Sprawa T‑361/08

Peek & Cloppenburg i van Graaf GmbH & Co. KG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie wspólnotowego graficznego znaku towarowego Thai Silk – Wcześniejszy krajowy graficzny znak towarowy przedstawiający ptaka – Dopuszczalność skargi – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009]

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu wspólnotowego – Osoby uprawnione do wnoszenia skargi i do występowania jako strony w postępowaniu przed Sądem

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 63 ust. 4)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

1.      Artykuł 63 ust. 4 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego stanowi, że skargę na decyzję Izby Odwoławczej „może wnieść każda strona uczestnicząca w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą, dla której decyzja ma niekorzystny skutek”.

Jeśli chodzi o postępowanie w sprawie sprzeciwu, nowi właściciele wcześniejszego znaku towarowego mogą, w tym zakresie wnieść skargę do Sądu i powinni zostać dopuszczeni do postępowania w charakterze stron, o ile wykażą, że są właścicielami prawa powołanego przed Urzędem Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory).

W przypadku, gdy nowy właściciel wcześniejszego znaku towarowego przedstawił dowód przeniesienia na jego rzecz prawa do znaku towarowego i gdy w wyniku postępowania przed izbą odwoławczą Urząd zarejestrował to przeniesienie, tenże właściciel staje się w konsekwencji stroną postępowania przed Urzędem.

(por. pkt 30–32, 34)

2.      Nie istnieje w odczuciu przeciętnego konsumenta niemieckojęzycznego prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego w przypadku oznaczenia graficznego Thai Silk, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla „Jedwabiu” i „Odzieży z jedwabiu” należących odpowiednio do klas 24 i 25 w rozumieniu porozumienia nicejskiego oraz graficznego znaku towarowego przedstawiającego ptaka, zarejestrowanego wcześniej w Niemczech dla towarów i usług należących do klas 18, 25 i 35 tego porozumienia.

Różnice na płaszczyźnie wizualnej i fonetycznej między rozpatrywanymi znakami towarowymi neutralizują niewielkie podobieństwo koncepcyjne. Jest bowiem całkowicie wykluczone, by właściwy krąg odbiorców w obliczu dwóch rozpatrywanych oznaczeń mógł ustalić związek między nimi, powodujący prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd i sprawiający, że krąg odbiorców może uznać, że dane towary pochodzą z tego samego przedsiębiorstwa lub ewentualnie z przedsiębiorstw powiązanych gospodarczo. Ponadto, nawet jeśli producenci odzieży tworzą niekiedy kilka linii towarów, jest raczej nieprawdopodobne, że właściwy krąg odbiorców w obliczu dwóch rozpatrywanych oznaczeń mógłby uznać, że chodzi o warianty tej samej marki lub podmarki tego samego wytwórcy.

(por. pkt 52, 73)