Προσωρινό κείμενο
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έκτο τμήμα)
της 8ης Μαΐου 2024 (*)
«Γλωσσικό καθεστώς – Προκήρυξη γενικού διαγωνισμού για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων και εμπειρογνωμόνων στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας και του διαστήματος – Δυνατότητα επιλογής ως γλώσσας 2 μόνον της αγγλικής – Κανονισμός 1/58 – Άρθρο 1δ, παράγραφος 1, άρθρο 27 και άρθρο 28, στοιχείο στʹ, του ΚΥΚ – Δυσμενής διάκριση λόγω γλώσσας – Συμφέρον της υπηρεσίας – Αναλογικότητα»
Στην υπόθεση T‑555/22,
Γαλλική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από τoν T. Stéhelin, τον B. Fodda και τη S. Royon,
προσφεύγουσα,
υποστηριζόμενη από το
Βασίλειο του Βελγίου, εκπροσωπούμενο από τις C. Pochet, M. Van Regemorter και S. Baeyens,
από την
Ελληνική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από τον Β. Μπαρούτα,
και από την
Ιταλική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από την G. Palmieri, επικουρούμενη από τον P. Gentili, avvocato dello Stato,
παρεμβαίνοντες,
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπροσωπούμενης από την G. Niddam, τον L. Vernier και την I. Melo Sampaio,
καθής,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),
συγκείμενο από τις M. J. Costeira, πρόεδρο, M. Kancheva (εισηγήτρια) και E. Tichy-Fisslberger, δικαστές,
γραμματέας: H. Eriksson, διοικητική υπάλληλος,
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 23ης Νοεμβρίου 2023,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα, ήτοι η Γαλλική Δημοκρατία, ζητεί την ακύρωση της προκήρυξης του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/400/22, με τίτλο «Διοικητικοί υπάλληλοι (AD 7) και εμπειρογνώμονες (AD 9) στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας και του διαστήματος» (ΕΕ 2022, C 233 A, σ. 1, στο εξής: προσβαλλόμενη προκήρυξη).
Ιστορικό της διαφοράς
2 Την 1η Ιανουαρίου 2020 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύστησε στους κόλπους της μια νέα Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος για την εφαρμογή των πολιτικών της Επιτροπής στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, o οποίος υπαγόταν μέχρι τότε στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς, Βιομηχανίας, Επιχειρηματικότητας και ΜΜΕ.
3 Στις 16 Ιουνίου 2022 η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού (EPSO) δημοσίευσε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης την προσβαλλόμενη προκήρυξη.
4 Κατά τις «Γενικές διατάξεις» της προσβαλλόμενης προκήρυξης, «[η EPSO] διοργανώνει γενικό διαγωνισμό, βάσει τίτλων και εξετάσεων, για την κατάρτιση εφεδρικών πινάκων από τους οποίους κυρίως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και συγκεκριμένα η Γενική της Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος [...], ενδέχεται να προσλάβει νέα μέλη της δημόσιας διοίκησης (ομάδες καθηκόντων AD 7 και AD 9) [στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας και του διαστήματος]».
5 Το σημείο 4.1 (με τίτλο «Επισκόπηση των διαδικασιών του διαγωνισμού») της προσβαλλόμενης προκήρυξης προβλέπει ότι ο διαγωνισμός διαρθρώνεται στα ακόλουθα πέντε στάδια: «[υ]ποβολή αίτησης», «[έ]λεγχος επιλεξιμότητας», «[α]ξιολογητής ταλέντου», «[κ]έντρο αξιολόγησης» και «[έ]λεγχος δικαιολογητικών εγγράφων και κατάρτιση εφεδρικών πινάκων προσλήψεων».
6 Κατά το σημείο 3.2 (με τίτλο «Ειδικοί όροι – γλώσσες») της προσβαλλόμενης προκήρυξης, «[γ]ια να είναι επιλέξιμοι/-ες, οι υποψήφιοι/-ες πρέπει να γνωρίζουν τουλάχιστον δύο από τις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ, όπως προβλέπεται στην ενότητα 4.2.1».
7 Κατά το σημείο 4.2.1 (με τίτλο «Γλωσσικές απαιτήσεις») της προσβαλλόμενης προκήρυξης:
«Οι υποψήφιοι/-ες στον παρόντα διαγωνισμό πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον άριστη γνώση (τουλάχιστον επίπεδο C1) μίας από τις 24 επίσημες γλώσσες της ΕΕ και ικανοποιητική γνώση (τουλάχιστον επίπεδο Β2) μιας διαφορετικής επίσημης γλώσσας της ΕΕ. Μία από αυτές τις γλώσσες πρέπει να είναι η αγγλική γλώσσα.
[…]
Οι γλωσσικές γνώσεις που απαιτούνται για τον παρόντα διαγωνισμό, δηλαδή το γεγονός ότι ορισμένες δοκιμασίες πρέπει να διενεργηθούν στην αγγλική γλώσσα, έχουν καθοριστεί με γνώμονα την ιδιαιτερότητα των καθηκόντων του προσωπικού της [Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος]. Οι ίδιες απαιτήσεις ισχύουν και για τους δύο τομείς και βαθμούς που καλύπτονται από την παρούσα προκήρυξη διαγωνισμού.
Το προσωπικό της [Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος] χρησιμοποιεί κυρίως τα αγγλικά για εργασίες ανάλυσης, εσωτερική επικοινωνία και συνεδριάσεις, επικοινωνία με εξωτερικούς ενδιαφερόμενους φορείς, σύνταξη εκθέσεων, ενημερώσεις, ομιλίες και νομοθεσία, εκπόνηση δημοσιεύσεων, για την εκτέλεση άλλων καθηκόντων που αναφέρονται στο παράρτημα I, καθώς και για τη συμμετοχή σε μαθήματα εξειδικευμένης κατάρτισης. Τα αγγλικά χρησιμοποιούνται επίσης σε διυπηρεσιακές διαβουλεύσεις, στη διοργανική επικοινωνία και σε διαδικασίες ελέγχου. Η καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας είναι συνεπώς απαραίτητη προκειμένου οι υποψήφιοι/-ες να είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως τα καθήκοντά τους κατά την πρόσληψη.
Η γνώση άλλων γλωσσών θεωρείται πλεονέκτημα, δεδομένου ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται άλλες γλώσσες, για παράδειγμα, σε εργασίες που αφορούν συγκεκριμένες χώρες. Ωστόσο, οι επιτυχόντες/-ούσες πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον ικανοποιητική γνώση (επίπεδο Β2) της αγγλικής γλώσσας ώστε να είναι σε θέση να ασκήσουν τα καθήκοντα που απαριθμούνται στο παράρτημα I.
Για αυτούς τους λόγους, οι υποψήφιοι/-ες πρέπει να κατέχουν, μεταξύ άλλων, την αγγλική γλώσσα. Το γεγονός αυτό καθορίζει επίσης τη χρήση των γλωσσών στο έντυπο της αίτησης και στις δοκιμασίες (βλέπε ενότητα 4.2.2).»
8 Στο παράρτημα I της προσβαλλόμενης προκήρυξης παρουσιάζονται παραδείγματα τυπικών καθηκόντων τα οποία ενδέχεται να κληθούν να ασκήσουν οι επιτυχόντες/-ούσες του διαγωνισμού αυτού, ανάλογα με τον τομέα (αμυντική βιομηχανία ή διάστημα) και τα ασκούμενα καθήκοντα (διοικητικός υπάλληλος ή εμπειρογνώμονας).
9 Το σημείο 4.2.2 (με τίτλο «Αίτηση και γλώσσες δοκιμασιών») της προσβαλλόμενης προκήρυξης προβλέπει ότι η αίτηση πρέπει να κατατίθεται σε οποιαδήποτε από τις 24 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός από την ενότητα «Αξιολογητής ταλέντου» που πρέπει να συμπληρωθεί στην αγγλική γλώσσα. Όσον αφορά τις δοκιμασίες του κέντρου αξιολόγησης, οι δοκιμασίες κατανόησης πρέπει να διεξαχθούν σε επίσημη γλώσσα της Ένωσης εκτός της αγγλικής. Η συνέντευξη αξιολόγησης ικανοτήτων βάσει συγκεκριμένων καταστάσεων, η προφορική παρουσίαση, η συνέντευξη για θέματα σχετικά με τον τομέα και η γραπτή δοκιμασία σχετική με τον τομέα πρέπει να διεξαχθούν στην αγγλική γλώσσα.
10 Εξάλλου, στο σημείο αυτό διευκρινίζεται ότι «[ο]ι υποψήφιοι/-ες καλούνται να συμπληρώσουν το τμήμα “Αξιολογητής ταλέντου” της αίτησής τους στην αγγλική γλώσσα, διότι οι απαντήσεις τους θα αποτελέσουν αντικείμενο συγκριτικής αξιολόγησης από την εξεταστική επιτροπή», και ότι, «[ε]πίσης, το τμήμα της αίτησης που αφορά τον αξιολογητή ταλέντου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έγγραφο αναφοράς από την επιτροπή κατά τη διάρκεια της συνέντευξης σχετικά με τον τομέα».
11 Κατά τo σημείο 4.3.3 (με τίτλο «Αξιολογητής ταλέντου») της προσβαλλόμενης προκήρυξης:
«Για τις υποψήφιες και τους υποψήφιους που κρίνονται επιλέξιμες/επιλέξιμοι, η εξεταστική επιτροπή θα προβεί σε επιλογή βάσει τίτλων. Για τον σκοπό αυτό, η εξεταστική επιτροπή θα προβεί σε συγκριτική αξιολόγηση των προσόντων όλων των επιλέξιμων υποψηφίων με βάση τις πληροφορίες που παρέχονται στην αίτηση υποψηφιότητας. Περαιτέρω στοιχεία παρατίθενται στο παράρτημα IV της παρούσας προκήρυξης. Ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης αυτής, η εξεταστική επιτροπή θα καταρτίσει κατάλογο υποψηφίων ανά τομέα και βαθμό με βάση τη συνολική βαθμολογία που έλαβαν. Οι υποψήφιοι/-ες με την υψηλότερη βαθμολογία θα κληθούν στο κέντρο αξιολόγησης».
12 Το παράρτημα IV της προσβαλλόμενης προκήρυξης διευκρινίζει τα κριτήρια επιλογής ανά τομέα, καθώς και τη διαδικασία επιλογής, στο πλαίσιο του «αξιολογητή ταλέντου».
Αιτήματα των διαδίκων
13 Η Γαλλική Δημοκρατία, υποστηριζόμενη από το Βασίλειο του Βελγίου, την Ελληνική Δημοκρατία και την Ιταλική Δημοκρατία, ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη προκήρυξη·
– να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
14 Η Επιτροπή ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
15 Προς στήριξη της προσφυγής της, η Γαλλική Δημοκρατία προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως. Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 1δ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), ερμηνευόμενου υπό το πρίσμα των άρθρων 21 και 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 27, πρώτο εδάφιο, του ΚΥΚ. Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται καταστρατήγηση της διαδικασίας του άρθρου 342 ΣΛΕΕ, καθώς και της διαδικασίας του άρθρου 6 του κανονισμού 1 του Συμβουλίου, της 15ης Απριλίου 1958, περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 01/001, σ. 14), όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό (ΕΕ) 517/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την προσαρμογή ορισμένων κανονισμών και αποφάσεων στους τομείς της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, του εταιρικού δικαίου, της πολιτικής ανταγωνισμού, της γεωργίας, της ασφάλειας των τροφίμων, της κτηνιατρικής και φυτοϋγειονομικής πολιτικής, της πολιτικής μεταφορών, της ενέργειας, της φορολογίας, των στατιστικών, των διευρωπαϊκών δικτύων, της δικαιοσύνης και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ασφάλειας, του περιβάλλοντος, της τελωνειακής ένωσης, των εξωτερικών σχέσεων, της εξωτερικής πολιτικής, και της πολιτικής ασφαλείας και άμυνας και των θεσμικών οργάνων, λόγω της προσχώρησης της Δημοκρατίας της Κροατίας (ΕΕ 2013, L 158, σ. 1). Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, τέταρτο εδάφιο, ΣΕΕ και του άρθρου 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης των νομικών πράξεων της Ένωσης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.
