Sprawa T‑385/09

Annco, Inc.

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego ANN TAYLOR LOFT – Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy LOFT – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b))

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu wspólnotowego – Właściwość Sądu – Zmiana decyzji Urzędu – Ocena w świetle kompetencji przyznanych izbie odwoławczej

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 64 ust. 1)

1.      Nie istnieje w odczuciu przeciętnego konsumenta francuskiego prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego w przypadku oznaczenia słownego ANN TAYLOR LOFT, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla artykułów skórzanych i odzieżowych należących odpowiednio do klas 18 i 25 porozumienia nicejskiego oraz słownego znaku towarowego LOFT, zarejestrowanego wcześniej we Francji dla identycznych artykułów.

Niezależnie od identyczności towarów, wobec nikłego podobieństwa rozpatrywanych oznaczeń odbiorcy, przyzwyczajeni, że ta sama firma odzieżowa używa znaków pochodnych od znaku podstawowego, nie powiążą oznaczeń ANN TAYLOR LOFT i LOFT, jako że znak wcześniejszy nie zawiera elementu „ann taylor”, który jest elementem najsilniej odróżniającym zgłoszonego znaku towarowego.

(por. pkt 22, 48)

2.      Izba odwoławcza jest uprawniona na mocy art. 64 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego do wykonania kompetencji organu, który wydał zaskarżoną przed nią decyzję. W związku z tym Sąd może, w ramach swojej właściwości, wykonać kompetencje organów niższego rzędu Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), których decyzje podlegają zaskarżeniu do izby odwoławczej. Sąd może zatem wydać decyzję w miejsce i w granicach uprawnień eksperta, Wydziału Sprzeciwów lub Wydziału Unieważnień. Sąd nie może natomiast wydać decyzji, do wydania której organy te nie mają kompetencji. Z tego względu Sąd nie może dokonać rejestracji znaku towarowego, gdyż czynność ta nie należy ani do kompetencji eksperta, ani Wydziału Sprzeciwów.

(por. pkt 52)