Προσφυγή της 27ης Ιουνίου 2011 - Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-358/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Marchini, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τις ακόλουθες πράξεις: α) την εκτελεστική απόφαση C (2011) 2517 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης των δαπανών που πραγματοποίησε η Ιταλία στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα εγγυήσεων, σχετικά με το μέτρο "δημόσια αποθεματοποίηση - ζάχαρη" για τις οικονομικές χρήσεις 2006 (κατ' αποκοπή διόρθωση κατά 10 %, ανερχόμενη στο ποσό των 171 418,00 ευρώ), 2007 (κατ' αποκοπή διόρθωση κατά 10 %, ανερχόμενη στο ποσό των 182 006,00 ευρώ), 2008 (κατ' αποκοπή διόρθωση κατά 10 %, ανερχόμενη στο ποσό των 111 062,00 ευρώ), 2009 (κατ' αποκοπή διόρθωση κατά 10 %, ανερχόμενη στο ποσό των 34 547,00 ευρώ), λόγω "αύξησης κατά 35 % του κόστους αποθεματοποίησης", καθώς και για την οικονομική χρήση 2006 (κατ' αποκοπή διόρθωση κατά 5 %, ανερχόμενη στο ποσό των 781 044,00 ευρώ) λόγω "καθυστερημένων ελέγχων απογραφής", καθόσον πρόκειται για αντίθετες προς τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δαπάνες περιλαμβανόμενες στο παράρτημα στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 1 της ίδιας αποφάσεως, β)·το έγγραφο ARES (2011) 2287 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γενική Διεύθυνση Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, Διεύθυνση J: Λογιστικός έλεγχος των γεωργικών δαπανών, της 3ης Ιανουαρίου 2011, και το σημείο 2 του παραρτήματος του εγγράφου αυτού, με τα οποία η Επιτροπή παρέθεσε την τελική αιτιολογία προς στήριξη της οριστικής θέσης της κατόπιν συνεκτιμήσεως της εκθέσεως του οργάνου συμβιβασμού στην υπόθεση 10/IT/435, για τον λόγο ότι αποτελούν πράξεις η έκδοση των οποίων συνιστά προϋπόθεση της αποφάσεως C (2011) 2517, γ) το έγγραφο ARES (2010) 57525 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γενική Διεύθυνση Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, Διεύθυνση J: Λογιστικός έλεγχος των γεωργικών δαπανών, της 3ης Φεβρουαρίου 2010, και το παράρτημα του εγγράφου αυτού, που περιέχει τους λόγους αποκλεισμού από τη χρηματοδότηση, για τον λόγο ότι αποτελούν πράξεις η έκδοση των οποίων συνιστά προϋπόθεση της αποφάσεως C (2011) 2517,

παρεμπιπτόντως, να δεχτεί την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του κανονισμού (ΕΚ) 915/2006, της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2006, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 2148/96 για τον καθορισμό των κανόνων αξιολόγησης και ελέγχου των ποσοτήτων γεωργικών προϊόντων που περιλαμβάνονται στα αποθέματα δημόσιας παρέμβασης (ΕΕ L 169, σ. 10).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου (άρθρο 296 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 254 ΣΕΚ) λόγω μη διεξαγωγής προηγούμενης έρευνας σε σχέση με τη δημοσιονομική διόρθωση των δαπανών που οφείλονται στην "αύξηση κατά 35 % του κόστους αποθεματοποίησης για τις οικονομικές χρήσεις 2006, 2007, 2008, 2009".

Κατά την Ιταλική Κυβέρνηση, η Επιτροπή δεν διεξήγαγε ενδεδειγμένη έρευνα ως προς τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η AGEA (Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura, υπηρεσία γεωργικών παροχών), από τα οποία προκύπτει ότι είχε πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη έρευνα αγοράς και ότι ήταν γνωστοί οι λόγοι αυξήσεως της τιμής των μισθωμάτων των σιλό, λόγοι αναγόμενοι στη δυσχερή κατάσταση που επικρατούσε από το 2005 στην αγορά της μίσθωσης αποθηκευτικών χώρων για τα αποθέματα ζάχαρης.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου (άρθρο 296 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 254 ΣΕΚ) λόγω ελλιπούς αιτιολογίας όσον αφορά τη δημοσιονομική διόρθωση των δαπανών που οφείλονται στην "αύξηση κατά 35 % του κόστους αποθεματοποίησης για τις οικονομικές χρήσεις 2006, 2007, 2008, 2009".

