Υπόθεση C‑279/13

C More Entertainment AB

κατά

Linus Sandberg

(αίτηση του Högsta domstolen
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Οδηγία 2001/29/ΕΚ— Κοινωνία της πληροφορίας — Εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και των συγγενικών δικαιωμάτων — Άρθρο 3, παράγραφος 2 — Απευθείας μετάδοση αθλητικής συναντήσεως σε ιστότοπο»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα)
της 26ης Μαρτίου 2015

Προσέγγιση των νομοθεσιών — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Οδηγία 2001/29 — Εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και των συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας — Παρουσίαση στο κοινό — Έννοια — Δυνατότητα των κρατών μελών να επεκτείνουν τα δικαιώματα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών στις πράξεις παρουσιάσεως που διενεργούνται στο διαδίκτυο — Επιτρέπεται — Προϋπόθεση

(Οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2001/29, άρθρο 3 § 2, στοιχείο δ΄, και 2006/115, αιτιολογική σκέψη 16 και άρθρα 8 § 3 και 12)

Το άρθρο 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/29, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία που επεκτείνει το αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, που διαλαμβάνονται στο στοιχείο δ΄ της διατάξεως αυτή, όσον αφορά πράξεις παρουσιάσεως στο κοινό τις οποίες θα μπορούσαν να συνιστούν μεταδόσεις αθλητικών συναντήσεων πραγματοποιούμενες απευθείας στο Διαδίκτυο, υπό την προϋπόθεση ότι η επέκταση αυτή δεν θίγει την προστασία του δικαιώματος του δημιουργού.

Συγκεκριμένα, το εν λόγω άρθρο 3, παράγραφος 2, δεν θίγει τα δυνατότητα των κρατών μελών, την οποία αναγνωρίζει το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 16 της οδηγίας αυτής, να προβλέπουν διατάξεις πιο προστατευτικές, όσον αφορά τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση και την παρουσίαση στο κοινό εκπομπών που πραγματοποιούνται από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, απ’ ό,τι αυτές που πρέπει να θεσπιστούν, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής. Η δυνατότητα αυτή συνεπάγεται ότι τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν, στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν πράξεις παρουσιάσεως στο κοινό των εκπομπών τους που πραγματοποιούνται υπό συνθήκες που διαφέρουν από αυτές που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 3, ιδίως δε εκπομπών στις οποίος οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση από όπου αυτός επιλέγει, εξυπακουομένου ότι ένα τέτοιο δικαίωμα δεν πρέπει, όπως προβλέπει το άρθρο 12 της οδηγίας 2006/115, κατ’ ουδένα τρόπο να θίγει την προστασία του δικαιώματος του δημιουργού.  

(βλ. σκέψεις 35-37 και διατακτ.)