16 Προς στήριξη του πρώτου λόγου ακυρώσεως, η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, λαμβανομένης υπόψη της χρήσης και της χρησιμότητας, στο πλαίσιο των εργασιών της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, άλλων επίσημων γλωσσών της Ένωσης πλην της αγγλικής και ιδίως της χρήσης και της χρησιμότητας της γαλλικής γλώσσας, το στοιχείο της αιτιολογίας που αντλείται από την ανάγκη να μπορούν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα δεν είναι ικανό να δικαιολογήσει τον περιορισμό της επιλογής της γλώσσας 2 του διαγωνισμού μόνο στην αγγλική (στο εξής: επίδικος γλωσσικός περιορισμός), δεδομένου ότι τέτοιος περιορισμός δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας. Η Γαλλική Δημοκρατία αμφισβητεί τη λυσιτέλεια των εγγράφων τα οποία προσκόμισε η Επιτροπή για να αποδείξει την κυρίαρχη χρήση της αγγλικής γλώσσας στην εργασία του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος. Η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει επίσης ότι η Επιτροπή δεν συσχετίζει τη χρήση της αγγλικής γλώσσας εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος με τα καθήκοντα τα οποία περιγράφονται στην προσβαλλόμενη προκήρυξη. Η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ακόμη ότι ο επίδικος περιορισμός δεν στηρίζεται σε σαφή, αντικειμενικά και προβλέψιμα κριτήρια. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η επίδικη δυσμενής διάκριση μπορεί να δικαιολογηθεί από τη χρήση της αγγλικής γλώσσας εντός της εν λόγω Γενικής Διεύθυνσης, η Επιτροπή δεν απέδειξε τον αναλογικό χαρακτήρα της διάκρισης αυτής.
17 Το Βασίλειο του Βελγίου, η Ελληνική Δημοκρατία και η Ιταλική Δημοκρατία συντάσσονται με τα επιχειρήματα της Γαλλικής Δημοκρατίας. Το Βασίλειο του Βελγίου και η Ιταλική Δημοκρατία προσθέτουν ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να εξομοιώνει το συμφέρον της υπηρεσίας μόνο με την ανάγκη οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα για σκοπούς εσωτερικής και εξωτερικής επικοινωνίας. Συγκεκριμένα, το Βασίλειο του Βελγίου υπογραμμίζει ότι, μολονότι το Γενικό Δικαστήριο αναγνώρισε με τις αποφάσεις της 2ας Ιουνίου 2021, Ιταλία κατά Επιτροπής (T‑718/17, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:316, σκέψεις 63 και 64), και της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής (T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554, σκέψη 65), ότι ο σκοπός της άμεσης ανάληψης καθηκόντων μπορούσε να συνιστά θεμιτό σκοπό, το Δικαστήριο δεν έκρινε με την απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2023, Επιτροπή κατά Ιταλίας και Ισπανίας (C‑635/20 P, EU:C:2023:98, σκέψη 96), ότι ένας τέτοιος σκοπός απάλλασσε την Επιτροπή από την υποχρέωση να αποδείξει αντικειμενικά την ύπαρξη συμφέροντος της υπηρεσίας για περιορισμό της επιλογής της γλώσσας 2 ενός διαγωνισμού. Επιπλέον, το Βασίλειο του Βελγίου επισημαίνει ότι το ίδιο το Γενικό Δικαστήριο υπενθύμισε με την απόφαση της 2ας Ιουνίου 2021, Ιταλία κατά Επιτροπής (T‑718/17, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:316, σκέψη 70), ότι ο σκοπός που συνίσταται στην ανάγκη να μπορούν οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα πρέπει να σταθμίζεται με τον σκοπό της πρόσληψης υπαλλήλων που κατέχουν τα πιο υψηλά προσόντα ικανότητας, απόδοσης και ακεραιότητας καθώς και με τις δυνατότητες εκμάθησης από τους προσληφθέντες υπαλλήλους, εντός των θεσμικών οργάνων, των γλωσσών που είναι αναγκαίες προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Κατά το Βασίλειο του Βελγίου, υπάρχουν ακόμη, όπως υπογράμμισε η Γαλλική Δημοκρατία, και άλλοι σκοποί, οι οποίοι πρέπει να σταθμιστούν με τον σκοπό της άμεσης ανάληψης καθηκόντων, όπως είναι η προστασία της γλωσσικής πολυμορφίας της Ένωσης, η «διατήρηση της πολυγλωσσίας», η «πρόσληψη προσωπικού με ποικίλες γλωσσικές δεξιότητες λόγω της ποικιλίας των καθηκόντων και της πληθώρας των επαφών που συνεπάγεται η δράση της Ένωσης ή λόγω της ανάγκης ένταξης στην κοινωνία του κράτους υποδοχής».
18 Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι από τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκομίσθηκαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκύπτει ότι η αγγλική είναι η κύρια γλώσσα εργασίας της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος και ότι, επομένως, η γνώση της είναι αναγκαία προκειμένου τα άτομα που προσλαμβάνονται να είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα, όπερ συνιστά σκοπό γενικού συμφέροντος όσον αφορά την πολιτική προσωπικού, ο οποίος αναγνωρίζεται από τον δικαστή της Ένωσης. Διευκρινίζει ότι καμία άλλη επίσημη γλώσσα της Ένωσης δεν χρησιμοποιείται κατά τρόπο παρόμοιο με την αγγλική εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, ώστε να δικαιολογείται, λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας, ο ορισμός μιας τέτοιας γλώσσας ως γλώσσας 2 του επίμαχου διαγωνισμού. Κατά την Επιτροπή, ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός είναι επίσης ανάλογος προς τον σκοπό να είναι σε θέση τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα, δεδομένου ότι ο εν λόγω σκοπός γενικού συμφέροντος δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με κανένα άλλο γλωσσικό καθεστώς πέραν του προβλεπόμενου από την προσβαλλόμενη προκήρυξη.
19 Προκαταρκτικώς, υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ορίζει τα εξής:
«Απαγορεύεται κάθε διάκριση ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.»
20 Το άρθρο 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ορίζει τα εξής:
«Η Ένωση σέβεται την πολιτιστική, θρησκευτική και γλωσσική πολυμορφία.»
21 Υπενθυμίζεται επίσης ότι το άρθρο 1 του κανονισμού 1 ορίζει τα ακόλουθα:
«Οι επίσημες γλώσσες και γλώσσες εργασίας των οργάνων της Ένωσης είναι η αγγλική, η βουλγαρική, η γαλλική, η γερμανική, η δανική, η ελληνική, η εσθονική, η ιρλανδική, η ισπανική, η ιταλική, η κροατική, η λετονική, η λιθουανική, η μαλτεζική, η ολλανδική, η ουγγρική, η πολωνική, η πορτογαλική, η ρουμανική, η σλοβακική, η σλοβενική, η σουηδική, η τσεχική και η φινλανδική.»
22 Επισημαίνεται επίσης ότι, μολονότι το άρθρο 1 του κανονισμού 1 διαλαμβάνει ρητώς ποιες είναι οι γλώσσες εργασίας των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, το άρθρο 6 του κανονισμού αυτού προβλέπει ότι τα θεσμικά όργανα δύνανται να καθορίζουν τις λεπτομέρειες εφαρμογής του γλωσσικού καθεστώτος που θεσπίζει ο κανονισμός 1 στους αντίστοιχους κανονισμούς τους.
23 Συναφώς, επισημαίνεται ευθύς εξαρχής ότι, με βάση τα στοιχεία που προκύπτουν από τη δικογραφία της υπό κρίση υπόθεσης, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι το θεσμικό όργανο στο οποίο υπάγεται η υπηρεσία την οποία κυρίως αφορά η προσβαλλόμενη προκήρυξη, ήτοι η Επιτροπή, είχε θεσπίσει, έως τη δημοσίευση της εν λόγω προκήρυξης, διατάξεις στον εσωτερικό κανονισμό του για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής του γενικού γλωσσικού καθεστώτος, το οποίο καθορίζει ο κανονισμός 1, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 6 του κανονισμού αυτού.
24 Επιπλέον, το άρθρο 1δ, παράγραφος 1, του ΚΥΚ ορίζει ότι, κατά την εφαρμογή του KYK, απαγορεύεται οποιαδήποτε διάκριση ιδίως, μεταξύ άλλων, λόγω γλώσσας. Κατά το άρθρο 1δ, παράγραφος 6, πρώτη περίοδος, του ΚΥΚ, «[τ]ηρουμένης της αρχής περί μη διακρίσεων και της αρχής της αναλογικότητας, κάθε περιορισμός στην εφαρμογή των αρχών αυτών πρέπει να είναι εύλογα και αντικειμενικά δικαιολογημένος και πρέπει να ανταποκρίνεται σε θεμιτούς στόχους γενικού συμφέροντος στο πλαίσιο της πολιτικής προσωπικού».
25 Επίσης, το άρθρο 28, στοιχείο στʹ, του ΚΥΚ προβλέπει ότι κανείς δεν δύναται να διορισθεί υπάλληλος αν δεν αποδεικνύει ότι διαθέτει σε βάθος γνώση μιας από τις γλώσσες της Ένωσης και ικανοποιητική γνώση άλλης γλώσσας της Ένωσης. Μολονότι η διάταξη αυτή ορίζει ότι η ικανοποιητική γνώση μιας άλλης γλώσσας απαιτείται «στο μέτρο που είναι αναγκαίο για τα καθήκοντα» που καλείται να ασκήσει ο υποψήφιος, δεν διευκρινίζει ποια κριτήρια μπορούν να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου η επιλογή της γλώσσας αυτής μεταξύ των επίσημων γλωσσών που απαριθμούνται στο άρθρο 1 του κανονισμού 1 να περιορισθεί (βλ. απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 2020, Ισπανία και Ιταλία κατά Επιτροπής, T‑401/16 και T‑443/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:409, σκέψη 62 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
26 Τέτοια κριτήρια δεν προκύπτουν ούτε από το άρθρο 27 του ΚΥΚ, το πρώτο εδάφιο του οποίου ορίζει, χωρίς να κάνει αναφορά σε γλωσσικές γνώσεις, ότι «[η] πρόσληψη πρέπει να εξασφαλίζει στο θεσμικό όργανο τις υπηρεσίες υπαλλήλων που κατέχουν τα πιο υψηλά προσόντα ικανότητας, απόδοσης και ακεραιότητας και επιλέγονται από την ευρύτερη δυνατή γεωγραφική βάση μεταξύ των υπηκόων των κρατών μελών της Ένωσης» και ότι «καμία θέση δεν προορίζεται αποκλειστικά για τους υπηκόους ορισμένου κράτους μέλους». Το ίδιο ισχύει και για το δεύτερο εδάφιο του εν λόγω άρθρου, το οποίο ορίζει απλώς ότι «[η] αρχή της ισότητας των πολιτών της Ένωσης επιτρέπει σε κάθε όργανο να θεσπίζει κατάλληλα μέτρα αν διαπιστωθεί σημαντική ανισορροπία εθνικοτήτων μεταξύ των υπαλλήλων, η οποία δεν δικαιολογείται από αντικειμενικά κριτήρια», διευκρινίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι «[α]υτά τα κατάλληλα μέτρα πρέπει να είναι δικαιολογημένα και να μην συνεπάγονται ποτέ κριτήρια πρόσληψης άλλα απ’ αυτά που βασίζονται στα προσόντα» (απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 2020, Ισπανία και Ιταλία κατά Επιτροπής, Τ-401/16 και T‑443/16, μη δημοσιευθείσα, EU:Τ:2020:409, σκέψη 63).