Η Επιτροπή δεν διευκρίνισε τους λόγους για τους οποίους τόσο τα πιστοποιητικά που προσκόμισαν οι υπάλληλοι της AGEA όσο και ο τιμοκατάλογος μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις αποθεματοποίησης δεν θεωρήθηκαν στοιχεία κατάλληλα να αποδείξουν τη γενικευμένη απαίτηση των εταιριών ζάχαρης για αύξηση των τιμών μέχρι και 50 %.

Ο τρίτος λόγος αντλείται αφενός από παράβαση και εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΚ) 884/2006 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2006, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των παρεμβάσεων του ΕΓΤΠΕ και τη λογιστική καταχώριση των ενεργειών δημόσιας αποθεματοποίησης από τους οργανισμούς πληρωμών των κρατών μελών (ΕΕ L 171, σ. 35), και του παραρτήματος Ι του ίδιου κανονισμού, καθώς και του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) 2148/96 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 1996, για τον καθορισμό των κανόνων αξιολόγησης και ελέγχου των ποσοτήτων γεωργικών προϊόντων που περιλαμβάνονται στα αποθέματα δημόσιας παρέμβασης (ΕΕ L 288, σ. 6), όπως τροποποιήθηκε με το παράρτημα του κανονισμού 915/2006, και αφετέρου από παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της μη αναδρομικής ισχύος των κανόνων δικαίου καθώς και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης σε σχέση με την κατ' αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση κατά 5% για την οικονομική χρήση 2006 λόγω "καθυστερημένων ελέγχων απογραφής".

Η Ιταλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη τη μεταβατική ρύθμιση του σημείου Α/ΙΙ/5 του παραρτήματος Ι του κανονισμού 884/2006. Λαμβανομένου υπόψη ότι η AGEA είχε ήδη εκτελέσει τις οικείες δραστηριότητες δυνάμει εσωτερικού ελέγχου επιβαλλόμενου από την εθνική νομοθεσία και ότι είχε μεριμνήσει επιπλέον να προσκομίσει στις υπηρεσίες της Επιτροπής αποδεικτικά στοιχεία για τις δραστηριότητες αυτές, παραδίδοντας όλες τις καταχωρίσεις φορτοεκφόρτωσης αλλά και τα πρακτικά που συντάχθηκαν κατά τον επιτόπιο έλεγχο του Μαΐου 2007, η μεταβατική διάταξη έπρεπε να έχει εφαρμοστεί υπό την έννοια της μη επιβολής κυρώσεως στο Ιταλικό Δημόσιο, το οποίο, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών οργανωτικού χαρακτήρα όσον αφορά τον συντονισμό με την Agecontrol, έπρεπε να θεωρηθεί ότι είχε το δικαίωμα να παραδώσει μόνον το ανακεφαλαιωτικό έγγραφο του Φεβρουαρίου του 2007. Η Ιταλική Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι συντρέχει παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της μη αναδρομικής ισχύος των κανόνων δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας, υποστηρίζοντας ότι είναι αντίθετο προς τις αρχές αυτές να επιβάλλεται υποχρέωση άμεσης κατάρτισης εκθέσεων απογραφής σε σχέση με εμπορικές πράξεις που ολοκληρώθηκαν πολύ πριν τεθούν σε ισχύ οι προπαρατεθέντες κανονισμοί (ιδιαιτέρως δε το παράρτημα του κανονισμού 915/2006), δηλαδή στις 23 και 24 Ιουνίου 2006, χρονικό σημείο που δεν απείχε πολύ από το κλείσιμο των λογαριασμών της οικονομικής χρήσης στις 30 Σεπτεμβρίου 2006.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου (άρθρο 296 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 254 ΣΕΚ) λόγω ελλιπούς αιτιολογίας όσον αφορά την κατ' αποκοπή δημοσιονομική διόρθωση κατά 5 % για την οικονομική χρήση 2006 λόγω "καθυστερημένων ελέγχων απογραφής".

