Αναίρεση που άσκησε στις 2 Δεκεμβρίου 2011 η Francesca Cervelli κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησηςστις 12 Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση F- 98/10, Cervelli κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-622/11 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Francesca Cervelli (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. García-Gallardo Gil-Fournier, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να βεβαιώσει ότι παρέλαβε την αίτηση αναιρέσεως και να την κηρύξει παραδεκτή,

να θεωρήσει την αίτηση αναιρέσεως ως ασκηθείσα από τους νόμιμους εκπροσώπους της εξ ονόματος και για λογαριασμό της Francesca Cervelli,

να ακυρώσει στο σύνολό της τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Σεπτεμβρίου 2011,

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης για να εξεταστεί επί της ουσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.    Ο πρώτος λόγος αντλείται από πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, δεδομένου ότι το ΔΔΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να επικαλεστεί την επέλευση νέου πραγματικού περιστατικού, και ειδικότερα, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2007 στην υπόθεση T-473/04, Asturias Cuerno κατά Επιτροπής (που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση αυτή αποτελεί νέο πραγματικό περιστατικό, στον βαθμό που η εν λόγω απόφαση αφορά την ίδια κατάσταση με αυτή στην οποία βρισκόταν η προσφεύγουσα και στον βαθμό που το μεγαλύτερο μέρος της ανάλυσης που περιέχεται στην απόφαση αφορά ένα αντικειμενικό σημείο και όχι τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης.

2.    Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλο νομικό σφάλμα, δεδομένου ότι το ΔΔΔ έκρινε ότι το περιθώριο εκτιμήσεως που βασίζεται στην αρχή της αυτονομίας της ΑΔΑ υπερισχύει της αρχής της ομοιογένειας της δημόσιας διοίκησης.

____________