27 Τέλος, κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, του παραρτήματος III του ΚΥΚ, η προκήρυξη του διαγωνισμού μπορεί να καθορίζει ενδεχομένως τις γλωσσικές γνώσεις που απαιτούνται λόγω της ιδιαίτερης φύσεως των θέσεων που πρόκειται να πληρωθούν. Από τη διάταξη αυτήν, ωστόσο, δεν προκύπτει ότι επιτρέπεται γενικώς περιορισμός της επιλογής της δεύτερης γλώσσας διαγωνισμού μεταξύ ενός μικρού μόνον αριθμού επίσημων γλωσσών από εκείνες που κατονομάζονται στο άρθρο 1 του κανονισμού 1 (βλ. απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 2020, Ισπανία και Ιταλία κατά Επιτροπής, T‑401/16 και T‑443/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:409, σκέψη 64 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
28 Από το σύνολο των ανωτέρω σκέψεων προκύπτει ότι ο περιορισμός της επιλογής, από τους υποψηφίους διαγωνισμού, της δεύτερης γλώσσας μεταξύ ενός μικρού μόνον αριθμού γλωσσών, κατ’ αποκλεισμό των άλλων επίσημων γλωσσών, συνιστά διάκριση λόγω γλώσσας που κατ’ αρχήν απαγορεύεται από το άρθρο 1δ, παράγραφος 1, του ΚΥΚ (πρβλ. απόφαση της 26ης Μαρτίου 2019, Ισπανία κατά Κοινοβουλίου, C‑377/16, EU:C:2019:249, σκέψη 66). Πράγματι, είναι προφανές ότι τέτοιος περιορισμός ευνοεί ορισμένους δυνητικούς υποψηφίους, και συγκεκριμένα εκείνους που διαθέτουν ικανοποιητική γνώση μίας τουλάχιστον από τις προσδιοριζόμενες γλώσσες, δεδομένου ότι αυτοί μπορούν να μετάσχουν στον διαγωνισμό και, συνεπώς, να προσληφθούν ως υπάλληλοι ή μέλη του λοιπού προσωπικού της Ένωσης, ενώ αποκλείει τους υπόλοιπους, οι οποίοι δεν έχουν αντίστοιχη γνώση (βλ. απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 2020, Ισπανία και Ιταλία κατά Επιτροπής, T‑401/16 και T‑443/16, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:409, σκέψη 65 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
29 Επομένως, η ευρεία εξουσία εκτιμήσεως που διαθέτουν τα θεσμικά όργανα της Ένωσης ως προς την οργάνωση των υπηρεσιών τους, όπως επίσης η EPSO όταν ασκεί εξουσίες που της έχουν ανατεθεί από τα εν λόγω θεσμικά όργανα, οριοθετείται κατά τρόπο επιτακτικό από το άρθρο 1δ του ΚΥΚ, με αποτέλεσμα η διαφορετική μεταχείριση λόγω γλώσσας, η οποία απορρέει από τον περιορισμό του γλωσσικού καθεστώτος ορισμένου διαγωνισμού σε μικρό αριθμό επίσημων γλωσσών, να μπορεί να γίνει δεκτή μόνον εφόσον ο περιορισμός αυτός είναι αντικειμενικά δικαιολογημένος και τελεί σε αναλογία προς τις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας. Εξάλλου, κάθε όρος που αφορά τις ειδικές γλωσσικές γνώσεις πρέπει να βασίζεται σε κριτήρια σαφή, αντικειμενικά και προβλέψιμα, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στους μεν υποψηφίους να γνωρίζουν τους λόγους για τους οποίους επελέγη ο όρος αυτός, στα δε δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης να ελέγχουν τη νομιμότητά του (βλ. απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2023, Επιτροπή κατά Ιταλίας και Ισπανίας, C‑635/20 P, EU:C:2019:98, σκέψη 68 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
30 Υπενθυμίζεται επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, στη σκέψη 65 της απόφασης της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής (T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554), ότι, εκτός αν ορίζεται άλλως στην σχετική προκήρυξη διαγωνισμού, υφίσταται όντως συμφέρον της υπηρεσίας να μπορούν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης κατά το πέρας διαδικασίας επιλογής, όπως η επίμαχη διαδικασία επιλογής στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η ως άνω απόφαση, να είναι αμέσως λειτουργικά και, ως εκ τούτου, να είναι σε θέση να αναλάβουν ταχέως τα καθήκοντα που τα εν λόγω θεσμικά όργανα προτίθενται να τους αναθέσουν.
31 Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε επίσης, στη σκέψη 66 της απόφασης της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής (T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554), ότι, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι πρέπει οπωσδήποτε να προβλέπεται πάντοτε χρόνος προσαρμογής σε νέα καθήκοντα και νέες εργασιακές συνήθειες, καθώς και ο αναγκαίος χρόνος για την ένταξη σε μια νέα υπηρεσία, είναι, εντούτοις, θεμιτό το θεσμικό όργανο να επιδιώκει την πρόσληψη προσώπων τα οποία, από τη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων τους, είναι, τουλάχιστον, σε θέση, αφενός, να επικοινωνούν με τους ιεραρχικώς προϊσταμένους και τους συναδέλφους τους και, συνακόλουθα, να έχουν τη δυνατότητα να αντιλαμβάνονται όσο το δυνατόν ταχύτερα και πληρέστερα την έκταση των αρμοδιοτήτων που τους ανατίθενται και το περιεχόμενο των καθηκόντων που πρέπει να εκτελέσουν και, αφετέρου, να αλληλεπιδρούν με το προσωπικό και τους εξωτερικούς συνεργάτες των σχετικών υπηρεσιών.
32 Το Γενικό Δικαστήριο συμπέρανε εντεύθεν ότι πρέπει να θεωρηθεί θεμιτό να επιδιώκει το θεσμικό όργανο την πρόσληψη προσώπων τα οποία να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά και να κατανοούν όσο το δυνατόν καλύτερα τη γλώσσα ή τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στο επαγγελματικό πλαίσιο στο οποίο τα πρόσωπα αυτά πρόκειται να ενταχθούν (απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής, T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554, σκέψη 66).
33 Βάσει των εκτιμήσεων αυτών, το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε αν, υπό το πρίσμα των στοιχείων που προσκόμισε η Επιτροπή, χάρη στη γνώση μίας από τις τέσσερις γλώσσες που προτάθηκαν με την προσβαλλόμενη στην υπόθεση εκείνη προκήρυξη οι επιτυχόντες του οικείου διαγωνισμού μπορούσαν, εφόσον προσλαμβάνονταν, να γίνουν υπάλληλοι δυνάμενοι να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα (πρβλ. απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής, T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554, σκέψη 73).
34 Στο ειδικό αυτό πλαίσιο, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι o περιορισμός της επιλογής, από τους υποψηφίους, της δεύτερης γλώσσας ενός διαγωνισμού μεταξύ ενός μικρού αριθμού επισήμων γλωσσών δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντικειμενικώς δικαιολογημένος και σύμφωνος με την αρχή της αναλογικότητας, στην περίπτωση που στις γλώσσες αυτές περιλαμβάνονται, πέραν μιας γλώσσας της οποίας η γνώση είναι επιθυμητή ή ακόμη και αναγκαία, άλλες γλώσσες η γνώση των οποίων δεν παρέχει κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα στους δυνητικούς επιτυχόντες διαγωνισμού σε σχέση με τη γνώση κάποιας άλλης επίσημης γλώσσας (πρβλ. απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής, T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554, σκέψη 122).
35 Επομένως, από την απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής (T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554), κατά της οποίας δεν ασκήθηκε αναίρεση, προκύπτει ότι διάκριση λόγω γλώσσας μπορούσε να δικαιολογηθεί από το συμφέρον της υπηρεσίας να διαθέτει υπαλλήλους οι οποίοι γνωρίζουν τη γλώσσα ή τις γλώσσες που χρησιμοποιεί η επίμαχη υπηρεσία ούτως ώστε να μπορούν να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα.
36 Εντούτοις, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι, στην απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2023, Επιτροπή κατά Ιταλίας και Ισπανίας (C‑635/20 P, EU:C:2023:98), το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι εναπόκειται στο θεσμικό όργανο που περιορίζει το γλωσσικό καθεστώς της διαδικασίας επιλογής σε μικρό αριθμό επισήμων γλωσσών της Ένωσης να αποδείξει ότι ο περιορισμός αυτός όντως ανταποκρίνεται σε πραγματικές ανάγκες σχετικές με τα καθήκοντα τα οποία θα κληθούν να ασκήσουν τα προς πρόσληψη πρόσωπα, ότι τελεί σε αναλογία προς τις ανάγκες αυτές και ότι βασίζεται σε κριτήρια σαφή, αντικειμενικά και προβλέψιμα, ενώ εναπόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να προβεί σε in concreto εξέταση του κατά πόσον ο περιορισμός αυτός είναι αντικειμενικά δικαιολογημένος και τελεί σε αναλογία προς τις ανάγκες αυτές (βλ. απόφαση της 16ης Φεβρουαρίου 2023, Επιτροπή κατά Ιταλίας και Ισπανίας, C‑635/20 P, EU:C:2023:98, σκέψη 69 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).
37 Tο Δικαστήριο είχε, επομένως, ήδη απαιτήσει, με τις αποφάσεις της 26ης Μαρτίου 2019, Ισπανία κατά Κοινοβουλίου (C‑377/16, EU:C:2019:249, σκέψη 69), και της 26ης Μαρτίου 2019, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C‑621/16 P, EU:C:2019:251), να υφίσταται σύνδεση μεταξύ του γλωσσικού περιορισμού και των καθηκόντων που θα κληθούν να ασκήσουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται. Έτσι, στην τελευταία αυτή απόφαση, η οποία αφορούσε τη νομιμότητα προκήρυξης γενικού διαγωνισμού για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα προσλήψεων διοικητικών υπαλλήλων (AD 5) στον τομέα της προστασίας των δεδομένων, το Δικαστήριο είχε κρίνει ότι το Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου να μπορέσει να ελέγξει αν οι κανόνες που διέπουν τους επίμαχους διαγωνισμούς είναι σύμφωνοι με το άρθρο 1δ του ΚΥΚ, όφειλε να προβεί σε in concreto εξέταση των εν λόγω κανόνων και των ειδικών περιστάσεων της υπόθεσης. Συγκεκριμένα, κατά το Δικαστήριο, μόνο με μια τέτοια εξέταση μπορεί να διαπιστωθεί ποιες γλωσσικές γνώσεις μπορούν αντικειμενικά να απαιτηθούν, προς το συμφέρον της υπηρεσίας, από τα θεσμικά όργανα στην περίπτωση ειδικών καθηκόντων και, συνακόλουθα, αν ο περιορισμός της επιλογής των γλωσσών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς αυτούς είναι αντικειμενικά δικαιολογημένος και τελεί σε αναλογία προς τις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας (απόφαση της 26ης Μαρτίου 2019, Επιτροπή κατά Ιταλίας, C‑621/16 P, EU:C:2019:251, σκέψη 94).
