Sprawa T‑109/07

L’Oréal SA

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego SPA THERAPY – Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy SPA – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

1.      Istnieje w odczuciu przeciętnego konsumenta prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku oznaczenia słownego SPA THERAPY, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla preparatów kosmetycznych należących do klasy 3 w rozumieniu porozumienia nicejskiego oraz w przypadku słownego znaku towarowego SPA zarejestrowanego wcześniej dla identycznych towarów w Urzędzie Znaków Towarowych Beneluksu.

Co do zasady konsument zwraca większą uwagę na początek znaku towarowego niż na jego zakończenie. Otóż wcześniejszy znak towarowy jest umieszczony na początku zgłoszonego znaku towarowego. Wynika z tego, że niezależna pozycja odróżniająca, którą w jego obrębie zajmuje wcześniejszy znak towarowy, tym bardziej może spowodować wprowadzenie w błąd właściwego kręgu odbiorców w zakresie handlowego pochodzenia towarów.

Słowo „therapy” nie jest nazwą handlową cieszącą się renomą, ale określeniem, które nie będąc opisowym w odniesieniu do preparatów kosmetycznych, nie ma charakteru szczególnie wysoce odróżniającego w stosunku do nich na tyle, aby mogło być zrozumiane jako aluzja do korzyści płynących z powyższych preparatów.

Wreszcie często zdarza się, że producenci kosmetyków wprowadzają na rynek kilka linii produktów pod odrębnymi pochodnymi znakami towarowymi. W rezultacie fakt, że zgłoszony znak towarowy jest złożony z wcześniejszego znaku towarowego SPA i następującego po nim słowa „therapy”, może spowodować, że konsument uzna, iż chodzi tutaj o linię produktów sprzedawanych przez właściciela wcześniejszego znaku towarowego.

A zatem występujące między oznaczeniami różnice dotyczące obecności słowa „therapy” w zgłoszonym znaku towarowym nie są w stanie zrównoważyć istotnych podobieństw między kolidującymi ze sobą oznaczeniami polegającymi na obecności wcześniejszego znaku towarowego na początku zgłoszonego znaku towarowego i na niezależnej pozycji odróżniającej, którą wcześniejszy znak towarowy w nim zajmuje, nie stanowiąc jednak elementu dominującego. Ponadto ze względu na to, że towary oznaczone przez kolidujące ze sobą znaki towarowe są identyczne, należy stwierdzić, iż właściwy krąg odbiorców uzna, że towary te pochodzą z przedsiębiorstw przynajmniej powiązanych gospodarczo.

W takim układzie bowiem stwierdzenia istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd nie można uzależniać od warunku, że całościowe wrażenie wywierane przez oznaczenie złożone musi być zdominowane przez jego część, stanowiącą zarazem wcześniejszy znak towarowy.

(por. pkt 15, 19, 20, 30–33)

2.      Poza zwykłymi przypadkami, w których przeciętny konsument postrzega znak towarowy jako całość, i z zastrzeżeniem okoliczności, że całościowe wrażenie może być zdominowane przez jeden lub kilka ze składników złożonego znaku towarowego, w żaden sposób nie można wykluczyć, że w szczególnych przypadkach wcześniejszy znak towarowy używany przez osoby trzecie w oznaczeniu złożonym zachowa w tym oznaczeniu złożonym niezależną pozycję odróżniającą, nie stanowiąc jednak zarazem elementu dominującego, i że w rezultacie wrażenie wywierane przez złożone oznaczenie będzie mogło skłaniać odbiorców do uznania, iż dane towary lub usługi pochodzą z przedsiębiorstw przynajmniej powiązanych gospodarczo, w którym to przypadku należałoby stwierdzić istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. W takim układzie bowiem stwierdzenia istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd nie można uzależniać od warunku, że całościowe wrażenie wywierane przez oznaczenie złożone musi być zdominowane przez jego część, stanowiącą zarazem wcześniejszy znak towarowy.

(por. pkt 19)