Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 13ης Δεκεμβρίου 2023 –
[Avdzhilov] (i)
(Υπόθεση C-319/23)
«Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Απάντηση που μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 – Άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο βʹ, δεύτερη περίπτωση – Διεθνής δικαιοδοσία και κατά τόπον αρμοδιότητα σε διαφορές εκ συμβάσεως – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Αγωγή αποζημιώσεως των επιβατών αεροπορικών μεταφορών σε περίπτωση ματαίωσης πτήσης – Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ – Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα και άλλες δωσιδικίες υπέρ των καταναλωτών»
Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός 1215/2012 – Ειδικές δωσιδικίες – Διεθνής δικαιοδοσία σε διαφορές εκ συμβάσεως – Δικαστήριο το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής ασκηθείσας βάσει του κανονισμού 261/2004 – Περιεχόμενο – Απονομή τόσο διεθνούς δικαιοδοσίας όσο και κατά τόπον αρμοδιότητας – Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα και άλλες δωσιδικίες υπέρ των καταναλωτών – Δεν έχει εφαρμογή
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47· κανονισμοί του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 261/2004 και 1215/2012, αιτιολογική σκέψη 16 και άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο βʹ, δεύτερη περίπτωση)
(βλ. σκέψεις 25-30 και διατακτ.)
Διατακτικό
Το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο βʹ, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις,
έχει την έννοια ότι:
οσάκις η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή, δικαστήριο κράτους μέλους το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής αποζημιώσεως βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, οφείλει να εξετάζει τόσο τη διεθνή δικαιοδοσία του όσο και την κατά τόπον αρμοδιότητά του υπό το πρίσμα της εν λόγω διατάξεως, ανεξαρτήτως της τυχόν υπάρξεως στην εθνική νομοθεσία άλλων βάσεων δωσιδικίας υπέρ των καταναλωτών.