38 Συναφώς, επισημαίνεται ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός, στο μέτρο που περιορίζει την επιλογή της γλώσσας 2 του διαγωνισμού, τον οποίο αφορά η προσβαλλόμενη προκήρυξη, μόνο στην αγγλική γλώσσα, κατ’ αποκλεισμό των λοιπών επίσημων γλωσσών της Ένωσης, συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω γλώσσας, η οποία κατ’ αρχήν απαγορεύεται, όπως και η ίδια η Επιτροπή παραδέχεται.
39 Επομένως, πρέπει να εξακριβωθεί, σύμφωνα με τη νομολογία η οποία μνημονεύεται στις σκέψεις 29 έως 37 ανωτέρω, εάν ο γλωσσικός αυτός περιορισμός δικαιολογείται αντικειμενικώς από τις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας και αν τελεί σε αναλογία προς τις εν λόγω ανάγκες.
Επί του κατά πόσον ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός είναι ικανός να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας
40 Η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω γλώσσας, η οποία απαγορεύεται, κατ’ αρχήν, από το άρθρο 1δ, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 21 και 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
41 Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία επισημαίνει ότι η EPSO δικαιολογεί τον επίδικο γλωσσικό περιορισμό υποστηρίζοντας ότι, εφόσον το προσωπικό της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος χρησιμοποιεί κυρίως την αγγλική γλώσσα τόσο για το σύνολο των τυπικών καθηκόντων τα οποία μπορούν να κληθούν να ασκήσουν οι επιτυχόντες του διαγωνισμού όσο και για την εσωτερική, διυπηρεσιακή και εξωτερική επικοινωνία του, η καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας είναι απαραίτητη προκειμένου οι υποψήφιοι να είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως τα καθήκοντά τους κατά την πρόσληψή τους στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος. Κατά τη Γαλλική Δημοκρατία, τα επιχειρήματα αυτά είναι γενικά και αφηρημένα και δεν στηρίζονται σε κανένα συγκεκριμένο ποσοτικό ή ποιοτικό στοιχείο περιλαμβανόμενο είτε στην προσβαλλόμενη προκήρυξη διαγωνισμού είτε στο υπόμνημα αντικρούσεως της Επιτροπής.
42 Η Γαλλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς όσα μνημονεύει η EPSO στην προσβαλλόμενη προκήρυξη, σημαντικό μέρος των ανταλλαγών απόψεων εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος λαμβάνει χώρα στη γαλλική γλώσσα. Η ιδιαίτερη θέση της γαλλικής γλώσσας εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος εξηγείται ιδίως από την εμπειρία που απέκτησαν ορισμένοι υπάλληλοι στην Σχολή Πόλεμου του Παρισιού (Γαλλία). Επιπλέον, συσκέψεις λαμβάνουν χώρα τακτικά στη γαλλική γλώσσα, πλείονες εκθέσεις αποστολών συντάσσονται στη γλώσσα αυτήν και ορισμένες ειδήσεις της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος δημοσιεύονται επίσης στη γαλλική γλώσσα. Η Γαλλική Δημοκρατία υπενθυμίζει ακόμη ότι ο αρμόδιος Επίτροπος για την εσωτερική αγορά, Thierry Breton, και ο επιφορτισμένος με τα θέματα άμυνας σύμβουλος του εν λόγω Επιτρόπου είναι γαλλόφωνοι.
43 Η Γαλλική Δημοκρατία αμφισβητεί συναφώς τη λυσιτέλεια των εγγράφων τα οποία προσκόμισε η Επιτροπή στα παραρτήματα Β1 έως Β5 του υπομνήματος αντικρούσεως για να αποδείξει την υπεροχή της αγγλικής γλώσσας εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος. Επισημαίνει ότι, όπως παραδέχεται η υπεύθυνη της υπηρεσίας ανθρωπίνων πόρων της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος στο παράρτημα Β2, τα εν λόγω έγγραφα δεν παρέχουν ενδείξεις ως προς τη γλώσσα όσον αφορά τις ομιλίες, τη νομοθεσία και τα μαθήματα εξειδικευμένης κατάρτισης περί των οποίων γίνεται λόγος στο σημείο 4.2.1 της προσβαλλόμενης προκήρυξης. Τα έγγραφα αυτά δεν παρέχουν, επίσης, ενδείξεις ως προς τη γλώσσα, πέραν των επισήμων εγγράφων και των ενημερωτικών σημειωμάτων, όσον αφορά την εσωτερική επικοινωνία, τις συνεδριάσεις, την επικοινωνία με εξωτερικούς ενδιαφερόμενους φορείς, τις διυπηρεσιακές διαβουλεύσεις, τη διοργανική επικοινωνία και τις διαδικασίες ελέγχου περί των οποίων γίνεται επίσης λόγος στο σημείο 4.2.1 της προσβαλλόμενης προκήρυξης. Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία αμφισβητεί τη διάκριση στην οποία προέβη η Επιτροπή μεταξύ επίσημων και ανεπίσημων ανταλλαγών απόψεων, η οποία οδηγεί στον αποκλεισμό των τελευταίων κατά την παρουσίαση της χρήσης των γλωσσών εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος. Επομένως, υποστηρίζει ότι το κριτήριο που έχει σημασία είναι αν η χρήση μιας γλώσσας έχει επαγγελματικό σκοπό σχετικό με τα καθήκοντα που ασκούνται εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, τούτο δε ανεξαρτήτως του βαθμού τυπικότητας της σχετικής ανταλλαγής.
44 Όσον αφορά το παράρτημα Β3, η Γαλλική Δημοκρατία επισημαίνει ότι, από τα 36 057 καταχωρισμένα έγγραφα, τα 15 709 έγγραφα, δηλαδή ποσοστό πάνω από το 40 %, δεν παρουσιάζουν ενδείξεις ως προς τη γλώσσα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει γνωστό σε ποιες γλώσσες έχουν συνταχθεί τα εν λόγω έγγραφα. Υπογραμμίζει ότι το επιχείρημα της Επιτροπής, σύμφωνα με το οποίο το ποσοστό των εγγράφων αυτών που έχουν συνταχθεί στην αγγλική γλώσσα είναι το ίδιο όπως και για τα έγγραφα για τα οποία υπάρχει αναφορά της γλώσσας, δεν μπορεί να επαληθευτεί.
45 Όσον αφορά το παράρτημα B5, η Γαλλική Δημοκρατία επισημαίνει ότι 23 από τις 29 προκηρύξεις κενής θέσεως, ήτοι μεγάλη πλειοψηφία των προκηρύξεων αυτών, αναφέρουν ότι απαιτείται γνώση της γαλλικής γλώσσας σε τουλάχιστον ικανοποιητικό επίπεδο (B2). Επισημαίνει επίσης ότι τέσσερα άλλα έντυπα απαιτούν γνώση της γαλλικής γλώσσας σε επίπεδο B1, όπερ αυξάνει σε 27 επί συνόλου 29 προκηρύξεων τον αριθμό των εντύπων στα οποία αναφέρεται ότι απαιτείται γνώση, σε κάποιο βαθμό, της γαλλικής γλώσσας. Επομένως, ο επίμαχος περιορισμός στην αγγλική γλώσσα, καθόσον δεν διασφαλίζει ότι οι επιτυχόντες θα γνωρίζουν τη γαλλική γλώσσα στο απαιτούμενο επίπεδο, ουδόλως εγγυάται την πρόσληψη επιτυχόντων οι οποίοι «είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως τα καθήκοντά τους» για τις επίμαχες θέσεις.
46 Εξάλλου, η Γαλλική Δημοκρατία υπογραμμίζει ότι τόσο η EPSO στην προσβαλλόμενη προκήρυξη όσο και η Επιτροπή στο υπόμνημα αντικρούσεως δεν αποδεικνύουν ότι υφίσταται συγκεκριμένη σύνδεση μεταξύ της αποκλειστικής χρήσης της αγγλικής γλώσσας και των ειδικών καθηκόντων τα οποία ασκούνται εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος και περιγράφονται στο παράρτημα I της προσβαλλόμενης προκήρυξης, αντιθέτως προς ό,τι απαιτεί η νομολογία.
47 Η Γαλλική Δημοκρατία, συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι από το παράρτημα I της προσβαλλόμενης προκήρυξης προκύπτει ότι οι επιτυχόντες, οι οποίοι θα προσληφθούν ως διοικητικοί υπάλληλοι, ενδέχεται να κληθούν να ασκήσουν καθήκοντα τα οποία δεν αφορούν ειδικώς τους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας και του διαστήματος, αλλά είναι κοινά για την παρακολούθηση του συνόλου των πολιτικών της Ένωσης. Η Γαλλική Δημοκρατία υπογραμμίζει ότι ο οριζόντιος χαρακτήρας των απαιτούμενων δεξιοτήτων για την εκτέλεση τέτοιων καθηκόντων δικαιολογεί την κινητικότητα των επιτυχόντων των διαγωνισμών από μια γενική διεύθυνση σε άλλη κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας τους.
48 Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία παρατηρεί ότι η EPSO δημοσίευσε προκηρύξεις διαγωνισμών οι οποίες προέβλεπαν γλωσσικά καθεστώτα πολύ λιγότερο περιοριστικά από το προβλεπόμενο στην προσβαλλόμενη προκήρυξη, μολονότι τα καθήκοντα τα οποία μπορούσαν να αναμένουν ότι θα έπρεπε να ασκήσουν οι επιτυχόντες των εν λόγω διαγωνισμών δεν διέφεραν κατά πολύ από τα περιγραφόμενα στο παράρτημα I της προσβαλλόμενης προκήρυξης. Η Γαλλική Δημοκρατία επισημαίνει ότι, εξάλλου, φαίνεται ότι υποψήφιος ο οποίος έγινε δεκτός κατόπιν ενός από τους διαγωνισμούς αυτούς και έχει περιληφθεί σε εφεδρικό πίνακα προσλήψεων θα μπορούσε κατ’ αρχήν να προσληφθεί στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος και αντιστρόφως, οπότε η προβαλλόμενη «ιδιαιτερότητα» του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος δεν φαίνεται να δικαιολογεί τον επίδικο περιορισμό. Η Γαλλική Δημοκρατία παρατηρεί επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο ουδέποτε ακύρωσε προκήρυξη διαγωνισμού η οποία προέβλεπε τα εν λόγω γλωσσικά καθεστώτα ή ανάλογα γλωσσικά καθεστώτα και επισημαίνει ότι η γενική εισαγγελέας Ε. Sharpston υπογράμμισε τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζουν τέτοια καθεστώτα στις προτάσεις της στην υπόθεση Ισπανία κατά Κοινοβουλίου (C‑377/16, EU:C:2018:610).
49 Επιπλέον, η Γαλλική Δημοκρατία υπογραμμίζει ότι ορισμένα καθήκοντα τα οποία περιγράφονται στο παράρτημα I της προσβαλλόμενης προκήρυξης μπορούν να ασκηθούν κατά τρόπο απόλυτα λειτουργικό στη γαλλική γλώσσα από τους διοικητικούς υπαλλήλους της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, λόγω του ότι οι περισσότεροι εκ των συνομιλητών τους είναι γαλλόφωνοι.
