Sprawy połączone od C‑401/15 do C‑403/15
Noémie Depesme i in.
przeciwko
Ministre de l’Enseignement supérieur et de la Recherche
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative (Luksemburg)]
Odesłanie prejudycjalne – Swobodny przepływ osób – Prawa pracownicze – Równość traktowania – Przywileje socjalne – Pomoc finansowa na kontynuację nauki w szkole wyższej – Warunek filiacji – Pojęcie „dziecka” – Dziecko współmałżonka lub zarejestrowanego partnera – Uczestnictwo w utrzymywaniu tego dziecka
Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 grudnia 2016 r.
1. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Przywileje socjalne – Pojęcie – Pomoc przyznana na pokrycie kosztów utrzymania i edukacji w trakcie studiów celem uzyskania zawodu – Włączenie – Beneficjenci zasady równego traktowania – Dzieci pracownika migrującego
(rozporządzenie Rady nr 1612/68, art. 7 ust. 2)
2. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Przywileje socjalne – Beneficjenci zasady równego traktowania – Dzieci pracownika migrującego – Pojęcie – Dziecko współmałżonka lub zarejestrowanego partnera tego pracownika – Włączenie
(art. 45 TFUE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 492/2011, art. 7 ust. 2)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 38–40)
2. Wykładni art. 45 TFUE i art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii należy dokonywać w ten sposób, że przez dziecko pracownika przygranicznego, które może pośrednio korzystać z określonych w tym ostatnim przepisie przywilejów socjalnych, takich jak finansowanie nauki w szkole wyższej przyznane przez państwo członkowskie dzieciom pracowników wykonujących aktywność zawodową lub pracowników, którzy wykonywali taką aktywność w tym państwie, rozumie się nie tylko dziecko posiadające więź filiacyjną z tym pracownikiem, lecz również dziecko współmałżonka lub zarejestrowanego partnera tego pracownika, w sytuacji gdy ten ostatni ma udział w utrzymywaniu tego dziecka.
Ten ostatni wymóg wynika z sytuacji faktycznej, której ocena jest zadaniem organów administracji oraz, w stosownych przypadkach, sądów krajowych, przy czym nie jest konieczne ustalanie powodów tego udziału ani obliczanie jego dokładnego rozmiaru.
Orzeczono już bowiem, w ramach wykładni art. 10 rozporządzenia nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty, że w rozumieniu tego przepisu status członka rodziny na utrzymaniu nie wymagał prawa do alimentów. Gdyby tak było, łączenie rodzin, które przewidywał ten przepis, zależałoby od przepisów prawa krajowego, które różni się w zależności od państwa członkowskiego, a to prowadziłoby do niejednolitego stosowania prawa Unii. Wykładni art. 10 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 1612/68 należy zatem dokonywać w ten sposób, że status członka rodziny na utrzymaniu wynika z sytuacji faktycznej. Chodzi o członka rodziny, którego utrzymanie zapewnia pracownik, przy czym nie jest konieczne ustalenie powodów korzystania z tego wsparcia i stawiania sobie pytania, czy zainteresowany jest w stanie zaspokajać swoje potrzeby poprzez wykonywanie pracy zarobkowej. Wykładni tej wymaga zasada, zgodnie z którą przepisy, które dotyczą swobody przemieszczania się pracowników, stanowiącej jedną z podstaw Unii, należy interpretować szeroko.
Jednak taka interpretacja ma zastosowanie również w sprawach dotyczących wkładu pracownika przygranicznego w utrzymywanie dzieci jego współmałżonka lub uznanego w przepisach prawa partnera.
Status członka rodziny pracownika przygranicznego, który pozostaje na utrzymaniu tego pracownika, może tym samym wynikać – w sytuacji gdy dotyczy to sytuacji dziecka współmałżonka lub uznanego na podstawie przepisów prawa partnera tego pracownika – z obiektywnych czynników, takich jak istnienie wspólnego gospodarstwa domowego pracownika i studenta.
(zob. pkt 58–60, 64; sentencja)