Προσφυγή της 1ης Μαρτίου 2008 - MasterCard κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-111/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: MasterCard Inc. (Purchase, ΗΠΑ), MasterCard International Inc. (Purchase, ΗΠΑ) και MasterCard Europe SPRL (Βατερλώ, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: MM. B. Amory, V. Brophy και S. McInnes, avocats και T. Sharpe, QC)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο

να κηρύξει την προσφυγή παραδεκτή·

να ακυρώσει την απόφαση στο σύνολό της· ή, επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 3, 4, 5 και 7 της αποφάσεως·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή αυτή, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2007)6474 τελικό της 19ης Δεκεμβρίου 2007 στις υποθέσεις COMP/34.579 - MasterCard, COMP/36.518 - EuroCommerce, COMP/38.580 - Commercial Cards (MasterCard) και, επικουρικώς, ακύρωση των ειδικών διατάξεων της αποφάσεως που αφορούν την επιβληθείσα λύση, για τον λόγο ότι η απόφαση περιέχει νομικά σφάλματα, ανεπαρκή και μάλιστα ανύπαρκτη αιτιολογία, και πρόδηλα σφάλματα στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών. Επιπλέον, η προσφυγή στηρίζεται στην παραβίαση των δικαιωμάτων άμυνας των προσφευγουσών κατά τη διάρκεια της έρευνας της Επιτροπής. Οι προσφεύγουσες επικαλούνται ειδικώς τους ακόλουθους λόγους, που βασίζονται στα άρθρα 229 ΕΚ, 230 ΕΚ και 253 ΕΚ, αντίστοιχα, καθώς και στις βασικές αρχές του κοινοτικού δικαίου.

Πρώτον, οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι η Επιτροπή έσφαλε περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά α. παραλείποντας να εντοπίσει περιορισμό του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ και του άρθρου 53, παράγραφος 1, EEA· β. μην εφαρμόζοντας το ορθό κριτήριο για την εκτίμηση της αντικειμενικής αναγκαιότητας κατά την έννοια των προναφερθεισών διατάξεων.

Δεύτερον, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή έσφαλε περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά αποφασίζοντας ότι ο "οργανισμός πληρωμής MasterCard" αποτελούσε ένωση εταιριών κατά την έννοια των άρθρων 81, παράγραφος 1, ΕΚ και 53, παράγραφος 1, EEA, και ότι οι διασυνοριακές διατραπεζικές προμήθειες και οι συναφείς κανόνες αποτελούσαν απόφαση της ένωσης.

Τρίτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή προσέβαλε διάφορους ουσιώδεις κανόνες της διαδικασίας και ότι η λύση και τα μέτρα εκτέλεσης που επέβαλε είναι δυσανάλογα.

Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή απαιτεί για την τήρηση των όρων του άρθρου 81, παράγραφος 3, ΕΚ αδικαιολόγητα υψηλό επίπεδο όσον αφορά την απόδειξη.

____________