50 Η Επιτροπή αντικρούει την επιχειρηματολογία της Γαλλικής Δημοκρατίας. Υποστηρίζει, συγκεκριμένα, ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός είναι σύμφωνος προς τις απαιτήσεις της πρόσφατης νομολογίας του Γενικού Δικαστηρίου, όπως αυτές προκύπτουν από την απόφαση της 8ης Σεπτεμβρίου 2021, Ισπανία κατά Επιτροπής (T‑554/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2021:554). Από την απόφαση αυτή προκύπτει ότι, όταν η προκήρυξη διαγωνισμού προβλέπει περιορισμό της επιλογής της γλώσσας 2, η επιλογή αυτή δεν μπορεί να αφορά γλώσσα για την οποία ο ως άνω περιορισμός δεν είναι δικαιολογημένος. Από την εν λόγω απόφαση προκύπτει επίσης ότι τα έγγραφα τα οποία πρέπει να προσκομίζονται προς δικαιολόγηση ενός τέτοιου περιορισμού είναι εκείνα από τα οποία είναι δυνατό «να διαπιστωθεί ποια είναι η γλώσσα ή οι γλώσσες που πράγματι χρησιμοποιούν οι οικείες υπηρεσίες στην καθημερινή τους εργασία, ή ακόμη ποια είναι η γλώσσα ή οι γλώσσες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την άσκηση των καθηκόντων τα οποία αφορά η προσβαλλόμενη προκήρυξη». Από την προαναφερθείσα απόφαση προκύπτει ακόμη ότι το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να ελέγξει, με βάση τα έγγραφα που προσκόμισε το οικείο θεσμικό όργανο, αν η χρήση μιας γλώσσας χαρακτηρίζεται από «σαφή υπεροχή», όπερ θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι η πρόβλεψη της γλώσσας αυτής δικαιολογείται, ή αν χαρακτηρίζεται από ποσοστά «πολύ λιγότερο σημαντικά», τα οποία θα οδηγούσαν στο αντίθετο συμπέρασμα.
51 Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι από τις συγκεκριμένες ενδείξεις, οι οποίες παρέχονται στο σημείο 4.2.1 της προσβαλλόμενης προκήρυξης, και οι οποίες τεκμηριώνονται από τα αποδεικτικά στοιχεία που η ίδια προσκομίζει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, προκύπτει ότι η γνώση της αγγλικής γλώσσας είναι αναγκαία για τη δυνατότητα άμεσης ανάληψης καθηκόντων εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για καμία από τις άλλες επίσημες γλώσσες της Ένωσης.
52 Προς στήριξη του εν λόγω επιχειρήματος, η Επιτροπή προσκομίζει πίνακα στον οποίο καταγράφονται οι γλώσσες των εγγράφων τα οποία εκπόνησε και των οποίων ήταν αποδέκτης η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος σε διάστημα ενός έτους πριν από τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης προκήρυξης (παράρτημα B3). Από τον πίνακα αυτόν προκύπτει ότι, από τα 36 057 έγγραφα, 19 949 έχουν συνταχθεί στα αγγλικά, 399 σε άλλες γλώσσες ή σε περισσότερες γλώσσες και για 15 709 έγγραφα δεν αναφέρεται καμία γλώσσα στο ηλεκτρονικό σύστημα στο οποίο έχουν καταχωρηθεί. Μεταξύ των άλλων γλωσσών πλην της αγγλικής, η γαλλική είναι η δεύτερη πλέον χρησιμοποιούμενη γλώσσα (186 έγγραφα), ακολουθείται δε από τη γερμανική γλώσσα (70 έγγραφα), από τα πολύγλωσσα έγγραφα (57 έγγραφα) και από την ισπανική γλώσσα (37 έγγραφα). Κατά την Επιτροπή, από την ανάλυση των εγγράφων με αναγραφόμενη γλώσσα σύνταξης, τα οποία είναι τα μόνα που είναι κρίσιμα εν προκειμένω, προκύπτει ότι τα έγγραφα στην αγγλική γλώσσα αντιπροσωπεύουν το 98 % των εγγράφων, ενώ τα έγγραφα στη γαλλική γλώσσα αντιπροσωπεύουν το 0,9 % αυτών.
53 Η Επιτροπή προσκομίζει επίσης στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις γλώσσες των ενημερωτικών σημειωμάτων, τα οποία εκπόνησε η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος για την ίδια περίοδο (παράρτημα B4), από τα οποία προκύπτει ότι επί 431 ενημερωτικών σημειωμάτων, τη σύνταξη των οποίων επιμελήθηκε η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος ως επικεφαλής ή στη σύνταξη των οποίων είχε συνδράμει, 362 συντάχθηκαν στην αγγλική γλώσσα, ήτοι ποσοστό 84 %, και 69 στη γαλλική γλώσσα, ήτοι ποσοστό 16 %.
54 Η Επιτροπή προσκομίζει επίσης προκηρύξεις κενών θέσεων για «μη διευθυντικό διοικητικό προσωπικό» τις οποίες δημοσίευσε η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος κατά την ίδια περίοδο (παράρτημα B5) με εκείνη κατά την οποία δημοσιεύτηκαν όλες οι επίμαχες προκηρύξεις στις οποίες αναφέρονται γλωσσικές δεξιότητες που απαιτούν επαγγελματική γνώση της αγγλικής γλώσσας. Η γαλλική γλώσσα αναφέρεται μόνο σε ορισμένες προκηρύξεις κενών θέσεων, ενίοτε μόνον ως «πλεονέκτημα». Επιπλέον, η αναφορά στη γαλλική γλώσσα στις προκηρύξεις κενών θέσεων συνδέεται μόνο με τη μη επικαιροποίηση των υποδειγμάτων των σχετικών προκηρύξεων, οι μονάδες δε για τις οποίες δημοσιεύθηκαν οι εν λόγω προκηρύξεις εργάζονται αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα.
55 Η Επιτροπή προσθέτει ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός είναι αναγκαίος προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο να είναι ο εφεδρικός πίνακας προσλήψεων εν μέρει μη αξιοποιήσιμος, πράγμα το οποίο δεν θα ανταποκρινόταν στο συμφέρον της υπηρεσίας. Η Επιτροπή διευκρινίζει, συγκεκριμένα, ότι, αν ένας επιτυχών υποψήφιος μπορούσε να επιτύχει στον διαγωνισμό χωρίς να έχει γνώση της αγγλικής γλώσσας σε επίπεδο B2, δεν θα μπορούσε να προσληφθεί στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, δεδομένου ότι οι πρόσφατες προκηρύξεις κενών θέσεων για τις θέσεις AD στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος απαιτούν επαρκή γνώση της αγγλικής γλώσσας. Κατά την Επιτροπή, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η Γαλλική Δημοκρατία, δεν έχει κανένα νόημα να επιτραπεί η συμμετοχή υποψηφίων οι οποίοι δεν θα μπορούσαν, λόγω της ανεπάρκειας των γλωσσικών τους δεξιοτήτων, να ασκήσουν τα προς εκτέλεση καθήκοντα.
56 Η Επιτροπή απαντά, επιπλέον, σε πλείονα επιχειρήματα της Γαλλικής Δημοκρατίας όσον αφορά τον προβαλλόμενο μη δικαιολογημένο χαρακτήρα του επίμαχου γλωσσικού περιορισμού.
57 Συγκεκριμένα, πρώτον, δεν αμφισβητεί ότι ο επίδικος περιορισμός αποκλείει τους υποψηφίους οι οποίοι δεν ομιλούν την αγγλική σε επίπεδο B2, παρατηρεί, ωστόσο, ότι οι υποψήφιοι οι οποίοι επιδιώκουν διεθνή σταδιοδρομία χωρίς να γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα σε επίπεδο B2 είναι σπάνιοι και ότι, εξάλλου, ακόμη και ένα γλωσσικό καθεστώς με 24 γλώσσες θα απέκλειε τους υποψηφίους οι οποίοι δεν γνωρίζουν δύο επίσημες γλώσσες της Ένωσης αντιστοίχως σε επίπεδα C1 και B2.
58 Δεύτερον, όσον αφορά το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι όλα τα θεσμικά όργανα θα μπορούν να αξιοποιούν τον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων, η Επιτροπή επισημαίνει ότι, μολονότι η δυνατότητα αυτή όντως υφίσταται, είναι υπολειμματικού χαρακτήρα και δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό που επιδιώκει η προσβαλλόμενη προκήρυξη, δεν θα μπορούσε δε να αποτελέσει τη βάση για το γλωσσικό καθεστώς του διαγωνισμού, το οποίο πρέπει να δικαιολογείται με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας. Υπογραμμίζει, επιπλέον, ότι απαιτείται επαγγελματική γνώση της αγγλικής γλώσσας για τη συντριπτική πλειονότητα των θέσεων εργασίας στα θεσμικά όργανα της Ένωσης.
59 Τρίτον, όσον αφορά το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι η γαλλική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος και ότι ορισμένες σημαντικές θέσεις κατέχονται από γαλλόφωνους, μεταξύ των οποίων και η θέση του γενικού διευθυντή, η Επιτροπή διευκρινίζει ότι η δυνατότητα εργασίας στη γαλλική γλώσσα δεν σημαίνει ότι η γλώσσα εργασίας είναι η γαλλική. Συγκεκριμένα, από το παράρτημα B4 προκύπτει ότι ορισμένοι αποδέκτες των ενημερωτικών σημειωμάτων, οι οποίοι έχουν γαλλικά επώνυμα, ζητούν να λαμβάνουν τα εν λόγω ενημερωτικά σημειώματα στα αγγλικά. Ομοίως, το γεγονός ότι ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, φινλανδικής ιθαγένειας, γνωρίζει τη γαλλική γλώσσα και μπορεί, ενδεχομένως, να τη χρησιμοποιήσει σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αναιρεί το γεγονός ότι εργάζεται στην αγγλική γλώσσα.
60 Τέταρτον, όσον αφορά τη σημαντική παρουσία γαλλόφωνων προσώπων μεταξύ των συνομιλητών του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η παρουσία αυτή μπορεί επίσης να καθιστά δυνατές άτυπες περιστασιακές ανταλλαγές απόψεων σε διμερή βάση μεταξύ δύο γαλλόφωνων. Ωστόσο, τούτο δεν επηρεάζει τις επίσημες ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος και των συνομιλητών της. Συγκεκριμένα, κατά την Επιτροπή, το ζήτημα δεν είναι αν μια γλώσσα, όπως η γαλλική, θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, αλλά αν χρησιμοποιείται πράγματι για την εργασία στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος. Εξάλλου, όπως ισχυρίζεται η Επιτροπή, η νομολογία έχει ρητώς απορρίψει τις απόπειρες να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι μια γλώσσα προβλέφθηκε ως δυνάμενη να επιλεγεί γλώσσα 2 ενός διαγωνισμού λόγω της γνώσης της γλώσσας αυτής από τους συνομιλητές της, κρίνοντας ότι τα στοιχεία σχετικά με τις ομιλούμενες γλώσσες, τα οποία προσκομίσθηκαν από το προσωπικό της Επιτροπής, δεν ασκούσαν επιρροή.
