Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowenii

(Sprawa C-318/23)

Język postępowania: słoweński

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Ondrůšek, M. Escobar Gómez, U. Babovič i A. Kraner, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Słowenii

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie, że poprzez brak przyjęcia wszelkich środków niezbędnych do wykonania wyroku Trybunału w sprawie C-140/14, Komisja/Słowenia, w części dotyczącej działki nr 115/1 należącej do gminy Teharje (Bukovžlak), Republika Słowenii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 260 ust. 1 TFUE;

zasądzenie od Republiki Słowenii zapłaty na rzecz Komisji okresowej kary pieniężnej w wysokości 4500 EUR dziennie od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie do dnia, w którym Republika Słowenii wykona wyrok w sprawie C-140/14 w części dotyczącej działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak);

zasądzenie od Republiki Słowenii zapłaty na rzecz Komisji ryczałtu w wysokości 500 EUR dziennie, pomnożonego przez liczbę dni od dnia ogłoszenia wyroku w sprawie C‑140/14 do dnia, w którym Republika Słowenii wykona wyżej wymieniony wyrok, w części odnoszącej się do działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak) lub do dnia, w którym zostanie ogłoszony wyrok w niniejszym postępowaniu, przy czym minimalny ryczałt, którego zasądzenia zapłaty zażądano wynosi 280 000 EUR;

obciążenie Republiki Słowenii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Trybunał stwierdził w wyroku w sprawie C-140/14, że składowanie odpadów na działce nr 1/115 Teharje w Bukovžlak należy uznać za niezgodne z prawem i że Republika Słowenii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 13 i art. 36 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE1 , art. 5 ust. 3 lit. e) i art. 6 dyrektywy 1999/31/WE2 w związku z decyzją Rady 2003/33/WE3 oraz [art.] 7–9, 11 i 12 oraz załącznikach I do III do dyrektywy Rady 1999/31/WE, ze względu na to, że owo państwo członkowskie początkowo umożliwiło składowanie bez zezwolenia odpadów na tym miejscu, a następnie nie podjęło żadnych działań w celu ich unieszkodliwienia.

Republika Słowenii powiadomiła Komisję Europejską o indywidualnych środkach w celu dokonania wyboru optymalnego sposobu unieszkodliwiania odpadów oraz wykonania prac, w drodze których zostanie wykonany wyrok w-sprawie C-140/14 w części dotyczącej działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak). W tym celu Republika Słowenii przekazała Komisji Europejskiej harmonogram, zgodnie z którym ostateczne wdrożenie czynności rekultywacyjnych nastąpi w okresie od pierwszego półrocza 2020 r. do dnia 3 listopada 2021 r.

Ponieważ terminy określone w tym harmonogramie nie zostały dotrzymane, Komisja Europejska skierowała do Republiki Słowenii w dniu 8 czerwca 2018 r. wezwanie do usunięcia uchybienia. W odpowiedzi na to wezwanie do usunięcia uchybienia Republika Słowenii wyraźnie zapewniła Komisję, że prace rekultywacyjne zostaną wykonane w początkowym terminie wyznaczonym we wspomnianym harmonogramie, lecz tak się nie stało. Nadal istnieje nielegalne składowisko odpadów, utworzone i utrzymywane z naruszeniem obowiązujących przepisów Unii, pomimo wyroku Trybunału, w którym naruszenie to zostało stwierdzone, co oznacza zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi. W związku z tym Komisja Europejska postanowiła wnieść skargę na podstawie art. 260 ust. 2 TFUE.

____________

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. 2008, L 312, s. 3).

1 Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. 1999, L 182, s. 1).

1 Decyzja Rady z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiająca kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, na podstawie art. 16 i załącznika II do dyrektywy 1999/31/WE (Dz.U. 2003, L 11, s. 27).