Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2007 - Spira κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-108/07)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Diamanthandel A. Spira BVBA (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Bourgeois, Y. van Gerven, F. Louis και A. Vallery, δικηγόροι)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Ιανουαρίου 2007, η οποία εκδόθηκε βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 773/2004 του Συμβουλίου, στην υπόθεση COMP/38.826/B-2 - Spira/De Beers/DTC Supplier of Choice·
Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2007, στην υπόθεση ανταγωνισμού COMP/38.826/B-2 - Spira/De Beers/DTC Supplier of Choice, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία της προσφεύγουσας περί παραβάσεων των άρθρων 81 ΕΚ και 82 ΕΚ σχετιζομένων με το σύστημα "Supplier of Choice" που έθεσε σ' εφαρμογή ο όμιλος De Beers όσον αφορά τη διανομή ακατέργαστων διαμαντιών, για τον λόγο ότι δεν υφίσταται επαρκές κοινοτικό συμφέρον για να δοθεί συνέχεια στην καταγγελία της προσφεύγουσας.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο όμιλος De Beers - παραγωγός διαμαντιών, ο οποίος, κατά την προσφεύγουσα, δραστηριοποιείται κυρίως στα πρώτα στάδια της εμπορίας διαμαντιών - επιχειρεί, μέσω του συστήματος "Supplier of Choice", να επεκτείνει τον έλεγχό του επί της αγοράς στο σύνολο της αλυσίδας εμπορίας διαμαντιών από την εξόρυξη μέχρι τον καταναλωτή, δηλαδή και στα τελικά στάδια εμπορίας.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.
Πρώτον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν συμμορφώθηκε προς την υποχρέωσή της να ερευνήσει την καταγγελία με επιμέλεια και αμεροληψία και να εξετάσει με τη δέουσα επιμέλεια και αμεροληψία τις καταγγελόμενες αντίθετες προς τον ανταγωνισμό πρακτικές.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, όσον αφορά το αν θα έπρεπε να δοθεί συνέχεια στην καταγγελία, η Επιτροπή δεν μπορούσε να προβάλει την έλλειψη επαρκούς κοινοτικού συμφέροντος, λαμβανομένων υπόψη του μεγέθους των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, του γεωγραφικού εύρους των αντιθέτων προς τον ανταγωνισμό πρακτικών και της προκαλούμενης από τις παραβάσεις νοθεύσεως των όρων του ανταγωνισμού και της εσωτερικής αγοράς.
Τέλος, τρίτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή έκρινε ότι δεν υφίσταται επαρκές κοινοτικό συμφέρον βάσει εσφαλμένης εκτιμήσεως των περιστάσεων της υποθέσεως, τόσο νομικώς όσο και ως προς τα πραγματικά περιστατικά, δεδομένου ότι:
1) η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το δημοσιοποιηθέν προδήλως αντίθετο προς τον ανταγωνισμό αντικείμενο του συστήματος περιορισμένης επιλεκτικής διανομής του ομίλου De Beers·
2) η Επιτροπή δεν μπορούσε να εξακριβώσει τα αντίθετα προς τον ανταγωνισμό αποτελέσματα του συστήματος διανομής του ομίλου De Beers χωρίς να έχει καταρχάς εξακριβώσει τη δεσπόζουσα θέση και την ισχύ του ομίλου στην αγορά·
3) η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τα ευάριθμα στοιχεία της καταγγελίας που αποδεικνύουν τον εγγενώς καταχρηστικό και αντίθετο προς τον ανταγωνισμό χαρακτήρα του συστήματος·
4) η Επιτροπή υπέπεσε σε εσφαλμένη εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των τροποποιημένων όρων του συστήματος παραπομπής στον Διαμεσολαβητή που προέβλεψε ο όμιλος De Beers για την επίλυση διαφορών σχετικών με την εφαρμογή του συστήματος διανομής, και
5) η Επιτροπή υπέπεσε σε νομική πλάνη και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών κρίνοντας ότι το σύστημα διανομής του ομίλου De Beers δεν θέτει φραγμούς στην αγορά.
____________