61 Πέμπτον, όσον αφορά το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι τα καθήκοντα του προσωπικού της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος δεν είναι αρκούντως ειδικά ώστε να δικαιολογούν τον επίδικο περιορισμό, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος είναι μια υπηρεσία προσφάτως συσταθείσα και μικρού μεγέθους, η οποία είχε μόνον έναν γενικό διευθυντή από τη σύστασή της και, επομένως, μπόρεσε εξαρχής να λειτουργήσει κατά τρόπο ομοιογενή σε μία μόνο γλώσσα. Εξάλλου, κατά την Επιτροπή, μολονότι, στο παρελθόν, προκηρύξεις διαγωνισμών ήταν δυνατόν να προέβλεπαν περισσότερες γλώσσες, τούτο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι οι οικείες υπηρεσίες διέφεραν από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος από την άποψη αυτή. Τούτο επιβεβαιώνεται από τις αποφάσεις με τις οποίες το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσαν ότι η Επιτροπή δεν είχε μπορέσει να αποδείξει ότι, σε άλλες υπηρεσίες, οι υπάλληλοί της εργάζονταν σε άλλες γλώσσες πλην της αγγλικής.
62 Έκτον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι τα παραδείγματα των προκηρύξεων διαγωνισμών στα οποία αναφέρεται η Γαλλική Δημοκρατία δεν ασκούν επιρροή εν προκειμένω. Συγκεκριμένα, υπογραμμίζει ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού EPSO/AD/373/19 αφορούσε γενικό διαγωνισμό, ο οποίος απευθυνόταν σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και η σχετική δημοσίευση είχε, επιπλέον, προηγηθεί των πλέον προσφάτων δικαστικών αποφάσεων με τις οποίες ακυρώθηκαν οι προκηρύξεις διαγωνισμών ή οι αποφάσεις της εξεταστικής επιτροπής οι οποίες βασίζονταν σε προκηρύξεις διαγωνισμών που περιλάμβαναν άλλες γλώσσες πλην της αγγλικής. Η δε προκήρυξη του διαγωνισμού EPSO/AD/397/32 αποτελεί πιλοτική διαδικασία διαγωνισμού και συνιστά στο στάδιο αυτό μεμονωμένο πείραμα. Επιπλέον, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι τα γλωσσικά καθεστώτα των διαγωνισμών αυτών δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως βάση σύγκρισης στο πλαίσιο της εκτίμησης της αναλογικότητας του επίδικου περιορισμού, αφενός, διότι ένα καθεστώς με 24 γλώσσες δεν περιλαμβάνει κανέναν περιορισμό και, αφετέρου, διότι η Γαλλική Δημοκρατία δεν απέδειξε για ποιο λόγο θα δικαιολογείτο εν προκειμένω ένα καθεστώς με 5 γλώσσες.
63 Έβδομον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με το οποίο ο επιτυχών διαγωνισμού με γλωσσικό καθεστώς το οποίο περιλαμβάνει περισσότερες γλώσσες θα μπορούσε να προσληφθεί στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, είναι υποθετικό, δεδομένου ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος επιδιώκει να προσλάβει εξειδικευμένους υπαλλήλους και, εν πάση περιπτώσει, θα ελέγξει το επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας κατά τον χρόνο της πρόσληψης. Επιπλέον, η Επιτροπή ουδόλως υποχρεούται να δικαιολογήσει τη διαφορά του γλωσσικού καθεστώτος μεταξύ δύο διαγωνισμών, κατά μείζονα λόγο όταν οι εν λόγω διαγωνισμοί έχουν διαφορετικούς σκοπούς. Η Επιτροπή προσθέτει ότι, ναι μεν τα γλωσσικά καθεστώτα στα οποία αναφέρεται η Γαλλική Δημοκρατία δεν έχουν ακυρωθεί, πλην όμως τα καθεστώτα αυτά δεν έχουν καν αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής και ότι η Γαλλική Δημοκρατία δεν αποδεικνύει ότι τέτοια καθεστώτα είναι συμβατά με την υφιστάμενη νομολογία. Συναφώς, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, μολονότι η νομολογία δεν της επιβάλλει, κατ’ αρχήν, να περιορίζει την επιλογή της δεύτερης γλώσσας του διαγωνισμού στην αγγλική γλώσσα, γεγονός παραμένει ότι, αν η εργασία εκτελείται κυρίως στην αγγλική γλώσσα, η Επιτροπή δεν μπορεί να περιλάβει άλλες γλώσσες πλην της αγγλικής μεταξύ των γλωσσών που πρέπει να επιλεγούν ως γλώσσα 2 του διαγωνισμού και, αντιθέτως, βασίμως περιορίζει την επιλογή της γλώσσας 2 στην αγγλική γλώσσα.
64 Όγδοον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ένα γλωσσικό καθεστώς με 24 επίσημες γλώσσες της Ένωσης θα απέκλειε παρά ταύτα ορισμένους υποψηφίους λόγω του επιπέδου των γλωσσικών τους γνώσεων, κατά το άρθρο 28, στοιχείο στʹ, του ΚΥΚ, το οποίο, επιβάλλοντας τη γνώση μιας δεύτερης γλώσσας, σκοπεί κατ’ ανάγκην στην ανάδειξη μίας ή περισσοτέρων γλωσσών «συνεννόησης» εντός των υπηρεσιών των θεσμικών οργάνων.
65 Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου που υπομνήσθηκε στις σκέψεις 36 έως 37 ανωτέρω, η δικαιολόγηση γλωσσικού περιορισμού όπως ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός πρέπει να συνδέεται με τα καθήκοντα τα οποία θα κληθούν να ασκήσουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται. Με άλλα λόγια, εν προκειμένω, εναπόκειται στην Επιτροπή να αποδείξει ότι τα καθήκοντα τα οποία περιγράφονται στην προσβαλλόμενη προκήρυξη απαιτούν, αυτά καθεαυτά, γνώση της αγγλικής γλώσσας σε επίπεδο B2.
66 Εν προκειμένω, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η Επιτροπή δεν συνδέει την ανάγκη να γνωρίζουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται την αγγλική γλώσσα σε επίπεδο B2, προκειμένου να είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα, με τα ειδικά καθήκοντα που τα εν λόγω πρόσωπα θα κληθούν να ασκήσουν, αλλά μόνο με το γεγονός ότι τα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να ασκήσουν τα εν λόγω καθήκοντα εντός υπηρεσιών στις οποίες το υφιστάμενο προσωπικό χρησιμοποιεί κυρίως την αγγλική γλώσσα για την εκτέλεση των εν λόγω καθηκόντων.
67 Επομένως, μια τέτοια επιχειρηματολογία, με την οποία απλώς υποστηρίζεται ότι τα καθήκοντα πρέπει να ασκούνται στην αγγλική γλώσσα διότι ασκούνται ήδη στη γλώσσα αυτή, δεν είναι, κατ’ αρχήν, ικανή να αποδείξει ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός είναι ικανός να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας σχετικά με τα καθήκοντα τα οποία θα κληθούν να ασκήσουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται, όπως απαιτεί η νομολογία του Δικαστηρίου που υπομνήσθηκε στη σκέψη 36 ανωτέρω.
68 Επιπλέον, επισημαίνεται ότι η επιχειρηματολογία της Επιτροπής, η οποία ισοδυναμεί με δικαιολόγηση του επίμαχου γλωσσικού περιορισμού λόγω της ύπαρξης ενός προβαλλόμενου «αποδεδειγμένου γεγονότος» εντός της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, δεν συνάδει με την κατάσταση της εν λόγω Γενικής Διεύθυνσης. Πράγματι, υπενθυμίζεται ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος είχε συσταθεί μόλις δυόμισι έτη πριν από τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης προκήρυξης και βρισκόταν σε φάση στελέχωσής της, όπως εξάλλου αποδεικνύεται από τη δημοσίευση της εν λόγω προκήρυξης.
69 Εν πάση περιπτώσει, υπογραμμίζεται ότι η επιχειρηματολογία της Επιτροπής δεν τεκμηριώνεται επαρκώς από τα προς τον σκοπό αυτόν προσκομισθέντα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου έγγραφα.
70 Συγκεκριμένα, πρώτον, από την υπεύθυνη δήλωση της «υπεύθυνης ανθρώπινου δυναμικού» της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος (παράρτημα B2) προκύπτει ότι οι στατιστικές σχετικά με τις γλώσσες των εγγράφων τα οποία εκπόνησε και των οποίων ήταν αποδέκτης η εν λόγω Γενική Διεύθυνση (παράρτημα Β3) περιλαμβάνουν το σύνολο των στοιχείων τα οποία μνημονεύονται στο τέταρτο εδάφιο του σημείου 4.2.1 της προσβαλλόμενης προκήρυξης, με τη σημαντική εξαίρεση των «ομιλιών, της νομοθεσίας και των μαθημάτων εξειδικευμένης κατάρτισης», τα οποία, ωστόσο, μνημονεύονται στην εν λόγω προκήρυξη ως εργασίες οι οποίες πραγματοποιούνται στην αγγλική γλώσσα από το προσωπικό της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος.
71 Δεύτερον, υπογραμμίζεται ότι από τον πίνακα τον οποίο προσκόμισε η Επιτροπή στο παράρτημα B3 δεν καθίσταται δυνατό να προσδιοριστεί η φύση των επίμαχων εγγράφων, αλλά μόνον η εφαρμογή λογισμικού η οποία χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευσή τους και ο τρόπος διαβίβασής τους, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να εξακριβωθεί αν τα εν λόγω έγγραφα αφορούν πράγματι τα καθήκοντα τα οποία θα ασκήσουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται. Μόνη η υπεύθυνη δήλωση της «υπεύθυνης ανθρώπινου δυναμικού» της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος (παράρτημα B2) με την οποία βεβαιώνεται ότι ο πίνακας τον οποίο προσκόμισε η Επιτροπή αφορά το σύνολο των στοιχείων τα οποία μνημονεύονται στο σημείο 4.2.1 της προσβαλλόμενης προκήρυξης, με εξαίρεση τις ομιλίες, τη νομοθεσία και τα μαθήματα εξειδικευμένης κατάρτισης, δεν μπορεί να αντισταθμίσει την έλλειψη σαφήνειας του επίμαχου πίνακα υπό το πρίσμα της φύσης της εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων στην οποία οφείλει να προβεί το Γενικό Δικαστήριο σύμφωνα με τη νομολογία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 36 ανωτέρω.
72 Επιπλέον, από τον επίμαχο πίνακα προκύπτει ότι, επί συνόλου 36 057 εγγράφων, 19 949 έγγραφα είχαν συνταχθεί στην αγγλική γλώσσα, ενώ μόνον 399 έγγραφα είχαν συνταχθεί σε άλλη επίσημη γλώσσα της Ένωσης, εκ των οποίων, μεταξύ άλλων, 186 έγγραφα στη γαλλική, 70 στη γερμανική, 37 στην ισπανική, 5 στην ιταλική, 4 στην ολλανδική και 1 στην ελληνική γλώσσα. Μολονότι τέτοιες στατιστικές μαρτυρούν πράγματι σημαντική χρήση της αγγλικής γλώσσας, δεν μπορούν να θεωρηθούν απολύτως αποφασιστικής σημασίας, στο μέτρο που για 15 709 έγγραφα δεν έχει καταχωρηθεί καμία γλώσσα. Διευκρινίζεται, συναφώς, ότι, αντιθέτως προς ό,τι υποστηρίζει η Επιτροπή, το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορεί απλώς να θεωρήσει ότι η αναλογία μεταξύ του αριθμού των εγγράφων τα οποία έχουν συνταχθεί στην αγγλική γλώσσα, αφενός, και του αριθμού των εγγράφων τα οποία έχουν συνταχθεί σε άλλες επίσημες γλώσσες της Ένωσης, αφετέρου, η οποία ισχύει στην περίπτωση των εγγράφων για τα οποία η γλώσσα έχει καταχωρηθεί είναι η ίδια όσον αφορά τα έγγραφα για τα οποία η γλώσσα δεν έχει καταχωρηθεί, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη νομολογία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 65 ανωτέρω, το βάρος απόδειξης το φέρει η Επιτροπή.
