Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2008 - CBI και Abisp κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-128/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Coordination Bruxelloise d'Institutions sociales et de santé (CBI) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Association Bruxelloise des Institutions de Soins Privées (Abisp) (Βρυξέλλες) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής·
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 10ης Ιανουαρίου 2008 με την οποία η καθής απέρριψε την καταγγελία που είχαν υποβάλει στις 7 Σεπτεμβρίου και στις 17 Οκτωβρίου 2005 κατά των κρατικών ενισχύσεων που χορηγεί το Βασίλειο του Βελγίου σε δημόσια νοσοκομεία του δικτύου Iris της Région de Bruxelles-Capitale και αρνήθηκε να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξετάσεως των επιδίκων ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ.
Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, καταρχάς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη παράτυπα, καθόσον έπρεπε να ληφθεί από το Σώμα των Επιτρόπων, να απευθύνεται στο κράτος μέλος που είναι ο αποδέκτης της και να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Επί της ουσίας, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παρέβη τις υποχρεώσεις αιτιολογήσεως κρίνοντας ότι τα επίδικα μέτρα συμβιβάζονταν με το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ και ότι παρείλκε η κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως δυνάμει του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ.
Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 86, παράγραφος 2, ΕΚ δεν πληρούνται εν προκειμένω, καθόσον:
- η αποστολή δημόσιας υπηρεσίας των νοσοκομείων προς τα οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση δεν είναι σαφώς καθορισμένη·
- τα κριτήρια αντισταθμίσεως δεν καθορίστηκαν εκ των προτέρων·
- η αντιστάθμιση υπερβαίνει τις δαπάνες των αποδεκτών της ενισχύσεως, και
- δεν πραγματοποιήθηκε σύγκριση μεταξύ των νοσοκομείων στα οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση και των αντιστοίχων ιδιωτικών νοσοκομείων.
Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, εξάλλου, ότι δεν τηρήθηκε εν προκειμένω η οδηγία για τη διαφάνεια των χρηματοοικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών και των δημοσίων επιχειρήσεων
1.