Υπόθεση T-118/06
Zuffa, LLC
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)
«Κοινοτικό σήμα – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Περιγραφικός χαρακτήρας – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, και άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»
Περίληψη της αποφάσεως
1. Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Χωριστή εξέταση των διαφόρων λόγων απαραδέκτου
(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχεία β΄ και γ΄)
2. Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Χωριστή εξέταση των λόγων απαραδέκτου για καθένα από τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος
(Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρα 7 § 1 και 73)
1. Οι λόγοι απαραδέκτου τους οποίους προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 για το κοινοτικό σήμα πρέπει να ερμηνεύονται με γνώμονα το γενικό συμφέρον που δικαιολογεί καθέναν από αυτούς, έκαστος δε των λόγων αυτών είναι ανεξάρτητος των άλλων και απαιτεί χωριστή εξέταση. Συγκεκριμένα, το γενικό συμφέρον που λαμβάνεται υπόψη κατά την εξέταση καθενός από τους λόγους αυτούς απαραδέκτου μπορεί, ενδεχομένως δε και πρέπει, να αντικατοπτρίζει διαφορετικές εκτιμήσεις αναλόγως του προβαλλομένου λόγου απαραδέκτου.
Συναφώς, το γενικό συμφέρον που αποτελεί τη δικαιολογητική βάση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 συνίσταται, αφενός, στο να μην περιορίζεται αδικαιολόγητα η δυνατότητα ελεύθερης χρήσεως του σημείου, του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, από τις λοιπές επιχειρήσεις που προσφέρουν προϊόντα ή παρέχουν υπηρεσίες παρεμφερείς προς τις υπηρεσίες και τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση και, αφετέρου, στο να διασφαλίζεται υπέρ του καταναλωτή ή του τελικού χρήστη η ταυτότητα προελεύσεως των προϊόντων ή των υπηρεσιών που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, καθιστώντας δυνατό σ’ αυτόν να διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, αυτά τα προϊόντα ή αυτές τις υπηρεσίες από προϊόντα ή υπηρεσίες άλλης προελεύσεως. Η διασφάλιση αυτή συνιστά πράγματι τη βασική λειτουργία του σήματος.
Το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 επιδιώκει την επίτευξη σκοπού γενικού συμφέροντος, βάσει του οποίου τα σημεία ή οι ενδείξεις που περιγράφουν τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών ή των προϊόντων για τα οποία ζητείται η καταχώριση σήματος πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα από όλους. Επομένως, η διάταξη αυτή δεν επιτρέπει την αποκλειστική χρήση των σημείων ή των ενδείξεων αυτών από μία μόνον επιχείρηση λόγω της καταχωρίσεώς τους ως σημάτων.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι υφίσταται προφανής επικάλυψη των πεδίων εφαρμογής των λόγων απαραδέκτου που παρατίθενται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94. Ειδικότερα, από τη νομολογία προκύπτει ότι ένα λεκτικό σήμα που είναι περιγραφικό των χαρακτηριστικών προϊόντων ή υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του εν λόγω κανονισμού, ενδέχεται, εξ αυτού του γεγονότος, να θεωρηθεί καταρχήν ότι στερείται διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα ίδια αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ιδίου κανονισμού. Πάντως, για την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα απαιτείται χωριστή απόδειξη.
(βλ. σκέψεις 23-26)
2. Υφίσταται προφανής επικάλυψη των πεδίων εφαρμογής των λόγων απαραδέκτου που παρατίθενται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94. Ειδικότερα, από τη νομολογία προκύπτει ότι ένα λεκτικό σήμα που είναι περιγραφικό των χαρακτηριστικών προϊόντων ή υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του εν λόγω κανονισμού, ενδέχεται, εξ αυτού του γεγονότος, να θεωρηθεί καταρχήν ότι στερείται διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα ίδια αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ιδίου κανονισμού. Πάντως, για την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα απαιτείται χωριστή απόδειξη.
Ως εκ τούτου, οσάκις η καταχώριση σήματος ζητείται για διάφορα προϊόντα ή υπηρεσίες, το τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) πρέπει να διακριβώσει in concreto ότι στην περίπτωση του σήματος αυτού δεν συντρέχει κανένας από τους λόγους απαραδέκτου που απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 όσον αφορά καθένα από τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες αυτές, δύναται δε να κρίνει διαφορετικά αναλόγως του εξεταζόμενου προϊόντος ή της εξεταζόμενης υπηρεσίας. Συνεπώς, οσάκις το τμήμα προσφυγών απορρίπτει αίτηση καταχωρίσεως σήματος, υποχρεούται να παραθέτει στην απόφασή του την κρίση του για καθένα από τα προϊόντα και για καθεμία από τις υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως, ανεξαρτήτως της διατυπώσεως της αιτήσεως αυτής. Πάντως, σε περίπτωση κατά την οποία ο ίδιος λόγος απαραδέκτου αφορά κατηγορία ή ομάδα προϊόντων ή υπηρεσιών, η αρμόδια αρχή δύναται να περιορισθεί σε συνολική αιτιολογία για όλα τα σχετικά προϊόντα ή όλες τις σχετικές υπηρεσίες.
Συναφώς, η δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να παραθέσει συνολική αιτιολογία για σειρά προϊόντων ή υπηρεσιών υφίσταται μόνο στην περίπτωση προϊόντων και υπηρεσιών τα οποία έχουν μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση, έτσι ώστε να αποτελούν επαρκώς ομοιογενή κατηγορία προκειμένου το σύνολο των εκτιμήσεων περί των πραγματικών στοιχείων και των νομικών εκτιμήσεων που αποτελούν το σκεπτικό της αποφάσεως, αφενός, να καθιστά επαρκώς σαφή τη συλλογιστική του τμήματος προσφυγών για καθένα από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της κατηγορίας αυτής και, αφετέρου, να αφορά αδιακρίτως καθένα από τα οικεία προϊόντα και υπηρεσίες. Το γεγονός και μόνον ότι τα οικεία προϊόντα και υπηρεσίες εμπίπτουν στην ίδια κλάση κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας δεν αρκεί προς τούτο, δεδομένου ότι οι κλάσεις αυτές περιλαμβάνουν συχνά μεγάλη ποικιλία προϊόντων ή υπηρεσιών που δεν έχουν κατ’ ανάγκη μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση.
(βλ. σκέψεις 26-28)