73 Τρίτον, από τα στοιχεία τα οποία προσκόμισε η Επιτροπή στο παράρτημα B4 προκύπτει ότι, επί 431 ενημερωτικών σημειωμάτων τα οποία εκπονήθηκαν, εν όλω ή εν μέρει, από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος, 362 συντάχθηκαν στην αγγλική γλώσσα, ήτοι το 84 % αυτών, και 69 στη γαλλική, ήτοι το 16 % αυτών (παράρτημα Β4). Εντούτοις, επισημαίνεται ότι από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι, μεταξύ των 362 ενημερωτικών σημειωμάτων τα οποία εκπονήθηκαν στην αγγλική γλώσσα, 316 είχαν ως αποδέκτη πρόσωπο με μητρική γλώσσα τη γαλλική ή πρόσωπο το οποίο είναι γνωστό ότι ομιλεί τη γαλλική γλώσσα. Δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η χρήση της αγγλικής στα εν λόγω ενημερωτικά σημειώματα ήταν απόρροια της βούλησης των αποδεκτών τους ή ιδιαίτερων περιστάσεων, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν την ανάγκη γνώσης της αγγλικής γλώσσας στο πλαίσιο της επικοινωνίας εντός του θεσμικού οργάνου. Τέτοια στοιχεία μπορούν μόνον, στην καλύτερη περίπτωση, να αποδείξουν ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον τη γλώσσα αυτή στο πλαίσιο της επικοινωνίας εντός του θεσμικού οργάνου κατ’ επιλογήν και όχι για να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας. Η εν λόγω διαπίστωση επιβεβαιώνεται, εξάλλου, από το επιχείρημα της Επιτροπής ότι ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος ομιλεί πράγματι τη γαλλική γλώσσα, αλλά εργάζεται μόνο στην αγγλική γλώσσα.
74 Τέταρτον, όσον αφορά τις προκηρύξεις κενών θέσεων, τις οποίες προσκόμισε η Επιτροπή, επισημαίνεται ευθύς εξαρχής ότι τέτοια έγγραφα δεν είναι, αυτά καθεαυτά, ικανά να αποδείξουν την πραγματική χρήση μιας γλώσσας εντός των υπηρεσιών της Επιτροπής. Ωστόσο, μπορούν να αποσαφηνίσουν τις ανάγκες της υπηρεσίας, όπως αυτές προσδιορίστηκαν από ένα θεσμικό όργανο. Εν προκειμένω, όμως, επιβάλλεται η διαπίστωση, όπως υποστηρίζει και η Γαλλική Δημοκρατία, ότι, από τις 29 προκηρύξεις κενών θέσεων, 27 αναφέρουν την ανάγκη, πέραν της επαγγελματικής γνώσης της αγγλικής γλώσσας, γνώσης της γαλλικής γλώσσας σε διάφορα επίπεδα. Συγκεκριμένα, για παράδειγμα, προκήρυξη της 23ης Ιουνίου 2021 μνημονεύει την απαίτηση γνώσης της γαλλικής γλώσσας σε επίπεδο C2 (παράρτημα Β5, σελίδα 40). Άλλη προκήρυξη της 7ης Ιουλίου 2021 αναφέρει το γεγονός ότι η γαλλική, όπως και η αγγλική, είναι γλώσσα εργασίας της μονάδας την οποία αφορά η προκήρυξη κενής θέσεως (παράρτημα Β5, σελίδα 43). Προκήρυξη της 1ης Νοεμβρίου 2021 αναφέρει ότι απαιτείται πέραν της γνώσης της αγγλικής γλώσσας σε επίπεδο C1, γνώση της γαλλικής γλώσσας σε επίπεδο C1 ή B2 (παράρτημα Β5, σελίδα 47). Προκήρυξη της 26ης Οκτωβρίου 2021 αναφέρει την απαίτηση καλής γνώσης της αγγλικής και ιδανικά της γαλλικής γλώσσας (παράρτημα Β5, σελίδα 70). Άλλη προκήρυξη της 29ης Νοεμβρίου 2021 διευκρινίζει ότι οι γλώσσες εργασίας είναι η αγγλική και η γαλλική γλώσσα (παράρτημα Β5, σελίδα 57). Το ίδιο ισχύει για προκήρυξη της 14ης Οκτωβρίου 2021 (παράρτημα Β5, σελίδα 64) και για άλλη προκήρυξη, η οποία δημοσιεύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022 (παράρτημα Β5, σελίδα 121). Σε προκηρύξεις κενών θέσεων οι οποίες δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια του 2022 γίνεται λόγος για την απαίτηση καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας και, κατά προτίμηση, της γαλλικής (παράρτημα B5, σελίδες 128, 177, 205 και 232), πολύ καλής γνώσης της αγγλικής και της γαλλικής γλώσσας (παράρτημα B5, σελίδα 212) ή ακόμη γνώσης, επιπλέον της αγγλικής σε επίπεδο C1, της γαλλικής γλώσσας σε επίπεδο B2 (παράρτημα Β5, σελίδες 131, 138, 159, 166, 194, 208, 222 και 229) ή ακόμη και C1 (παράρτημα Β5, σελίδες 124, 180 και 215), ακόμη και γνώσης της αγγλικής και της γαλλικής γλώσσας σε επίπεδο C2 (παράρτημα Β5, σελίδες 117 και 188). Μολονότι από την ανάγνωση των εγγράφων αυτών επιβεβαιώνεται ότι η Γενική Διεύθυνση Αμυντικής Βιομηχανίας και Διαστήματος θεωρούσε, από τη σύστασή της, ότι η γνώση της αγγλικής γλώσσας ήταν αναγκαία για την άσκηση διαφόρων καθηκόντων εντός αυτής, επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι, μέχρι τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης προκήρυξης, δεν επρόκειτο για τη μόνη γλώσσα την οποία θεωρούσε χρήσιμη, ή ακόμη και αναγκαία για την άσκηση των εν λόγω καθηκόντων, τούτο δε σε τέτοιο βαθμό ώστε να έχει διευκρινίσει σε ορισμένες από τις προκηρύξεις αυτές ότι η αγγλική και η γαλλική γλώσσα ήταν γλώσσες εργασίας.
75 Το επιχείρημα της Επιτροπής ότι η αναφορά της γαλλικής γλώσσας στις γλωσσικές απαιτήσεις των εν λόγω προκηρύξεων οφειλόταν σε πρόβλημα επικαιροποίησης των υποδειγμάτων των εν λόγω προκηρύξεων κενών θέσεων δεν είναι πειστικό, λαμβανομένης υπόψη της ποικιλομορφίας των επίμαχων προκηρύξεων και των διαφορών μεταξύ των επιπέδων γνώσης της γαλλικής γλώσσας τα οποία απαιτούν οι διάφορες προκηρύξεις. Επιπλέον, το επιχείρημα αυτό δεν τεκμηριώνεται, δεδομένου ότι η Επιτροπή ούτε ισχυρίστηκε ούτε απέδειξε ότι οι προκηρύξεις αυτές ανακλήθηκαν ή διορθώθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο.
76 Υπογραμμίζεται ότι η Επιτροπή δεν προσκόμισε κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με τη χρήση της αγγλικής γλώσσας σε «εργασίες ανάλυσης, εσωτερική επικοινωνία και συνεδριάσεις, επικοινωνία με εξωτερικούς ενδιαφερόμενους φορείς, σύνταξη εκθέσεων, ενημερώσεις, ομιλίες και νομοθεσία, εκπόνηση δημοσιεύσεων, για την εκτέλεση άλλων καθηκόντων που αναφέρονται στο παράρτημα I, καθώς και για τη συμμετοχή σε μαθήματα εξειδικευμένης κατάρτισης». Εξάλλου, το ίδιο ισχύει όσον αφορά τις «διυπηρεσιακές διαβουλεύσεις, [τη] διοργανική επικοινωνία και [τις] διαδικασίες ελέγχου».
77 Από τις εκτιμήσεις που εκτίθενται στις σκέψεις 65 έως 75 ανωτέρω προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός ήταν δικαιολογημένος κατά την έννοια της νομολογίας η οποία μνημονεύθηκε στη σκέψη 38 ανωτέρω.
Επί της αναλογικότητας του επίδικου γλωσσικού περιορισμού
78 Κατά τη Γαλλική Δημοκρατία, ούτε η EPSO με την προσβαλλόμενη προκήρυξη ούτε η Επιτροπή απέδειξαν με ποιον τρόπο ο επίδικος περιορισμός είναι ανάλογος προς τον σκοπό οι επιτυχόντες του διαγωνισμού να είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως τα καθήκοντά τους.
79 Συναφώς, η Γαλλική Δημοκρατία, καθώς και το Βασίλειο του Βελγίου, η Ελληνική Δημοκρατία και η Ιταλική Δημοκρατία υποστηρίζουν ότι, μολονότι ο σκοπός πρόσληψης υπαλλήλων, δυνάμενων να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα, δύναται να εμπίπτει στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας, το ίδιο ισχύει και για τον σκοπό της προστασίας της γλωσσικής πολυμορφίας της Ένωσης και της πρόσληψης προσωπικού με ποικίλες γλωσσικές δεξιότητες λόγω της ποικιλίας των καθηκόντων και της πληθώρας των επαφών που συνεπάγεται η δράση της Ένωσης. Η ανάγκη να μπορούν οι υπάλληλοι της Ένωσης, έχοντας γνώση σε εύλογο βαθμό της γλώσσας του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του το θεσμικό ή άλλο όργανο ή οργανισμός στον οποίο εργάζονται, να ενταχθούν στο έδαφος του κράτους αυτού εμπίπτει επίσης στις πραγματικές ανάγκες της υπηρεσίας.
80 Επιπλέον, κατά τη Γαλλική Δημοκρατία, πρέπει να αμβλυνθεί ο σκοπός της πρόσληψης επιτυχόντων διαγωνισμού δυνάμενων να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα για τρεις λόγους. Κατ’ αρχάς, το 50 % των επιτυχόντων των διαγωνισμών για εξειδικευμένους διοικητικούς υπαλλήλους παραμένει εγγεγραμμένο στους εφεδρικούς πίνακες προσλήψεων 6 μήνες μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων και το εν λόγω ποσοστό ανέρχεται σε 35 %, 12 μήνες μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων. Στη συνέχεια, οι επιτυχόντες των διαγωνισμών έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μαθήματα γλωσσικής κατάρτισης πριν προσληφθούν και μετά την πρόσληψή τους. Τέλος, οι εν λόγω επιτυχόντες έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν επί πολλά έτη στη δημόσια διοίκηση της Ένωσης και να καταλάβουν πλείονες θέσεις με ποικίλες, ενδεχομένως, γλωσσικές απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, η πρόσληψη δεν θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις γλωσσικές απαιτήσεις της αρχικής τους θέσης ούτε να τους περιορίζει εκ προοιμίου σε μια πρακτική που ευνοεί την επικράτηση μιας και μόνο γλώσσας.
