασε την ανάλυση της ζημίας και της αιτιώδους συνάφειας στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ. Η ενάγουσα προβάλλει ότι οι εναγόμενοι δεν έλαβαν υπόψη την εν λόγω θίγουσα τον ανταγωνισμό συμπεριφορά κατά τον εκ μέρους τους καθορισμό της ζημίας που προκλήθηκε από τις εισαγωγές και, ως εκ τούτου, παρέβησαν τον κανονισμό (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας³, και παραβίασαν την αρχή της χρηστής διοικήσεως και της επιμέλειας. Επίσης, η ενάγουσα επικαλείται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.

Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι οι εναγόμενοι αναγνώρισαν, όπως προκύπτει από τον κανονισμό (ΕΚ) 1322/2004 του Συμβουλίου, της 16ης Ιουλίου 2004, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 2320/97 για την επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων χωρίς συγκόλληση από σίδηρο ή μη κραματοποιημένο χάλυβα, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ρωσίας και Ρουμανίας⁴, ότι η έκβαση της αναλύσεως στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ θα μπορούσε να είναι διαφορετική, εάν είχε ληφθεί υπόψη η θίγουσα τον ανταγωνισμό συμπεριφορά.

Κατά συνέπεια, η ενάγουσα ζητεί αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη κατά την περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2000 και Δεκεμβρίου 2002.

____________

¹ - ΕΕ L 322, σ. 1

² -

³ - ΕΕ 2003 L 140, σ. 1

⁴ - ΕΕ L 56, σ. 1

⁵ - ΕΕ L 246, σ. 10