Κατά την Ιταλική Κυβέρνηση, η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς το γιατί δεν δέχτηκε την πρόταση του οργάνου συμβιβασμού σύμφωνα με την οποία ο νέος κανόνας που προβλέπει ο κανονισμός 915/2006 για την προθεσμία των απογραφών έπρεπε να εφαρμοστεί μόνο στις διακινήσεις ζάχαρης τις πραγματοποιούμενες από την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ του κανονισμού αυτού και όχι αναδρομικά στις διακινήσεις όλης της οικονομικής χρήσης του 2006, πράγμα που θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθεί δημοσιονομική διόρθωση μειωμένη ανάλογα με την καθυστέρηση (των οκτώ περίπου μηνών).

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από έλλειψη νομιμότητας του κανονισμού 915/2006.

Η Ιταλική Κυβέρνηση προβάλλει ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του εν λόγω κανονισμού, στο μέτρο που επιβάλλει υποχρέωση κατάρτισης εκθέσεων απογραφής για τα εναπομένοντα αποθέματα στο τέλος της περιόδου εμπορίας 2004-2005 (30 Σεπτεμβρίου 2005), για τα αρχικά αποθέματα κατά την έναρξη της περιόδου εμπορίας 2005-2006 (1η Οκτωβρίου 2005) καθώς και για τα εναπομένοντα αποθέματα στο τέλος της περιόδου εμπορίας 2005-2006 (30 Σεπτεμβρίου 2006), και προβλέπει ότι η υποχρέωση αυτή πρέπει να εκπληρωθεί κατά τη διάρκεια της χρήσεως 2006 και μόλις τρεις σχεδόν μήνες πριν τη νέα προθεσμία κατάρτισης των εκθέσεων απογραφής. Κατά την προσφεύγουσα, η μέσω κανονισμού επιβολή ορισμένης ενέργειας σε σχέση με τετελεσμένα γεγονότα του παρελθόντος και η συνακόλουθη επιβολή κυρώσεως για τη σχετική παράλειψη μέσω της διαδικασίας δημοσιονομικής διορθώσεως αντιβαίνει προς τις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου.

Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλιπούς αιτιολογίας και μη προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων (άρθρο 296 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 254 ΣΕΚ).

Η Ιταλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παραμορφώνει τα πραγματικά περιστατικά διατάσσοντας τη δημοσιονομική διόρθωση βάσει της εσφαλμένης υποθέσεως που προβάλλει η Γενική Διεύθυνση Γεωργίας ότι δεν διενεργήθηκε έλεγχος της AGEA στις εισροές και τις εκροές φορτίων ζάχαρης, καθώς και ότι "διακινήθηκαν (χωρίς επίσημη ζύγιση) περίπου 127 000 τόνοι ζάχαρης". Επιπλέον, η Ιταλική Κυβέρνηση προσάπτει επίσης την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ως προς το γεγονός "ότι δεν διενεργήθηκε ο ετήσιος έλεγχος απογραφών [...] παρά το ότι πραγματοποιήθηκαν ενέργειες αποθεματοποίησης" και ως προς το γεγονός ότι "περίπου 127 000 τόνοι ζάχαρης διακινήθηκαν (χωρίς επίσημο έλεγχο ή ζύγιση) από τις 30 Σεπτεμβρίου 2006 (ημερομηνία εντός της οποίας έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί η απογραφή) μέχρι τον Φεβρουάριο του 2007". Συγκεκριμένα, λαμβανομένων υπόψη των έγγραφων αποδεικτικών στοιχείων που η AGEA έθεσε στη διάθεση των υπηρεσιών της Επιτροπής και τα οποία συνίστανται σε λογιστικά στοιχεία που πιστοποιούν τις ποσότητες της διακινούμενης ζάχαρης και των αποθεμάτων ζάχαρης για κάθε αποθήκη, το εν λόγω όργανο δεν μπορεί να υποστηρίζει την αντίθετη άποψη χωρίς να προσκομίζει αποδεικτικά στοιχεία προς τεκμηρίωσή της.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλιπούς αιτιολογίας και μη προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων (άρθρο 296 ΣΛΕΕ, πρώην άρθρο 254 ΣΕΚ) σε σχέση με τον προβαλλόμενο κίνδυνο ζημίας του Ταμείου.

Η Ιταλική Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η απόφαση είναι ελλιπώς αιτιολογημένη, καθόσον παρέλειψε να εκτιμήσει την πρακτική αποτελεσματικότητα των ελέγχων που ούτως ή άλλως διενεργεί η AGEA στις εισροές και στις εκροές ζάχαρης από τις αποθήκες και στα μηνιαία αποθέματα ζάχαρης στις αποθήκες αυτές.

____________