81 Επομένως, η EPSO όφειλε να διασφαλίσει τη στάθμιση των διαφορετικών αυτών σκοπών, ούτως ώστε να ευνοηθούν τα γλωσσικά καθεστώτα τα οποία περιορίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο την πρόσληψη προσωπικού με ποικίλες γλωσσικές δεξιότητες, πράγμα το οποίο δεν έπραξε εν προκειμένω.
82 Η Γαλλική Δημοκρατία απορρίπτει, εξάλλου, το επιχείρημα της Επιτροπής ότι οι επιτυχόντες οι οποίοι δεν κατέχουν την αγγλική γλώσσα σε επίπεδο B2 δεν θα είχαν καμία πιθανότητα να προσληφθούν, πράγμα το οποίο θα καθιστούσε εν μέρει μη αξιοποιήσιμο τον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων. Συγκεκριμένα, αφενός, τουλάχιστον το 10 % των επιτυχόντων των διαγωνισμών εξειδικευμένων διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στους εφεδρικούς πίνακες προσλήψεων δεν προσλαμβάνεται, εν τέλει, ποτέ, είτε κατ’ επιλογήν είτε διότι δεν πέρασε με επιτυχία συνέντευξη πρόσληψης εντός των τασσομένων προθεσμιών ή διότι δεν εντόπισε κατάλληλη προσφορά εργασίας. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι ακόμη λιγότερο δικαιολογημένη η εφαρμογή γλωσσικού καθεστώτος τόσο περιοριστικού όσο εκείνο της προσβαλλόμενης προκήρυξης ήδη από το πρώτο στάδιο της πρόσληψης. Αφετέρου, είναι εύλογο να θεωρηθεί ότι η πλειονότητα των υποψηφίων κατέχει την αγγλική γλώσσα σε επίπεδο Β2, όπως παραδέχεται η Επιτροπή, γεγονός που περιορίζει τον κίνδυνο κατάρτισης εφεδρικού πίνακα προσλήψεων ο οποίος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Επιπλέον, ο επιτυχών ο οποίος ανέλαβε τον κίνδυνο να συμμετάσχει στον διαγωνισμό χωρίς να κατέχει την αγγλική γλώσσα στο επίπεδο αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις σχετικές συνέπειες.
83 Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός τελεί σε αναλογία προς τις ανάγκες της υπηρεσίας. Κατά την Επιτροπή, ο περιορισμός αυτός είναι ανάλογος προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, ενώ δεν υπήρχαν άλλες λιγότερο περιοριστικές δυνατότητες, διότι η πρόβλεψη άλλων επίσημων γλωσσών της Ένωσης πλην της αγγλικής δεν θα ήταν σύμφωνη προς τη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου. Εξάλλου, η Γαλλική Δημοκρατία δεν εξήγησε ποιο άλλο γλωσσικό καθεστώς ανταποκρινόμενο στις ανάγκες της υπηρεσίας θα μπορούσε να είχε προβλέψει η προσβαλλόμενη προκήρυξη. Η Επιτροπή προσθέτει ότι η αγγλική είναι η πλέον διαδεδομένη ξένη γλώσσα στην Ευρώπη και είναι εύλογο να αναμένεται από κάθε πρόσωπο το οποίο επιθυμεί να ακολουθήσει διεθνή σταδιοδρομία να αποκτήσει γνώσεις επιπέδου B2 στην αγγλική γλώσσα πριν από τον διαγωνισμό. Εξάλλου, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, με την απόφαση της 29ης Ιουνίου 2011, Angioi κατά Επιτροπής (F‑7/07, EU:F:2011:97), έκρινε ότι πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος η οποία απαιτεί τη γνώση μίας μόνο γλώσσας και όχι συγκεκριμένο συνδυασμό γλωσσών είναι σύμφωνη προς την αρχή της αναλογικότητας.
84 Απαντώντας στο επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι, αφενός, ο σκοπός της πρόσληψης επιτυχόντων διαγωνισμού δυνάμενων να αναλάβουν αμέσως καθήκοντα θα πρέπει να αμβλυνθεί, διότι δεν προσλαμβάνονται αμέσως όλοι οι επιτυχόντες, και ότι, αφετέρου, οι επιτυχόντες αυτοί έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μαθήματα γλωσσικής κατάρτισης, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι, αν έπρεπε να ληφθεί υπόψη η δυνατότητα των υποψηφίων να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους μετά τον διαγωνισμό, τούτο θα καθιστούσε άνευ νοήματος τη διενέργεια διαγωνισμού, σκοπός του οποίου είναι η επιλογή των καλύτερων υποψηφίων.
85 Η Επιτροπή αντικρούει επίσης το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι το προβλεπόμενο στην προσβαλλόμενη προκήρυξη γλωσσικό καθεστώς λαμβάνει υπόψη μόνον τις γλωσσικές απαιτήσεις που αφορούν τα αρχικά καθήκοντα τα οποία θα κληθούν να εκτελέσουν οι επιτυχόντες του εν λόγω διαγωνισμού και τους περιορίζει σε μια πρακτική που ευνοεί την επικράτηση μίας και μόνο γλώσσας. Κατά την Επιτροπή, το γλωσσικό καθεστώς που προβλέπει η προσβαλλόμενη προκήρυξη δεν εμποδίζει ούτε την πρόσληψη επιτυχόντων οι οποίοι ομιλούν και άλλες γλώσσες επιπλέον της αγγλικής ούτε την εκ μέρους τους χρησιμοποίηση των άλλων αυτών γλωσσών σε ανεπίσημες ανταλλαγές απόψεων μετά την πρόσληψή τους.
86 Όσον αφορά το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι θα ήταν ορθότερο να μειωθεί βαθμιαία ο αριθμός των γλωσσών τις οποίες αφορά η επιλογή της γλώσσας 2 αντί να γίνει μετάβαση από 24 γλώσσες σε μία μόνο, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι τέτοια μείωση δεν ανταποκρίνεται στο παρόν στάδιο εξέλιξης του δικαίου, δεδομένου ότι η νομολογία επιβάλλει να δικαιολογείται κάθε γλωσσικός περιορισμός και επικρίνει την πρόβλεψη οποιασδήποτε άλλης γλώσσας για την οποία δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των καθηκόντων.
87 Όσον αφορά το επιχείρημα της Γαλλικής Δημοκρατίας ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε στάθμιση μεταξύ διαφορετικών συμφερόντων, το εν λόγω θεσμικό όργανο υπενθυμίζει ότι ένας διαγωνισμός χρησιμεύει πρωτίστως στην επιλογή υποψηφίων με σκοπό την πρόσληψη.
88 Κατά τη νομολογία που υπομνήσθηκε στη σκέψη 36 ανωτέρω, εναπόκειται στο θεσμικό όργανο το οποίο περιόρισε το γλωσσικό καθεστώς της διαδικασίας επιλογής σε μικρό αριθμό επισήμων γλωσσών της Ένωσης να αποδείξει ότι ο εν λόγω περιορισμός όντως ανταποκρίνεται σε πραγματικές ανάγκες σχετικές με τα καθήκοντα τα οποία θα κληθούν να ασκήσουν τα πρόσωπα που προσλαμβάνονται και ότι τελεί σε αναλογία προς τις ανάγκες αυτές.
89 Από τη νομολογία προκύπτει επίσης ότι εναπόκειται στα θεσμικά όργανα να σταθμίσουν, αφενός, τον θεμιτό σκοπό ο οποίος δικαιολογεί τον περιορισμό του αριθμού των γλωσσών των διαγωνισμών και, αφετέρου, τις δυνατότητες εκμαθήσεως, εντός των θεσμικών οργάνων, από τους προσληφθέντες υπαλλήλους των γλωσσών που είναι αναγκαίες προς το συμφέρον της υπηρεσίας (απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2012, Ιταλία κατά Επιτροπής, C‑566/10 P, EU:C:2012:752, σκέψη 97).
90 Εν προκειμένω, η Επιτροπή δεν υποστηρίζει ότι προέβη σε μια τέτοια στάθμιση, αλλά περιορίζεται, αφενός, να υποστηρίξει ότι δεν υπήρχαν άλλες λύσεις λιγότερο περιοριστικές του γλωσσικού καθεστώτος το οποίο προβλέπει η προσβαλλόμενη προκήρυξη, δεδομένου ότι η πρόβλεψη άλλης γλώσσας πλην της αγγλικής δεν θα ήταν σύμφωνη προς τη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της κυρίαρχης σημασίας της αγγλικής στις οικείες γενικές διευθύνσεις και, αφετέρου, να παραπέμψει στις σκέψεις 98 και 99 της απόφασης της 29ης Ιουνίου 2011, Angioi κατά Επιτροπής (F‑7/07, EU:F:2011:97).
91 Εντούτοις, αφενός, όπως διαπιστώθηκε στη σκέψη 77 ανωτέρω, η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίζει ότι ο περιορισμός της γλώσσας 2 του διαγωνισμού στην αγγλική γλώσσα και μόνον ήταν σύμφωνος προς τη νομολογία.
92 Αφετέρου, επισημαίνεται ότι, όπως επισήμανε και η Γαλλική Δημοκρατία, στις σκέψεις 98 και 99 της απόφασης της 29ης Ιουνίου 2011, Angioi κατά Επιτροπής (F‑7/07, EU:F:2011:97), το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν αποφάνθηκε επί του ζητήματος αν το δίκαιο της Ένωσης επιτρέπει να περιορίζει η προκήρυξη διαγωνισμού τη διενέργεια ορισμένων δοκιμασιών σε μία μόνο γλώσσα, όπως προβλέπει το γλωσσικό καθεστώς της προσβαλλόμενης προκήρυξης, αλλά έκρινε ότι ο περιορισμός της επιλογής της γλώσσας 2 του διαγωνισμού στις τρεις γλώσσες εσωτερικής επικοινωνίας, ακόμη και αν ένας υποψήφιος επέλεξε ως πρώτη γλώσσα μια γλώσσα εσωτερικής επικοινωνίας, ήταν ανάλογος προς τον επιδιωκόμενο στην περίπτωση εκείνη από την EPSO σκοπό.
93 Επομένως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι ο επίδικος γλωσσικός περιορισμός ήταν ανάλογος προς τις ανάγκες της υπηρεσίας κατά την έννοια της νομολογίας που υπομνήσθηκε στη σκέψη 29 ανωτέρω.
94 Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που προέβαλε η Γαλλική Δημοκρατία πρέπει να γίνει δεκτός.
95 Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη προκήρυξη πρέπει να ακυρωθεί, χωρίς να χρειάζεται να εξετασθούν οι λοιποί λόγοι ακυρώσεως τους οποίους προέβαλε η Γαλλική Δημοκρατία.
Επί των δικαστικών εξόδων
96 Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Εν προκειμένω, δεδομένου ότι η Επιτροπή ηττήθηκε, πρέπει να φέρει τα δικαστικά της έξοδα και να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα της Γαλλικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της τελευταίας.
97 Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα κράτη μέλη που παρεμβαίνουν στη δίκη φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα. Κατά συνέπεια, το Βασίλειο του Βελγίου, η Ελληνική Δημοκρατία και η Ιταλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Ακυρώνει την προκήρυξη του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/400/22 με τίτλο «Διοικητικοί υπάλληλοι (AD 7) και εμπειρογνώμονες (AD 9) στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας και του διαστήματος».
2) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Γαλλική Δημοκρατία.
3) Το Βασίλειο του Βελγίου, η Ελληνική Δημοκρατία και η Ιταλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.
Costeira | Kancheva | Tichy-Fisslberger |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 8 Μαΐου 2024.
(υπογραφές)